Jeśli masz konto w naszym serwisie, ale nie logowałeś się jeszcze na nowej stronie, kliknij na "zapomniałeś hasła?" w panelu logowania i je zresetuj. Jeśli konta nie masz, zachęcamy do jego założenia, co pozwoli Ci zamieszczać oraz komentować opowiadania i publicystykę.

W bibliotece polecamy nowe opowiadanie, którego autorem jest Irka_Luz.

– Chciałabym choć raz wyjść o czasie – mówię.

„Jestem zmęczona, tak cholernie zmęczona” – myślę, ale nie potrafię tego powiedzieć głośno.

Karin stoi bez słowa, zgarbiona, z opuszczonymi ramionami. Nawet nie próbuje mnie przekonywać. Zrezygnowana zdejmuję kurtkę.

Od dzisiaj w sprzedaży marcowy numer “Nowej Fantastyki”. Gorąco zachęcamy do kupna i lektury!

W bibliotece polecamy nowego szorta z gatunku science-fiction, którego autorem jest Gekikara.

Śmigłowiec zbierał się do lądowania, wzbijając w powietrze chmurę pustynnego pyłu, który wciskał się profesorowi oczu, uszu i ust – słowem wszędzie. Poza pyłem było coś jeszcze. Specyficzny, nieprzyjemny zapach.

– Twardziel z pana – stwierdził z uznaniem Johansen. – Większość zwymiotowała.

– Jaka większość? – zapytał Konstantinos, tłumiąc napad kaszlu.

W bibliotece polecamy nowe opowiadanie z gatunku science-fiction, którego autorem jest Realuc.

Nie opiszę, jak się wtedy czułem. Bo też żadna przyjemność opisywać gówno.

W bibliotece polecamy nowe opowiadanie, którego autorem jest Darcon.

Zdawała sobie sprawę, że z taką klaczą jak ona kumplował się wyłącznie dlatego, że pochodzili z tego samego miasta. Taki sentyment. Chociaż ona przyjechała z rodzicami do Warszawy, gdy miała trzy lata, a Filip zjechał tu dopiero na studia.

W bibliotece polecamy nowego szorta, którego autorem jest Corrinn.

Zenon nie lubił, gdy przerywano mu czytanie książek. Siadywał w swoim ulubionym bujanym fotelu, z fajką między zębami i godzinami przerzucał stronice, póki nie zapadał wieczór i musiał wstać, by zapalić światło.

W bibliotece polecamy nowe opowiadanie z gatunku fantasy, którego autorem jest Gekikara.

Noc jest bez­chmur­na. Księ­życ w pełni oświe­tla po­grą­żo­ne w ciszy ruiny mar­twe­go mia­sta. Pro­mie­nie sre­brzy­ste­go bla­sku pa­da­ją na ob­dra­pa­ną fa­sa­dę bu­dyn­ku, który nie­gdyś był te­atrem, a teraz sta­no­wi azyl oca­la­łych. Jeśli za­mknąć tam oczy i wy­ci­szyć myśli, wciąż można usły­szeć od­bi­ja­ją­ce się w mu­rach echo dzie­sią­tek wy­sta­wio­nych sztuk, setek wy­śpie­wa­nych arii i ty­się­cy po­ema­tów re­cy­to­wa­nych przez daw­nych mi­strzów, za­pew­nia­ją­ce ochro­nę temu miej­scu…

W bibliotece polecamy nowe opowiadanie z gatunku fantasy, którego autorem jest DanielKurowski1.

Ćpa­nie-ćpa­nie-ćpa­nie, Grzy­boć­pa­nie,

Świę-te ćpa-nie, grzy-bo-bra-nie,

Ćpa­nie-ćpa­nie-ćpa­nie, Grzy­boć­pa­nie,

Każ-de ćpa-nie, ry-je ba-nie!

W bibliotece polecamy nowe opowiadanie z gatunku horror, którego autorem jest katia72.

Idziesz w ciem­nym tu­ne­lu w kie­run­ku świa­tła, z każ­dym od­bi­ja­ją­cym się głu­chym echem od be­to­nu kro­kiem, strop jest coraz bli­żej two­jej głowy, a ścia­ny na­gie­go ciała, pod sam ko­niec nie idziesz, tylko peł­zasz. Aż zlany z potem, z tru­dem ła­piąc od­dech, do­cie­rasz do świa­tła i… To tak po­żą­da­ne, upra­gnio­ne świa­tło nie­ocze­ki­wa­nie za­czy­na cię razić w oczy. Po two­ich po­licz­kach spły­wa­ją zły. Twoja skóra pie­cze, swę­dzi. Dra­piesz się, a ona scho­dzi pła­ta­mi z mię­śni, tka­nek, na­rzą­dów. Krwa­wisz. Nie masz in­ne­go wyj­ścia, jak tylko od­py­cha­jąc się ob­dar­ty­mi łok­cia­mi, wra­cać do mroku.

W bibliotece polecamy nowe opowiadanie, którego autorem jest AmonRa.

Uru­cha­mia­jąc sys­tem, Ber­cik dumał smęt­nie nad swoim ży­ciem. Do­brze zdana ma­tu­ra, pięć lat stu­diów, dwa fa­kul­te­ty i po­dy­plo­mów­ka – wszyst­ko to po­szło jak krew w piach. Pół­to­ra roku temu, w od­po­wie­dzi na sześć­dzie­siąt trzy ro­ze­sła­ne ży­cio­ry­sy i listy mo­ty­wa­cyj­ne otrzy­mał je­dy­nie ofer­tę pracy w banku. Po­sa­da te­le­mar­ke­te­ra urą­ga­ła jego am­bi­cjom, ale, jak to mówią, lep­szy rydz niż nic. Przy­naj­mniej na po­czą­tek. 

W bibliotece polecamy nowe opowiadanie, którego autorem jest Olciatka.

Jednak pewna kwestia nie dawała Joli spokoju. Słyszała szczekanie, ale szczury, to znaczy psy, nie poruszały pyskami. Dziewczyna przyklęknęła na chodniku, nasłuchując skąd dochodzą piszczące dźwięki. W końcu przyłożyła ucho do dupy szczura, to znaczy psa, czując wydobywające się ze środka wibracje.

W bibliotece polecamy nowe opowiadanie z gatunku fantasy, którego autorem jest Timon.

Wróżka pospiesznie opłukała twarz oraz ręce i wytarła się ręcznikiem, który następnie posłużył jako mop. Po chwili wahania dziewczyna podniosła brudną tkaninę z podłogi i odwiesiła ją na haczyk podpisany imieniem Timmy. Rozejrzała się po łazience, oceniając stan pomieszczenia jako “nie wzbudzający podejrzeń” (kalka z poprzedniego raportu) i z lekkim uśmiechem satysfakcji wyszła na korytarz.

W bibliotece polecamy nowe opowiadanie, którego autorem jest DanielKurowski1.

Nie uważałem się za szczęśliwca. Przypominałem wątły cień, żałosne odbicie dawnego siebie. Byłem jak bohater starożytnych tragedii, zmagający się z własnym fatum. Małym człowiekiem, z którego śmiali się bogowie ukryci wysoko nade mną, o ile faktycznie istnieli, a ich imiona były prawdziwe.

W bibliotece polecamy nowego szorta, którego autorem jest Jim.

– Jaki ślicz­ny worek tre­nin­go­wy! – wy­krzyk­nę­ła i do­pa­dła jego mosz­ny. Paroma kop­nia­ka­mi udo­wod­ni­ła mu, że tre­ning bę­dzie na­le­żał do wy­jąt­ko­wo bo­le­snych, a na­stęp­nie na­pa­sto­wa­ła go dalej, wcie­ra­jąc cre­epy­pa­stę w resz­tę przy­ro­dze­nia!

W bibliotece polecamy nowe opowiadanie z gatunku science-fiction, którego autorem jest Wicked G.

Na twa­rzy Ja­ni­ce od­ma­lo­wał się strach.

– Ciii. – Przy­tknę­ła palec do ust. – Nie mów tak. Pan sły­szy. Mogą dziać się nie­do­bre rze­czy. A ja mam już dosyć nie­do­brych rze­czy. – Prze­su­nę­ła ra­miącz­ko su­kien­ki, od­sła­nia­jąc sze­ro­ką bli­znę w oko­li­cach oboj­czy­ka.

– Prze­pra­szam. Może nie po­wi­nie­nem…

W bibliotece polecamy nowe opowiadanie, którego autorem jest Realuc.

Odcinek 6666

Intro:

Leci muzyka z filmu Sok z żuka. Na czerwonym tle paraduje Morgan i ciska nożami w restauratorów. Tym mniej posłusznym odcina kończyny lub rozbija talerze na głowach. Zaczynamy rewolucje!

W bibliotece polecamy nowe opowiadanie z gatunku fantasy, którego autorem jest Outta Sewer.

Okazało się bowiem – pechowo dla jednego ze strażników miejskiego zoo – że zażywanie w pracy LSD i odpały temu towarzyszące, mogą mieć swój tragiczny finał. Oprócz porozjeżdżanych lemurów, żyrafy, która wlazła w linię wysokiego napięcia, zastrzelonej kapibary, pomylonej przez lokalnego myśliwego z dzikiem oraz naćpanego dozorcy, przebitego rogiem nosorożca, ofiarą szeroko opisywanego ekscesu została również prawa noga Tomka.

W bibliotece polecamy nowe opowiadanie z gatunku horror, którego autorem jest RogerRedeye.

Pa­trzył na trupa i kiwał głową, z któ­rej znowu po­sy­pa­ły się płaty skóry.

– Sporo lat temu po­wie­si­li mnie za fał­szo­wa­nie su­we­re­nów, a ja tylko wy­ko­ny­wa­łem po­le­ce­nia dzie­dzi­ca i nie wie­dzia­łem, o co cho­dzi. Są­dził mnie wła­śnie pan tych wło­ści… Ta­kich jak ja na cmen­ta­rzu leży wielu… Żoł­nie­rze two­je­go re­gi­men­tu, wach­mi­strzu, wle­kli mnie, jesz­cze chłop­ca, na eg­ze­ku­cję, a potem wrzu­ci­li do dołu… O tam! – ode­zwał się Wil­liam, jakby pro­wa­dził przy­ja­ciel­ską po­ga­węd­kę, i dło­nią wska­zał  brze­zi­no­wy pagór.

W bibliotece polecamy nowe opowiadanie, którego autorem jest cobold&funthesystem.

Wracamy do domu, pijemy. Gospodarz powtarza: Vuko, Vuko, Vuko. Czasem używa czegoś, co uznaję za pełną formę: Vukovar. Otacza to imię mrowiem innych słów. W pewnym momencie klęka na podłodze, podpiera się rękami – Vuko to zwierzę, jakiś czworonóg. Kot czy pies? Kolejka rakii. Niezrozumiałe słowa, zrozumialsze gesty. Jednak pies. Skąd więc ta rozpacz? Zadaję to pytanie na głos, na migi i na udawane łzy.

W bibliotece polecamy nowe opowiadanie, którego autorem jest drakaina.

Błę­kit­ne oczy po­wo­li zmie­nia­ły kolor, za­mie­nia­jąc się w pta­sią czerń.

Chwi­lę póź­niej ma­je­sta­tycz­ny ptak wzbił się w po­wie­trze, ale ko­bie­ta nie wi­dzia­ła tego przez łzy. Kiedy łopot skrzy­deł ucichł, po­czu­ła mu­śnię­cie na dłoni. Na zie­mię opa­da­ło białe jak śnieg pióro. Pod­nio­sła je i przy­ci­snę­ła do ust. Po po­licz­kach nadal spły­wa­ły jej lo­do­wa­te ni­czym krysz­tał­ki śnie­gu łzy.