Wołajmy chórem, że białe jest czarne, może w ten sposób stanie się czarne. Piszą o was na Facebooku i na forach. Wystarczy przejrzeć pierwsze strony w poczekalni i nominacje, żeby wyciągnąć wnioski.

Pompatyczny styl, brak choćby śladu stabilnego charakteru u postaci, fatalne światotwórstwo, fragmenty tak nudne, że przebrnąłem przez nie z trudem. Pochwalę autora za to, że nie podpisywał się wiedzą historyczną oraz próbował zarysować akcję. Osvald opisał wprost problem tego forum. Dlaczego tego typu teksty otrzymują piórka? Z dwóch powodów. Po pierwsze, są promowane przez osoby głosujące. Sprawdźcie, ile w tej kadencji loża przyznała piórek sobie. Ile nazwisk wciąż się powtarza w nominacjach i piórkach? Pozostali mają praktycznie zamkniętą drogę do piórka. Nie dlatego, że piszą gorzej, często wręcz przeciwnie. Wiąże się to z drugim powodem nominacji, którą nazwę specyficzną. Potencjalną konkurencję tępi się bezlitośnie na tym portalu. Za te same elementy opowiadania faworytów się chwali a konkurentów gani. Negatywny komentarz lożanina przesądza o losach nawet świetnego opowiadania. Pozwoliłem sobie wrzucić garść przemyśleń bezstronnego obserwatora i czytelnika.

Bzdura, mieszkania komunalne nie są zabudową dla biedoty. Poza tym ciekawe ćwiczenie warsztatowe, uczące pokory osoby aspirujące do pisania.

Racja, Tucholka, napisane w punkt. "Tekst nie nadaje się do czytania pod żadnym względem" – taki komentarz świadczy o komentującym.

Eloiso, jak na pierwsze opowiadanie całkiem nieźle. Zapis do zmiany, musisz popracować nad warsztatem, ale masz potencjał. Udało Ci się stworzyć bohaterkę z krwi i kości, co stanowi rzadką umiejętność. Nie przejmuj się ostrymi sformułowaniami w komentarzach, ludzie są różni.

Przeglądam portal od kilku tygodni. Czytałem ten tekst, skuszony wyróżnieniem piórkowym. Rozczarowałem się, oczekiwałem wyższej jakości. Autor serwuje streszczenie losów bohatera, okraszone kilkoma makabrycznymi scenami. Zabrakło przesłania, a papierowa postać Ignacego nie budzi współczucia, jedynie znudzenie. Widzę również, że autor nie umie przyjmować ostrej krytyki, niepotrzebnie się unosi i atakuje komentujących. Czytałem legendy portalowe o krwiożerczym Osvaldzie i znów się rozczarowałem. Facet ma wiedzę, krytykuje merytorycznie, choć ostro i bezpośrednio. Przedstawia racjonalne argumenty. Taka forma bywa trudna do przyjęcia dla autora, ale to przecież dla jego dobra i rozwoju. Sami tak uznaliście w dyskusji o krytyce. Trwanie w złudnym samozadowoleniu jest miłe, lecz to ślepa uliczka. W ten sposób nie poprawisz warsztatu.