Masz rację, czyste szaleństwo. W sumie mógłby to być dobry punkt wyjścia do historii o człowieku, który przez natłok myśli popadł w obłęd i nie może normalnie funkcjonować, a większą część jego życia zajmuje wymyślanie coraz dziwniejszych i pokręconych opowieści :)

Opowiadanie czytało się lekko i przyjemnie.

Na uwagę zasługuje wierne oddanie wyglądu Ganesa przedstawianego w sztuce, a także charakteru demona Rakszasa, który w mitologii przedstawiany był jako przyjaciel, który pod boskim kształtem ukrywa swoją wrogą naturę. Wspomnienie o nich z pewnością zwiększyło ciekawość tekstu, niż gdyby pojawiły się postacie hinduskich duchów czysto wymyślone.

Mam tylko jedno zastrzeżeniem które napisał wyżej Ambush. Mnie także bohater wydał się za młody. Plus jeszcze reakcja ojca, nie wydała mi się zbyt prawdopodobna. 

Dzięki wszystkim za pomocne komentarze i przesłane poradniki.

Na pewno bardzo się przydadzą.