Emocje to papier lakmusowy ludzkiej natury. Dęby, pełna zgoda, niech rosną we właściwym tempie;)

Dla autora raz jeszcze słowa uznania.

Pozdrawiam!

JO

JO

Dzięki, dzięki Finkla, emocje. Emocje cieszą najbardziej. Jeśli zbytnio nie narzucały im się błędy, Pani Interpunkcja, czy przegadanie. Coś trzeba postawić na szali.

Pieśni i tańce śmierci miewa każdy z nas. Chciałem sobie z nimi podumać na dwa serca. Zatańczyć trepaka. Kulejąc, a jakże;)

Pozdrawiam!

JO

JO

Szort czytało się wspaniale. Osobiście tego szukam. Mało słów, dużo poezji, przewrotnie parafrazując Świetlickiego.

P.S.

W miarę czytania, coraz mocniej rezonował mi klimat dwóch niedawno przeczytanych opowiadań Stefana Króla ze zbioru “Bazar złych snów”. “Letni grom” oraz “Kiepskie samopoczucie”.

I u Ciebie i u SK w tych powyżej podjęty temat: natura ludzka w obliczu śmierci, przedstawiony w sposób fascynujący.

Pozdrawiam!

JO

JO

Dziękuję Irka! Za ciepłe słowa oraz cenne uwagi, które zapisuję w kajet pamięci, a językowe wprowadzam do opowiadania. Rad jestem, że w podsumowaniu lektura dobre wrażenie pozostawiła.

Na ostatnie pytanie w komentarzu nie odpowiem;) Już mi nie wolno;)

Pozdrawiam!

JO

JO

Stokrotnie dziękuję Panie Pliszko!:)

Takich słów życzyłbym każdemu autorowi.

Poprawię, com przeoczył. Słowo harcerza

Pozdrawiam!

JO

Dziękuję za zapoznanie się z opowiadaniem, za poświęcony czas. Wszystkie uwagi przyjmuję z pokorą i wprowadzam do pamięci AjBiEma;)

Cieszę się, że lektura choć trochę miła:)

Horror, inna, tu był dylemat. Żywcem nie pokrojon, ale spotkać chlebodawczynię wszystkich grabarzy świata… Tu również dla mnie cenna wskazówka na przyszłość.

Pozdrawiam!

JO