Dobry pomysł na fabułę... :) Popkultura uwielbia zbuntowanych, rozdarych wewnętrznie bohaterów. Zazwyczaj rozwiązują oni napotkane problemy w bardzo widowiskowy sposób oraz mają jakąś mroczną przeszłość.


Dzięki za komentarz i pozdrawiam!

Znowu wpieprzyło mi odstępy... :)

To forum jest niesamowite...
Pojawiają się tu zarówno teksty dobre, jak i absolutnie tragiczne, ale komentarze pod nimi to każdorazowo pełen odlot; albo kółko wzajemnej adoracji, albo jakieś totalnie wzięte z kosmosu wywody "krytyków". Całe szczęście zdarzają się też komentatorzy, którzy mają sensowne zarzuty i ciekawe uwagi... Skoro popełniłem tekst w internecie, to też się pobawię w dyskusję :)

Fasoletti: słuszna uwaga na temat dramaturgii - mogłem zadbać o bardziej wybujałą. Zgodnie z zasadą Pulp Fiction (jako gatunku literatury), powinienem także zastosować dla niej jakiś efektowniejszy kontrapunkt, aby odbiorca miał komfort lekkiego śledzenia zwrotów akcji (tudzież ich braków) :). Wyszło mi tak chyba dlatego, że skupiłem się głównie na przekręcaniu stereotypów bohaterów i ich ról...

Co do zarzutu, że tekst jest wizualnie zbyt zbity: faktycznie. Nie zwróciłem uwagi na to, że po wklejeniu tekstu na stronę "pozjadało" mi akapity.

Zabójco smerfów: miło mi, ale bez przesady z tą analizą... chciałem tylko trochę ekshibicjonistycznie mieć pretekst do szybkiego złożenia publicznej dedykacji. Trafnie rozszyfrowałeś moje oddanie Jaśnie Nam Panującej Postmodernie.

Z robotołakiem masz rację: bardziej wyrafinowana stylizacja zachowań podkreśliłaby dwoistość jego natury i przynależność do dwóch światów (tak jak wszystkich "- łaków").

Mortycjan: jesteś moim guru... w każdej dziedzinie :)

pozdrawiam i wracam do gangsta-orków ;)

Witam.
Powyższe opowiadanko wyrzucam do internetu, ponieważ taki był plan... To tylko zwykła zabawa konwencjami, zresztą bardziej filmowymi, niż literackimi. Lubię takie „klisze po drugiej stronie lustra".

Teraz najważniejsze, czyli dedykacja:

Za nasze wszystkie intelektualne Origami w wersji full-contact, tudzież za starożytną sztukę rozmawiania i kobiecość.

Karolinofobce - Karolinofil.

Twist yourself

FABRICATE DIEM PVNK - motto wiszące nad wejściem do komendy straży miejskiej Ankh-Morphork. MAKE MY DAY, PUNK - to też Pratchett! :)

Czytając powyższe grafopławy i stylomioty przypomniałem sobie Adasia Miuaczyńskiego z "Dnia Świra", i jego "moszczenie przed tworzeniem".

"Wypłynąłem na suchego przestwór oceanu..."

"(...) i tylko te oczy jedne, jedyne, do tych oczu mówić będę..!"

Adaś był starzejącym się frustratem, a tu mamy do czynienia z młodocianym entuzjastą.

Gwoli sprawiedliwości wypada dodać, że kilka półpoetyckich i ćwierćstylowych piruetów wykonanych przez autora w prosektorium, pozwala mieć nadzieje na rozwój lepszy niż u Miauczyńskiego - i to bez powikłań.

Napomknę jeszcze tylko, iż właśnie wspomniany Terry Pratchett jest absolutnym mistrzem fechtunku słowem:

"(...) Jednak wieczorami, kiedy krasnoludy i trolle za dużo wypiły w swoich pubach, piekło wychodziło na przechadzkę z podwiniętymi rękawami."

Jak to mawia mój znajomyl: Pozdro i nazdro, ale przede - powo, ziom..!

smaczna kreska; mięciutka ale dopieszczona, fajny pomysł na cieniowanie. styl samoujściowy, czy kształcony drogą oficjalną..?

Antropomorfikator? Terry Pratchett i słynne "JESTEM ANTROPOMORFICZNĄ PERSONIFIKACJĄ"..?

Mój ulubiony z T.P.: "Wśród barbarzyńców uchodził za intelektualistę bo jak myślał nie musiał ruszać ustami." Dobre miejsce... :)
...I ostatni klasyk - mój nauczyciel w podstawówce często kwitował koniec odpowiedzi wywołanych uczniów słowami "Bardzo dobrze - trzy plus." :)
<<
Co autor miał na myśli?
jeśli są w tym komentarzu literówki - nie oszczędzajcie mnie. Sam sobie pluję w brodę, że dałem tak dużo urlopu sekretarce. Jest perfekcyjną i niezastąpioną "dopieszczaczką" DTP

Witam
Mam nadzieję, że nikogo nie urazi moja niezbyt ortodoksyjna wizja walki Boga z Szatanem o człowieka. To tylko fantastyka... :)