Cześć Karolina, dzięki za komentarz. Nigdy nie napisałem, że nie lubię poezji lecz, że nie przepadam za wierszami. Ale faktem jest, że wiersze wolę zdecydowanie pisać niż je czytać. Mam świadomość, że to może się wydawać dziwne i rozumiem, że tak uważasz. Ja widzę to zupełnie inaczej. Jeszcze raz dziękuję, że przeczytałaś.

To pomogę trochę :P Wydaje mi się, aczkolwiek nie mam pewności, że pierwszy wiersz to wędrówka duszy, która wchodzi w kolejny cykl narodzin w ziemskim świecie ludzi. Ludzi pogrążonych w głębokim metaforycznym śnie gdzie celem egzystencjalnym jest otwarcie oczu. Aczkolwiek nie twierdzę, że coś z tego wynika  Może nie zawsze musi? :P

Nie wiele zdała by się opinia kogoś, kogo warsztat mocno kuleje. Powiem tylko, że opowiadanie bardzo mi się podoba. Solidnie napisane i czyta się bardzo płynnie. Wizja zapuszkowania i rozpoczęcia nie lepszego, nie gorszego a innego życia, wydaje się dosyć intrygująca ale tylko do momentu kiedy pojawia się zdanie – “Pewnie bym się podniecił, gdybym mógł.” ;P

Dziękuję bardzo za komentarze. Błędy już poprawione :) 

Te dwa wiersze nie były pisane z myślą o nadchodzących świętach lecz mam świadomość, żę mogą się kojarzyć. Zwłaszcza “Dziecię”. 

Ja również nie przepadam za wierszami, nie znam się na poezji i jej interpretacji. Ale kiedy na pisanie mnie zbierze, nie mogę się powstrzymać.

Bardzo dziękuję za linki, napewno z nich skorzystam. Dziękuję również za obszerny komentarz. Sprawy techniczne jak dywiza itp, łatwo zapamiętać i wnieść poprawki. Gorzej niestety z budowaniem zdań i błędami, które wyszczególniłaś. To są rzeczy na które we własnym tekście jestem zwyczajnie ślepy. Ratuje mnie jedynie edycja i poprawki przez kogoś innego. Dziękuję raz jeszcze, teraz wiem na czym stoję.

Dziękuję za komentarz! Wszelkie uwagi, krytyka i lanie mile widziane! :)