Nazywam się Kamil i któregoś pięknego dnia przyszło do mnie natchnienie i zacząłem pisać swoją pierwszą powieść. Efektem czego było założenie bloga, wyjazd do USA i (jak na razie) prawie dwa lata pisania. Więcej o mnie i o książce na www.jessicameiers.pl
Pozdrawiam
przeciwko wszystkim, przeciw wszystkiemu... KOBONG
Rocznik 1980. Z wykształcenia i zawodu lekarz weterynarii, ale od czasu drukowanego debiutu wpisuję w CV “pisarz, dorywczo parający się weterynarią” ;). Piszę (jak dotąd) wyłącznie opowiadania na konkursy. Konto na portalu założyłem dawno, ale uaktywniłem się dopiero z okazji konkursu “Jestem legendą”.
W druku albo gdzieś w necie, czyli moje Hall of Fame:
2014 Poznań Fantastyczny: Miejska Paralaksa, opowiadanie “Noc nad Wartą” (wyróżnienie)
2018 Pigmalion Fantastyki – opowiadanie “Labirynt” ( II miejsce )
2018 Fantazje Zielonogórskie – opowiadanie “Ben Hur 2384” ( wyróżnienie)
2018 Elgacon, Płock alternatywny – opowiadanie “Płocki gambit” ( I miejsce – nareszcie pierwszy!)
2019 Konkurs na opowiadanie fantastyczne im. Krystyny Kwiatkowskiej – opowiadanie “Czas wojny, czas pokoju” ( I miejsce )
2020 Antologia Fabryki Słów “Gladiatorzy – opowiadanie “Czempion”
Na portalu – 2018, Polski język obcy – opowiadanie “Et in Arcadia ego” (II miejsce)
Nie wychodzi mi tu,
The next Monday, when the fathers were all back at work, we kids were playing in a field. One kid says to me, “See that bird? What kind of bird is that?” I say, “I haven’t the slightest idea what kind of a bird it is.” He says, “It’s a brown-throated thrush. Your father doesn’t teach you anything!”
But it was the opposite. He had already taught me: “See that bird?” he said. “It’s a Spencer’s warbler.” (I knew he didn’t know the real name.) “Well, in Italian, it’s a chutto lapittida. In Portuguese, it’s a bom da peida. In Chinese, it’s a chung-long-tah, and in Japanese, it’s a katano tekeda. You can know the name in all the languages of the world, but when you’re finished, you’ll know absolutely nothing whatever about the bird [...] So let’s look at the bird and see what it’s doing—that’s what counts.”