Czy to nas czeka?

Profesjonalny list, jak najbardziej docenić trzeba głęgokie umocowanie w środowisku i znajomość problemu...

Panie Adamie! Przyznać muszę, że ciekawe wnioski płyną z tego co Pan piszesz. Trudno również nie zgodzić się ze znakomitą większością postawionych przez Pana tez. Mnie natomiast nie daje spokoju jeszcze jedna rzecz, która rzuca się w oczy podczas przeglądania zamieszczonej na stronie twórczości. Nikły odzew ze strony redakcji. Czyżby brak komentarzy przy niektórych tekstach spowodowany był lenistwem wyznaczonych do tego osób? Nie mogę w  to uwierzyć. Prędzej ta wymowna cisza ma być komentarzem samym w sobie. A może powódź tekstów zalała komentatorów i moce przerobowe starczają zaledwie na obsłużenie co ciekawszych utworów? Chociaż przyczyn możemy się tylko domyślać, zaistniała sytuacja smuci mnie nieodmiennie. Oj przydałby się tu Kres (może raczej legion Kresów), wszak doświadczenie w tej materii ma ogromne.

Poza tym jeszcze jedna mała uwaga, otóż pomylił Pan kontinua czasoprzestrzenne! Zdaje się, że maszyna czasu szwankuje i należy ją niezwłocznie oddać do przeglądu. Swoją recenzję umieścił pan bowiem w roku 2010, przed powstaniem książki „To nas czeka”. Mam tylko nadzieję, że nie zaburzył Pan tym samym jakiegoś arcyważnego ciągu przyczynowo - skutkowego. Bo wówczas, to nie kogo innego, ale właśnie Pana obwinią za niepowodzenie przeprowadzonego na stronie eksperymentu. Uprzedził Pan wydarzenia, zasugerował innych etc. etc.  Wtedy pozostanie Panu tylko salwować się ucieczką przy użyciu (naprawionej) maszyny czasu. Jakby co zapraszam do mnie. Kawę parzę nie najgorszą, mam ogromny zbiór książek i co najważniejsze policja temporalna nie zagląda tu nigdy.

Pani/ Panie xyzź. Z przyjemnością przeczytałem Pani/ Pana wpis i odpowiem dwukrotnie, w odmiennych tonach.

Tezy nie stanowią żadnej nowości. Wydaje mi się, oby słusznie, że zdania w tych kwestiach mamy jeśli nie pokrywające się, to zbieżne w znaczącym stopniu.

Nieprzesadnie pilnie i takoż nieprzesadnie regularnie zerkam na strony i fora z twórczością własną, a po każdym takim zajrzeniu wzdycham, że jak było, tak jest — proporcje tekstów przyciągających uwagę do wywołujących zgrzytanie resztkami zniszczonych tą czynnością zębów nie chcą się zmienić na korzyść tych pierwszych. Czy legion Kresów może to zmienić? Nie wiem, rzecz do dyskusji. Nikły odzew redakcji mam za usprawiedliwiony, nawet uważam go za przejaw słusznej w założeniu polityki — brak komentarza sam w sobie może stanowić komentarz, o czym Pani/ Pan także pisze.

Nie miałem wyboru, musiałem zaryzykować zaburzenia ciągów przyczynowo–skutkowych. Dołożyłem, oczywiście, starań o minimalizację ewentualnych strasznych skutków skoku najpierw w przyszłość, by móc poczytać jeszcze nie istniejącą książkę, potem powrotu, bez którego nie mógłbym ujawnić tajemnicy przyszłej oceny teraźniejszości — zmarszczki na przecięciu płaszczyzn obu kontinuów pozostawiłem tak nieznaczne, że powinny się rozpłynąć bez śladu i konsekwencji dla „tu i teraz” oraz „tam i wtedy”. Ale po przeczytaniu ostatnich Pani/ Pana zdań zaczynam zastanawiać się, czy nie lepiej byłoby, gdybym zapomniał o wymogach technicznych i etycznych. Dobra kawa, dobrze zaopatrzona biblioteka, adres nieznany chronopolicji... Hmm...

Piękna recenzja diagnostyczna, która otwiera oczy i zamyka gębę, albo odwrotnie. Napisane za niecały rok, albo kilka miesięcy temu, a przecież zawiera samą prawdę. Adamie, jak silne jest Twoje poczucie misji?

Nie prześladuje mnie żadne poczucie misji. Dmuchanie pod wiatr, zawracanie kijem Wisły --- niech się na to porywają półprzytomni romantycy. Ja tylko (od czasu do czasu) ujawniam część swoich myśli na temat.

Mimo wszystko to, co starasz się robić (i kilka innych osób) ma wszelkie cechy walki z wiatrakami. Komentujący są jak (o)błędni rycerze, jak świstak próbujący zadeptać szarańczę. Może lepiej będzie, kiedy nastąpi to prorokowane przez kogoś "wysycenie" portalu. Ale tu nie chodzi tylko o portal. Zdiagnozowałeś współczesną kulturę. I tyle. To głos wołającego na puszczy.

Mam nadzieję, że się za ten komentarz nie zagniewałeś, Adamie.

Nie; dlaczego miałbym się zagniewać? Brak odpowiedzi bywa kwestią niedostatku czasu, odłożenia niby za chwilę, bo coś tam...
Diagnoz tyle już wystawiono, że zliczyć się nie da, skutków nie widać, bo kto by sobie głowę zawracał tymi samymi w kółko narzekaniami jakichś tam panie takich różnych, co to na kursie dolara się nie wyznają, bo we łbach tylko gwiazdy, mgławice, przecinki i --- tfu! --- zaimki mają... --- cóż więc pozostaje? Pośmiać się z tego i, przy okazji, ze siebie, że niby dorosły, a proszę, na cuda liczy...
Masz podobnie?

Mam. Ale sam staram się brać do siebie czyjeś uwagi, jeśli są rzeczowe :) Może ludzie jednak czasem przyswajają jakąś tam cząstkę z tego, co się im mówi (wytyka).

Właśnie. Może jednak czasem... Oprócz tej towarzyszy mi druga myśl, właściwie pytanie: obrazi się i zniechęci, czy przyswoi i zawalczy?

Powiało pedantyzmem polonistycznego frustrata. Jedna tylko uwaga, skoro autor ma takie zastrzeżenia... Medice cura te ipsum, jak mówi łacińska sentencja. Wyraz internet piszemy małą literą tak na przyszłość, chyba że masz na myśli jego początkową fazę rozwoju, gdy funkcjonował jako nazwa własna. Dziś już jego znaczenie spospolitowało się, stąd właściwsza jest mała litera. Podobnie stało się z nazwami marek samochodów. Nie zgadzam się też w kwestii oceny błędów pojawiających się na portalu fantastyka.Teksty zamieszczane w internecie często nie były wcześniej drukowane, a czytanie tekstu z ekranu monitora nie jest tak dokładne jak tego na kartce papieru, stąd zdarzają się częściej pomyłki, które w wypadku wydrukowanego tekstu mogłyby być łatwiej wyeliminowane.

Myślę, że nie stanie się nic złego, jeśli zacznę od końca.
Nic i nikt nie zabrania Tobie ani innym wydrukowania tekstu i sprawdzenia go przed zamieszczeniam gdziekolwiek.
Spospolitowanie się --- termin raczej nie z tej branży. Mamy nazwy własne i te same nazwy jako nazwy pospolite; użycie w konkretnym charakterze determinuje pisownię.
Czuję się wyróżniony Twoją oceną, chociaż oznak frustracji nie dostrzegam. Nie mylnęło Ci się z ironią, lekką złośliwością?

Z pisowni to akurat mam pewną wiedzę, więc nie musisz mnie uczyć, jakie mamy nazwy, tutaj użycie było błędne. A nadmierna czepliwość jest cechą frustracji, chyba że z urodzenia charakter wredny.

Pozdrawiam

A czego cechą jest prowadzenie sporu o dużą / mała literę, gdy normatywne słowniki dopuszczają oba rodzaje pisowni? (Chociaż na pierwszym miejscu stawiają pisownię dużą...)  Niczego nie sugeruję, chcę skorzystać z okazji i wzbogacić swą skromną wiedzę z psychologii.
Też, oczywiście, pozdrawiam.

Trzeba iść z duchem czasu, a nie wertować stare słowniki.  Z moich informacji wyraźnie wynika, że w użytym przez Ciebie kontekście stosowniejsza byłaby pisownia małą literą. Mam jeszcze jedną skromną uwagę:

nie zapowiedziane
nie znających 

Warto przypomnieć sobie obowiązującą zasadę pisowni partykuły nie z imiesłowami.

A odniesiesz się do treści merytorycznej tego tekstu?

=> Erreth: po co pytasz, wiadomo, że nie.
=> homunkulus: to akurat jedne z najnowszych słowników tak podają; w kwestii pisowni imiesłowów prosiłbym Cię uniżenie o dokładne zapoznanie się z treścią odnośnej uchwały RJP.

Nie zgadzam się też w kwestii oceny błędów pojawiających się na portalu fantastyka.Teksty zamieszczane w internecie często nie były wcześniej drukowane, a czytanie tekstu z ekranu monitora nie jest tak dokładne jak tego na kartce papieru, stąd zdarzają się częściej pomyłki, które w wypadku wydrukowanego tekstu mogłyby być łatwiej wyeliminowane. - To była jak najbardziej merytoryczna uwaga, warto czytać uważniej.

http://so.pwn.pl/zasady.php?id=629516  gwoli ścisłości.

Masz rację. <ironia>Mam w komputerze ekran 10,6 cala. Widać po ostatnim tekście, jaki wrzuciłem, że czytanie i pisanie sprawiło mi spore trudności. Szczególnie jeśli chodzi o edycję.<koniec ironii> A tekst, który napisałem na komputerze z monitorem 19 cali zawierał błędy, bo NIE PRZYŁOŻYŁEM SIĘ DO JEGO EDYCJI. Nie to decyduje o obecności błędów i niedoróbek, ale wkład pracy autora, jego krytyczne podejście do samego siebie i pokora w przyjmowaniu krytyki. Bywa, że krytyka jest ostra, ale nie ma za wiele na NF uwag, z którymi zdrowy rozsądek nie pozwala się zgodzić. Reszta to kwestia kultury osobistej (ja mam jej mało). Mając nadzieję (płonną), że dzieciaki piszące na tym portalu chcą się czegoś nauczyć, niektórzy walczą z wiatrakami. Ale ten sam rozsądek każe im spodziewać się ataków, zamiast prostego "dziękuję" albo "nie zgadzam się z tobĄ, gdyżależponieważiż".

Erreth mnie zastąpił w kwestii technikaliów korektorskich. Dodam tylko, że i w tekstach złożonych czcionką siedemdziesięciodwupunktową też widziałem byki.
SO powtarza za odnośną Uchwałą, Uchwałę znam, bo muszę, od jedenastu lat, więc przestań marudzić --- wolno mi pisać rozdzielnie, tak jak innym wolno pisać łącznie.

A dysponujesz jakimiś badaniami statystycznymi, że jesteś w stanie stwierdzić, co bardziej o tym decyduje? Zgadzam się z Tobą, że jeśli autor bardziej się przyłoży może wyłowić błędy i z ekrana monitora. Ale jest to trudniejsze przynajmniej dla mnie (i zapewne dla wielu osób rownież) niż możliwość dokonania tego samego na wydruku.
Chwilowo nie korzystam z drukarki, więc nie miałem możliwości wydrukowania tekstu. Postaram się to wkrótce zmienić, może efekt będzie lepszy.

Chętnie przyjmuję krytykę i poprawiam błędy, ale nie lubię jak jakiś piętnastolatek przekreśla mi całe zdania i każe je zmienić, bo to chyba jakaś pomyłka, skądinąd jestem w jakiś sposób utytułowany w dziedzinie języka polskiego i w moim przypadku błędy wynikają właśnie z pisania na komputerze. Wiadomo, że nie będę wkładał wszystkich swoich sił w drobny tekst na portalu internetowym, bowiem oprócz siedzenia przed komputerem mam jeszcze inne obowiązki. Dlatego nieco śmieszy mnie taki puryzm. Mamy tutaj aktualnie mnóstwo zamieszczonych tekstów, naprawdę nie wymagajmy tego samego od krótkiej notki w internecie, co od książek i artykułów w gazetach, których autorzy również korzystają z usług korektorów.

Wolałbym, żeby teksty były oceniane pod innym aspektem niż tylko typograficznym, bo to jest chyba odwracanie kota ogonem. Nie decyduje o wartości tekstu sprawnie postawiony przecinek czy prawidłowo użyty myślnik - (nie będę go wklejał z worda) -  to tylko plastyka, którą łatwo można poprawić. Liczy się pomysł, idea, wykonanie, a wszelkie wspomniane wyżej praktyki  są domeną malkontentów, którzy lubią przyczepić się do czegoś dla zasady.

"Wyraz internet piszemy małą literą tak na przyszłość(...)". Zatem serdecznie witam w gronie malkontentów.

Stare słowniki fajnie pachną.

Zawodowi korektorzy pracują „na papierze”(w prawie stu procentach), więc badań nikt nie robił, bo na cholerę one komu potrzebne. Litery na ekranie wyglądają tak samo i znaczą to samo, co litery na papierze, więc i tak wszystko sprowadza się do wprawy, uwagi i znajomości języka.

Sprawnie postawiony czy prawidłowo użyty (terminologia Twoja) przecinek czy myślnik o wartości tekstu nie decyduje, za to wiele mówi o autorach. Poza tym wchodzi w skład wspomnianego przez Ciebie wykonania (podkreślenie moje).

Puryzm może Cię śmieszyć, wolna wola — przedstawianie tekstów niedopracowanych, bo to portal, tylko jakiś tam portal internetowy, ośmiesza Ciebie, bo piszesz, że jesteś „skądinąd w jakiś sposób utytułowany w dziedzinie języka polskiego”. Gratuluję tytułu, współczuję nieumiejętności pisania na komputerze.

Więcej takich, a za dziesięć lat do czytania będą się nadawały tylko książki z antykwariatów.

Wiesz, za co tak dostałeś, jak nikt inny? Za tego piętnastolatka malkontenta.

I jak by ktoś się nie zorientował, to nie było do malkontenta, tzn. malkontisa :) Dzisiaj były największe upały.

Stare książki też fajnie pachną. Zwłaszcza angielskie. I mają barwione brzegi stron. Amerykańskie też.

Mi się marzy mieć w chacie Doroszewskiego. Wąchałem. Tak ładnie pachnie, że chyba wsadzę go do przeszklonej witrynki jakiejś, kiedy wreszcie go zdobędę. A wąchałeś starodruki przed oczyszczeniem? To jakaś forma perwersji.

Erreth - Niestety, nie miałem okazji wąchania starodr., ale liczę na jeszcze kilka lat życia i parę perwersji w trakcie, dołożę do listy.

Ja dołożę swoje trzy grosze: przecinki powinno się sprawdzać samemu, ale jak ktoś zauważy ich brak albo nadmiar, to czemu miałby nie mówić. Skoro tu nie ma redaktora, to trzeba nim być samemu. W pewnym sensie błędy językowe są o wiele ważniejsze, bo nie ma reguł, których mozna by się nauczyć i mieć już sprawę z głowy. Trzeba mieć te zasoby w głowie, na czubku języka i mieć wyczucie. Tym bardziej liczą się życzliwe i krytyczne uwagi czytelników. Traktowanie ich jako czepianie się odbieram jako nieumiejętność publicznego radzenia sobie z krytyką, ale prawdą jest też, że kiedy się czyta tekst pierwszy raz, błędy często rażą mocniej, niż kiedy się go przebiega kolejny. Możłiwe więc, że autor po dziesięciu czy trzydziestu cyklach już w ogóle nie widzi tych problemów i nie jest w stanie wczuć się w skórę jednorazowego czytelnika. Tym bardziej powinien zaufać tym, którym się chce wypisać błędy, problemy, dwuznaczności i tak dalej. trochę gorąco dziś, więc tylko dodam: nie każdemu tekst będzie się podobał, to oczywiste, ale warto wiedzieć, jak inni ten tekst odbierają, choćby po to, aby przygotować się również na dziwaczne opinie recenzentów, kiedy się dzieło wysywa do wydawców. Myślę, że to co się dzieje tutaj, mocno odpowiada temu, co tam. Jedni zjadą od góry do dołu, inni się zachwycą, trzeci odpuszczą po pierwszym zdaniu, a czwarty się zdrażni na przecinki. Piąty będzie miał dziurę w szpalcie i weźmie cokolwiek bądź, co pasuje długością.  

malkontis... ale ta wypowiedź nie jest do wątku na hyde parku? Specjalnie stąd ją wyplenić chciałem, żeby o tekście AdamaKB się mówiło, a nie recenzowaniu (wiem, że o tym poniekąd jest jego tekst). ;P

Starodruki pachną pleśnią, chyba że są po czyszczeniu w takich specjalnych komorach czy czymśtam. Wtedy nie mają jakiegoś specjalnego zapachu.

Artykół ciekawy ale z założenia błędny . Odnosząc sie do książki "co nas czeka" autorzy zakładam że polonisci wyciągneli złe, bo najprostsze wnioski.

Załozyli mianowicie że autorzy(nowi) to idioci. Co jak wiadomo rzadko ma racje bytu. Chciano od nich dostać ciekawe niebanalne -patrz nigdzie jeszcze nie wykozystane elementy na powieśc lub opowiadanie. Brak bytło założenia że jesli fragment powieści czy opowiadania jest "typowy" to i reszta pisarstwa autora podąża tymi samymi utartymi szlakami. pelna naiwnośc. A po drugie kożystanie z gotowych wzorów w fantastyce jest na pożadku dziennym .

Np. "Sojusznicy -Fostera", i "Pierwsze Uderzenie -J. Ringo" . "Eragon" to nieudolna kopia "Jeżdzców smoków" . itd

A co się tyczy otografi , przecinków itd , to wbrew pozorom nie sa to kwestie najważniejsze( mam podać ksiązki znanych wydawnictw gdzie tez sa takie wpadki?) jesli ksiązka nie wciąga to nic nie pomoże nawet idealny warsztat pisarski.

Jak w ksiązce Wrota Piekieł tom II- niezłego do tej pory D. Webera.

Wielu z czytelniików wcale nie zakładało że spełni się ich sen o "wydawcy" ich dzieł. Jedni zbyt dobrze znają Historię i biznes. Innych przesladuje strach przed sukcesem i niewiara że to jednak Oni moga byc nieżli.

I mała dygresja z mojej czysto biznesowej strony . Jakim trzeba być geniuszem i genialnym krytykiem by z miliona czytelników zostało raptem niecsałe 25tys. Z doswiadczenia wiem że życie jest proste nalezy dostarczas to czego chca ludzie nie my.

Bardzo mi przyjemnie, że artykuł wzbudził Twoje zainteresowanie. Obawiam się jednak, że nie fikcyjni autorzy, lecz Ty wyciągasz błędne i nieuprawnione wnioski.

Nikt nie został nazwany idiotą; nie padł ani jeden tego rodzaju epitet.

Czy może być dziwnym i z założenia błędnym oczekiwanie na prezentacje nowych tematów, nowych podejść do już wykorzystywanych schematów, elementów z bogatego rekwizytorium fantastyki? Nie wydaje mi się. Ile chciałbyś przeczytać opowiadań i powieści bliźniaczo do siebie podobnych?

Nie mogę zgodzić się z sugestią, że wielu czytelników (dlaczego właśnie czytelnikami ich nazwałeś?) prezentujących swoje teksty z góry odrzucało możliwość zwrócenia na siebie uwagi, a w konsekwencji wybicia się na debiut w druku. Strach przed sukcesem? Niewiara w jakość swoich dokonań? Wtedy siedzi się cicho w kąciku, a nie publikuje opowiadania na stronie, której hasłem jest poszukiwanie młodych i zdolnych.

Ortografia, przecinki i tak dalej. Nie podejmę nawet próby dyskusji na ten temat. Ewentualne próby wszczęcia dyskusji przez Ciebie w najlepszym razie zignoruję. Przykro mi, że tak kwituję Twoje wywody, ale na ten temat tyle już było napisane, że samo poruszenie tego tematu i próba jakiejkolwiek obrony partactwa edytorskiego, pisarskiego i językowego zakrawa na kpinę. Co najmniej na kpinę, jeśli nie na coś gorszego.

Dygresję „z Twojej biznesowej strony”, że prawie zacytuję, skwituję podwójnie. Raz: pytanie, jakim trzeba być geniuszem i genialnym krytykiem, żeby doprowadzić do takiej redukcji nakładu, kieruj do Redakcji i wydawcy. Może Ci wyjaśnią, co oznaczał i jakie miał konsekwencje koniec monopolu i państwowego mecenatu... Dwa: jeżeli przyjąć prezentowane na tej stronie teksty za przykłady tego, co ludzie chcą dostać, to najrozsądniejszym podejściem będzie zamknięcie pisma. Tak zwani starzy (i czegoś od literatury wymagający) czytelnicy cisną do kosza i więcej nie kupią, nowi nie wypełnią luki po starych, a konkurencja dobije złośliwym śmiechem.

Przeczytałem uważnie tekst. Komentarzy nie czytałem. Pozdrawiam.