Dlatego, że w myśl rzymskich przepisów liturgicznych nikt poza celebransem nie może nieść, a chyba nawet i dotykać monstrancji. A i celebrans dotyka jej wyłącznie przez wzorzystą (najczęściej złotą) chustę zwaną czasem tuwalnią. :)

Zgadzam się, że są dłużyzny i tekst skorzystałby na redakcji – zwłaszcza zdania takie jak “Fakt, że produkcja klonów nie należała do tanich przedsięwzięć powodował, iż podjęcie próby ponownego ich użycia miało ogromny sens, zwłaszcza dla krajów, które odniosły znaczne straty, nie tylko finansowe, ale i moralne.“ Ten przykładowy fragment brzmi dosyć nieporadnie, a jest takich więcej i utrudniają one odbiór tekstu. Koncept interesujący, ale całość wymaga chyba oszlifowania.

Bardzo mi się podobało, mam tylko jedną uwagę odnośnie detalu: nie ma takiej możliwości, żeby na rzymskokatolickiej procesji monstrancję niósł ministrant. Można zmienić np. na krzyż. :)

Podobało mi się, tylko mocno zgrzyta na początku opowiadania odległość mierzona w metrach. :)