Horrorshow

Tym razem zgrywa z pewnego slashera. W standardowych klimatach.

 

 

 

Czasami człowiek musi se konkretnie odsapnąć. Sami na pewno wiecie, jak to bywa. Szef okazuje się chujem, koledzy pierdolonymi konfidentami, a seksowna sąsiadka z naprzeciwka, którą zawsze chcieliście wydymać na trawniku przed blokiem, transwestytą. Życie potrafi kopnąć w dupę w najmniej spodziewanym momencie. Dlatego postanowiłem na jakiś czas wyjechać. Choćby na tydzień. Gdzieś daleko od cywilizcji, żebym mógł w spokoju leżeć kutasem do góry i podziwiać płynące po niebie obłoki.

 

Na okazję nie musiałem długo czekać. Kumpel miał kompleks wypoczynkowy nad Kryształowym Jeziorem i wynajął mi jeden z domków za pół ceny.

 

Spakowałem więc do mojego wysłużonego trabanta baniak bimbru, starą lampę naftową, kilka gazet z gołymi babami, śpiwór, zapasowe portki i dwa podkoszulki. Majtek nie wziąłem. I tak bym ich nie zmieniał, więc po co mają zagracać samochód?

 

Po czterech godzinach jazdy wyboistymi leśnymi dróżkami dotarłem na miejsce. Kurort wyglądał na opuszczony. Drewniane chatki były zaniedbane jak jasna cholera. Obrośnięte mchem, podziurawione, przeżarte przez korniki. Dam se rękę uciąć, że pamiętały jeszcze dinozaury. Nieopodal pałętał się dziwny facet w masce Kaczora Donalda. Pewnie jakiś jebnięty bezdomny. Nie zwróciłem na niego uwagi, on też mnie olał. Po chwili, jak gdyby nigdy nic, zniknął w gęstwinie. I dobrze.

 

Obejrzałem chałupki i wybrałem tę najmniej rozpierdoloną. W środku cuchnęło stęchlizną, moczem i starymi ludźmi, więc musiałem pootwierać wszystkie okna, żeby ten odór wywietrzyć. Jedno wypadło, a szyba się stłukła, ale chuj z tym. Zabiję je później jakimiś deskami. Wytachałem z auta baniak z bryndką, rozłożyłem śpiwór na podłodze i polałem sobie szklaneczkę. Cudowny żar rozszedł mi się po bebechach. Powiadam wam, nie ma lepszego trunku od swojskiego samogonu. Miód i ambrozja.

 

 

 

Wieczorem do domku obok wprowadzili się jacyś gówniarze, chyba studenci. Dwóch kolesi i dwie dziewczyny. Trochę nie bardzo mi to na rękę, bo chciałem tutaj poegzystować w samotności, ale co poradzę? Przecież ich nie wygonię, na pewno też zapłacili za pobyt.

 

 

 

Skurwielce, całą noc balowali! Pochlali się jak świnie, biegali po lesie, wrzeszczeli, piszczeli, wyli jakby byli jacyś nienormalni. Gdyby nie to, że też nieco przesadziłem z degustacją i leżałem półprzytomny w kałuży rzygowin, to spuściłbym im takie manto, że do końca życia by pamiętali.

 

 

 

Rano ci idioci zrobili mi kawał. Otwieram drzwi z zamiarem skoczenia w krzaczki celem oddania moczu, patrzę, a tu w progu głowa jednej z tych dziewczyn leży. Jebłem toto z buta, bo co mi będzie zawadzać? Muchy ją zaraz obsiądą, zaśmierdnie, epidemia gotowa. Świńska grypa, albo co gorszego.

 

Po odcedzeniu kartofelków postanowiłem opierdolić tych gnojków. Ja wszystko rozumiem. Trza się napić, wyszumieć, pobawić, ale, do kurwy nędzy, podrzucanie komuś odciętych części ciała to lekka przesada.

 

Zapukałem do ich chatki, ale nikt nie otworzył. Siedzą pewnie teraz w szafie i tyłkami trzęsą. Naparłem na drzwi. Ustąpiły.

 

Wewnątrz ciekawie. Podłoga czerwona od krwi. Jeden koleś leży nagi na pozbawionym członków korpusie dziewczyny. Do dupy ma wepchnięte jej nogi, w usta ręce, a jego odcięty kutas jest przyszpilony do ściany wypchanym kurczakiem. Drugi delikwent zaległ pod stołem, przebity śmigłem od samolotu. Z rozciętego brzucha wypłynęły jelita, z oczodołów gumkami do góry wystają ołówki, zęby ktoś mu powyrywał, ułożył z nich niewielki stosik i wbił w niego krzyżyk z zapałek. Za brakującą dziewoją już nawet się nie rozglądam. Skoro obcięli jej łeb żeby mi go podłożyć, to pewnie reszta gnije gdzieś w krzakach. Cholera, a nie wyglądali na takich, co to lubią sadomaso i te sprawy.

 

Opuściłem budynek, bo takie widoki mnie gorszą i udałem się do swojego lokalu na szklaneczkę czegoś mocniejszego. I jak to zwykle bywa, na jednej się nie skończyło. Przy której urwał mi się film, wybaczcie, nie pamiętam.

 

 

 

Ze stanu błogiej nieświadomości wyrwał mnie odgłos wysadzanych kopniakiem drzwi. Otworzyłem oczy i przeciągnąłem się. Za oknem lało jak z cebra. Minęła chwila, nim mój wzrok przyzwyczaił się do ciemności. W progu stał ten debil w masce Kaczora Donalda. Kiedy na ułamek sekundy oświetliła go błyskawica spostrzegłem, że w lewej dłoni ściska scyzoryk McGyvera z obnażoną piłką do drewna, a w prawej rakietkę do ping ponga.

 

Nagle doznałem olśnienia. Przecież kumple nieraz opowiadali o grasującym nad Kryształowym Jeziorem, nieuchwytnym seryjnym mordercy. Koleś za maleńkości zobaczył, jak matkę zgwałciło mu stado schodzących z pobliskich hal tryków, a jego samego juhasi wrzucili później do jeziora. Żyjące w tutejszych wodach glonojady miały obeżreć mu ryj do gołych kości. Dlatego nosi maskę. I ponoć jest niezniszczalny.

 

Poczułem się jakbym grał w chujowym horrorze, albo był bohaterem opowiadania pisanego przez jakiegoś zakompleksionego zjeba.

 

Nieznajomy ruszył niemrawo w moim kierunku, wymachując ogromnymi łapskami. Gdy podszedł dostatecznie blisko, zadał scyzorykiem cios z góry. Błyskawicznie skrzyżowałem ręce nad głową. Ostrze ześlizgnęło się po skórze, nawet jej nie przecinając. Ten niedorajda nie wziął poprawki na jedną, bardzo istotną rzecz. Mianowicie, że posiadam czarne pasy we wszystkich znanych odmianach sztuk walki. Utwardzanie przedramion ćwiczyłem na diamentowych słupach, goleniami kruszyłem tytanowe filary, podczas wysokogórskiej wspinaczki bez zabezpieczeń nie muszę szukać półek ani wgłębień, ponieważ palcami wybijam dziury w skałach.

 

Przerzuciłem go przez ramię, po czym jednym, potężnym szarpnięciem oderwałem mu rękę od tułowia. Twardy był skurwiel, krew sikała jak woda z węża strażackiego, a on nawet nie pisnął. Wstał za to pieronem, zmierzył mnie nienawistnym spojrzeniem, zaatakował rakietką. Cofnąłem się kilka kroków i niczym Chuck Norris, kopniakiem z półobrotu pozbawiłem chuja kolejnej kończyny. Pech chciał, że lecąc, wybiła drugie okno. Dalej już się nie cackałem. Palce w oczy, kolano w jaja, szybkie obejście, czubek buta w odbyt. Wyrzygał nerki, płuca, wątrobę i prawa komorę serca, ale wciąż żył.

 

Kurwa, zawsze zastanawiałem się, dlaczego ci idioci z filmów, jak już kropną takiego bydlaka, to nie załatwią go na amen. Zamiast upierdolić mu łeb, to z płaczem wracają do domu. Ja tego błędu nie popełnię. Nie pozwolę, żeby jakiś kutas w plastikowej masce zakłócał mój spokój.

 

Złapałem go za wszarz i zaciągnąłem do chatki studentów. Jak wcześniej tam byłem, to zauważyłem maszynkę do mięsa. Idealna rzecz, by zakatrupić gada na amen.

 

Odganiając się od żerujących na zwłokach much, przystąpiłem do działania. Oderwałem mojemu zamaskowanemu przyjacielowi nogi, gołymi rękoma rozszarpałem na mniejsze fragmenty i wio korbką. To samo z ręcami i tułowiem. Głowę zostawiłem na koniec.

 

A kiedy było już po wszystkim, wróciłem do swojego domku na szklaneczkę czegoś mocniejszego. I jak zwykle, na jednej się nie skończyło. Ale po której urwał mi się film, wybaczcie, nie pamiętam.

 

 

 

EPILOG

 

Cholera, chyba jednak nie wszystko poszło zgodnie z planem. Czytam właśnie poranną gazetę i powiem wam, że nad Kryształowym Jeziorem znowu dzieje się źle. Giną ludzie. Policja znajduje zmasakrowane ciała. Pewna dziewczyna, której jakimś cudem udało się zbiec, opowiedziała straszną historię. Twierdzi, że jej przyjaciół wymordowało krwiożercze mięso mielone.

 

 

 

Autorem i tej ilustracji również jest Tomek Woźniak