[KB021] Książę

Bardzo fajna stylizacja, to na pewno na ogromny plus. I sama historia też niezła.

Zaufaj Allahowi, ale przywiąż swojego wielbłąda.

Czołówka konkursu, bez wątpienia. Przynajmniej jak dotąd. Oryginalne w porównaniu do poprzednich. Czekam jeszcze na kogoś mhrocznego do granic przyzwoitości.
Pozdrawiam
Krustis 

No to chyba mamy zwycięzcę. Gratuluję.
6

Zwykle wszystko, co nie jest prozą skutecznie mnie odstrasza, ale tym razem doczytałem do końca. Choć nie znam się na dziełach tego typu, muszę przyznać, że ta historia ma w sobie coś, co sprawia, że nie można przestać czytać, zanim całość się nie wyjaśni.
Nie mogę dać innej rekomendacji, jak sam fakt, że dotrwałem do końca :)

Bardzo dziękuję za uwagę. Chyba pozostaje mi tylko się ukłonić. :)

Fajne. Zdecydowanie jedno z najlepszych, ale zastanawiam się co takiego główny bohater zrobił że na kare zasłużył?? W końcu piszesz, że wampir jego miłość kraść się ważył. Fajne, ale jakby dla mnie nie do końca jasne. Owszem piszes - Mój poddany, jej wybrany - ale to co ukradł ją jemu?? zmusił do ślubu?? OK. Zgoda. A jak tamten stał się wampirem i zdobył moc do karania??

Wiem to wiersz, ale dla mnie trochę brakło przejrzystości treści.

Było tak: księciu spodobała się żona jednego z poddanych, więc jego sciął (ta egzekucja co noc powtarza się w jego snach, jak o tym opowiada czwarta strofa), a ją zmusił do wyjścia za niego. Za to bogowie (jak to jest wielokrotnie w tekście podkreślone) pokarali go, wskrzeszając zabitego jako wampira, która nawiedza książęce sny. Właśnie tej nocy, o której opowiada utwór, przychodzi po raz ostatni. Może w takim razie spróbuję jeszcze coś przeformułować albo dodać strofę wyjaśnienia. Dzięki za sugestię.

Łee, Kolega podebrał mi pomysł na formę :) Swoją drogą, nie wiedziałam, jak ciężko jest napisać coś podobnego do "Kruka", póki nie spróbowałam. Fakt, że określenie ośmiostopowiec trocheiczny powinna być pewną wskazówką :) Tym bardziej doceniam efekt powyżej, ładnie to wyszło. Z taką konkurencją aż chce się stawać w szranki :)

bugbug, No, już myślałem, że nikt nie zwróci na to uwagi :D

Przyznam szczerze, że nie dowierzałem własnym umiejętnościom budowy mrocznego klimatu, a Kruka  uważam za niedościgniony wzór w tej dziedzinie. Przypuszczam, że forma tego wiersza odpowiada za klimat co najmniej w równym stopniu, jak użyte słownictwo, dlatego postanowiłem się podeprzeć. Chciałem jeszcze zwlekać z publikacją, ale widać dobrze zrobiłem, spiesząc się, bo znalazłbym się na Twoim nieprzyjemnym miejscu. Przykro mi. ;)

Ośmiozgłoskowiec trocheiczny... Nie wiem, ja się na tym nie znam, ale jak dla mnie to tylko pierwszy i trzeci wers każdej zwrotki jest 8+8 , a pozostałe - 8+7 (no, może 7,5 :p) i taką też wersyfikację zastosowałem u siebie. Ciężko go naśladować po polsku, zwłaszcza, że nasz język nie zna zanikających pół-sylab (jakkolwiek się to fachowo nazywa), a jedynym sposobem na położenie akcentu na ostatniej zgłosce wersu jest zakończenie go monosylabą. Ale jakoś wybrnąłem. Cieszę się, że się podobało. :)

A ja w porywie dobrego humoru zacząłem pracować nad muzyką... :p

Witaj!

Toż to "Raven" w czystej niemal formie! Brakuje tylko wewnętrznie rymujących się dwóch pierwszych wersów każdej strofy na zasadzie:
"And the silken sad uncertain rustling of each purple curtain"
Masz szczęście trafić na wielkiego miłośnika Poego i za ten styl i za to nawiązanie masz u mnie wielkiego plusa. Treść jest bardzo... poetycka właśnie. Kojarzy mi się z Mickiewiczem szczerze mówiąc. Bardzo, bardzo dobre i oczywiście ścisła czołówka.

Pozdrawiam
Naviedzony

Naviedzony, ależ te rymy sa również, tylko niedokładne. Wolę je od dokładnych, gdyż te ostatnie często popadają w częstochowę, jeśli rozumiesz, o co mi idzie. :)

Z Mickiewiczem - pewnie przez romantyczny w końcu pierwowzór, a także przez odwołanie do historii i wierzeń pogańskich. Adam w tym celował, a że i mnie zdarzało się go czytać od czasu do czasu, niewątpliwie jakieś ślady jego stylu we mnie pozostały.

Kłaniam się. :) 

"Chciałem jeszcze zwlekać z publikacją, ale widać dobrze zrobiłem, spiesząc się, bo znalazłbym się na Twoim nieprzyjemnym miejscu. Przykro mi. ;)"
Niepotrzebnie, już za daleko zabrnęłam, żeby teraz zmieniać koncepcję. Będą dwa (a może ktoś jeszcze się skusi) "ośmiostopowce trocheiczne" w konkursie :)

bugbug, czekam nań z niecierpliwością! Mam nadzieję, że Naviedzony też spróbuje. :)

Naviedzony ma już pewien pomysł, wcale nie tak odległy od Poego. Wolę go co prawda czytać w oryginale (mam komplet jego dzieł), więc rymów raczej od niego nie pościągam, ale w klimat się może zmieszczę.

To jest świetne! Chylę czoło.

Nieco już przeterminowany wątek, ale zaznaczę, że przeczytałem. ;) Nie wiem na czym polegał konkurs, w każdym razie klimatyczne, z dobrą historią, zgrabnie napisane... chyba już ktoś wspominał, że kojarzy się z Mickiewiczem.

Napisałbym coś jeszcze, ale nie mam się do czego przyczepić, więc...

...ode mnie, spóźnione 6.

"Najpewniejszą oznaką pogodnej duszy jest zdolność śmiania się z samego siebie."

Mickiewicz, Poe, czy jest tu w ogóle coś mojego? ;)

Konkurs polegał na napisaniu romansu mhrocznego do granic przyzwoitości. Stąd tyle starego dobrego romantyzmu. Zawsze się sprwdza. :p