Zemsta

zabijając ojca i męża, który często był jedynym karmicielem rodziny - słowo "karmiciel" istnieje, ale w tym przypadku zdecydowanie bardziej na miejscu byłby "żywiciel"

Wybrał dobrą, ciemną noc. Gdyby przypadkiem ktoś się obudził, mógł bez problemu ukryć się w cieniu. - Ha! Widać, że grał w Thiefa.

Był to mężczyzna o grubej, wąsistej twarzy i opasłym brzuchu. Na pierwszy rzut oka można było rozpoznać polityka. - Oj, tendencyjny jesteś.

Następnego dnia Trast spotkał się ze swoim zleceniodawcą w barze „Pod Nekromantą". Zarówno barman jak i większość gości była zombie - To cholernie wolną obsługę muszą tam mieć. Jak oni zamierzają przetrwać na rynku?

Ponadto błędy interpunkcyjne - gubisz zamknięcia cudzysłowów, niepotrzebnie stawiasz kropki przed myślnikami w dialogach. Co do fabuły, trudno powiedzieć coś komnstruktywnego na podstawie tak krótkiego fragmentu. Urzekło mnie jednak, że w łóżku ofiary spały dwie osoby, a morderca w ogóle nie przyjrzał się tej drugiej, nie zainteresował się, kim jest, nie sprawdził, czy śpi... Czy ten motyw zostanie w jakiś misterny sposób wykorzystany w dalszej części?

Na początku rozważania troche kojarzące się z Pratchettem (nazwałby się zabójcą, ale w zasadzie to by się nie nazwał, bo był raczej skrytobójca, ale tak naprawdę to też nie...), zaczyna się fajnie. Za to potem ten fragment o spotkaniu w barze troche niestrawny. Ten akapit zaczynający się od "Następnego dnia Trast spotkał się ze swoim zleceniodawcą w barze „Pod Nekromantą". zupełnie niezrozumiały - czemu nie zniszczyli i czego? Baru czy Trasta? zdarzało się spotkać tutaj również wilkołaki i wampiry, sporadycznie ludzi, którzy raczej trzymali się od tego miejsca z daleka. - zdarzało się spotkac ludzi, którzy trzymali się od tego miejsca z daleka... źle to brzmi ;)
sięspodziewał. - brakuje spacji :)
A potem to dialog leci na łeb na szyję, zleceniodawca od razu wali wszystko prosto z mostu - daj mu trochę pobawic się z bohaterem, zanim zaproponuje mu układ. Wtedy byłoby ciekawiej, a tak jest trochę naiwnie.
Raczej odradzam wrzucania tu opowiadań przed skończeniem ich - w trakcie czasem pojawiają się nowe pomysły, można pomylić sie w bohaterach, wydarzeniach, opisach itd. Ale nie jest źle. Jestem ciekawa dalszej części, tylko nie pędź tak z tym, dopracuj, poczekaj. Fragment za krótki, żeby cos wyrokować, ale pewnie może wyjść z tego coś fajnego, chociaż pomysł trochę sztampowy. Ale podoba mi się poczucie humoru, którego w patetycznym fantasy brakuje. Trzymam kciuki.

Trast zbliżył się do łóżka. Spały w nim dwie osoby.
Trast w jednej chwili zasłonił mężczyźnie usta dłonią i pchnął w krtań. Mężczyzna obudził się i spojrzał na Trasta. Jego oczy pytały „dlaczego?". Gr'ast pochylił się nad umierającym i szepnął mu do ucha „Pozdrowienia od Lorda Bringstona". Mężczyzna skonał.


Może mam jakieś błędne informacje, ale czy pchnięty sztyletem w krtań osobnik czasem nie charczy i bulgota? Nie ma skurczów mięśni, przedśmiertnych drgawek i innych tego typu akcji?
Pytam, bo dziwnym wydaje mi sie, że ta druga osoba co z nim spała się nie obudziła...

Zaufaj Allahowi, ale przywiąż swojego wielbłąda.

Zgadzam się, że trudno wyrokować na temat pomysłu na podstawie tak krótkiego fragmentu. Moje uwagi w zasadzie pokrywają się z przedmówcami. Zwróciłem jeszcze uwagę na niekonsekwentny rys psychologiczny bohatera (choć może to po prostu brak psychologii).

Na poczatku Trast wydaje się zimnokrwistnym perfekcyjnym wypranym z emocji zabójcą (zwłaszcza po scenie gdy morduje kogoś w sypialni gdy obok śpi partner). W karczmie błyskawicznie traci panoanie nad sobą i rzuca się na zleceniodawcę w dodatku ze łzami w oczach. Ostatecznie sam nie wiem czy to typ profesjonalisty czy targany emocjami i duchami przeszłości bandzior, który topi smutki w wódce pomiedzy zleceniami.

Dzięki za krytyke. Widzę, że wiele będę musiał pozmieniać, zanim wezmę się za zakończenie. A teraz kilka słów wyjaśnień:

Na początku rozważania troche kojarzące się z Pratchettem
Technicznie rzecz biorąc Nowa Firma od Pratchetta miała być pierwowzorem psychicznym dla Trasta, stąd też Ostatecznie sam nie wiem czy to typ profesjonalisty czy targany emocjami i duchami przeszłości bandzior. (por. Pan Tulipan)

Może mam jakieś błędne informacje, ale czy pchnięty sztyletem w krtań osobnik czasem nie charczy i bulgota? Nie ma skurczów mięśni, przedśmiertnych drgawek i innych tego typu akcji? Pytam, bo dziwnym wydaje mi sie, że ta druga osoba co z nim spała się nie obudziła...
I tutaj też mó błąd, nie znam się na tym, ale jeżeli tak, to właśnie to będzie pierwszą rzeczą jaką zmienię.

Jeszcze raz dzięki i czekam na dalsze komentarze ;)

Chyba już to tu widziałem...

Opowiadanie tak samo przeciętne, jak wtedy.

Muszę pochwalić, bo opowiadanko nie jest złe, nie będę pisał o błędach bo nie lubię i ktoś już to zrobił, ale polecę ci poradnik pisania dialogów, bo popełniasz w tym aspekcie błędy, które wynikają tylko z niewiedzy.
http://www.fantastyka.pl/10,2112.html
Czekam na część drugą. A! Nie pisze nigdzie, że to część pierwsza!

Bardzo słabo warsztatowo. Niezależnie od pomysłu, to trzebaby napisać od nowa.

Pisz, pisz i jeszcze raz pisz. A jeszcze więcej czytaj.

Ale narazie nigdzie nie wysyłaj. Nie masz po co. Może za parę latek, jak przeczytasz ze 100 następnych książek i poprawisz się warsztatowo. Polecam Roberta Wegnera, Anię Brzezińską, Rafała Kosika - podczytaj ich, zobacz, jak pisać.

Arctur nie mogłeś nigdzie tego widzieć, bo nigdzie tego nie wrzucałem.

Co do reszty, tak wiem że jeszcze wiele muszę się nauczyć, ale podobno trening czyni mistrza. Jack dzięki za ten link, skorzystam z niego :)

Ciężko jest oceniać taki krótki fragment, a zresztą moi przedmówcy zapewne wytknęli już wszystkie najważniejsze błędy. Ze względu na długość trudno jest ocenić to, jak rozwija się akcja, w sumie niewiele mogę powiedzieć ponad to, że sam pomysł jest dość sztampowy, choć być może ciekawie się rozwinie. Język mnie nie zachwycił, ale to pewnie kwestia wyrobienia technicznego. Pisz jak najwięcej i następnym razem wstawiaj jakieś dłuższe fragmenty.