Selekcja

Tak słucham tej teologicznej dyskusji, która się ostatnio nawiązała na serwerze, i szczerze mówiąc trochę mnie ona śmieszy. Ale przynajmniej „natchneło" mnie i napisałem tegoż otóż shorta:

„I patrz na niebie tyle gwiazd,

I on tam swoją ma,

Pewnie patrzy się tu w dół,

I tylko śmieje z nas,

I ty się Gruby śmiej, bo co!

Co zrobisz, kurrwa mać,

No był a teraz nie ma go,

Zostałeś ty i ja"

Robert Górski „Gruby"

Selekcja

W końcu nastał ten dzień.

Ciała wstały z grobów a dusze z ciemności, aby po raz pierwszy stanąć twarzą w twarz ze Stwórcą wszego stworzenia.

Pokorni, zalęknieni ludzie krok za krokiem szli przez szpaler aniołów, póki co krzepiąc oczy widokiem boskiej chwały.

Pierwsi podążali ateiści. Trzymali w rękach wzory, dyski komputerowe, wyniki niezawodnych symulacji. Stanęli przed Bogiem i próbowali wytłumaczyć mu, że nie istnieje.

Cóż, raczej się nie udało.

Ziuuu… człeczyny spadały w ciemną czeluść, gdzie czekały już złośliwie rechoczące diabły i kotły smoły.

Brr…

Następnie przyszli muzułmanie. Na darmo się tłumaczyli, że nie wiedzieli, że to kwestia nazw, na darmo ściskali Koran w ręku. Na darmo niektórzy powoływali się na ogień i śmierć, które miały doprowadzić ich do raju. Bóg popatrzył z litością, współczująco pokręcił głową. Oni również spadli w otchłań.

Niech to będzie dla ciebie nauką, czytelniku. Pomyśl, zanim wybierzesz operatora.

Potem już poszło szybko: niewierni żydzi, abstrakcyjni hinduiści, prymitywni poganie… Wielkie, lecz w gruncie rzeczy jakie małe stada istnień raz za razem znikały w nieprzeniknionej czerni, według woli głosu Pańskiego.

I oto przyszli ostatni, wybrani. Chrześcijanie. W wielkiej procesji kroczyli wierzący z całego świata, niczym owieczki podążając za ubranymi w złoto i purpurę duszpasterzami. Co prawda, tu i tam zdarzały się lekkie zawirowania w tłumie, niczym pojedyncze, drobne fale na spokojnym morzu. Nie można bez konsekwencji ustawić obok siebie Lutra i inkwizytora, żołnierza Wermachtu oraz rosyjskiego sołdata. Niemniej, były to tylko nieznaczne rysy na krystalicznym zwierciadle wiary.

Bóg pociągnął za dźwignię.

Platforma, na której znajdowała się procesja, zaczęła się przechylać. Zaskoczone i przelękłe Boże Baranki jeszcze przez chwilę próbowały utrzymać równowagę, paznokcie drapały gładką powierzchnię. Lecz było to z góry skazane na niepowodzenie. Tłum poleciał śladem swoich poprzedników, w twardą czerń przepaści.

Łubu-dubu.

Gabriel podszedł do swojego Pana.

– O, Wszechmogący, czy oni nie byli narodem wybranym?

– W ZASADZIE… NIBY WIERZYLI W NAS, TYLKO, WIDZISZ, KORZYSTALI Z WERSJI 0.6 STAREGO TESTAMENTU. WERSJA 1.01 ZOSTAŁA ZAGUBIONA PODCZAS OBLĘŻENIA JEROZOLIMY. NO NIE MOGĘ WPUŚCIĆ NIEUKÓW DO NIEBA.

– Aha. Wygląda jednak na to, że przegraliśmy zakład z Lucyferem.

– KUR… KURIOZALNE. ALE CO MOGŁEM ZROBIĆ?

– Tak, sobie myślę, Boże…

– MÓW.

– Może… Może człowieka należałoby selekcjonować w inny sposób?

– HMM…

Hmm… Hmm…

Koniec

"...stanąć twarzą w twarz z Stwórcą..." Winno być "ze Stwócą".
"- Może...Może człowiek należałoby selekcjonować w inny sposób?" Może człowieka...
Ciekawe.
Pozdrawiam.

Winno być "ze Stwórcą". Sorry.

Właśnie...ciekawe :)

Dwa błędy tylko chyba znalazłem: ten z człowiekiem, o którym wspomniał już brumsztyk i powinno chyba być "KuriOzalne" :) Aha, w zdaniu: NO NIE MOGĘ WPUŚCIĆ NIEUKÓW DO NIEBA. Po "no" powinien stać przecinek ;) Ogólnie bardzo mi się podoba, ciekawe spojrzenie, choć nie do końca zgodne z moim :)

@ Anioł
Thx. Z kuriozalnym masz rację, a z "no" zdawałem sobie sprawę, tylko nie pasowała mi tam przerwa w wypowiedzi. To jest mówione "no-ale-nie", a nie "no ale nie". Troche gramatyki odautorskiej.

Sorry "no-nie-mogę".

Jak dla mnie nieprzemyślane, na chybcika i może nawet "na odwal". Do tego jakieś takie mało oryginalne. Styl przypomina trochę szkolne wypracowanie. A nie dałoby się tego potraktować jako szkicu i napisać na tej kanwie prawdziwego opowiadania?

www.portal.herbatkauheleny.pl

W tym przypadku przecinek po "no" jest nawet zbędny.
Pojedynczego człowieka Stwórca selekcjonuje? Oj, Lassarze...
Ciekawe, kto pierwszy wyskoczy z herezją.

Bardzo takie sobie, żeby nie powiedzieć, słabe. Nie podobało mi się, ale to moja subiektywna ocena.

Mastiff

Przyznam, że za miniaturkami nie przepadam, ale ta ma w sobie nawet fajne przesłanie. No i stylowo ciekawie spisane. Tylko brakuje mi tutaj jednej rzeczy, która ten tekst, choć krótki, mogłaby uświetnić. Tak przynajmniej w moim mniemaniu. Stylizacja biblijna!

Stylizacja biblijna to nie głupi pomysł - przyznam, że nawet sie usmiałem. Problem tkwi w tym, że tekst traktuje o religii (a to bardzo drażliwy temat). Ja bym to poprawil na twoim miejscu, dodał stylizację wspomniana przez kolegę - pomysł jest całkiem fajny.

Pozdrawiam!

@Suzuki M.
"Styl przypomina trochę szkolne wypracowanie."- hmm... (przygryzanie warg). A mogłabyś rozwinąć, o jakie cechy stylu ci chodzi?
"A nie dałoby się tego potraktować jako szkicu i napisać na tej kanwie prawdziwego opowiadania?" Nie. Zacytuje tu kogoś z HP: "Lubię shorty. Bardzo lubię shorty". Poza tym temat się w gruncie rzeczy nie nadaje się na nic długiego.
@AdamKb
"Pojedynczego człowieka Stwórca selekcjonuje?"- tutaj w zasadzie miałem dylemat. Panicznie unikałem formy "ludzie", więc postanowiłem wstawić "człowieka" jako desygnat. Jeśli za mało przejrzyste, to sorry.
"Ciekawe, kto pierwszy wyskoczy z herezją."
Eee, gdzie tam. Bóg-pedofil uchronił się przed inkwizycją (nie pamiętam już, kto shorta wysmażył), więc gdzie ja, taki tyci-tyci bluźnierca zwrócę jej uwagę. No, chyba że tą dwóję uznać za represje religijne:).
Dzięki dla wszystkich, którzy przeczytali. Stylizacja biblijna? Może nawet dobry pomysł, tyle że nie moja działka.

kurr... skąd te przerwy po komentarzach?

Podobał mi się motyw z ta kwestia nazw.

Zaufaj Allahowi, ale przywiąż swojego wielbłąda.

Szkolne wypracowanie... Jak to określić... Opierasz sie na utartych zwrotach, nie póbujesz przemycić niczego oryginalnego. Jest tu jakiś schemat... I zapomniałam przy poprzednim komentarzu wytknąć, że nie wiem, na jakiej zasadzie stosujesz duze i małe litery :)

www.portal.herbatkauheleny.pl

Ta przerwa to kara Boża... Zaprawdę powiadam wam: uśmiałem się czytając owego shorta. Co prawda - prawdziwy sąd Boży może już nie być taki zabawny dla mnie...

Końcówka mnie mocno rozwaliła. Noi okazało się, że Bóg nie jest tak litościwy, jak to opisują w kościele, ale cóż mnie to rybka, bo nie wierzę.
Śmieszył mnie ten styl bibilyjny. Ogólnie podobało się. Błędów nie wypiszę, bo żadnych nie zauważyłam.
Pozdrawiam serdecznie!

Łeee... a myślałam, że to będzie o clubbingu ;)

Pomysł interesujący, choć tematyka Nieba i Ziemi dość juz oklepana

A mnie się bardzo podobało, choć nie tak sobie wyobrażam Sąd Ostateczny. Troszeczkę rozczarowało mnie wyjaśnienie - przestarzałe oprogramowanie po prostu, a liczyłem na coś... poważniejszego. Ale jako humorystyczny szort jak najbardziej :)