Autorze! To opowiadanie ma status archiwalnego tekstu ze starej strony. Aby przywrócić go do głównego spisu, wystarczy dokonać edycji. Do tego czasu możliwość komentowania będzie wyłączona.
Poprzez miarowy stukot kół i wycie pędu powietrza wokół masywnego cylindra kotła lokomotywy z rzadka tylko przebijały się oszalałe ryki reniferów. Stado zwietrzyło krew. Co jakiś czas co potężniejsze samce brały rozbieg, by kilkoma uderzeniami kopyt wspiąc się po nasypie i niczym rozszalałe lapońskie kamikadze wbić się w lekką, ażurową, papierowo-bambusową konstrukcję wagonu uciekinierów. Jeden z renów jakimś cudem wspiął się podest wagonika lokomotywy i jednym kłapnięciem pożółkłych zębisk odgryzł głowę gipsowego krasnala udającego maszynistę.
Heinrich nie wytrzymał – Zabije skurwysyna! Wyłamał z burty bambusową tyczkę i naostrzył ją dwoma uderzeniami maczety. Jaki on silny-pomyślała Cindy, a jaki spocony pomyślała Zuza. –Łap ! Zuza cisnęła dziryt przez pokrywający dach papier. Heinrich biegnąc po naprędce skleconych podłużnicach dachu, chwycił broń w locie i z rykiem godnym germańskiego Herosa runął na rozwścieczone zwierze masakrujące w dzikim zapamiętaniu ogrodowe bóstwo.
Cięcie!!
Cindy na dobre rozkaszlała się skrawkami styropianowych kuleczek
-Zwalniam, zwalniam was kurwa wszystkich!
Heinrich łkał, Cindy szlochała. Wielki czerwony grubas tulił do piersi okaleczone szczątki gipsowego krasnala. -On, on był taki piękny..
Reny zgromadziły się wokół niewielkiego kurchanika. Miarowo stukając o kamienie kopytami, opłakiwały poległych towarzyszy. Tym razem uratowały fabrykę. Największy w stadzie samiec odchylił do tyłu skrwawione łopaty i zawył przejmująco.
-AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU
UUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU
UUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU
UUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU
UUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU
UUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU
UUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU
UUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU
UUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU
UUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU
UUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU
UUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU
UUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU
UUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU
UUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU
UUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU
UUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU
UUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU
UUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU
UUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU
UUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU
UUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU
UUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU
UUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU
UUUUUUUUUUUUUUUUUUuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuUUUUUUUUUUUUUU
. Wycie umilkło i reny rozbiegły się do swoich domków.
Niech ktoś inny napisze co chce. Mi się podobało. A szczególnie: "Wielki czerwony grubas tulił do piersi okaleczone szczątki gipsowego krasnala. -On, on był taki piękny.." . Pozdrawiam.
Nic a nic z tego nie zrozumiałem, proszę o wybaczenie. Jestem trzeźwy.
O ludu! Mnie też rozśmieszyło :)
Coś niedobrego dzieje się z Burkiem / Skąposzczetem. Coraz więcej sensu w jego tekścikach.
Ja od dawna widziałem w chłopaku potencjał. Jeszcze trochę i się myśleć nauczy, mówię wam!
Administrator portalu Nowej Fantastyki. Masz jakieś pytania, uwagi, a może coś nie działa tak, jak powinno? Napisz do mnie! :)
Renifery nie mają kopyt, tylko racice.
OK, do konkursu.
ja się ubawiłem :)
Takie opowiadania sprawiają, że moje kwiaty szybciej rosną.
Czysty absurd - lubię to.
Niezłe przejmujące zawycie.
@ZombieCamel
Moje kwiati przeżegnały się widząc ten tekst. A następnie zwiędły.
A tekst nie na kicz, tylko na eliminacje powinien iść. Aż dziw bieże, że skąposzczet niema piórka.
Pozdrawiam.
To właśnie miałem na mylśi..
Patrz na liczbę ocen. Potrafię, sam sobie postawiłem.