O Jacku, który ugasił Ziemię

Kolejna porcja strachów. Ale napisane zgrabnie.

 Arrrgh!!! Arrgh!!… Argh! Argh! Argh!… :)

Tak sobie myślę, szanowny Autorze, że miało jednocześnie być do śmiechu i do zastanowienia się. Pierwsze zawiodło, jeśli o mnie chodzi, a zastanawiać się nad głupotą wszelkiego rodzaju nadgorliwców przestałem dość dawno temu.

Co do konkretów. Nie przedstawiasz odstępu w czasie od “dzisiaj”. To dla mnie “połowiczny” błąd. Taki, ponieważ o ile przyroda, uwolniona z cugli eksploatacji, szybko wraca do stanów pierwotnych, homo dziczeje o wiele wolniej. Jedna kwestia poprawna, druga wątpliwa… Pól na pół.

Pozdrawiam.

Cześć, Rybaku!

Okej, czyli serwujesz “postapo” w wydaniu, gdzie klasyczną apokalipsę zastąpił spuszczony ze smyczy zielony ład, czy tam inny ekoterror. Czytało się całkiem nieźle, aczkolwiek tekst jest dla mnie bardziej formą fabularyzowanego manifestu, niż pełnoprawną historią.

Pozdrawiam serdecznie!

„Pokój bez książek jest jak ciało bez duszy”

To nie jest postapo. Chińczyki przecież trzymają się mocno :D. Kluczowy jest napis na tabliczce. Pomyśl o tych dwóch językach i głębszym znaczeniu wyboru akurat tych dwóch.

Już tylko spokój może nas uratować

To nie jest postapo. Chińczyki przecież trzymają się mocno :D

Dlatego “postapo” napisałem w cudzysłowie :)

„Pokój bez książek jest jak ciało bez duszy”

Przeczytałam. Historyjka prezentująca wizję przyszłości nie zdołała mnie przekonać, więc na tym poprzestanę.

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Nawet lekko prychnąłem przy końcu, ale całość jak dla mnie jest zbyt nachalna. Satyra “kopie” bardziej, jeśli jest nieco subtelniejsza.

Też mnie denerwuje współczesny ekoterroryzm i te wszystkie trendy, które mają być niby dążeniem ku równości, a ostatecznie są fiksacją pewnych grup, które chciałyby przywilejów, nie bacząc na długofalowe skutki wprowadzenia ich postulatów i co one za sobą pociągną, ale jakoś szort mnie nie przekonał. Może trochę dlatego, że to nie jest śmieszne, bo gdyby te wszystkie ogary “liberalizmu” i “ekologii” spuścić ze smyczy, to właśnie taki świat nam by zafundowały, ale też chyba trochę z powodu zbyt dużej dosłowności w przedstawieniu wizji.

Myślę, że rozumiem gdzie chciałeś wbić szpilę, nawet w jakimś stopniu pochwalam, jednak czegoś mi tutaj brakuje ¯\_(ツ)_/¯

Pozdrawiam serdecznie

Q

Known some call is air am

Cześć, Rybak3. Smutne, ale prawdziwe. W ramach poprawności i miłości, oraz wszelkiej równości połączonej z emisją CO2, powstanie mieszanka wyjątkowa – zaskoczy nas wszystkich, oby nie, pewnego dnia. To taki żart z mojej strony, tylko trochę, bo tak na serio to nie jest mi do śmiechu, kiedy patrzę, co dzieje się dookoła. Twój teskt w sposób wyjątkowo dobry to pokazuje. Czy jest przerysowany? Możliwe, ale oddziałowuje tym bardziej. Pozdrawiam.

Ciekawa wizja przyszłości, może trochę przesadzona, ale dzięki tej przesadzie lepiej widać niektóre rzeczy. Zresztą problemy, które tu poruszasz, też rodzą się z tego, że ktoś przesadza, więc pokazanie ich w takim świetle akurat pasuje. W każdym razie tekst mi się podobał. Klikam.

Hej, hej!

Wyraził to rzecz jasna serią rytmicznych warknięć, ponieważ po stuleciach pomyślnego wdrażania w Europie poprawnościowej nowomowy, tak zwanej mowy miłości z jej szybko kurczącymi się kolejnymi słownikami oraz równie szybko rosnącymi karami za słowozbrodnie i myślozbrodnie, resztki poddanej bolesnemu treningowi populacji, dla własnego bezpieczeństwa i świętego spokoju przestały mówić w ogóle. A sporo wcześniej, z tych samych powodów, zrezygnowały z czytania i pisania.

Ciężka łopata.

Można mieć też nadzieję, że wnuki introdukowanych ponownie włożą buty, i kto wie – może nawet wyuczą się jazdy prywatnym samochodem. Rzecz jasna to ostatnie po opanowaniu pisma.

Dlaczego dzieci zdziczałych, uczone od małego, nie miałyby opanować pisma. Chyba trochę przesadzasz, zresztą ogólnie przesadzasz. No ale masz takie prawo.

Pierwszy na niej napis wykonano w martwym języku zabitego kontynentu.

Dziwny szyk. Może tak: Pierwszy wpis wykonano na niej w martwym języku zabitego kontynentu.

Zresztą ta metafora jakoś mi nie leży. Ale wiem, że marudzę.

Kiedyś też sądziłem, że Chiny nas zaorają, no ale wszystko wskazuje na to, że jeśli coś ma nas zaorać, to zrobi to AI. Tekst trochę łopatologiczny, ale zgrabnie napisany. Przekaz aż nader jasny. Kliknę, bo dawno nie klikałem.

Sonato, dziękuję. Trafnieś to ujęła.

Palaio, pozwolę sobie w odpowiedzi na odrobinę improwizowanej ad hoc subtelnej grafomanii wierszem ;DDD

Kiedy ukraść ci pragną dom, wóz, z szynką gnata

Niezbędna nie finezja, lecz ciężka łopata!

Nie ocali wolności kto subtelnie mruknie

Ale ten, co złodziei w łeb tym szpadlem huknie!

pozdr.

:DDDD

Już tylko spokój może nas uratować

W takim razie ja również pozwolę sobie odpowiedzieć grafomańską twórczością :)

Ach, jakże ci zazdroszczę, o dzielny Autorze,

Wiary, że twój szorcik zwojować coś może.

Lecz czy skuteczna będzie łopata,

Żeby obronić soczystego gnata?

Pozdro :D

Dobrze się czytało. Niby krótka historia, a ile treści ;) Przerysowane motywy dobre wybrzmiewają.

Temat aktualny i wałkowany tu i ówdzie. W sumie fajnie byłoby przeczytać napisać tekst o odwrotnym scenariuszu, w którym to Europa „wygrywa” ;) 

Obawiam się, że przedobrzyłeś, przerysowałeś, a przez to pozbawiłeś szorcika finezji. Zamiast tego łopatologicznie wyłuszczyłeś swój punkt widzenia. Nie siadło.

Chciałabym w końcu przeczytać coś optymistycznego!

Moje Sugestie do Opowiadania "O Jacku, który ugasił Ziemię"

Opowiadanie "O Jacku, który ugasił Ziemię" to ciekawa próba stworzenia dystopijnej wizji przyszłości, która skupia się na skrajnych konsekwencjach ekologicznej polityki. Oto analiza mocnych i słabych stron tekstu, a także sugestie poprawek.

Mocne strony:

Kreatywność: Autor stworzył oryginalny świat, który mimo swojej surrealistycznej natury, jest interesujący i intrygujący.

Humor: W tekście widoczna jest ironia i satyra, szczególnie w opisie życia resztek ludzkości i ich interakcji z nowymi władcami świata.

Krytyka społeczna: Opowiadanie porusza tematykę związaną z polityką ekologiczną, co jest aktualnym i ważnym problemem.

Słabe strony:

Niewyraźna fabuła: Historia wydaje się być bardziej serią obrazków niż spójną opowieścią. Brakuje wyraźnej struktury narracyjnej.

Płytkie postacie: Postacie, w tym główny bohater Jacek, nie są dobrze rozwinięte. Trudno jest się z nimi utożsamić lub zrozumieć ich motywacje.

Brak napięcia: Opowiadanie nie buduje napięcia ani emocjonalnego zaangażowania. Czytelnik nie odczuwa większego zainteresowania losami bohaterów.

Zbyt duża ilość opisów: Opowiadanie jest przeładowane szczegółowymi opisami, co spowalnia tempo akcji i może znużyć czytelnika.

Sugestie poprawek:

Wyraźniejsza fabuła: Wprowadzenie jasnego wątku przewodniego, który poprowadzi czytelnika przez historię, mogłoby znacznie poprawić odbiór opowiadania.

Rozwój postaci: Skupienie się na głównym bohaterze i rozwinięcie jego charakteru oraz motywacji. Może warto wprowadzić retrospekcje lub dialogi, które ujawnią więcej informacji o Jacku.

Budowanie napięcia: Dodanie elementów, które wprowadzą napięcie i zainteresowanie. Może to być konflikt, zagadka do rozwiązania lub nieoczekiwany zwrot akcji.

Równowaga opisów i dialogów: Zbalansowanie opisów i dialogów, aby utrzymać płynność narracji. Dialogi mogą również pomóc w rozwoju postaci i budowaniu świata.

Zaskakujące zakończenie: Dodanie elementu zaskoczenia na końcu, który zmusi czytelnika do przemyślenia całej historii i pozostawi trwałe wrażenie.

Przykład poprawionej wersji fragmentu:

Oryginalny fragment:

– No posuń się, żar­ło­ku, zrób miej­sce sio­strze! – ostre chrząk­nię­cia i po­hu­ki­wa­nia matki chla­snę­ły Jacka jak bi­czem. Cała ro­dzi­na wła­śnie wy­peł­zła z sza­ła­su skry­te­go w gę­stych za­ro­ślach tuż pod tylną ścia­ną ogro­dze­nia i pełna ra­do­sne­go ocze­ki­wa­nia przy­war­ła do fron­to­wej siat­ki z gru­bej har­to­wa­nej stali.

Poprawiony fragment:

– No posuń się, żarłoku, zrób miejsce siostrze! – matka skarciła Jacka, a jej ostre słowa ugodziły go niczym bicz. Rodzina właśnie wypełzła z szałasu ukrytego w gęstych zaroślach pod tylną ścianą ogrodzenia. Pełni radosnego oczekiwania przywarli do frontowej siatki z grubej hartowanej stali.

Oryginalny fragment:

Ale on wie­dział swoje. Dla wszyst­kich i tak nie wy­star­czy. Prze­cież Zie­mia wciąż pło­nie! Dla­te­go tym sil­niej uchwy­cił me­ta­lo­wą kra­tow­ni­cę i łap­czy­wiej wy­glą­dał gości. O, już są. Spora grupa, a wszy­scy trzy­ma­ją w rę­kach ape­tycz­nie wy­pcha­ne torby z masą z ugo­to­wa­nej lu­cer­ny prze­mie­sza­nej z pie­czo­ną sza­ra­nią.

Poprawiony fragment:

Jacek wiedział swoje. Dla wszystkich i tak nie wystarczy. Ziemia wciąż płonie! Uchwycił metalową kratownicę i łapczywie wyczekiwał gości. Już są. Spora grupa, wszyscy trzymają w rękach apetycznie wypchane torby z gotowaną lucerną i pieczoną szarańczą.

Wprowadzenie tych poprawek może pomóc w uczynieniu opowiadania bardziej angażującym i spójnym, co z pewnością spotka się z lepszym odbiorem czytelników.

Tak z ciekawości, kossadamie, sam piszesz te komentarze? Bo wyglądają jak wyplute przez popularny model językowy.

Kossa, dziękuję. Ale to szorcik, nie opko:D

Już tylko spokój może nas uratować

Palaio, rozumiem Twoją ciekawość. Tak, piszę te komentarze samodzielnie, korzystając z własnych doświadczeń i wiedzy. Chociaż czerpię inspirację z różnych źródeł, staram się wyrażać swoje myśli w sposób przemyślany i konkretny. Być może sposób, w jaki konstruuję zdania, przypomina styl stosowany przez modele językowe, ale to wynik mojej pracy nad jasnością i precyzją wypowiedzi.

Jeśli masz jakiekolwiek sugestie dotyczące stylu moich komentarzy lub chcesz, abym zmienił coś w sposobie ich pisania, chętnie wysłucham i wprowadzę ewentualne zmiany. Dziękuję za Twoje uwagi i zaangażowanie!

Dziękuję, kossadamie, za odpowiedź. Twoje komentarze są rzeczywiście bardzo jasne i klarowne. Choć gdybym ja dostał tak ogólnikowy i lakoniczny komentarz dotyczący prawie każdego elementu opowiadania, nie miałbym pojęcia, co mógłbym w tekście poprawić. Zaspokoiłeś moją ciekawość, nie mam powodów, by wątpić, że jesteś wyłącznym autorem własnych komentarzy. Nie mam też żadnych sugestii, czytaj jak najwięcej tekstów na forum i komentuj tak, jak masz na to ochotę. Oczywiście z zachowaniem zasad regulaminu. ;)