Pierwszy stopień do nieba

Hej ciekawa forma w postaci SMS – ów :). Mimo, że są to wiadomości to sporo dowiadujemy się o bohaterach i tym co dzieje się wokół nich. Ale myślę, że pod koniec dobrze by było przełamać tę formę. Ale opowiadanie bardzo przyjemne :) Pozdrawiam :)

"On jest dziwnym wirtuozem – Na organach ludzkich gra Budząc zachwyt albo grozę, Myli się, lecz bal wciąż trwa. Powiedz, kogo obchodzi gra, Z której żywy nie wychodzi nigdy nikt? Tam nic nie ma! To złudzenia! Na sobie testujemy Każdą prawdę i mit."

Usuń tag śmierć, bo niepotrzebnie spojleruje. Powodzenia w konkursie. :)

Bardjaskier i Koala75 bardzo dziękuję za komentarze i sugestie! :)

BettB, bardzo dobrze napisane. Czyta się wybornie. Nieczęsto się wzruszam podczas czytania, ale poruszyłaś we mnie strunę, która wybrzmiała bardzo mocno. Dziękuję.

Kilk ode mnie. Pozdrawiam.

Wciągnęło mnie.

Jeśli wybrałaś taką formę, to widziałbym w tekście więcej typowych dla smsowego języka skrótów, emotikonów, czy nawet czegoś, co normalnie moglibyśmy uznać za błędy. Ale z drugiej strony korespondencja odbywa się między dorosłą córką i jej rodzicami, więc może rzeczywiście tych kilka uśmieszków jest wystarczająca.

Pozdrawiam!

Hesket i AP, ogromnie dziękuję!

Mam jedną uwagę, ale za to dużą – forma jest niespecjalnie przystępna. Rozważ użycie pustych wierszy, pogrubień, kursywy. Bo czasem nie wiadomo, kto i kiedy mówi.

I z drobnych czepialstw: jeśli otworzyli komorę, to atmosfery oryginalnej już zbadać nie mogli, bo została wymieszana. Jakąś śluzę zastosowali?

No i skąd to DNA? Dysk z Fajstos wskazuje, że komnata pochodzi sprzed mniej więcej 3,5 tysiąca lat. DNA rzadko jest w stanie przetrwać tak długo. Czyli – co znaleźli?

Jest spory potencjał, ale wymaga szlifu!

Pierwsze prawo Starucha - literówki w cudzych tekstach są oczobijące, we własnych - niedostrzegalne.

Cześć BettB

Ciekawe. Podobało mi się.

Jestem niepełnosprawny...

Staruch, dziękuję za wnikliwe uwagi! :)

dawidiq150, dziękuję!

fajne. jedyne co mnie nie przekonało to reakcja na śmierć mamy.

przykro mi tato, kiedy pogrzeb. 

To nie jest reakcja na śmierć najbliższej osoby. Tak reagują dalecy współpracownicy a nie córka.

Doby tekst, bardzo wciągający w relację córki z matką. Od początku wydawało mi się, że sugerujesz, że zainteresowanie córki zdrowiem matki jest powierzchowne. Gdy okazuje się, że matka zmarła wcześniej, nie jestem zaskoczony. Ale chwilę później już tak. Puenta nie jest może super oryginalna, ale czuję się w pełni usatysfakcjonowany tekstem

Trochę przeszkadzały mi nagłówki. Nie mam pojęcia, co by pomogło? Wyróżnienie ich z tekstu (bold? italic?) Bo pozbyć się ich przecież nie można.

Dla mnie, zasługuje na bibliotekę.

Jeśli komuś się wydaje, że mnie tu nie ma, to spieszę powiadomić, że mu się wydaje.

Fajne, nieźle napisane, ciekawa forma. W zasadzie to moge podpisać się pod opinią Starucha, bo to niby ograny pomysł, a jak widać da się z niego jeszcze coś wycisnąć.

Pozdrawiam serdecznie i klikam :)

Q

Known some call is air am

Nova, dziękuję i zgadzam się – ciężko mi było ugryźć reakcję tylko w formie wiadomości, a nie wejścia w myśli bohatera. Kwestia do głębokiego przemyślenia :)

fizyk111, dziękuję! Mogłabym pomyśleć o wpisaniu opowiadania w grafikę chociażby messengerową… Jakoś trzeba to rzeczywiście wyróżnić.

Outta Sewer, dziękuję!

Cześć, BettB!

Ciekawy szort. Pod względem fabularnym bardzo mi się spodobał. Twist z mamą naprawdę udany.

Nie podeszła mi natomiast forma. Jest dość oryginalna, nie przeczę, ale jednocześnie mało czytelna i ogólnie ciężka w odbiorze. Chociaż myślę, że odrobina edycji (wiesz, odstępy, pogrubienia, etc.) mogłaby tutaj zrobić dużo dobrej roboty.

Pozdrawiam i życzę powodzenia w konkursie!

„Pokój bez książek jest jak ciało bez duszy”

cezary_cezary, dziękuję!

EDIT: dzięki Waszym uwagom edytowałam formę – pogrubiłam i oddzieliłam daty i imiona. Mam nadzieję, że tak będzie przystępniej :)

No! Teraz jest o wiele bardziej przejrzyście :) 

Known some call is air am

lepiej, znacznie lepiej.

i widzę, że zmodyfikowałaś reakcję. 

Dzięki Outta Sewer i Nova. Tak, w ten sposób wydawało mi się że nie jest już taka bezduszna bez ingerencji w samą treść.

Ludzie różnie reagują na stratę, więc mnie to akurat nie przeszkadzało. Sam pewnie napisałbym w podobnej sytuacji krótkie "k***a". 

Known some call is air am

Podoba mi się pomysł, nieco mniej forma w jakiej został przekazany, ale rozumiem, że to eksperyment.

Ponieważ lubię bawić się formą, opowiadanie jest napisane w formie konwersacji :)

Czy to na pewno jest konwersacja? Wymiany informacji za pomocą SMS-ów nie nazwałabym konwersacją.

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Dobre. Pogłębione i o uczuciach. Mocno mnie trafiło, bo właśnie obchodzę czwartą rocznicę odejścia mojej Mamy. I trzecią – Ojca. Ale stamtąd, gdzie są, nie odbierają telefonów, niestety. Albo stety, zależy od interpretacji.

Ale wracając do rzeczy: jest w tym opku wszystko to, co powinno w nim być. I jest na spokojnie, bez zbędnych wygibasów. Proste słowa, proste uczucia, prosty przekaz – dokładnie jak w życiu zwyczajnych ludzi, zderzających się niespodziewanie (zawsze niespodziewanie) z Nieuniknionym. Wymyśliłaś technologiczno-metafizycznego pośrednika do kontaktów z tymi, którzy odeszli. Hmmm…. Co prawda kiedyś taka Komnata nazywała się seansem spirytystycznym i była dostępna w każdym mieście, ale co postęp w nauce, to postęp w nauce. Choć, jak widzę, nauka jest u Ciebie jednak tylko pretekstem, mimo wszystko liczy się to Coś nienazwanego, czyli Wiara. Nadzieja. I Miłość (która z nich jak wiadomo jest najważniejsza). A to sporo w dzisiejszej prozie. I odważnie, w dzisiejszych czasach. Dlatego – za tę odwagę – klikam.

Już tylko spokój może nas uratować

Sorry, dla mnie hmmm … niezbyt. No i to nie jest SCIENCE-fiction. Science, póki co, definitywnie odrzuca możliwość rozmowy z zaświatami.

regulatorzy, dziękuję za opinię! Moim zdaniem jak najbardziej, konwersacja słownikowo to wymiana zdań, rozmowa, a w dobie Internetu rozmową również jest wymiana zdań poprzez komunikatory. Swoją drogą to ciekawe zagadnienie lingwistyczne (wychodzi ze mnie lingwistka, tak :D)

Rybak3, zawsze wzrusza mnie, gdy ktoś tak bardzo w punkt rozumie przekaz moich tekstów. Dziękuję Ci za ten komentarz!

SPW, dziękuję za opinię!

BettB, ze mnie, jak do tej pory, nic nie wychodzi, a już na pewno nie lingwistka, więc pozwolę sobie nie zabierać głosu w sprawie. ;)

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Ciekawe. I w formie i w treści. Gdy ojciec napomknął o dacie zgonu, spodziewałem się czegoś spooky, ale poszło w milszym kierunku.

„Często słyszymy, że matematyka sprowadza się głównie do «dowodzenia twierdzeń». Czy praca pisarza sprowadza się głównie do «pisania zdań»?” Gian-Carlo Rota

yantri, dzień dobry 

SzyszkowyDziadek, dziękuję!

Ależ byłem zły na bohaterkę, że jej mama ciężko chora i odchodzi, a ta się głupotami zajmuje :<

Opowiadanie emocjami stoi, jest tu ich od groma. Smutne i niosące nadzieję w tym samym czasie. Silnie na mnie podziałała Twoja praca.

Dokładam ostatniego klika do biblioteki, oczywiście. 

AmonRa, ślicznie dziękuję!