Lalka

Jak na mój gust, horroru tu tyle, co kot napłakał, a dziewczyna niemogąca dojść do równowagi po śmierci siostry, w pewien sposób zapowiada przyszłe wypadki. Idiotyczne zachowanie kolegów Agnieszki też niczym nie zaskakuje, albowiem młodzież potrafi postępować głupio i okrutnie, zwłaszcza wobec kogoś, kogo klasa nie lubi.

Zastanawia mnie tylko, że dziewczyna wiedziała, gdzie ojciec trzyma pistolet i że dostęp do niego był taki łatwy.

Wykonanie mogłoby być lepsze. Zwróć uwagę na zapis dialogów.

– No tak, jak widać. – Za­śmia­ła się Agniesz­ka i wzię­ła książ­kę ze sto­li­ka. ―> – No tak, jak widać – za­śmia­ła się Agniesz­ka i wzię­ła książ­kę ze sto­li­ka.

Tu znajdziesz wskazówki, jak zapisywać dialogi: http://www.forum.artefakty.pl/page/zapis-dialogow

Wiem, że bar­dzo tę­sk­nisz za swoją sio­strą… ―> Zbędny zaimek – wiemy, że to jej siostra.

Ka­ro­li­na chce się ze mną skon­tak­to­wać, jakby chcia­ła mi coś po­wie­dzieć. ―> Czy to celowe powtórzenie?

Po chwi­li dzwo­nek znowu się po­ja­wił. ―> Pojawia się coś, co można zobaczyć.

Proponuję: Po chwi­li dzwo­nek powtórzył się. Lub: Po chwi­li dzwo­nek zabrzmiał ponownie.

Zde­ner­wo­wa­na po­de­szła do drzwi i wyj­rza­ła przez Ju­da­sza… ―> Zde­ner­wo­wa­na po­de­szła do drzwi i wyj­rza­ła przez ju­da­sza…

…nie usły­sza­ła od­po­wie­dzi, bo roz­mów­ca się wy­łą­czył. ―> Rozmawiała z kobietą, więc: …nie usły­sza­ła od­po­wie­dzi, bo roz­mów­czyni wyłączyła się.

…nagle do­sta­ła wia­do­mość, “Pomóż Mi!”. ―> Dlaczego wielka litera?

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Spoilery!

Hej!

Plus za: 

Lepsze wykonanie niż poprzednie teksty. Mi czytało się sprawnie i nie było tu zbędnego przedłużania. 

Minus za: 

Główną bohaterkę. 

Niezbyt dociera do mnie, że ktoś mógł popełnić samobójstwo, dlatego że dostał lalkę z karteczką. Zdaję sobie sprawę, że dziewczyna mogła być zdziwiona, że zdanie najpiękniejszą dziewczyną na świecie, nazywała bohaterkę jej zmarła siostra, jednak to określenie jest na tyle ogólne, że nie wiem jak mogła wziąć śmiertelnie poważnie to, że to koniecznie musi być duch siostry, a nie jakiś okrutny żart kogoś znajomego → tak jak zresztą się okazało. 

Gdyby ta lalka wydawałaby się być dla bohaterki niepokojąca, np → nagle znalazła by się w innym miejscu w domu, a Agnieszka nie byłaby do końca przekonana, czy to ona ją tam położyła, to chociaż byłoby coś, co mogłoby się wydawać podejrzane. 

Tak więc te przedziwne zachowanie bohaterki, jest tu dla mnie problemem. 

Widzę plusy i minusy tego opowiadania, ale najważniejsze że małymi krokami jest coraz lepiej. Tak myśląc o Twoich poprzednich tekstach, widzę że bardziej idziesz w thriller niż horror. Wchodzenie do głowy bohatera, psychoza itp. To wszystko jest fajne, bo lubię również taką tematykę, ale postaci muszą być bardzo wiarygodne w swoich zachowaniach. Nie twierdzę, że nie ma ludzi, którzy nie uwierzyliby po podarunku laleczki z jakimś tekstem, że jest do duch tej osoby, bo pewnie tacy ludzie są, ale z całą pewnością to mniejszość. Więc podejrzewam że i przeciętnego czytelnika zachowanie bohaterki będzie wydawać się niezrozumiałe. Właśnie jeśli chodzi o psychologię postaci, zdecydowanie lepiej wyszło to w Twoim poprzednim tekście, jak to bohater widział swoją rodzinę. 

Pisz dalej, bo są tu też ludziska co lubią czytanine grozy ;p 

Pozdrawiam! 

Do góry głowa, co by się nie działo, wiedz, że każdą walkę możesz wygrać tu przez K.O - Chada

Karolina była starszą siostrą Agnieszki, która powoli umierała na raka mózgu.

Trochę się podmiot zgubił. Zdanie brzmi, jakby to Agnieszka umierała na raka.

Proponuje → Karolina była starszą siostrą Agnieszki, powoli umierającą na raka mózgu.

Nieco dziwi używanie imion rodziców, skoro narracja prowadzona jest z perspektywy Agnieszki. Naturalniej byłoby dla niej myśleć o nich jako o mamie i tacie.

Tego wieczoru mieli zamiar wyjść z domu i udać się na przyjęcie,

Chyba nie ma potrzeby aż tak drobiazgowo opisywać ich planów… Wystarczyłoby powiedzieć, że mają zamiar udać się na przyjęcie, wychodzenie z domu rozumie się samo przez się ;)

Tak jak regulatorzy, mnie również zastanawia, skąd u ojca pistolet i czemu, do cholery, trzyma go w niezamkniętej szafie? Niezabezpieczona broń i niezrównoważony nastolatek w domu to złe połączenie i na miejscu ojca nie kusiłabym losu.

Warsztatowo jest okej, ale pióro masz jeszcze niewyrobione, czuć pewną sztywność w konstruowaniu zdań. Fabularnie nie zachwyca – motyw ograny, oklepany i przerabiany już setki razy. Horroru brak.

three goblins in a trench coat pretending to be a human

Dzięki za wszystkie komentarze ;)

regulatorzy

Za każdym razem jak poprawiam opowieści mam otworzoną stronę z zapisywaniem dialogów, jednak mimo wszystko trochę mi się to miejscami myli :P

I dzięki za wskazówki – na pewno wezmę je pod uwagę i poprawię tekst ;)

NearDeath

Lalka z kartką była tylko takim początkiem, najbardziej Agnieszka załamała się przez żarty jej rówieśników. Dziewczyna tak bardzo chciała znów porozmawiać z siostrą, że naprawdę uwierzyła w to, że siostra faktycznie do niej przyszła.

Wiem, że trochę tej psychologii za mało, starałem się jak najlepiej wskazać, że coś z dziewczyną jest nie tak, ale nie chciałem, żeby opowieść była za długa ;)

Widzę plusy i minusy tego opowiadania, ale najważniejsze że małymi krokami jest coraz lepiej.

Dzięki! Miło mi to słyszeć ;)

gravel

Chyba nie ma potrzeby aż tak drobiazgowo opisywać ich planów… Wystarczyłoby powiedzieć, że mają zamiar udać się na przyjęcie, wychodzenie z domu rozumie się samo przez się ;)

Faktycznie, brzmi to trochę dziwnie z mojej strony, chociaż jakoś wcześniej nie zwróciłem na to uwagi. Zmienię, dzięki! ;)

Co do pistoletu…

Na początku planowałem, żeby dziewczyna użyła noża do samobójstwa, jednak pistolet wydał mi się bardziej efektowny i użyłem go kosztem lekkiej nielogiczności :D

Bardzo proszę, Dovio. I życzę sukcesów w opanowaniu zapisu dialogów. ;)

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Dzięki :)

Ja to chyba jeszcze nic twojego, dovio, nie czytałam. 

Cóż, zgadzam się z Reg i gravel. Styl do wypracowania. Nie czytało się tragicznie, ale sztywno jakoś. Horroru bardzo mi tu brakowało. Nawet jeśli temat jest oklepany, klimatem można wiele zdziałać. Tu klimatu, no, nie ma. Ale nic straconego, działaj :)

W zasadzie chciałem tutaj pójść bardziej w stronę Thrillera, ale dałem kategorie Horror, bo myślałem, że dzięki temu będzie większe zaskoczenie w zakończeniu :D

Sztywność może być spowodowana tym, że starałem się ograniczyć zaimki i powtórzenia, no cóż… Wyszło jak wyszło :)

Podstawowa sprawa wykluczająca sens opka. Posiadacze broni palnej zobowiązani są ją przechowywać w miejscu uniemożliwiającym dostęp do broni osobom postronnym. Czyli w szafach pancernych, sejfach itd. A klucze do nich w miejscu uniemożliwiającym itd… Niespełnienie tego warunku skutkuje u osób posiadających bron prywatnie nie tylko odebraniem pozwolenia, ale i w razie zaginięcia broni lub użycia jej przez osoby nieuprawnione mające do niej swobodny dostęp także możliwą odpowiedzialnością karną. U osób użytkujących broń palną w zwz z wykonywaną pracą albo służbą powyższa sytuacja grozi poważnymi konsekwencjami – nie tylko służbowymi. Miałem, używałem, prechowywałem, to wiem.

Zwrócić piórko Sowom i Skowronkom z Keplera!

Zdaję sobie z tego sprawę , jednak dla lepszego hm… efektu, zdecydowałem się na małą nielogiczność. Szczerze mówiąc nie spodziewałem się, że będzie to tak strasznie przeszkadzać w odbiorze opowieści, bo w horrorach często stosowane są podobne zabiegi, żeby bardziej zszokować odbiorcę. 

Z tym właśnie zamierzeniem umieściłem pistolet w łatwo dostępnym miejscu.

Trochę oklepana tematyka ale jednak nieźle wyszło. No jakby na to nie patrzeć to nie ma tu zbytnio fantastyki bo wszystko okazuje sie dziełem żartu, ale jako thriller jest fajnie. Z tą bronią niefortunnie wyszło i tłumaczenie się że w horrorach też często wpadają głupie sceny to niezbyt świadczy o ambicjonalnym podejściu do tekstu. Jednak dla mnie błąd jest wybaczalny. Odbieram to poprostu jako odebranie sobie zycia, wiec moge przymknac na to oko.

Cieszę się, że się podobało :)

Być może faktycznie powinienem odpuścić sobie motyw z tą bronią, ale bardzo mi się ta scena podobała i po prostu zostawiłem.

Następnym razem postaram się jednak zwrócić na to większa uwagę :)

Przygnębiająca historia, ale napisana z nakierowaniem na uczucia i mocno je eksponuje. Stąd czytałem to z ciekawością. I choć zakończenie nie pociąga przez mroczną atmosferę, to zostawia ślad.

Tak więc charakterystyczny koncert fajerwerków, nawet jeśli tonacja nie jest zbyt pociągająca :)

Won't somebody tell me, answer if you can; I want someone to tell me, what is the soul of a man?

 Bardzo się cieszę, że historia się podobała! ^^

Hmmm. Mnie nie przekonało. Skąd pomysł, że pomoże martwej siostrze, popełniając samobójstwo?

Ci koledzy wyjątkowo bystrzy, skoro dopiero reakcja rodziców uświadomiła im, co się stało…

Styl masz jeszcze niewyrobiony, trochę sztywny.

Babska logika rządzi!

No, mnie nie porwało :(

Przynoszę radość :)