Od Mytrixa: Spisałem to opowiadanie tak, jak podyktował mi je syn. Minecraft1 to jego konto. Ma 7 lat. W ramach nauki języka polskiego próbuję zachęcić młodzież do czytania i pisania.
Prosimy o brak trollingu – drogi użytkowniku, zawsze możesz powstrzymać się od komentarza :-)
Był sobie kiedyś pan, który mieszkał w domku z drewna. Gdy zbudował swoje cudo, a to cudo, to był jego dom z drewna, po ciężkim dniu pracy odpoczął w tym domku.
Powiedział sobie, pójdę do lasu i wezmę sobie więcej drewna. Poszukam też czegoś do jedzenia.
– Kurczę! – krzyknął. – Zgubiłem się w lesie i nie znam drogi do domu.
Żadnych wskazówek do domu nie mam, bo ich nie zrobiłem.
Zobaczył mroczną chatkę – wyglądała strasznie. Wszedł do niej i tam zobaczył łóżko. Zamknął oczy i przetarł je – łóżko znikło. Gdy otworzył oczy, były tam kolejne drzwi. Miał wybór, bo drzwi było troje. Pierwsze zielone, drugie niebieskie, a te trzecie były w żółto-czarne paski.
W pierwszych słyszał trawę. W drugich – niebieskich – słyszał falę wody. A w trzecich słyszał pszczoły.
Wejdę w zielone, tam pewnie jest trawka, pomyślał i wszedł. Ujrzał kolejne drzwi, a nad nimi było napisane “The End”. Poszedł tam i pojawił się z powrotem w swoim domku.
To co stoi w przedmowie – poświadczam jako prawdę. Mam nadzieję, że moja latorośl już niedługo sama będzie spisywać to, co wymyśli :-)
"Pan, który zgubił się w lesie" pierwotnie powstał jako opowiastka do snu, od starszego brata(7), dla młodszego(4).
"Taki idealny wyluzowywacz do obiadu." NWM
No, proszę!
Synu Mytrixa, całkiem ładna koncepcja. Mamy bohatera z problemem, element fantastyczny (znikające łóżko), szczęśliwe zakończenie, czyli zamkniętą opowieść. I dobrze się czyta ;)
Powodzenia w pisaniu :)
Przynoszę radość :)
Gdzie nie ma zasad, tam są kwasy.
Jakie to jest słodkie! No i twist z drugimi drzwiami, jak dla mnie godny drabbla :D
Ech, niezłe dawkowanie napięcia! Dlatego po dramatycznych chwilach, kiedy pan uświadomił sobie, że nie zna drogi do domu, a potem trafił do mrocznej chatki, gdzie mogło wydarzyć się wszystko, tak cieszy szczęśliwe zakończenie. ;D
Minecrafcie1, wiem że to Twoje pierwsze opowiadanie, ale mam nadzieję, że nie ostatnie. ;D
Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.
Cieszę się, że ostatecznie wszystko dobrze się skończyło i pan wrócił do swojego domu.
Swoją drogą, to zastanawiam się, co by było gdyby wybrał te drzwi w żółto czarne paski? Może w kolejnym szorcie dasz nam odpowiedź na to pytanie? :)
Bardzo ładne opowiadanie, widzę potencjał i wyobraźnię.
Pisz dalej, synu Mytrixa!
Edytka: To znaczy wiem, że za tymi drzwiami były pszczoły, ale byłoby ciekawe dowiedzieć się, co te pszczoły tam robiły. :)
"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol
Fajne :-) Domek z drewna dobra rzecz :D
To znaczy wiem, że za tymi drzwiami były pszczoły, ale byłoby ciekawe dowiedzieć się, co te pszczoły tam robiły. :)
AQQ, podejrzewam, że miód :D
It's ok not to.
W lesie łatwo się zgubić:), fajnie, że znalazłeś drogę do prawdziwego domu. Też zagrałabym w zielone:D
Logika zaprowadzi cię z punktu A do punktu B. Wyobraźnia zaprowadzi cię wszędzie. A.E.
AQQ, podejrzewam, że miód :D
Odpowiem ci na SB, bo tu nie wypada, :D
Chodzi mi o to, że fajnie byłoby, gdyby ten pan wszedł w niebieskie drzwi, potem w te pasiaste. Co się za nimi kryło i jakie miał przygody.
Dlatego czekam na dalszy ciąg. :)
"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol
Niezłe, niezłe, wyczuwam potencjał :)
Też wybrałbym drzwi, za którymi może być trawka, chociaż pewnie nie powinienem mówić tego siedmiolatkowi. Gdybyś to jednak przekazał, a młody autor dociekałby, dlaczego nie, powiedz mu proszę, Mytryksie, że dziecko nie powinno myśleć, że dorosły boi się wody albo pszczół.
Total recognition is cliché; total surprise is alienating.
Nieoficjalnie wiem, że w którejś wersji łóżko nie zniknęło, a pan się na nim położył, zasnął i przeniósł do magicznej krainy.
Dzięki za komentarze!
A Minecraft1 sam odpisze wam jutro :-)
"Taki idealny wyluzowywacz do obiadu." NWM
“w którejś wersji łóżko nie zniknęło, a pan się na nim położył, zasnął i przeniósł do magicznej krainy”
Ale to już nie fantastyka. We śnie każdy może się przenieść do MK i nie ma w tym nic niezwyklego ;)
Total recognition is cliché; total surprise is alienating.
Ha! Do czasu byłam sekretarką bratanicy, ale od kiedy nauczyła się pisać sama, przestała korzystać z mojej pomocy (teraz ma 10 lat i kilkanaście “książek”, osobiście spisanych i zilustrowanych, w dorobku, znaczy w szafce od biurka). Hmmm, może by ją poprosić o komentarz (i go spisać :D ).
Ta tutaj historyjka ma zresztą mnóstwo dziecięcego uroku i wyobraźni.
ninedin.home.blog
Bardzo urocza historia. :)
Chciałabym w końcu przeczytać coś optymistycznego!
Sama mam syna (starszego, teraz mam 10 lat), który wymyśla i spisuje różne historie, i uważam, że to, co w takich dziecięcych opowieściach najważniejsze, to niesamowita wyobraźnia, która czasem przeskakuje w rejony dostępne dla nielicznych dorosłych. I nagle się okazuje, że ten pozorny chaos ma pewien absurdalny sens i fabularną odkrywczość. :)
Fajna historia.
Potwierdzam ocho, prawdę piszesz :-)
"Taki idealny wyluzowywacz do obiadu." NWM
