To boli!

Rozrywano go na kawałki. Chciał krzyczeć, ale nie był w stanie wydobyć jakiegokolwiek dźwięku. Żył nadal, jego części wrzucono do kamiennego dołu, a do tego czuł się jakby był cały, jak gdyby jego duch spajał wszystkie kawałki w jedność.

Uderzenia ceramicznej kuli sprawiły, że wyciekły z niego krople życiodajnego płynu. Myślał, że to już koniec. Mylił się. Wrzucono go do wrzącej wody gdzie pływały już inne szczątki.

„Czy ci barbarzyńcy nauczą się kiedyś, że my też czujemy, tylko inaczej?” pomyślał liść podbiału nim wyparowało z niego życie.

Alchemik znany z tego, że o roślinach wiedział wszystko, wyłączył palnik pod alembikiem.

Koniec

Komentarze

Przykro mi, ale nie umiem przejąć się losem liścia podbiału.

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Hmmm. Nie przemówiło do mnie.

Od razu wiadomo, że to na pewno nie to, o czym czytelnik ma pomyśleć. Wprawdzie obstawiałam zupę, ale i tak jakiegoś ogromnego zaskoczenia nie było.

Babska logika rządzi!

Ja założyłam, że to kurczak w rosole.

Mam bardzo silną wolę. Robi ze mną co chce.

To samo. Zupa. Nawet nie domyśliłem się rośliny. Wręcz odwrotnie. Dzięki “chciał krzyczeć”, obstawiałem wkładkę mięsną. ;)

https://www.youtube.com/watch?v=76SCx2PVzwE

Ja obstawiałam raka :-(

"Czasem przypada nam rola gołębi, a czasem pomników." Hans Ch. Andersen ****************************************** 22.04.2016 r. zostałam babcią i jestem nią już na pełen etat.

w pierwszym akapicie jeszcze nie wiadomo, o co chodzi, potem można pomyśleć, że może homar, ale to nie ma znaczenia, bo od drugiego akapitu to wszystko jest strasznie grubymi nićmi szyte.

w pozostałych komentarzach pojawia się sugestia, że im później czytelnik orientuje się, o co chodzi, tym lepiej. co wyjaśnia, dlaczego tak dużo jest tu tekstów, których ostatnie zdanie próbuje być pointą, plot twistem i nieoczekiwanym odkryciem na raz.

nie o to chodzi w literaturze.