Biedroneczki są w kropeczki

Hej, ho, biedronek sto.

 

Pomimo dość schematycznego szorta i poprowadzenia większości akcji w formie opowieści głównej bohaterki, oznaczonej tylko klamrą właściwej akcji, wybrnęłaś z tego obronną ręką.

Jest lekko bajkowo, czy baśniowo i zapewne tak miało być. Użycie słowa "suka" trafione i szczerze mówiąc już myślałem, że pójdziesz w tym kierunku, z baśniowego klimatu przechodząc w taki ostrzejszy, dla dorosłych. Tak się jednak nie stało.

Napisane ładnym językiem, pomimo snucia opowieści dość dynamicznie by wciągnąć i, także ze względu na niewielką objętość tekstu, nie zamęczyć czytelnika.

Zakończenie nie jest zaskoczeniem, wiadomo było od początku, że będzie rozwinięciem opowieści. I dobrze.

Klika do biblioteki dam :-)

 

P.S.

Fantę zapisz małą literą.

"Taki idealny wyluzowywacz do obiadu." NWM

Fajny tekścik :) Odrobinę absurdalny, zabawny, bajkowy… Dobrze mi się czytało. A słuchając opowieści Meli, przypomniałam sobie, że pewnego lata, kiedy miałam tak osiem, czy dziewięć lat boisko, na którym zwykliśmy grać w piłkę zaatakowały właśnie BIEDRONKI!!! Ode mnie kliczek. Pozdrawiam serdecznie i życzę miłego dnia :)

 

 

Dla mnie prawdziwy horror! Aż się spociłem czytając. Ze strachu oczywiście. Da się to jakoś od-czytać (czyli zapomnieć)? Bo nie usnę wieczorem…

Kilka uwag:

wprysnęli z sali

myslę, że jednak wyprysnęli skoro z sali a nie do sali

 

padały jak muchy.

i blisko zaraz

ciął te biedronki jak muchy

No i pytanie: czy biedronki mogą mieć atak serca? Jeśli w ogóle mają serce… Trzeba by Niesiołowskiego spytać… :)

P.S.

Po doświadczeniu tej lektury już nie myślę już o Tobie jak o grzecznej dziewczynce, raczej jak o Agacie Christe, ale nie skażone lękiem serdeczności dołączam :)

Zależy mi na dobrej opinii u tych ludzi, o których mam dobrą opinię

Dziękuję Wam za komentarz i za kliki :xD Jak to miło napisać zrozumiały tekst.

Babole poprawione, lecz boję się, że może być ich więcej, więc na wszelki wypadek jeszcze raz przeczytam.

Mytrixie, masz rację:) chciałam skręcić w tym właśnie miejscu, ale powstrzymałam się i wróciłam do pierwotnego planu.

Katiu, to są właśnie TE biedronki:), cieszę się, że się dobrze czytało, o to chodzi.

Tsole, super, że “wyłapałeś” to powtórzenie, zmieniłam na szatkowanie kapusty:), nie znalazłam na razie innego (bardziej stosownego) z ciąć, siekać, ciachać, rąbać, rżnąć. Jeśli biedronki należą do stawonogów, a ponoć tak, to mają otwarty układ krwionośny. Leży po grzbietowej stronie ciała i składa się z wielokomorowego serca i krótkiej aorty. Czy możliwy atak serca – nie dokopałam się:), ale to fantastyczne biedronki.

Mam nadzieję, że ze strachu, nie bój się. Może znajdę jakąś odtrutkę:) 

 

Logika zaprowadzi cię z punktu A do punktu B. Wyobraźnia zaprowadzi cię wszędzie. A.E.

No i Niesioł niepotrzebny się okazał :)

Mam nadzieję, że ze strachu, nie bój się. Może znajdę jakąś odtrutkę:) 

Wystarczy jak mi opowiesz bajkę do poduszki. Tylko nie o biedronkach!!!!

 

PS. Dałbym klika ale nie mam jeszcze uprawnień (mimo wieku tutaj żółtodziób jestem …)

 

Zależy mi na dobrej opinii u tych ludzi, o których mam dobrą opinię

Fajne opowiadanie, choć obawiam się, że wkrótce szybko o nim zapomnę. A co do Meli, nie sądziłam, że to skrót od Amelii tylko od Melanie.

Mam takie historyjki o Pufie i Pętelce, ale musiałabym któreś z nich wysłać na podbój kosmosu, może spróbuję – mam motywację:)

O klikach wiem, sama ciężko pracowałam, aby dochrapać się tej możliwości, ale słuszną jest ta zasada, a żółtodziobem fajnie być:)

Logika zaprowadzi cię z punktu A do punktu B. Wyobraźnia zaprowadzi cię wszędzie. A.E.

Cześć, cześć, biedronka chce mnie zjeść! 

Już nigdy nie spojrzę na te owady tak samo. I pomyśleć, że ja też próbowałem ich bronić! 

Tekst świetny, nie spodziewałem się bajki, która kupi mnie tak bardzo. Czułem taki dziecięcy klimat, jakby ktoś mi powiedział “masz teraz kilka minut i możesz być beztroski jak dziecko, specjalnie cofnę dla ciebie czas”, a ja skorzystałem z tego czasu w pełni.

Masz bardzo przystępny sposób opisu, obrazowy i barwny, przyjemnie się dzięki temu czytało. 

Pomysł z ożywieniem postaci z bajek mnie zniewolił. Jest nieopisanie wręcz satysfakcjonujący, ciężko mi stwierdzić dlaczego. 

Zakończenie super, zastanawiałem się po co wprowadzałaś nas do szkoły, skoro akcja dzieję się w domu, ale wszystko jasne ;). 

Wyjął swój kordzik i ciął w skrzydła tej suki.

Padłem. 

Samo dobro, lecę nominować! Pozdrówko! :P 

Jeszcze gdy chodziłem do podstawówki, to był tam taki Paweł, i ja jechałem na rowerze, i go spotkałem, i potem jeszcze pojechałem do biedronki na lody, i po drodze do domu wtedy jeszcze, już do domu pojechałem.

Tsole, nie wiem czy wiesz co następuje, ale napiszę: po napisaniu komentarza możesz zgłosić do biblioteki w odpowiednim wątku w HydeParku i zostanie kliknięte za Ciebie. Wymagane kryteria są tam opisane.

A aby nabyć możliwość klikania musisz otrzymać piórko za jakiś swój tekst :-)

 

Glyneth, mam córkę Amelię i używamy też form jak: Mela czy Melka, to popularna praktyka.

"Taki idealny wyluzowywacz do obiadu." NWM

To ja dołączam do zadowolonych czytelników. :) Fajnie, że nie bałaś się zaatakować biedronek. Faktycznie coraz więcej tego i w większości nie te nasze, swojskie, ale jakieś obce.

Podoba mi się pomysł zrobienia z poczciwych biedronek potworków rodem z horrorów. W ogóle świetny jest pomysł z dzieciakami, które zamykają się w składziku, żeby opowiadać sobie straszne historie. I wykorzystanie postaci z bajek też mi się podobało. Krótko mówiąc masz w jednym opowiadaniu aż trzy dobre i świeże pomysły. I już za to należy ci się kliczek.

Aby trochę pomarudzić. Dzieciaki są raczej z niższych klas podstawówki i nie jestem pewna czy “aparat gębowy” albo “chitynowy pancerzyk” mieszczą się w ich słowniku.

Generalnie jednak ładnie napisane.

No, to lecę kliknąć. :D

Chciałabym w końcu przeczytać coś optymistycznego!

Mytrix: wiem, wiem, alem jeszcze nie godzien, niemniej dzięki za troskę :)

Zależy mi na dobrej opinii u tych ludzi, o których mam dobrą opinię

O taak, ciemne zakamarki szkoły są dobrym miejscem do opowiadania sobie takich horrorów, prawie tak dobrym, jak nocne ogniska na wakacyjnych biwakach.

Fajne połączenie bajki z motywem plagi biedronek, o czym od czasu do czasy donoszą media. ;)

Biedroneczki są w kropeczki przypomniały mi jedno z dawniejszych opowiadań Bemik, pt. Sałata – krótkie, serdecznie polecam: https://www.fantastyka.pl/opowiadania/pokaz/8778

 

…nie wy­ko­lą komuś oka sprzącz­ką… –> Raczej: …nie wy­kłują/ skaleczą komuś oka sprzącz­ką…

 

…na któ­rych stały środ­ki czy­sto­ści i le­ża­ły ścier­ki, cze­ka­jąc na strasz­ne opo­wie­ści. –> Skąd wiadomo, że środki czystości i ścierki czekały na opowieści?

 

…oj­ciec za­ło­żył po­ma­rań­czo­wy t-shirt w czar­ne zyg­za­ki. –> …oj­ciec za­ło­żył po­ma­rań­czo­wy T-shirt w czar­ne zyg­za­ki.

 

…a Kot wy­bie­rał: Ca­li­necz­ka, Czer­wo­ny Kap­tu­rek, Dziew­czyn­ka z za­pał­ka­mi, Kró­lo­wa śnie­gu, Jaś i Mał­go­sia, Dziel­ny oło­wia­ny żoł­nierz i Sy­ren­ka. –> Tytuły powinny być napisane kursywą albo ujęte w cudzysłów.

 

…jak pla­no­wał bitwę. Może była naszą ostat­nią. –> Kot dopiero tę bitwę planuje, więc: Może będzie naszą ostat­nią. 

 

Obok mnie sta­nął Kot i Pa­pie­ro­wa tan­cer­ka, w któ­rej ko­chał się Oło­wia­ny żoł­nierz. –> Imiona bohaterów bajek pisałabym wielkimi literami: Obok mnie sta­nął Kot i Pa­pie­ro­wa Tan­cer­ka, w któ­rej ko­chał się Oło­wia­ny Żoł­nierz.

 

Ko­lej­ne wa­ta­hy zmro­zi­ła swoim od­de­chem Kró­lo­wa śnie­gu… –> Wataha to stado wilków, o biedronkach powiedziałabym: Ko­lej­ne chmary/ stada zmro­zi­ła swoim od­de­chem Kró­lo­wa Śnie­gu…

 

…kiedy zo­ba­czą że prze­dziu­ra­wi­łam bo­iler. –> …kiedy zo­ba­czą że prze­dziu­ra­wi­łam bo­jler.

 

Ślepy kret wę­szył po ką­tach i zno­sił w swoim pysku po­je­dyn­cze sztu­ki… –> Ślepy Kret wę­szył po ką­tach i zno­sił w pysku po­je­dyn­cze sztu­ki…

Czy Kret nosiłby coś w cudzym pysku?

 

Razem z Babą Jagą ze­szli­śmy do sa­lo­nu i wrzu­ci­ły­śmy… –> Razem z Babą Jagą ze­szłyśmy do sa­lo­nu i wrzu­ci­ły­śmy…

 

…a Dziew­czyn­ka z za­pał­ka­mi pod­pa­li­ła ją. –> …a Dziew­czyn­ka z Za­pał­ka­mi pod­pa­li­ła ją.

 

Tan­cer­ka tylko za­wi­ro­wa­ła wokół Oło­wia­ne­go żoł­nie­rza… –> Tan­cer­ka tylko za­wi­ro­wa­ła wokół Oło­wia­ne­go Żoł­nie­rza…

 

Pani od zajęć tech­nicz­nych szar­pa­ła za klam­kę. –> Pani od zajęć tech­nicz­nych szar­pa­ła klam­kę.

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Sympatyczna historia. Napisana zrozumiale – wszystko jasne.

No, wreszcie się wyjaśniło, skąd te naloty biedronek. To przez różę…

Biedronkowe skrzywienie rodziców mocno creepy.

A teraz się przyznaj, ile sieć sklepów zapłaciła Ci za reklamę. ;-)

Babska logika rządzi!

Nie wywołuj wilka z lasu, bo wiadoma sieć jeszcze nam Asylum do sądu za zniesławienie poda. ;)

Chciałabym w końcu przeczytać coś optymistycznego!

I tam, Irko, nie boję się sieci:D, a z “aparatem gębowym i chitynowym pancerzykiem” – dumałam, ale czwarta klasa to 10-11 lat i moje chrześniaki taką wiedzę miały, że odpadałam:)

Ha, Finklo, wreszcie zrozumiałe:D, ale co będzie dalej, nie wiadomo…

Reg, kłaniam się i poprawiam za chwilkę, a do opka Bemik polecę jak na skrzydłach… motyla. Mam lęk przed czytaniem tekstów dobrych z obszaru pisania, próbuję z tym walczyć, jednak to trudne, gdyż paraliżuje, ale post factum – TAK:) Dzięki za poświęcenie czasu na moje mini opowiadanie! 

 

Edit: Już poprawione, to bezcenne – móc zdać się na kogoś.

Z tymi podwójnymi nazwami np. Ołowiany Żołnierz miałam potężny zgryz i nie wiedziałam jak to zapisać, bałam się, że jeśli oba słowa będą dużą literą to wyjdzie po angielsku.

Z kolei ze ścierkami to zabawa – puściłam. Matko wreszcie coś zauważyłam, sama z siebie!. Reg, czy uważasz że to trzeba poprawić?

na których stały środki czystości i leżały ścierki, czekając na straszne opowieści. –> Skąd wiadomo, że środki czystości i ścierki czekały na opowieści?

 

Logika zaprowadzi cię z punktu A do punktu B. Wyobraźnia zaprowadzi cię wszędzie. A.E.

Przecież to brzmi jak sen! 

 

Podobało się. :)

Łał, dziękuję za komentarze i czas poświęcony na przeczytanie.

Glyneth7 – fajność mi wystarczy:), do niedawna była tabula rasa, czyli ja miałam zamiary i wiedziałam, co, a czytający nie. 

MaSkrol – za słowo “przystępność” masz moją dozgonną wdzięczność, bo chyba udało się:)

Saro, dzięki za słowo:)

Logika zaprowadzi cię z punktu A do punktu B. Wyobraźnia zaprowadzi cię wszędzie. A.E.

Z kolei ze ścier­ka­mi to za­ba­wa – pu­ści­łam. Matko wresz­cie coś za­uwa­ży­łam, sama z sie­bie!. Reg, czy uwa­żasz że to trze­ba po­pra­wić?

Ja bym poprawiła. To dość głupio brzmi, kiedy czytam, że ścierki i środki czystości czekają na opowieść. ;)

Proponuję: Tymczasem, w schowku na miotły, piątka dzieci z czwartej A zrzuciła plecaki na szare kafle i zaraz się na nich rozsiadła, przytulając plecy do regałów ze środkami czystości i czekając na straszne opowieści.

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Lubię takie bajkowe klimaty i jestem w stanie sporo przeczytać i być zadowoloną. Biedronki raczej pozytywnie się kojarzą (w każdym razie mi), więc zrobienie z nich krwiożerczych bestii jest ciekawym akcentem – w końcu są drapieżnikami, które tylko uroczo wyglądają. A baśnie broniące świat dzieci? Przyjemne. Moim zdaniem w tym tekście raczej ukułaś świat dla dzieci i młodzieży ze sporą dozą mroku, więc może być przyswajalne dla dorosłych (popularność Harry’ego Pottera – z każdym tomem cięższy klimat). Jest to fajny i rozwojowy kierunek, więc przemyśl, bo masz ku temu możliwości. I to bardzo duże. 

Uwielbiam Twoje długie, złożone zdania. W ogóle takie lubię, więc jak ktoś to robi umiejętnie (ja raczej nie umiem, a już na pewno z powodu zardzewiałego pióra) – jestem w siódmym niebie. Kolejna rzecz za którą przepadam jest użycie metafor w taki sposób jak porównanie uczniów do nurtu wody. Dla mnie to smaczki, które nie każdemu muszą się podobać. Moim zdaniem to są apetyczne smaczki do których trzeba sporo wyobraźni. 

Podsumowując, trafiłaś w mój gust, ale przy tym tekst jest ciekawy wraz ze stylem, który bardzo umilił mi lekturę.

Coś z tym Harry Potterem jest, ale moim zdaniem dobre były tylko pierwsze dwie, może trzy części. Później świat jest ciekawy, ale wszystko jakieś takie na ilość a nie na jakość. Takie tam moje wrażenia :-)

Jestem ciekaw jakby ten tekst wyglądał, gdyby w momencie gdy pada pieresza "suka" skręcić w brud/syf ewentualnie bizarro.

"Taki idealny wyluzowywacz do obiadu." NWM

Doooobre:). Akurat na straszne letnie opowieści przed snem dla naszych kochanych dzieciątek ;). Zasłużony klik:)

 

Reg – poprawione i dziękuję za propozycję, bardzo! To jest takie – nie umiem się odwdzięczyć – piękne i dobre, kiedy możesz zapytać i otrzymasz odpowiedź. Do Bemik polecę za chwilę:)

Mytrixie – bałam się polecieć, gdyż odlatuję wtedy w nieprzyjemne strony (dlatego skasowałam swój tekst na Mitologie, budzą się koszmary:), opki stają się trudne i ja nie poradziłabym sobie z komentarzami.

Deirdriu – nawet nie wiesz, jaką radość sprawiłaś mi z tymi długimi zdaniami:) Dla mnie to niedościgły ideał. Odkąd zaczęłam popisywać to opanowała mnie obsesja na punkcie długich zdań, a posługuję się na co dzień cholernym stylem komunikacyjnym, tzn upraszczam, co się tylko da, a czasu na wieczory rozwlekłe i duszoszczypatielene brak.

Rybaku – dzięki:)

Logika zaprowadzi cię z punktu A do punktu B. Wyobraźnia zaprowadzi cię wszędzie. A.E.

Bardzo proszę, Asylum. I bardzo się cieszę, że propozycja znalazła Twoje uznanie. ;)

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Bardzo fajne te Twoje krwiożercze biedronki! W sensie w opowiadaniu, bo chyba nie chciałbym żadnej spotkać na żywo ;) Pomysł na “bestie” i i bajkowy ratunek bardzo ciekawy. Czasami tylko miałem wątpliwości czy dziewczynka użyłaby słów takich jak “chitynowe pancerzyki”, “czułki gębowe” czy “wielokropki”, ale co ja tam wiem o dzieciach ;) 

Super tekst :) 

Sympatyczne. Tylko że ja chyba wolałabym wersję bardziej nie dla dzieci ;-)

Podobnie jak Leniwcowi też czasem niektóre wyrazy nie pasowały mi do opowieści dziecka, ale czytało się dobrze. Zdziwiłam się też, że bohaterka jednak zjadła owada, którego przyniósł ojciec.

Fajny motyw ubioru we “właściwe” wzory. Podobały mi się też drobiazgi w przedstawianiu postaci z bajek – cały czas gdzieś się tam czai mroczniejsza rzeczywistość – tancerka oddaje nogę na podpałkę, Dziewczynka z Zapałkami podpala niedobitki…

Ogólnie jestem zadowolona z lektury :-)

Technicznie – czasami miałam wrażenie, że zdania są ciut przekombinowane. Interpunkcyjnie… Powiedzmy, że ujdzie :P Usterki z pierwszego fragmentu:

 

Przepychali się w drzwiach, nie zważając na to, czy nadeptują sobie na stopy, czy[+,] zarzucając ciężkie plecaki na jedno ramię, nie wykłują komuś oka sprzączką, lub doczepionymi maskotkami.

 

Przez piski i krzyki, a nawet przekleństwa[+,] przebijał się głos nauczyciela:

 

wydzierał się Hubert, jasnowłosy grubasek, wpychając byle jak książki, które wypadły mu z rozpiętego plecaka. – Mela!

 

Wpychając gdzie? Sam imiesłów to za mało. Może: wpychając do rozpiętego plecaka wypadające książki/ książki, które nie chciały się w nim zmieścić? Albo jakoś podobnie.

 

Nauczyciel odruchowo zerknął na topniejący tłumek w drzwiach, lecz nie zobaczył w nim czarnych warkoczyków Amelii i przytrzymał mijającego go Huberta za niebieską bluzę. – wiem, o co chodzi, ale coś mi tu nie gra na poziomie przyczynowo-skutkowym. Może: Nauczyciel odruchowo zerknął na topniejący tłumek w drzwiach i, nie zobaczywszy w nim czarnych warkoczyków Amelii, przytrzymał mijającego go Huberta za niebieską bluzę?

 

Przekręcając klucz, westchnął, widząc że dziura w lamperii, po miesiącu od rozpoczęcia nauki, była wydarta do tynku. →

Przekręcając klucz, westchnął, widząc, że dziura w lamperii po miesiącu od rozpoczęcia nauki była wydarta do tynku.

Albo, żeby nie mnożyć przecinków w jednym miejscu:

Przekręcając klucz, westchnął – dziura w lamperii po miesiącu od rozpoczęcia nauki była wydarta do tynku.

 

Zanim udał się do pokoju nauczycielskiego, obrzucił czujnym wzrokiem korytarz: przy sklepiku szkolnym ustawiła się kolejka; drzwi od łazienki kłapały w tę i nazad, jakby były wahadłowe do saloonu z filmowych westernów; Hubert dogonił Melę i już razem wchodzili do przedsionka przed salą do zajęć technicznych. 

Dałabym przecinki zamiast średników; po dwukropku wyliczasz, co zobaczył nauczyciel.

 

Tworzyły się mniejsze i szersze zawirowania, gdzieniegdzie nurt przyspieszał. – mniejsze i szersze to niekoniecznie są przeciwieństwa, a z kontekstu wynika, że o to chodzi.

 

Dobrze, że przynajmniej wymusiliśmy noszenie niebieskich bluz, zawsze to jakaś równość. – domyślam się, że to jest myśl nauczyciela, ale w żadnej sposób jej nie zaznaczasz, a nigdzie indziej w tekście nie przechodzisz na narrację “my”.

 

Tymczasem, w schowku na miotły, piątka dzieci z czwartej A zrzuciła plecaki na szare kafle i zaraz się na nich rozsiadła, przytulając plecy do regałów ze środkami czystości i czekając na straszne opowieści. – wywaliłabym dwa pierwsze przecinki, niepotrzebne “kawałkują” tekst; nie wiem też, czy dzieciaki rozsiadły się na plecakach czy na kaflach.

 

Cała piątka uwielbiała je i żałowała, że z kantorku przylegającego do sali od zajęć technicznych, mogli korzystać tylko jeden raz w tygodniu, przed lekcją.

 

Zwykle, ten koniec szkolnego korytarza był zamknięty z uwagi na noże, wiertarki, frezarki, które leżały tam niezabezpieczone.

 

– Hubert, zamknij te drzwi, siedzisz najbliżej – ponaglił go Antek – a ty Melu zaczynaj, dzisiaj twoja kolej!

Dałabym:

– Hubert, zamknij te drzwi, siedzisz najbliżej – ponaglił go Antek. – A ty, Melu, zaczynaj, dzisiaj twoja kolej!

 

– No[+,] więc… – zaczęła Mela.

 

It's ok not to.

DD, wielkie dzięki za komentarz:)

Miałam orzech do zgryzienia, ponieważ z częścią uwag się zgadzam, z niektórymi – nie wiem, inne – odrzucam, bo podobno mam ćwiczyć pewność siebie (tak mi mówią).

*z pasuje – nie pasuje słownictwo, nie mam zdania, gdyż nie wiem. Może macie rację, ale wolę podwyższać poprzeczkę.

*przekombinowane zdania chyba nie są, gdyż pisałam „na szybko”, czyli bez myślenia, bo wtedy tonę w rozważaniach: dobre, beznadziejne, złe, może być i idę dalej, bo zastanawianie mnie wykończa.

*Przez piski i krzyki, a nawet przekleństwa[+,] przebijał się głos nauczyciela

poprawione

*Przepychali się w drzwiach, nie zważając na to, czy nadeptują sobie na stopy, czy[+,] zarzucając ciężkie plecaki na jedno ramię, nie wykłują komuś oka sprzączką, lub doczepionymi maskotkami

kurcze, tu chciałam zaznaczyć, że tylko na jedno, bo cholernie ciężkie, a na dwa nie zarzucają i kręgosłupy się potem buntują.

*z tym wpychaniem, to domyślne, chyba bym nie cyzelowała.

*Nauczyciel odruchowo zerknął na topniejący tłumek w drzwiach, lecz nie zobaczył w nim czarnych warkoczyków Amelii i przytrzymał mijającego go Huberta za niebieską bluzę. – wiem, o co chodzi, ale coś mi tu nie gra na poziomie przyczynowo-skutkowym. Może: Nauczyciel odruchowo zerknął na topniejący tłumek w drzwiach i, nie zobaczywszy w nim czarnych warkoczyków Amelii, przytrzymał mijającego go Huberta za niebieską bluzę?

rozumiem, lecz piszę w czasie teraźniejszym i chyba akceptowalne?

*Przekręcając klucz, westchnął, widząc że dziura w lamperii, po miesiącu od rozpoczęcia nauki, była wydarta do tynk

tu chyba nie ma błędu, można i z myślnikiem, ale też i z “widząc że”. Pewności nie mam, ups.

*eh, z tymi średnikami to sama nie wiem jak ich używać, próbuję i „na czuja” wolałam użyć średnika. Przeczytam o tym średniku z sjp, może coś się rozjaśni, a może nie.

*Tworzyły się mniejsze i szersze zawirowania, gdzieniegdzie nurt przyspieszał. – mniejsze i szersze to niekoniecznie są przeciwieństwa, a z kontekstu wynika, że o to chodzi.

tak, to niekoniecznie szczęśliwe – nie pasowały mi większe kręgi, gdyż tak naprawdę są szersze. Pomyślę:)

*Dobrze, że przynajmniej wymusiliśmy noszenie niebieskich bluz, zawsze to jakaś równość. – domyślam się, że to jest myśl nauczyciela, ale w żadnej sposób jej nie zaznaczasz, a nigdzie indziej w tekście nie przechodzisz na narrację “my”.

to prawda, ale zrozumiałe, nauczyciel jest członkiem społeczności i mpz.

*z tymi kaflami, jeśli reg zaakceptowała, to nie będę zmieniać. Wiesz, nie lubię emocjonalnych słów w narracji – „uwielbiała”. Może to jakaś aberracja?

*Hubert, zamknij te drzwi, siedzisz najbliżej – ponaglił go Antek – a ty Melu zaczynaj, dzisiaj twoja kolej!

Dałabym:

– Hubert, zamknij te drzwi, siedzisz najbliżej – ponaglił go Antek. – A ty, Melu, zaczynaj, dzisiaj twoja kolej!

i tak, i nie, chyba moja opcja jest dopuszczalna, mówił na jednym wdechu, ale wiesz nie wiem.

*– No[+,] więc… – zaczęła Mela.

sprawdzałam, i obie formy są poprawne, zależy kiedy wdech.

https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/No-wiec;5530.html

Logika zaprowadzi cię z punktu A do punktu B. Wyobraźnia zaprowadzi cię wszędzie. A.E.

przekombinowane zdania chyba nie są, gdyż pisałam „na szybko”, czyli bez myślenia, bo wtedy tonę w rozważaniach: dobre, beznadziejne, złe, może być i idę dalej, bo zastanawianie mnie wykończa.

Chodziło mi o to, że niektóre zdania pod względem składniowym nie są najładniejsze. Wiadomo, co chcesz powiedzieć, ale czasem coś zgrzyta.

 

*Nauczyciel odruchowo zerknął na topniejący tłumek w drzwiach, lecz nie zobaczył w nim czarnych warkoczyków Amelii i przytrzymał mijającego go Huberta za niebieską bluzę. – wiem, o co chodzi, ale coś mi tu nie gra na poziomie przyczynowo-skutkowym. Może: Nauczyciel odruchowo zerknął na topniejący tłumek w drzwiach i, nie zobaczywszy w nim czarnych warkoczyków Amelii, przytrzymał mijającego go Huberta za niebieską bluzę?

rozumiem, lecz piszę w czasie teraźniejszym i chyba akceptowalne?

Imiesłów to tylko propozycja poprawki, chodziło mi o to, że w Twoim zapisie to, że nie zobaczył warkoczyków i przytrzymał Huberta jest równoważne (użycie spójnika i), a z treści wynika, że przytrzymał Huberta dlatego, że nie zobaczył Amelii (a przynajmniej tak zrozumiałam). Dodatkowo przeciwstawiasz to, że nie zobaczył i że przytrzymał temu, że zerknął na topniejący tłumek – używasz spójnika lecz. Przecistawienie miałoby sens przy zestawieniu spojrzenia na tłumek i tego, że nie zobaczył, ale już nie tego, że przytrzymał, bo tu masz już wynikanie. Dlatego pod względem przyczynowo-skutkowym jak dla mnie to zdanie jest źle skonstruowane. Użyłabym innych spójników, albo pokombinowała inaczej.

 

*Przekręcając klucz, westchnął, widząc że dziura w lamperii, po miesiącu od rozpoczęcia nauki, była wydarta do tynk

tu chyba nie ma błędu, można i z myślnikiem, ale też i z “widząc że”. Pewności nie mam, ups.

Może być bez myślnika, ale przecinki po lamperii i nauki i tak bym wywaliła, bo westchnął nie dlatego, że była dziura w lamperii, ale dlatego, że pojawiła się już po miesiącu – dlatego potraktowałabym to jako całość znaczeniową, a nie wtrącenie.

 

Co do średników, to tak sobie googlam i wychodzi, że też mogą być…

 

Wiesz, nie lubię emocjonalnych słów w narracji – „uwielbiała”. Może to jakaś aberracja?

??? W tym zdaniu chodziło mi o nadmiarowy przecinek po technicznych…

 

Hubert, zamknij te drzwi, siedzisz najbliżej – ponaglił go Antek – a ty Melu zaczynaj, dzisiaj twoja kolej!

Mnie to brzmi jak dwa oddzielne zdania :P. Tak czy siak, nawet jeśli zostawisz w takiej formie, to oprzecinkuj Melu – bo wołacz ;-)

 

Na koniec:

Miałam orzech do zgryzienia, ponieważ z częścią uwag się zgadzam, z niektórymi – nie wiem, inne – odrzucam, bo podobno mam ćwiczyć pewność siebie (tak mi mówią).

Ja się tylko dzielę uwagami, co z nimi zrobisz, to już tylko Twoja decyzja :-)

It's ok not to.

DD, pięknie dziękuję za odpowiedź na odpowiedź :)

Sprawę przemyślałam, chyba wczorajszy upal nie pozwolił mi „składnie” myśleć. Kiedy dzisiaj czytam to, co odpisałam wczoraj – trochę się rumienię z powodu napisanych głupstw.

Nad zgrzytami składniowymi spróbuję popracować, ale niewiele na to mogę poradzić. Przecinki poprawię, a z tym wynikaniem związanym z „lecz” – masz rację!

Jeszcze raz dzięki, za wnikliwość – niedostępne jest dla mnie takie klarowne spojrzenie na tekst.

Fajnie, że opko sympatyczne. I ja żałuję, że nie dla dorosłych, ale chyba muszę ćwiczyć najpierw na najprostszych.

Logika zaprowadzi cię z punktu A do punktu B. Wyobraźnia zaprowadzi cię wszędzie. A.E.

Wpadam głównie potwierdzić przeczytanie i zadowolenie z lektury. Obawiam się, że po komentarzach przedpiśców już nic nowego nie wymyślę.

Fajnie, że wybrałaś do tego tekstu akurat biedronki. Takie pozornie sympatyczne żyjątka fajnie wypadają w roli krwiożerczych bestii. Brakło chyba tylko ambitnego planu przejęcia władzy nad światem. :-)

Tekst sympatyczny, czytało się fajnie. Jeśli tak mają wyglądać Twoje wprawki i teksty, nazwijmy to, ćwiczeniowe, to ćwicz jak najwięcej, bo odbywa się to z korzyścią dla czytelnika.

Ja akurat nie żałuję, że tekst nie dla dorosłych. Fajnie na moment sobie wrócić do takiego dziecięcego świata.

 

A teraz się przyznaj, ile sieć sklepów zapłaciła Ci za reklamę. ;-)

Ja Ci dziękuję za taką reklamę. :-)

 

 żółtodziobem fajnie być:)

Potwierdzam. :-)

Samozwańczy Lotny Dyżurny-Partyzant; Nieoficjalny członek stowarzyszenia Malkontentów i Hipochondryków

Ja Ci dziękuję za taką reklamę. :-)

Nieważne jak, grunt, żeby mówili… ;-)

Babska logika rządzi!

Masz Ci los, zareklamowałam biedronkę… ;-)

Logika zaprowadzi cię z punktu A do punktu B. Wyobraźnia zaprowadzi cię wszędzie. A.E.

Takie dziwne, ale jak na tekst na 5 minut może być. Mam jedną uwagę. Uczniowie raczej nie dostaliby się do schowka na szczotki, bo klucze do nich mają tylko woźne i dobrze je pilnują.

Dzięki CMie i Piotrze za zajrzenie i napisanie komentarzy. :)

Jeśli czytało się fajnie, nawet gdy jest się dorosłym – to się cieszę,  bo zadanie wykonane;  a jeśli nawet pięć minut to też bardzo ok. NIe wiem, Piotrze, czy można zająć czyjąś uwagę na dłuższy czas? Odejdzie w tło, zawsze.

CM, będę chyba ćwiczyć do końca życia itd:DDD, ale to jest dziwne, gdyż dla siebie (ku pamięci) i na portalu, z uwagi na respons. Człowiek jest istotą społeczną, od początku do końca.

 

 

Logika zaprowadzi cię z punktu A do punktu B. Wyobraźnia zaprowadzi cię wszędzie. A.E.

Zostaw w spokoju, te boże krówki.

Bez przecinka, płynniej będzie.

 

(…) Przez korytarz przewalały się grupy uczniów, choć w zasadzie były to dwie rzeki niebieskich mundurków o różnych odcieniach, lecz jednolitym kroju, płynące naprzeciwko siebie i mieszające swoje wody. Tworzyły się mniejsze i szersze zawirowania, gdzieniegdzie nurt przyspieszał. Dobrze, że przynajmniej wymusiliśmy noszenie niebieskich bluz, zawsze to jakaś równość. Przerwa jak każda inna.

Rozumiem, że te dwa ostatnie zdania myśli sobie nauczyciel, ale zanim je przedstawiasz, najpierw opisujesz nader szczegółowo korytarz, a w nim uczniów – odchodzisz więc coraz bardziej od belfra i potem nagle wracasz do niego na koniec fragmentu, jedynie w formie tych krótkich dwóch zdań, co daje mi lekkie wrażenie ich oderwania od całości; są po prostu dla mnie za bardzo oddalone od ich “przekaźnika”.

Ale zostawiając początek – im dalej czytałam, tym ciekawiej było. Pomysł z biedronkami oraz pokazanie między wierszami mroczniejszej natury bajek – fajny. (;

 

Jeśli płynniej to poprawiam:)

Druga kwestia jest poważniejsza, to moja bitwa o sprawność posługiwania się mpz. Uważam to za niezbędne narzędzie, lecz czasami wybija jak przepełnione szambo, ponieważ szwankuje poradność. Tu, też tak jest i ja to czuję. Cóż, będę próbowała dalej.

Fajnie, że im dalej tym ciekawiej. Dzięki:)

 

Logika zaprowadzi cię z punktu A do punktu B. Wyobraźnia zaprowadzi cię wszędzie. A.E.

A co to jest mpz?

Babska logika rządzi!

mowa pozornie zależna

Logika zaprowadzi cię z punktu A do punktu B. Wyobraźnia zaprowadzi cię wszędzie. A.E.

Sympatyczne :)

Przynoszę radość :)

Jak powiedział pewien pan, gdy go zawiadomiono o pogrzebie teściowej, lepiej późno, niż wcale :)

Równo z dźwiękiem dzwonka kończącego lekcję, drzwi pracowni matematycznej otworzyły się z hukiem i klamka uderzyła o ścianę, pogłębiając dziurę w zgniłozielonej olejnej lamperii.

Z dźwiękiem – i z hukiem. I lamperia zgniłozielona. Trochę za dużo tego.

wyprysnęli z sali

Ummm…

nagrody w postaci lodów, chipsów, batoników, fanty lub sprawy nie cierpiące zwłoki

Potknęłam się. Za dużo i zwrot nagły.

nie zważając na to, czy nadeptują sobie na stopy, czy zarzucając ciężkie plecaki na jedno ramię, nie wykłują komuś oka sprzączką, lub doczepionymi maskotkami.

Dobrze, przekonałaś mnie, naprawdę. Przed "lub" bez przecinka. I jak wykłuć oko maskotką?

a nawet przekleństwa

Nawet?

jasnowłosy grubasek, wpychając byle jak książki, które wypadły mu z rozpiętego plecaka.

Ciągle trochę chaotycznie.

odruchowo zerknął

Dlaczego "odruchowo"?

przytrzymał mijającego go Huberta

"Mijającego go" możesz spokojnie skasować – nie mógłby go zatrzymać w innym wypadku, a brzmi niespecjalnie.

Przekręcając klucz, westchnął, widząc że

Dwa imiesłowy. Widząc, że.

widząc że dziura w lamperii (…) była wydarta do tynku

Jest wydarta (c.t.)

obrzucił czujnym wzrokiem

Spojrzeniem (kolokacje!)

jakby były wahadłowe do saloonu z filmowych westernów

Niezgrabne jakieś.

mundurków o różnych odcieniach, lecz jednolitym kroju

Widać ten krój?

wymusiliśmy noszenie niebieskich bluz

Hmm.

Tymczasem, w schowku na miotły,

To nie wtrącenie – bez przecinka.

przytulając plecy do regałów ze środkami czystości i czekając na straszne opowieści.

To nie brzmi.

żałowała, że z kantorku (…) mogli

Może – c.t. i związek zgody.

Zwykle, ten

Ooj, co to za przecinek?

był zamknięty z uwagi

Dziwnie to brzmi.

Wiktor wymierzył kuksańca siedzącej koło niego Izie.

Hmm.

gdyż

Argh. Rzeczy właściwe daj imię, to wyszukane słowo nijak nie pasuje do sytuacji.

w ciemności kontynuowała opowieść

Powtórzony dźwięk.

Od dwóch lat, coś

Bez przecinka.

róża ledwo dyszy

Róża nie dyszy ;P

aby kupić aerozol na mszyce

"Aby"? "Jednakże?" Czy dzieci naprawdę tak teraz mówią? To jest po prostu pretensjonalne, carissima.

Mama narzekała i kiedyś wspomniała

Rym. "Wspomniała" nie jest odpowiednie w kontekście.

co w tym roku stało się z biedronkami,

Składnia: co się w tym roku stało z biedronkami. Albo: co się stało z biedronkami w tym roku.

Widziałam, że wtedy ojcu oczy rozbłysły

Niezgrabne. Dałabym jak najprościej: Wtedy ojcu oczy rozbłysły.

bardzo ucieszyła się

Bardzo się ucieszyła. "Się" na końcu jest rusycyzmem, a mnie osobiście przywodzi na myśl urząd.

było przeglądać się jak w lustrze

Się przeglądać.

rozchylały swoje płatki

"Swoje" wytnij, to oczywiste.

Róża piękniała, lecz biedronek też przybywało

Jak to się wyklucza?

Zaczęły wchodzić też do naszego domu

Zaczęły też wchodzić do domu.

wczepiła się swoim aparatem gębowym i

Nie wiem, co to wnosi.

zaczęłam zabijać

Zaczęłam je zabijać.

czułkami gębowymi

Czy to dziecko jest entomologiem?

lecz wszystko na nic i tak wchodziły.

Ale wszystko na nic, i tak wchodziły.

wlatywały kolejne zastępy

Hmm.

że łażą również

Zgrzytliwe.

że może biedronki tam jeszcze nie dotarły.

Raczej: że tam biedronki może jeszcze nie dotarły.

Ależ był dzielny i sprytny!

Nagła wolta robi dziwne wrażenie.

Na śniadanie jedliśmy winogrona, co odtąd stało się naszym codziennym posiłkiem.

Nie po polsku. Jedzenie (czynność) nie jest posiłkiem.

Na kolację tego dnia, mięsnym dodatkiem, były

To nie jest wtrącenie, bez przecinków. Poza tym może być dodatek do kolacji, ale nie może być dodatku na kolację.

Podkręcił wąs

Wąsa (to idiom).

Przyglądałam się z podziwem i drżeniem serca

Mało dziecinne to dziecko.

okna dachowe i właz na strych, (…) odległy kąt strychu.

Powtórzenie. "Okna dachowe" też jakieś nie teges, ale niech tam.

Królowa śniegu

Dużymi literami.

Trochę martwiłam się

Trochę się martwiłam.

w chmurze czarno-żółtego pasa

W chmurze pasa?

Odział

Oddział.

bo ich jad był dla nich niegroźny

Czyj jad – dla kogo? Uważaj na związki zgody.

Upadła, (…) zjadła

Rym.

chyba był to za duży kęs dla niej

Nienaturalne jakieś.

oddała swoją jedną, papierową nogę na podpałkę – w końcu przecież i tak wirowała na jednej

Coś tu jest nie tak – to ile ona miała nóg?

wiem że

Wiem, że.

rozłożone produkty

Uch, "produkty" to takie nadużywane słowo.

Rozległ się pisk

Hmm, no, nie wiem.

spojrzała na spódnicę

Aliteracja.

 

Język cokolwiek nienaturalny, a rozwiązanie trochę z sufitu, ale nawiązujesz do bajek, więc może to i dobrze. Wszystko jest zrozumiałe, trzyma się razem. Krok w dobrą stronę.

przekombinowane zdania chyba nie są, gdyż pisałam „na szybko”, czyli bez myślenia, bo wtedy tonę w rozważaniach: dobre, beznadziejne, złe, może być i idę dalej, bo zastanawianie mnie wykończa.

Widzisz, niektórzy tak mają, że "przekombinowują" naturalnie i muszą się starać właśnie, kiedy chcą, żeby było prosto :)

Gdzie nie ma zasad, tam są kwasy.

Anet, dzięki, że zawitałaś i przepraszam, że nie zauważyłam. Fajnie, że sympatyczne. jak ja lubię Twoja lakoniczność, tak pełną wyrazu:DDD

 

Tarnino!

Miło, miło, że zawitałaś pod moim stareńkim tekstem:), ale nie myśl przypadkiem, żem poczyniła postępy jakoweś w tym czasie;)Dziękuję za przeczytanie i trud wypisania niefortunnych zdań wraz z Twoim komentarzem, bardzo :DDD

Co jest ważne – struktura jak konstrukcja cepa. Mamy zagajenie, opowieść Meli w środku i zakończenie. Opowieść Meli lekko próbowałam zamienić w gawędę i mówiony język dziecięcy, dlatego składnia zdań nie odzwierciedla typowego szyku, no i przydarzył się jeden „kiks” z wąsem, ale o tym za chwilę, a ponadto – bosko, że zrozumiałe!

Część uwag uwzględnię, lecz z niektórymi powalczę, wszak lubisz polemikę.

Zacznijmy od początku, tak chyba będzie najlepiej, chociaż ciekawiej byłoby od końca XD

Moja teściowa mnie uwielbia, chociaż nie jest już „oną”. 

Z dźwiękiem – i z hukiem. I lamperia zgniłozielona. Trochę za dużo tego.

Ano, wyrzucam dźwięk, bo niepotrzebny (ale lepiej brzmiało to zdanie w pierwotnej wersji, przeczytałam pięć razy), za to lamperię zostawiam. Dlaczego wybierają takie barwy – sama nie wiem:(, za to masz we mnie druha do napisania listu protestacyjnego w tej sprawie.

wyprysnęli z sali

Ummm…

Eee, czepiasz się;)

nagrody w postaci lodów, chipsów, batoników, fanty lub sprawy nie cierpiące zwłoki

Potknęłam się. Za dużo i zwrot nagły.

A na czym się potknęłaś? Wymieniam typowe, tak zeznają dzieciaki i po to spieszą? Jestem przeciw, ale co ja mogę?

nie zważając na to, czy nadeptują sobie na stopy, czy zarzucając ciężkie plecaki na jedno ramię, nie wykłują komuś oka sprzączką, lub doczepionymi maskotkami.

Dobrze, przekonałaś mnie, naprawdę. Przed "lub" bez przecinka. I jak wykłuć oko maskotką?

Przecinek zlikwidowany. Za to z maskotkami jest niestety różnie, nad czym boleję. Gdzie się podziały puchate maskotki? No gdzie? Czołgi, rakiety, plastik i metal, a na czym wiszą – na wstrętnych metalowych kółkach z łańcuszkami, eh:(

a nawet przekleństwa

Nawet?

Wydawałoby się, że jedenastolatki/dwunastolatki to prawdziwe aniołki, więcej rozumu i nie papugują po dorosłych, acz jest to złudne, gdyż w swoim naturalnym, rówieśniczym środowisku klną jak szewcy, ucho może zwiędnąć, choć przyznam Ci rację – nie wiedzą co czynią. Lekko zmieniłam, aby ‘nawet ‘zniknęło:)

jasnowłosy grubasek, wpychając byle jak książki, które wypadły mu z rozpiętego plecaka.

Ciągle trochę chaotycznie. 

Nie masz racji, nie widzę chaosu, tzn jest, lecz chyba nie dotyczy tekstu, lecz dzieciaków, które rzuciły się, aby zdążyć w sobie tylko wiadome miejsca.

odruchowo zerknął

Dlaczego "odruchowo"?

Dlatego, że nauczyciel jest wyczulony na imiona dzieci, których uczy i kiedy słyszy rozpaczliwy okrzyk Mela, to rozgląda się, gdzie ona jest.

przytrzymał mijającego go Huberta

"Mijającego go" możesz spokojnie skasować – nie mógłby go zatrzymać w innym wypadku, a brzmi niespecjalnie.

Pewnie, że można skasować, ale… wyobraź sobie tę scenę. Jesteś nauczycielem, dzieciaki wybiegają z sali, jedne maruder został, ponieważ zatrzymały go wysypujące się książki i zeszyty z plecaka i nie zapinając zamka – dokładnie – rusza, przebiegając wprost obok Ciebie. Tak to ma wyglądać, a nie inaczej. Zostaje.

Przekręcając klucz, westchnął, widząc że

Dwa imiesłowy. Widząc, że.

Jeśli dwa imiesłowy obok siebie stojące są absolutnie „be” to zmienię:)

widząc że dziura w lamperii (…) była wydarta do tynku

Jest wydarta (c.t.)

No niekoniecznie „jest”, gdyż całość brzmi: 

‚dziura w lamperii po miesiącu od rozpoczęcia nauki była wydarta do tynku”

jeśli ‚jest’, to trzeba dodać ‚już’. Ok, zmieniam:)

obrzucił czujnym wzrokiem

Spojrzeniem (kolokacje!)

Niekoniecznie kolokacja, niejasne?

jakby były wahadłowe do saloonu z filmowych westernów

Niezgrabne jakieś.

A tu – zgoda, też mi się nie podobało. Ciut zmieniłam.

mundurków o różnych odcieniach, lecz jednolitym kroju

Widać ten krój? 

Tak, zdecydowanie widać ten krój. Bluza ma długość lekko poniżej pasa, ma być luźna, a nie dopasowana (czyli na bazie prostokąta), z kołnierzykiem i guzikami pod samą szyję, trzy guziki mogą być rozpięte, długi rękaw wykończony jest mankietami na jeden guzik.

Tymczasem, w schowku na miotły,

To nie wtrącenie – bez przecinka.

Super, że bez przecinka – kasuję.

przytulając plecy do regałów ze środkami czystości i czekając na straszne opowieści.

To nie brzmi.

Ano nie brzmi, podmianka na:

‚piątka dzieci z czwartej A zrzuciła plecaki na szare kafle, rozsiadła się na nich wygodnie i przytuliła plecy do regałów ze środkami czystości, w oczekiwaniu strasznych opowieści.

żałowała, że z kantorku (…) mogli

Może – c.t. i związek zgody.

Poprawione:), racja.

Zwykle, ten

Ooj, co to za przecinek?

Z przyjemnością go skasuję. Widzisz, kiedy czyta się na głos, to pauzy zaczyna być więcej;)

był zamknięty z uwagi

Dziwnie to brzmi.

Tak, dziwnie, zgoda – ta „uwaga”. Pomyślę, ale jeśli masz jakiś koncept, to poproszę.

Wiktor wymierzył kuksańca siedzącej koło niego Izie.

Hmm.

Nie rozumiem, dla mnie ok.

gdyż

Argh. Rzeczy właściwe daj imię, to wyszukane słowo nijak nie pasuje do sytuacji.

No, nie wiem. Mi się nie gryzie. Narrator w tej części jest dorosły.

w ciemności kontynuowała opowieść

Powtórzony dźwięk.

Tak, powtórzony, ale moim zdaniem nie razi, nie ma ości;)

Od dwóch lat, coś

Bez przecinka.

Zrobione, uwielbiam kasować przecinki:)

róża ledwo dyszy

Róża nie dyszy ;P

Pewnie, że nie ‚dyszy’ – metafora i dziecięcy slang.

aby kupić aerozol na mszyce

"Aby"? "Jednakże?" Czy dzieci naprawdę tak teraz mówią? To jest po prostu pretensjonalne, carissima.

Pretensjonalnie, czyli sztucznie, krygowanie się. Nie wiem, Tarnino, zmieniam ‚aby’ na ‚żeby’, a ‚jednakże’ na „jednak”. Zważ proszę na fakt, że opowiadanie sobie przez dzieci historii jest kreacją i one bardzo się starają;), aby brzmiało podług ich standardów. To kreacja jednych przed drugimi.

Mama narzekała i kiedyś wspomniała

Rym. "Wspomniała" nie jest odpowiednie w kontekście.

To prawda rym jest, czy sądzisz, że rymy w tekście są niedopuszczalne? Jeśli chodzi o kontekst to chodziło mi o wspomnienie mimochodem

https://sjp.pwn.pl/sjp/wspomniec;2537978.html

Widziałam, że wtedy ojcu oczy rozbłysły

Niezgrabne. Dałabym jak najprościej: Wtedy ojcu oczy rozbłysły.

Tu – nie zmieniam, musi być ślad Meli, że ona to opowiada.

bardzo ucieszyła się

Bardzo się ucieszyła. "Się" na końcu jest rusycyzmem, a mnie osobiście przywodzi na myśl urząd.

Tu też – nie, dzieci mówią ucieszyć się, celowy błąd.

było przeglądać się jak w lustrze

Się przeglądać.

Tu, jw.

rozchylały swoje płatki

"Swoje" wytnij, to oczywiste.

Nie wiem, może masz rację i wtedy usunę, lecz zważ, że wcześniej jest o zawiązywaniu się pąków, a one też mają płatki.

Róża piękniała, lecz biedronek też przybywało

to się wyklucza?

Dosłownie – masz rację, lecz w drugim planie (symbolicznym) się wyklucza, ponieważ jedno jest pożądane, a drugie nie.

Zaczęły wchodzić też do naszego domu

Zaczęły też wchodzić do domu.

To dziecięca narracja, mogę zmienić, lecz jeśli Mela zacznie opowiadać po dorosłemu to…

wczepiła się swoim aparatem gębowym i

Nie wiem, co to wnosi.

Wnosi lęk, widziałaś aparat gębowy biedronki lub innych owadów w powiększeniu?

zaczęłam zabijać

Zaczęłam je zabijać.

Zostawię, ponieważ użycie ‘Mela czuła się zabójcą’, a nie zabójcą biedronek jest silniejsze.

czułkami gębowymi

Czy to dziecko jest entomologiem?

Cóż, wszystkiemu winne są lekcje przyrody i fascynacja Meli owadami. A te biedronki były tak przyjazne, dopóty dopóki…

lecz wszystko na nic i tak wchodziły.

Ale wszystko na nic, i tak wchodziły.

Dziecięcy język, Tarnino jeśli zmienię, to ona przestanie opowiadać jak dziecko???

wlatywały kolejne zastępy

Hmm.

Co niejasne?

że łażą również

Zgrzytliwe.

Dlaczego zgrzytliwe? Patrzy i widzi.

że może biedronki tam jeszcze nie dotarły.

Raczej: że tam biedronki może jeszcze nie dotarły.

Dziecięca relacja. Mogę zmienić na poprawną?

 

Ależ był dzielny i sprytny!

Nagła wolta robi dziwne wrażenie.

Niejasne? To jest konstatacja Meli tuż po ponownym przeczytaniu baśni. Jej zachwyt.

Na śniadanie jedliśmy winogrona, co odtąd stało się naszym codziennym posiłkiem.

Nie po polsku. Jedzenie (czynność) nie jest posiłkiem.

Możesz mieć rację, tego nie czuję:( Chodziło mi o ‚jedzenie winogron’, które stało się codziennym posiłkiem.

Na kolację tego dnia, mięsnym dodatkiem, były

To nie jest wtrącenie, bez przecinków. Poza tym może być dodatek do kolacji, ale nie może być dodatku na kolację.

Super, kasuję przecinki i zmieniam zdanie.

„Tego dnia na kolacji pojawił się mięsny dodatek”

 

Podkręcił wąs

Wąsa (to idiom).

Z tym wąsem i idiomem to strasznie interesujące. Wiesz, początkowo napisałam, tak jak TY napisałaśI i dopiero sprawdzając w necie – zwątpiłam, ponieważ znalazłam szereg przykładów, że powinno być wąs i zgodnie z tym zmieniłam. Nie wiem, czy ma znaczenie, że zrobił to tylko z jedną połową wąsów. Nie umiem teraz tego znaleźć. Jakieś książki mi się wyświetlają i Doroszewski. Zmienię, jeśli uważasz, że idiom.

Przyglądałam się z podziwem i drżeniem serca

Mało dziecinne to dziecko.

Nie, jest ok. to kreacja.

Królowa śniegu

Dużymi literami.

Przegapiłam właśnie ją, kiedy dowiedziałam się od Reg, że tak będzie poprawniej. Zmieniam.

Trochę martwiłam się

Trochę się martwiłam.

Dziecięca narracja, nie zmieniam, ma być z błędami i potocznie.

w chmurze czarno-żółtego pasa

W chmurze pasa?

Tak, w chmurze. Wyobraź sobie królową, większą niż pozostałe owady, otoczoną bzykającą chmurą owadów. Szybko krążą wokół centrum – królowej, ich odwłoki w żółto-czarne paski zlewają się. Są rozmyte, stąd chmura. 

Odział

Oddział.

Poprawione

bo ich jad był dla nich niegroźny

Czyj jad – dla kogo? Uważaj na związki zgody.

W tym przypadku, chyba jasne jest, co dla kogo, ale mogę się mylić?

Upadła, (…) zjadła

Rym.

Tak, jest rym, ale nie wiem, dlaczego to naganne. Jeśli uważasz, że się nie wolno, to zmienię?

chyba był to za duży kęs dla niej

Nienaturalne jakieś.

Dziecięce opowiadanie, wczuwa się i chce podkręcić opowieść dla przyjaciół.

oddała swoją jedną, papierową nogę na podpałkę – w końcu przecież i tak wirowała na jednej

Coś tu jest nie tak – to ile ona miała nóg?

Miała dwie nogi, lecz w baśni wirowała na jednej i w takiej niej zakochał się Ołowiany Żołnierz, ten ostatni, wytopiony tylko z jedną kończyną (kuternoga, nie ze swego powodu). Czy oni nie mogą być szczęśliwi? Każdy z jedną nogą?

wiem że

Wiem, że

Ups, jasne:) w tej konstelacji chyba trzeba.

rozłożone produkty

Uch, "produkty" to takie nadużywane słowo.

Zgadza się, nadużywane i dlatego jako pierwsze przychodzi Meli do głowy, bo zrozumiałe dla wszystkich.

Rozległ się pisk

Hmm, no, nie wiem.

Ale, że co – nie wiesz. Usłyszały i zobaczyły.

spojrzała na spódnicę

Aliteracja.

Hmm, dwie litery są aliteracją? pytanie czy błędem? Jeśli tak poprawię Tarnino:)

https://pl.wikipedia.org/wiki/Aliteracja

Język cokolwiek nienaturalny, a rozwiązanie trochę z sufitu, ale nawiązujesz do bajek, więc może to i dobrze. Wszystko jest zrozumiałe, trzyma się razem. Krok w dobrą stronę.

Nie potrafię ocenić, czy język naturalny, czy nie. Starałam się oddać „mówiony dziecka”, a on nie jest poprawny. Pewnie się nie udało:( Jednak cieszę się, że trzyma się kupy. Zawszeć to coś:)

pzd srd :DDD

a.

Logika zaprowadzi cię z punktu A do punktu B. Wyobraźnia zaprowadzi cię wszędzie. A.E.

Łuu, polemika :D

 Moja teściowa mnie uwielbia, chociaż nie jest już „oną”.

… not asking. Nope.

 Ano, wyrzucam dźwięk, bo niepotrzebny (…), za to lamperię zostawiam.

Dobre i to ;)

 Eee, czepiasz się;)

A od czego ja tu jestem? Od dzielenia włosa na dwa do potęgi entej, carissima :D

 nagrody w postaci lodów, chipsów, batoników, fanty lub sprawy nie cierpiące zwłoki

Można zinterpretować na dwa sposoby:

1. nagrodami były lody, chipsy, batony i fanta, a przy okazji czekały sprawy;

2. nagrodami były lody, chipsy i batony, a czekały fanty i sprawy.

Dlatego się potknęłam.

 Czołgi, rakiety, plastik i metal

To są maskotki? Chyba breloczki.

 Wydawałoby się, że jedenastolatki/dwunastolatki to prawdziwe aniołki, więcej rozumu

Moje "nawet" było właśnie ironiczne – czy nauczyciel dziwiłby się bluzgom?

 wpychając byle jak książki, które wypadły mu z rozpiętego plecaka

A do czego wpychał te książki, hmm?

 Jeśli dwa imiesłowy obok siebie stojące są absolutnie „be” to zmienię:)

No, zwykle są be. Monotonne, i jeszcze rym gramatyczny.

 jeśli ‚jest’, to trzeba dodać ‚już’. Ok, zmieniam:)

Nie trzeba, ale jeśli lepiej Ci brzmi, proszę.

 Niekoniecznie kolokacja, niejasne?

Nawet Cezar i Asylum muszą się poddać regułom języka ;P

 piątka dzieci z czwartej A zrzuciła plecaki na szare kafle, rozsiadła się na nich wygodnie i przytuliła plecy do regałów ze środkami czystości, w oczekiwaniu strasznych opowieści.

Lepiej, tylko wyrósł rym.

 Narrator w tej części jest dorosły.

Nie szkodzi – czy ktokolwiek tak mówi na co dzień?

 moim zdaniem nie razi, nie ma ości;)

 Pewnie, że nie ‚dyszy’ – metafora

Tylko trochę za daleko posunięta, na moje oko.

 opowiadanie sobie przez dzieci historii jest kreacją i one bardzo się starają

Hmm. Pomyślałam o tym, ale mimo wszystko.

 czy sądzisz, że rymy w tekście są niedopuszczalne?

Zależy, w jakim. Jeżeli chcesz coś osiągnąć, mogą być w porządku, ale kiedy pojawiają się przypadkowo, odwracają uwagę. One strasznie się pchają na świecznik, te rymy.

 Jeśli chodzi o kontekst to chodziło mi o wspomnienie mimochodem

Taka długa wypowiedź – mimochodem?

 musi być ślad Meli, że ona to opowiada.

Przecież pamiętamy, że to ona opowiada.

 Tu też – nie, dzieci mówią ucieszyć się, celowy błąd.

Uch, bo zacznę zastawiać pułapki i edukować pod przymusem :)

 zawiązywaniu się pąków, a one też mają płatki.

Ale nie rozchylają ich jedne drugim :P

w drugim planie (symbolicznym) się wyklucza

No, to na to nie wpadłam.

 widziałaś aparat gębowy biedronki lub innych owadów w powiększeniu

Całkiem milutki. Ale nie to jest sednem mojego zastrzeżenia – dziecko używa cokolwiek technicznego języka.

 Dziecięcy język, Tarnino jeśli zmienię, to ona przestanie opowiadać jak dziecko???

Od kiedy "lecz" jest dziecinne?

wlatywały kolejne zastępy Co niejasne?

Te "zastępy" mało dziecinne, i kojarzą się raczej z marszem, niż lotem.

 Dlaczego zgrzytliwe?

Fonetycznie.

 Mogę zmienić na poprawną?

Twoja wola, carissima.

To jest konstatacja Meli tuż po ponownym przeczytaniu baśni.

Niby tak, ale jakoś mi to nie gra. Może się czepiam.

 Chodziło mi o ‚jedzenie winogron’, które stało się codziennym posiłkiem.

Mnie też – to winogrona były posiłkiem, nie czynność ich jedzenia.

 „Tego dnia na kolacji pojawił się mięsny dodatek”

Lepiej.

 Zmienię, jeśli uważasz, że idiom.

Uważam na podstawie własnego doświadczenia.

 Są rozmyte, stąd chmura.

Tak, ale chmura i pas nie tworzą spójnej metafory.

 W tym przypadku, chyba jasne jest, co dla kogo, ale mogę się mylić?

Jednak bym doprecyzowała.

 Miała dwie nogi, lecz w baśni wirowała na jednej

Ale to nie jest jasne akurat tutaj.

 Zgadza się, nadużywane i dlatego jako pierwsze przychodzi Meli do głowy, bo zrozumiałe dla wszystkich.

No, skoro tak.

 Ale, że co – nie wiesz. Usłyszały i zobaczyły.

Jakoś mi to nie brzmi. Sama nie wiem.

 Hmm, dwie litery są aliteracją? pytanie czy błędem?

Owszem, są. Przeczytałaś ten sznurek? ;) I tak, analogicznie do rymu, aliteracja może być błędem, kiedy zwraca uwagę na siebie, a odwraca od otoczenia.

 Nie potrafię ocenić, czy język naturalny, czy nie.

To musisz się nauczyć.

Gdzie nie ma zasad, tam są kwasy.

Wieczier dzisiaj dobry:)

Gadajmy, lecz wiedz, że nie chcę się bić, wolałabym herbatę/kawę/wino na Fortach.

A od czego ja tu jestem? Od dzielenia włosa na dwa do potęgi entej, carissima :D

I chwała Ci za to:D, pomniki, monumenty, lecz kontekst też jest ważny i diaaaalog XD

Fanta– fanty – kod kulturowy; nie poradzę. 

Dzieciaki nie pomylą Fanty z fantem, a nagrody – symboliczne – bój się Boga (tego jedynego, Tarnino)

Słowa fant w zasadzie nie używają, bo po co?

To są maskotki? Chyba breloczki.

Każda maskotka musi być zaczepiona, więc… breloczek. Nie moja wina, że tak jest:(

wpychając byle jak książki, które wypadły mu z rozpiętego plecaka

Do plecaka, po dwakroć, dołożył zeszyt i ćwiczenia, ale że plecak był niestarannie zapięty (według mnie w ogóle, to kiedy zarzucił na ramię, wszystko wypadło.

Jeśli dwa imiesłowy obok siebie stojące są absolutnie „be” to zmienię:)

No, zwykle są be. Monotonne, i jeszcze rym gramatyczny.

Zwykle? Niekoniecznie, rym gramatyczny jest w tym przypadku słaby, lecz w polemikę nie będę się wdawała. Dla kogo monotonne, kto tak orzekł? Brzmi, czy nie brzmi, działa, czy nie działa, reguła bądź brak?

Nawet Cezar i Asylum muszą się poddać regułom języka ;P

Z chęcią się poddam:D, lecz kolokacja nie równa się zawsze regułom języka, a i pytanie, czy to kolokacja, polemika:)? Tarnino, gdybyś zapytała moich wspołpracowników i przyjaciół, kto przestrzega zasad, to zdziwiłabyś się, gdyż A. zdecydowanie na przedzie i promuje:), musi jednak wiedzieć co, jak i po co.

piątka dzieci z czwartej A zrzuciła plecaki na szare kafle, rozsiadła się na nich wygodnie i przytuliła plecy do regałów ze środkami czystości, w oczekiwaniu strasznych opowieści.

Lepiej, tylko wyrósł rym.

Ano, więc pora na Telesfora – likwidujemy rym:) – „na straszne historie”, mogą być też opowiastki:)

róża ledwo dycha

Hm, piszesz, że nie używane, a o wielu rzeczach martwych i żywych tak się mówi?

czy sądzisz, że rymy w tekście są niedopuszczalne?

Zależy, w jakim. Jeżeli chcesz coś osiągnąć, mogą być w porządku, ale kiedy pojawiają się przypadkowo, odwracają uwagę. One strasznie się pchają na świecznik, te rymy

Cóż to za rymy, bój się boga, mizerne:(, ale jak tak przeszkadzają – podmienię:)

 jeśli chodzi o kontekst to,  chodziło mi o wspomnienie mimochodem

Taka długa wypowiedź – mimochodem

Wypowiedzi nie ma, jest tylko wspomnienie dziecka, że matka wspomniała:), żadnej wypowiedzi na ten temat nie ma?

Tu też – nie, dzieci mówią ucieszyć się, celowy błąd

Uch, bo zacznę zastawiać pułapki i edukować pod przymusem :)

Tarnino, dlaczego masz zastawić pułapki, po co? Czy dzieci muszą wyrażać się poprawnie? Czy, kiedy zaobserwuję, „złapię” coś mam to przerabiać na poprawne? wypowiedzi? Przecież wtedy nie byłoby żadnych charakterystycznych bohaterów?

I żeby nie było, ten mój tekst nie ma pretensji do doskonałości, pewnie mógłby być sto razy lepszy, ale tyle mam umiejętności, ile mam, a Ty negujesz stylizację, pisząc, że jest niezgodna z językiem polskim. Taka miała być, dziecięca, z błędami, mówiona, z pomieszaniem szyku. Może błędna, ale taką słyszałam. I sama nie wiem, co dalej?

widziałaś aparat gębowy biedronki lub innych owadów w powiększeniu

Całkiem milutki. Ale nie to jest sednem mojego zastrzeżenia – dziecko używa cokolwiek technicznego języka.

Dziecięcy język, Tarnino jeśli zmienię, to ona przestanie opowiadać jak dziecko???

Od kiedy "lecz" jest dziecinne?

No właśnie, jest milutki. Techniczny język, ha, też tak kiedyś myślałam, zanim pewną jedenastolatkę nie przygotowywałam do sprawdzianu. Padłam! Nie wiedziałam nic. Chyba masz inne wyobrażenia dotyczące dzieciaków, to nie pięciolatka, lecz nastolatka i korzysta z wifi.

Z „lecz” nie rozumiem – przecież jest słowo „lecz” i dzieciaki go używają – za trudne? “Chcę pójść do szkoły lecz wypisz mi zwolnienie, bo do tego sprawdzianu nie zdążyłam się nauczyć”.

wlatywały kolejne zastępy Co niejasne?

Te "zastępy" mało dziecinne, i kojarzą się raczej z marszem, niż lotem.

A zastępy Aniołów na religii?

Mogę zmienić na poprawną?

Twoja wola, carissima.

Pewnie, że moja wola, ponoć ją posiadam, lecz ważne – dla mnie - jest  zdanie autorytetu?

Chodziło mi o ‚jedzenie winogron’, które stało się codziennym posiłkiem.

Mnie też – to winogrona były posiłkiem, nie czynność ich jedzenia.

Tak, zrozumiałam, jednak w kontekście – jasne, lecz pomyślę:)

Zmienię, jeśli uważasz, że idiom.

Uważam na podstawie własnego doświadczenia.

I ja tak uważałam, więc w stupor wprawiły mnie wieści przeczytane z netu, a ponieważ ciągle wątpię , to za tym poszłam. Zmieniłam. Dwie osoby to wg. niektórych socjologów już grupa, więc poprawię.

Miała dwie nogi, lecz w baśni wirowała na jednej

Ale to nie jest jasne akurat tutaj.

To prawda, lecz bez tej baśni, ani rusz – hermetyczne.

Nie potrafię ocenić, czy język naturalny, czy nie.

To musisz się nauczyć.

Toż się uczę XD Wstawiam opki, rozmawiam i komentuję innych, czyli niby jest ok, ale może bez sensu. Nie wiem. Może czegoś nie rozumiem, to możliwe.

pzd srd, a

Logika zaprowadzi cię z punktu A do punktu B. Wyobraźnia zaprowadzi cię wszędzie. A.E.

Słowa fant w zasadzie nie używają, bo po co?

A jak ktoś w grze daje fant, to co? :)

Dla kogo monotonne, kto tak orzekł?

Zdawało mi się, że to jest intersubiektywne… czyli nie jest?

gdybyś zapytała moich wspołpracowników i przyjaciół, kto przestrzega zasad, to zdziwiłabyś się, gdyż A. zdecydowanie na przedzie i promuje

W kraju ślepców jednooki jest królem :) ale serio – tak, kolokacje i frazeologizmy są czymś w miarę stałym (mniej więcej tak, jak klimat), do czego użytkownik języka jest przyzwyczajony, a ich łamanie wywołuje dziwny efekt (i zwraca uwagę). Natomiast… tłumaczyłam ostatnio coś dla kogoś (spoilers!) na mowę Szekspira, i w ramach archaizacji użyłam konstrukcji "all he wants is" w sensie "brakuje mu tylko" – dwaj koledzy na tym się potknęli. W ich doświadczeniu językowym po prostu czegoś takiego nie było i nie mogli z tego wybrnąć. Wyjaśniłam, co i jak, a teraz myślą. Jeżeli dalej nie będą mogli, to trzeba będzie zmienić. Ulubiona_emotka_Baila.

„na straszne historie”, mogą być też opowiastki:)

Historie lepsze :)

o wielu rzeczach martwych i żywych tak się mówi?

Oo, serio? Bo ja to słyszałam raczej w odniesieniu do abstraktów (ta organizacja ledwo dycha).

jest tylko wspomnienie dziecka, że matka wspomniała:), żadnej wypowiedzi na ten temat nie ma?

Oj, oj, sofistyka :) Matka wspomniała – powiedziała, jak sama chciałaś poprzednio.

Tarnino, dlaczego masz zastawić pułapki, po co?

Oj, to był taki żarcik niewinny. Masz ciasteczko i nie denerwuj się.

Chyba masz inne wyobrażenia dotyczące dzieciaków

Dammit! Czyżbym była… stara?

A zastępy Aniołów na religii?

Hmm, no, niby tak. "Zastępy" są mocno militarne… może to ja nie potrafię wyjść z siebie i spojrzeć z innej perspektywy? Co by oznaczało, że naprawdę jestem stara. Eh.

ważne – dla mnie – jest zdanie autorytetu?

Autorytet niczego za Ciebie nie zrobi ;)

To prawda, lecz bez tej baśni, ani rusz – hermetyczne.

Nie mówię, żebyś się pozbyła baśni, a tylko zalecam rozjaśnienie tego fragmentu.

Może czegoś nie rozumiem, to możliwe.

Nikt nie wie wszystkiego

Gdzie nie ma zasad, tam są kwasy.

Tarnino, nieba bym Ci przychyliła, lecz skoro autorytet nic za mnie nie zrobi, to sama muszę zdecydować, lecz przedtem, dla dodania animuszu, przegryzę ciasteczko. Poczęstowałam się dwoma, lecz jedno przytrzymam w zapasie, gdyż co za dużo, to niezdrowo i przyda się na później.

 

Raport z frontu walki z biedronkowym tekstem:

Anielskie zastępy zostają. Stop. Rymy zostają, w takim stężeniu (jest ich tam więcej) dobrze brzmią w ustach Meli. Stop. Rozjaśnienie liczby kończyn niemożliwe w dwóch słowach, zabije tempo, a może – któż to wie – zachęci do przeczytania tej pięknej baśni, aby zrozumieć, o co chodzi. Stop. Miast fantów dzieciaki rozdają osobiste tajemnice (w pierwszym etapie). Stop.

 

Tarnino, nikt nie wie wszystkiego  (a szkoda), a za podrzucenie tematu kolokacji – podziękowania przesyłam (ale to ciekawe, wertowałam angielskie).

Dobrego dnia, idę pobawić się w pisanie na fun.

Logika zaprowadzi cię z punktu A do punktu B. Wyobraźnia zaprowadzi cię wszędzie. A.E.

 

Dalekowie popierają fun XD

Gdzie nie ma zasad, tam są kwasy.

Każdy powinien popierać fun, wspierać, pisać i komentować. ;-)

Babska logika rządzi!

No, ja komentuję przecież :D

Gdzie nie ma zasad, tam są kwasy.

Bardzo dobrze mi się czytało. Świetna historia. Trochę bajkowo, ale bez przesady – w sam raz :D

 

Pozdrawiam

Hesket

Najważneisze, że dobrze się czytało i w sam raz :D  

Logika zaprowadzi cię z punktu A do punktu B. Wyobraźnia zaprowadzi cię wszędzie. A.E.

Dobry pomysł z biedronkami w roli “straszaka” :) 

Pozdrawiam!

Dziękuję, Beatrycze. :-)

Strasznie fajnie, że komentujesz! Maraton. xd

Logika zaprowadzi cię z punktu A do punktu B. Wyobraźnia zaprowadzi cię wszędzie. A.E.

W takim razie tym bardziej mi miło!

:D

Logika zaprowadzi cię z punktu A do punktu B. Wyobraźnia zaprowadzi cię wszędzie. A.E.

Fajne. Kąciki ust podnosiły się i tak zostały. Jeszcze wyjdę na loggię sprawdzić czy nie ma biedronek :-)

Jeszcze biedronki śpią. :-)

Logika zaprowadzi cię z punktu A do punktu B. Wyobraźnia zaprowadzi cię wszędzie. A.E.

Żarty żartami, ale miałem dwukrotnie ciepłą popołudniową porą latem inwazję biedronek na loggię . Było ich tak wiele, że ze strachem zamykałem drzwi i okna. Na szczęście po 2-3 godzinach gdzieś się przemieściły.

https://www.youtube.com/watch?v=Nv95ftAirc0 He, he, he XD

Gdzie nie ma zasad, tam są kwasy.

Ano, i mi przytrafiła się inwazja, stąd oko, Koalo. :-)

Tarnino, cudna piosenka. :-) 

Logika zaprowadzi cię z punktu A do punktu B. Wyobraźnia zaprowadzi cię wszędzie. A.E.