Zaćma

Aż strach się leczyć.

Promuję na forum nowy gatunek – huhor, czyli horror humorystyczny.

Miło mi powitać kolejnego twórcę tego gatunku!

W dialogach lekko uwierały mnie powtórzenia, ale ludzie mogą tak mówić.

Lożanka bezprenumeratowa

Dziękuję za wizytę i komentarz. Jednocześnie wyrażam dumę z powodu zaliczenia mnie do grona twórców huhoru (nazwa znakomita i adekwatna!); postaram się ten gatunek promować gdzie się da.

Aż strach się leczyć.

Odpowiem cytatem z opowiadania: więcej pozytywnego myślenia ;-)

Zależy mi na dobrej opinii u tych ludzi, o których mam dobrą opinię

Nie czytam horrorów. Ten przeczytałem, bo miał tag humor i autora. na którym mogę polegać, że nie będzie epatował horrendalnym horrorem. Huhory, jak ten, będę czytał :)

Dzięki! Ja też nie przepadam za horrorami par excellence. Pozdrówka!

Zależy mi na dobrej opinii u tych ludzi, o których mam dobrą opinię

Zaintrygowały mnie słowa przedmowy i podczas lektury cały czas zastanawiałam się, jakaż to okoliczność była powodem powstania Zaćmy, jednak nie zdołałam się domyślić. Czyżby sam zabieg wywarł na pacjencie aż takie wrażenie…

– Oczy­wi­ście, lecz ry­zy­ko po­wi­kłań mie­rzy się dziś w gra­ni­cach 1-2 pro­cent… -> – Oczy­wi­ście, lecz ry­zy­ko po­wi­kłań mie­rzy się dziś w gra­ni­cach jednego, dwóch pro­cent…

Liczebniki zapisujemy słownie, zwłaszcza w dialogach.

– „Je­że­li coś może pójść źle, to pój­dzie.” → – „Je­że­li coś może pójść źle, to pój­dzie”.

Kropkę stawiamy po zamknięciu cudzysłowu.

Zmo­bi­li­zo­wał się jed­nak i sku­pił swoją uwagę… → Zbędny zaimek – czy mógł skupić cudza uwagę?

…oku­list­ka, po­chło­nię­ta swoją pracą… → Zbędny zaimek – czy mogła być pochłonięta cudzą pracą?

Wspo­mi­na­ła tamte czasy, lata 60. XX wieku… → Wspo­mi­na­ła tamte czasy, lata sześćdziesiąte dwudziestego wieku…

…za­czął mru­gać na oślep po­wie­ka­mi. → Nie bardzo wiem, jak można mrugać na oślep.

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Reg, dzięki za łapankę; widzę, że wciąż zachowujesz bystrość oka i umysłu w tej konkurencji. Wszystkie uwagi zasadne, choć w jednym przypadku mam wątpliwość. Konkretnie tu:

okulistka, pochłonięta swoją pracą… Myślę, że zaimek powinien tu być, bo w zabiegu uczestniczy zespół ludzi, natomiast niefortunnie użyłem słowa “pochłonięta”, ale nie umiem znaleźć odpowiedniego więc przyjąłem Twoją uwagę.

cały czas zastanawiałam się, jakaż to okoliczność była powodem powstania Zaćmy, jednak nie zdołałam się domyślić. Czyżby sam zabieg wywarł na pacjencie aż takie wrażenie…

W rzeczy samej zabieg był inspiracją, przede wszystkim dlatego, że jego przebieg (opisany z dużą wiernością, oczywiście wyłączając epizod snu) zawierał przesłanie promujące pozytywne myślenie w opozycji do czarnowidztwa (które reprezentuje tutaj prawo Murphy’ego). Rzeczywiście pani okulistka lansowała postawę unikania stresów nie tylko podczas zabiegu, ale ogólnie w życiu. Można by więc określić ten szorcik jako “historia prawdziwa podszyta fikcją”. :-)

Zależy mi na dobrej opinii u tych ludzi, o których mam dobrą opinię

Reg, dzię­ki za ła­pan­kę; widzę, że wciąż za­cho­wu­jesz by­strość oka i umy­słu w tej kon­ku­ren­cji.

Bardzo proszę, Tsole. Miło mi, że uznałeś uwagi za przydatne. :)

Owszem widzę całkiem nieźle, albowiem prawie trzy lata temu przeszłam rzeczony zabieg. Natomiast co do bystrości umysłu… Cóż, lata lecą i jego sprawność już nie taka jak dawniej. ;)

…na­to­miast nie­for­tun­nie uży­łem słowa “po­chło­nię­ta”, ale nie umiem zna­leźć od­po­wied­nie­go więc przy­ją­łem Twoją uwagę.

Pchłonięcie pracą okulistki nie wydaje mi się złe, ale skoro nie jesteś zadowolon, proponuję: …oku­list­ka, zaabsorbowana/ zajęta/ przejęta/ zaprzątnięta pracą…

A skoro zabieg wykonywał zespół, to była to praca wspólna, choć każdy miał do zrealizowania swoją „działkę”.

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Zaczyna się banalnie i nagle wpływa groza. Nagłe powołanie na cyborga, mającego żelazną ręką zaprowadzać sprawiedliwość harmonizuje z dziecięcym marzeniem o roli szeryfa. Dziwi trochę, że bohater nie odczuł odruchowego zainteresowania propozycją: byłby znowu młody i silny, na dodatek obleczony władzą. Nie byle jak pokusa. Chyba niezręczna propaganda odstraszyła go tą niefortunną “dyktaturą dobra”. A potem wszystko wraca do banalności.

Z moją niechęcią do opowiadań jako takich, wolę patrzeć na nie jako na fragmenty. W takim układzie ten sympatyczny szort można potraktować jako początek historii, w której uspokojony bohater potem odkrywa, że faktycznie został cyberszeryfem…

Dzięki za wizytę i zwięzłą acz wyczerpującą recenzję. Nic dodać, nic ująć. Może tylko uwaga w kwestii banalności. Bardziej mi tu pasowałoby słowo “rzeczywistość” – ale przecież ona bywa banalna, zwłaszcza w kontekście sennych majaków. :-) Dalszego ciągu tej historii raczej nie będzie jako że szort powstał “na okoliczność”. Chyba że na okoliczność drugiego oka, które już czeka w kolejce… ;)

Zależy mi na dobrej opinii u tych ludzi, o których mam dobrą opinię

Strasznie podoba mi się określenie “dyktatura dobra”. Jest wyjątkowo na czasie, jak ta mowa nienawiści (albo miłości). Lubię horrory i lubię opowiadania z humorem, więc jeśli dostaję i to, i to, jestem bardzo, ale to bardzo szczęśliwy. Pozdrawiam i kłaniam się! MZ :)

“Dyktatura dobra” rzeczywiście jest na czasie – to aluzja do Tuskowego oksymoronu “Terror praworządności” :-)

Dziękuję za wizytę i dobre słowo, pozdrawiam wzajemnie!
 

Zależy mi na dobrej opinii u tych ludzi, o których mam dobrą opinię

Szkoda, że sen okazał się tylko snem :( No i jakoś niespecjalnie mnie przestraszyło, chyba że od początku celowane było w huhora.

Dziękuję za wizytę. Nie było moim zamiarem straszyć, tylko dać do myślenia. Gdy to pisałem, nie miałem pojęcia o huhorach (podobnie jak pan Jourdain nie wiedział, że mówi prozą) ;-)

Zależy mi na dobrej opinii u tych ludzi, o których mam dobrą opinię

Fajne. 

to aluzja do Tuskowego oksymoronu “Terror praworządności” :-)

A nie Dudowego?

A nie Dudowego?

Zależy z której strony patrzeć :)

Duda może być uznany za autora tego oksymoronu, bo użył go jako pierwszy, ostrzegając: “do czego prowadzi arogancja władzy i poczucie bezkarności, czy też, jak wolę to nazwać: "terror praworządności"”

Natomiast Tusk oświadczył, że terror praworządności to jedna z najważniejszych zasad, którą chce się kierować

Czyli Duda przed nim przestrzega, Tusk go akceptuje – czyli uważa za swoje narzędzie.

Zależy mi na dobrej opinii u tych ludzi, o których mam dobrą opinię

Duda:

“do czego prowadzi arogancja władzy i poczucie bezkarności, czy też, jak wolę to nazwać: "terror praworządności"”

Tusk:

Powiedziałem, że dla mnie ten "terror praworządności" – jak to ujął prezydent – to jest jedna z najważniejszych zasad.

Czyli Duda zasadę państwa prawa nazywa “terrorem praworządności”, a Tusk mówi, że będzie się tej zasady trzymał.

Ależ skąd! Z zacytowanego fragmentu wynika jednoznacznie, że Duda nazywa arogancję władzy i poczucie bezkarności terrorem praworządności. Natomiast Tusk uważa, że to jest jedna z najważniejszych zasad.

Zależy mi na dobrej opinii u tych ludzi, o których mam dobrą opinię

A do czego odnosi się mówiąc o arogancji władzy i bezkarności? W jaki sposób wiąże to z praworządnością? 

Przepraszam, że podjąłem temat. Powinienem odnieść się do tekstu, a nie wchodzić w polityczne polemiki. Bo przecież w tym przypadku nie o semantykę idzie spór.

Przepraszać nie ma potrzeby (jestem “zwierzę polityczne” i od takich dysput nie stronię), choć rzeczywiście związek tematu z opowiadaniem jest niewielki (choć nie zerowy). Do czego odnosi się Duda? Można się tego dowiedzieć pod poniższym linkiem. 

https://www.youtube.com/watch?v=cDRTFt6DxSc

Zależy mi na dobrej opinii u tych ludzi, o których mam dobrą opinię

Pan zbyt swobodnie zinterpretował moją deklarację

jestem “zwierzę polityczne” i od takich dysput nie stronię”

albowiem nie oznacza to, że zamierzam je uprawiać także na tym vortalu, zwłaszcza pod moimi tekstami. Ponadto moja inteligencja jest zbyt głupia, żeby mogła się obrażać :-)

Zależy mi na dobrej opinii u tych ludzi, o których mam dobrą opinię

W takim razie wycofuję mój poprzedni wpis.

O, cześć Tsole, fajnie Cię znowu widzieć i to w dobrej formie :) Szorcik co prawda fantastyki pozbawiony, ale przyjemny. Zdołałeś postraszyć, a potem – zanim serducho zaczęło mi walić za mocno – rozładować atmosferę ;) Mi się :)

Mam nadzieję, że skoro oczka już funkcjonują, będziesz tu częstszym gościem :)

Chciałabym w końcu przeczytać coś optymistycznego!

O, cześć Irka, od kilku dni wypatruję tu Ciebie stęskniony! Dzięki, że wpadłaś. Taka, jaką Cię znam: wymagającą i… marudzącą :). Że nie ma tu fantastyki? Wszak to historia prawdziwa podszyta fikcją!

skoro oczka już funkcjonują, będziesz tu częstszym gościem

Dopiero jedno wyremontowane, więc mogę tu rzucić tylko nim :)

Zależy mi na dobrej opinii u tych ludzi, o których mam dobrą opinię

Hej!

Bardzo zgrabnie i ładnie napisane. Szczególnie podobał mi się fragment, kiedy bohater rozpuszcza się w nicości, zasypiając – każde kolejne zdanie świetnie współgra z poetyką snu (choć tutaj brak poetyki, a zamiast niej mocny przekaz).

Oczywiście ja, tak jak Irka, nie mogę nie ponarzekać na fakt, że zastosowałeś tutaj opcję “a to był tylko sen”. No, to ponarzekałem już dostatecznie, więc przejdę kawałek dalej →

→ O, do tego miejsca ;)

I zakończę serdecznymi pozdrowieniami oraz klikiem bibliotecznym ;)

Known some call is air am

OS, wielkie dzięki za wizytę, opinię i klika! Tudzież za pozdrowienia, które (równie serdecznie) odwzajemniam.

To “rozpuszczanie się w nicości” staje się powoli cechą bohaterów moich tekstów (tych napisanych i tych w głowie). Obawiam się, że cecha ta może w każdej chwili przenieść się na mnie osobiście… :-)

Zależy mi na dobrej opinii u tych ludzi, o których mam dobrą opinię

Fajny, dobrze napisany tekst. Choć osobiście miałem nadzieję, że ów sen bohatera jednak okaże się prawdziwy, bo wizja cyborgów i dyktatury dobra mnie zaciekawiła. 

Dziękuję za wizytę i komentarz, który pojawił się na czas, bo po narzekaniach niektórych komentatorów na brak fantastyki w tym szorcie już zaczynałem podejrzewać, że to wszystko miało miejsce naprawdę ;-)

Zależy mi na dobrej opinii u tych ludzi, o których mam dobrą opinię

Hej,

miła historia, lekka, w sam raz do poczytania i uśmiechniecia się pod wąsem, Podobnie jak Storm, spodziewałem się inwazji cyborgów, trochę na nią liczyłem. Cóż, może jeszcze przyjdzie na nią pora…

Pozdrawiam i zdrowia życzę!

Che mi sento di morir

Hej,

dziękuję za wizytę i pozdrowienia, które odwzajemniam. Tak sobie pomyślałem, co mają zrobić ci bez wąsów ;-)

Cóż, może jeszcze przyjdzie na nią pora…

Obyś tego nie wypowiedział w złą godzinę…

Zależy mi na dobrej opinii u tych ludzi, o których mam dobrą opinię

Tak sobie pomyślałem, co mają zrobić ci bez wąsów ;-)

Zapuścić wąsa? :)

Obyś tego nie wypowiedział w złą godzinę…

Ano właśnie bardzo być może, że taka czy inna inwazja nastąpi, a może nawet wręcz już trwa. Nie dawajmy się wszelakim terrorom!

Pozdrawiam!

Che mi sento di morir

Doberek Spodobało mi się. Horrory zazwyczaj zaczynają się niepozornie. Aż szkoda, że się tak nagle urwało, poczytałbym, co było dalej. Klikam Pozdr.

Już tylko spokój może nas uratować

Dziękuję za wizytę, komentarz i klika.

Horrory zazwyczaj zaczynają się niepozornie

Zgadzam się, tylko dodałbym dobre horrory. Tak jak u Hitchocka: zaczyna się (niepozornie) trzęsieniem ziemi a potem napięcie rośnie. ;)

poczytałbym, co było dalej

Uchylę rąbka tajemnicy. Dalej to już był romans. Zgadnij kogo z kim?

Zależy mi na dobrej opinii u tych ludzi, o których mam dobrą opinię

“Dyktatura dobra”.

Brrr, zapachniało łagrami.

Przyjemne czytadełko, choć nieprzyjemne tematy porusza. Słyszałem, że zastrzyk w gałkę oczną to hardkorowe przeżycie.

Się mi!

Pierwsze prawo Starucha - literówki w cudzych tekstach są oczobijące, we własnych - niedostrzegalne.

Dzięki Staruchu za wizytę i refleksje.

Brrr, zapachniało łagrami.

Miało zapachnieć. Słowo “dyktatura” zawsze brzydko pachnie, nieważnie czy z sąsiadem tworzy oksymoron czy nie. 

zastrzyk w gałkę oczną to hardkorowe przeżycie.

Nie wiem, nie miałem okazji pokosztować, bo znieczulano mnie kroplami. Jestem już po zabiegu na drugie oko i cieszę się jakością obrazu 4K :-) A wspomnienia mam bardzo przyjemne. Oczywiście są chwile dyskomfortu, bo kto lubi żeby mu w oczach grzebać, ale efekt końcowy wynagradza wszystko.

Zależy mi na dobrej opinii u tych ludzi, o których mam dobrą opinię

Podobało mi się:)

Dziękuję, to miłe :-)

Zależy mi na dobrej opinii u tych ludzi, o których mam dobrą opinię

Dobry tekst, dziękuję za niego.

Trudno mi tylko było zinterpretować go po “huhorowemu”  Przy puencie bardzo siedziało mi w głowie zakończenie z filmu “Adwokat Diabła”, gdzie sukces bohatera, wycofanie się zła – to była tylko przymiarka do kolejnego podejścia. Czy miła pani doktor okaże się w jakiejś kontynuacji sługą ciemności? Ciekawe. Zachęcam do rozwinięcia opowieści 

The KOT

Dziękuję za wizytę i komentarz. Także za zachętę rozwinięcia, z której niestety nie skorzystam, bo to miała być okolicznościowa humoreska i taką chciałbym ją zostawić, zwłaszcza że dedykowałem ją miłej pani doktor przez co nie jest owa historia do końca moja.

A “miła pani doktor” w żadnym przypadku nie daje się zaliczyć do grona “sług ciemności”, wręcz przeciwnie: jako okulistka jest “sługą światła”.

Pozdrawiam!

Zależy mi na dobrej opinii u tych ludzi, o których mam dobrą opinię