Astrid, dlaczego?

Poza tym całkiem przyjemny, choć i nieco seksistowski tekścik. Nieźle napisany. Trzymający się kupy fabularnie, choć to oczywiście tylko scenka

O, udało się!

Tak, to scenka. Nie mam pomysłu na więcej. :P

Jest to humorystyczna opowiastka, więc nie czepiam się Acetonów i Gliceryn, ale w tym wszystkim nieco zgrzytają “normalne” imiona. A już szczególnie ten Woland z “Mistrza i Małgorzaty” (celowo?), no i Kyra. To trochę Ci łamie konwencję, a czytelnik zastanawia się, czy celowo, ale celu w tekście nie widać.

Nie celowo. Woland to wziął się z przeinaczenia Rolanda, a Kyra… po prostu wpadłą mi do głowy w danym momencie.

No i tu cała przemowa jest infodumpem. Niby znów pasuje do konwencji, ale jednak przedstawiłabym to choćby trochę mniej jak suchą relację.

Ale to co, pisać całą historię do tych kilku zdań?

Może dodam, że kiedyś byłem świadkiem rozmowy dwóch gości w knajpie. Dopijali piwa i znajdowali pełno argumentów za tym by wracać do domu. A bo żona a to jutro do pracy. Jednak gdy piwo się skończyło zamówili kolejne ;)

Tak to już bywa. :D

Cześć! Poprawiłem błędy, mam nadzieję, że to nie zbrodnia po publikacji. :)

Super, że wam się podobało.

Z imionami zawsze mam kłopot, aby wymyślić jakieś fajne. :P

OK, w takim razie poczekam. :)

Chyba wszystko dobrze zrozumiałem i się udało. Dzięki za pomoc. :)

Starałem się napisać tekst tak, aby nie tylko pokazać coś obcego, ale czytelnik sam poczuł tę obcość.

Ciekawe jak wyszło.

edit:

Ja tego tekstu nie mogę jeszcze wstawić, bo jest napisane 6 lutego?

To muszę go usunąć.

Cześć! Jak można dodać opowiadanie?

Czy pojedyncze literki typu “a” albo “i” też się liczą do limitu słów?