Zbłąkana dusza

Z góry pszepraszam za ponownie popełnione błędy. I za kiepski wiersz. Możecie mnie zbluzgać. Ważne żebym usłyszał solidną krytykę. A co do błędów ortografia od zawsze sprawiała mi trudności także mimo waszych rad, może ich trochę być. Mimo wszystko liczę że opowiadanie się spodoba.

Całkiem fajna pointa... i nic ciekawego poza tym. Popraw to:

Brzuchaty brodacz potężnej posturY
Ech, czy może być bardziej krasnoludzki krasnolud? - zamień na istnieć
Piłem powoli i mało - wysarczy "Piłem powoli"
Wszystko było na moją korzyść. - lepiej "Wszystko układało się po mojej myśli"
Istnieją legendy, że na dalekiej północy, w Zaczarowanym Lesie żyją elfy. - nie rozumiem tego zdania
Go pozostawię bez komentarza - jego
Na początku chciałem mu zostawić list - powtórzenie (patrz: zdanie wyżej)
Pewnego poranka zobaczyłem w oddali może zieleni. Trawa z pożółkłej zaczynała w oddali zmieniać barwę i jakby odżywać
Przy nim pasły się stada sarenek - czyli "jelenie na rykowisku" w wersji hardcore ;)
i za dużo "...".

Czy Ty czytasz komentarze? Pod jednym z Twoich wcześniejszych opowiadań napisałam, że powinienś skupić się na jakości, nie ilości. Bombardując portal masą krótkich, slabych tekstów zniechęcasz ludzi do ich dalszego poznawania. Jeszcze kilka takich dzieł, a ludzie zwyczajnie zaczną Cię olewać. W ten sposób niczego się nie nauczysz.

Czytam komentarze... Ale nie potrafię pisać długich opowiadań. Przepraszam, jeżeli są za krótkie. I nie, one nie są pisane na świeżo, ale sprzed dwóch tygodni. Poprawiłem je wcześniej i rozesłałem znajomym. Echhh... może są za mało krytyczni? Naprawde nie wiem co zrobić żeby opowiadanie WAM się spodobało. Ale jeżeli wstawie kilka krutszych i dowiem się co poza ortografią jest źle, może nauczę się pisać lepsze i dłuższe teksty... Bo ja nie wstawiam tu opowiadań dla ohów i ahów. Aż takim megalomanem nie jestem. Wstawiam je bo chcę nauczyć się lepiej pisać, a ciężko dowiedzieć się co się innym podoba w domowym zaciszu.

""Ale jeżeli wstawie kilka krutszych(!!!) i dowiem się" - zacznij od unikania takich byków. Słownik to nie wróg.

Pozdrawiam.

Długość tekstu nie ma tutaj żadnego znaczenia. Równie mile widziane są przeciez szorty. Chodzi o to, że może i czytasz nasze komentarze, ale je ignorujesz. Nawet jesli te opowiadania sa sprzed dwoch tygodni, to rownież nie ma znaczenia. A my możemy przeciez ci napisać, że i owszem podobaja nam sie twoje pracę, ale to ci da tylko chwilowa satysfakcję. I zaszufladkuje cię w pewien sposób. Tak ja powiedział przedmówca, słownik nie gryzie. Nikt ci nie karze byc mistrzem ortografii, zajrzyj jednak czasem do slownika ortograficznego, sprawdź slowo jeśli masz jakieś wątpliwości. Pisz prace w Wordzie, on sam niektóre błędy ci wytknie. Tyle od mnie.
Pozdrawiam

Pomysł naprawdę nie jest zły. Oklepane realia, ale chyba o to chodziło, o pewną prześmiewczość. Poza tym jednak mało zajmujące... Czytałeś ,,Imię wiatru" Patricka Rothfussa? Przez jakieś 10 pierwszych rozdziałów czytamy o tym, że główny bohater siedzi w karczmie i ją prowadzi - można rzec: nie dzieje się nic - a mimo to nie można się oderwać od lektury. Tutaj w krótkim tekście dzieje się sporo i przeskakujesz od wydarzenia do wydarzenia, a jednak jakoś to nie wciąga. Na mój gust akcji przydałaby się płynność.

Wiersz strasznie częstochowski i grafomański. xD Można to usprawiedliwić tym, że krasnolud, nie znając prawdziwej sztuki, uważał swoje wiersze za arcydzieła mimo ich kiepskości, ale jeśli jednak chciałeś pokazać, że Oluś naprawdę potrafi pisać wiersze, to - stety lub nie - sam musisz się nauczyć je pisać. Czasem wystarczy, że będą dobre od strony technicznej, a to już łatwiej osiągnąć niż stać się poetą. Naucz się o sylabiźmie, sylabotoniźmie, tych wszystkich jambach i trochejach, unikaj rymów gramatycznych i, no cóż, częstochowskich, a to już będzie dobry początek. ;)

Winky, nie strasz młodych ludzi. Starszych zresztą też... Jamby i trocheje? Kataleksy i kataplazmy może też? Amfibrachy, gdy z amfibiami albo amfitrionami się poplączą --- lepiej nie mówić, co mogą z człowiekiem zrobić...

A tak między nami: wkuwać całą teorię dla trzech wierszydeł? Na co to komu...

Nie mówię wkuwać, ale zapoznać się. Sama nie odróżniam jambu od trocheju. xD Wiedza, że coś takiego istnieje na początek wystarczy, a w razie czego można zasięgnąć języka głębiej. No bo przecież nie da się napisać poradnika ,,Jak napisać piękny, głęboki wiersz", poezja się do czegoś takiego nie nadaje, jeśliby wyjść z założenia, że powinna mieć ,,duszę". Jak dla mnie to albo się pisze wiersze, albo popełnia grafomanię i grafomanowi bardzo trudno osiągnąć właściwy poziom. Więc techniczne podejście do sprawy może nie być takie złe, bo nawet jak wiersz będzie głupi, to przynajmniej poprawny i melodyjny. Choć pewnie wielu się ze mną nie zgodzi. Nie przepadam za poezją, a już najmniej za pisaniem tejże. ;)

Dobry wiersz, jak na krasnoluda! I nie przejmuj sie teorią - poezja musi płynąć z serca, a w zamieszczonym w tekscie wierszyku czuć serce krasnoluda ;)
Calkiem ciekawy pomysł, chociaż wykonanie takie sobie. Zabrakło kilku zdań, które pozwoliłyby okreslic kierunek - albo podkreślić wyobcowanie głownego bohatera, albo bardziej uwypuklić komizczny aspekt.

Błędy wytknęła hurtowo Ranferiel
Moje ogólne wrażenie jest ok. Jest jakiś pomysł, jest trochę niespodzianek. Wizja krasnoluda poety bardzo mi się podoba. Natomiast za dużo było wstępu, a potem zbyt gwałtownie znaleźliśmy się u elfów i błyskawicznie okazało się, że elf jest prosty i brzydki. Wiersz... no cóż - skoro sam wiesz, że wyszedł słabo to po co go wstawiałeś. Sztuką jest obchodzić swoje słabości (tym bardziej, że masz więcej do przećwiczenia niż poezja). Poza tym wielkie (ba! ogromne) nadieje krasnoluda i jego czarna rozpacz są przedstawione bardzo karykaturalnie. Nie jestem pewien czy taki był Twój zamysł.

Moja propozycja kompozycji (nie mówię, że idealna) byłaby taka.
1. krasnolud jest w podróży, rozmyśla nad wspaniałościami elfów (nie wiadomo po co do nich jedzie)
2. wspomina przykre przygody w rodzinnych stronach, reakcje brata (i innych krasnoludów) na poezję - unikamy cytowania wiersza
3. zbliża się do siedzimy elfów i napotyka pierwsze "egzemplarze", przychodzi pewne rozczarowanie i niesmak, ale drąży temat i pyta o poetów
4. zostaje skierowany do miejscowego poety, który jest prosty jak kawałek nieociosanego kloca, a jego poezja ma poziom "Panno Walerciu wsadzę Ci..."
5. kolejne rozczarowanie, dyskusja, z której bohater dowiaduje się, że gdzieś daleko żyje rasa zwana krasnoludami, której przedstawiciele są bardzo wrażliwi na piękno i tworzą ze złota i drogocennych kamieni wspaniałe dzieła.

Ubawiłem sie też nieco przy komentarzach:
Ranferiel - nie rozumiesz "Istnieją legendy, że na dalekiej północy, w Zaczarowanym Lesie żyją elfy."? - może zdanie nie jest zgrabne ale raczej chodzi o "legendy, (które mówią), że na dalekiej północy (...)"
Winky - studiowanie teorii poezji dla tych kilku zwrotek to raczej przesada... sama świadomośc, że istnieją jamby i inne takie też niewiele pomoże - moim zdaniem receptą jest czytać poezję i nabrać nieco smaku zanim zacznie się sammeu tworzyć (zresztą opowiadań tez to dotyczy...)
Morfinex - popełniłeś najzabawniejszy komentarz i mówię to bez złośliwości - sam czesto popełniam takie gafy, ale ten kontekst :):):) palce lizać:
"Nikt ci nie karze byc mistrzem ortografii, zajrzyj jednak czasem do slownika ortograficznego (...)"

Masz fajne pomysły, ale - jak już zauważyli przedmówcy - poświęcasz za mało czasu na ich dopracowanie. Może zamiast wrzucać codziennie coś nowego, warto przysiąsć nad jakimś wybranym i je porządnie odpicować, zanim wyśle się je w wielki świat? ;) Zanim wyślesz dziecko między ludzi, musisz je wychować, no nie? Wcale nie musisz sztucznie wydłużać opowiadań, jeżeli masz pomysł na krótki tekst. Przeczytać, poprawić błędy, czasami pomaga wydrukowanie tekstu - na papierze wygląda zupełnie inaczej. Ale każdy ma jakieś sposoby na poprawki.

Błędy już w części zostały wytknięte, dużo jest takich, które można wyeliminować po uważniejszym przeczytaniu, np.
Brat, ani drgnął Przepełniła mnie nadzieja. - Brat ani drgnął. Przepełniła mnie nadzieja. 
Po wielokropkach również powinna być spacja.
Powtórzenia (wskazała to już Ranferiel, ale chyba nie poprawiłeś):
Nie miałem tu żadnych przyjaciół a brat... Jego zostawię bez komentarza. Na początku chciałem mu zostawić list, ale przypomniało mi się
Pomijając fakt, że zostawiasz brata bez komentarza, a potem jest komentarz ;) może lepiej byłoby: "Nie miałem tu żadnych przyjaciół, a brat... bez komentarza." itd.
Co do wiersza - no to czego można się spodziewać po krasnoludzie, który pisze wiersz? ;) Nie ma przecież porównania, inne krasnale nie piszą poematów, więc może nie ma jambów i trochejów, ale za to jest jedyny i niepowtarzalny :)

Biję się w pierś Yelonku i daje sobie zamaszystego kopa w cztery litery. :) Wyszło na to, że przyganiał kocioł garnkowi, a sam smoli. :)

Próba wyobrażenia sobie "zamaszystego kopa" we włane cztery litery rekompensuje wszelkie straty moralne :):)

Ok, do zobaczenia za parę dni. Może wyjdzie coś lepszego...

A "Imię wiatru" czytałem. Baaardzo fajna książka.