***

A poza rufą sznur delfinów z pieśnią bieży!

Wstęp: Mówi się, że prawdziwa sztuka obroni się sama. Ale nie przede mną!

 

Tekst pochodzi z https://www.tekstowo.pl/piosenka,kabaret_potem,wiosna.html

Płynie czas ten, płynie,

przez Worda pustynie.

Trochę zgodna i pogodna

fraza bardzo niewygodna…

Jakby co, to nie ja! To AI…serio.

dum spiro spero

Witaj.

Starasz się malowniczo opisywać zjawiska i zdarzenia, mnóstwo jest też interesujących prezentacji przyrody, realistycznie pokazujesz sztorm i walkę statku z żywiołem, lecz czasem pojawiają się pewne wątpliwości.

Jeśli ptak szukał schronienia w kamieniu, czemu znalazł je w kniei?

A cień gardziele rozpościera obłąkane. – czy dobrze rozumiem, że to cień ma „obłąkane gardziele”?

… przeciw światu kaprysom – co tutaj chciałeś napisać – że kaprysy miał świat? ; wyraz „świat” jest użyty w Celowniku, więc chyba nie o to chodziło…

Nie wiem, czemu strofy mają różne ilości wersów oraz sylab, a część tych wersów zaczyna się wielkimi, część – małymi litrami i to niekonsekwentnie.

Lecz czas płynie.. – tu omyłkowo są dwie kropki

Pozdrawiam serdecznie. :)

Pecunia non olet

Hej Spoko tekst, może nie jako wiersz ale jako piosenka : ) jestem miło zaskoczony : ) i jakbym miał coś takiego napisane na bank pomyślał bym o wykorzystaniu fragmentu w opowiadaniu :)

"On jest dziwnym wirtuozem – Na organach ludzkich gra Budząc zachwyt albo grozę, Myli się, lecz bal wciąż trwa. Powiedz, kogo obchodzi gra, Z której żywy nie wychodzi nigdy nikt? Tam nic nie ma! To złudzenia! Na sobie testujemy Każdą prawdę i mit."

Czy przypadkiem tym ptakiem nie jesteśmy my, zwykli ludzie? Osobiście wiersz bardzo spoko, no mnie się podoba. :))

Człowiek - to brzmi dumnie!

W znanym Wszechświecie nie ma przypadków, jest tylko prawdopodobieństwo…

dum spiro spero

Hmmm. Nie siadło. Widzę tu opisy przyrody, ale nie wiem, co z nich miało wynikać.

Przeszkadzały mi liczne rymy gramatyczne.

Babska logika rządzi!

Dzięki za komentarze :)

Bruce – tak jak w przypadku opowiadania całkowitą rację Ci przyznaję, tak tu w zasadzie niewielką ;) Wiersz, jak to wiersz, bywa symboliczny. Szukał w kamieniu – tak. Czy znalazł w kamieniu? Nie wiesz – w kniei są kamienie. Tylko wiesz, że wśród zawiei – to już na pewno nie w kamieniu. Czy to oznacza niekonsekwencję? Może. Dla mnie jest miejscem dla wyobraźni.

Tak, cień ma gardziele. To “potwór”.

A ze światem masz rację! Oczywiście “przeciw świata kaprysom”, dzięki!

Ilość wersów – zamierzona. Ma znaczenie.

Ilość zgłosek – niedoskonałość, faktycznie. Uczę się. 

“..” zamiast “…” najzupełniej zamierzone. W zasadzie wszystkie logiczne niespójności itd (poza światu ofc) raczej specjalnie. 

Głoguś – bardzo możliwe. Fajnie, kiedy w wierszu różnie ludzie mogą różne rzeczy znaleźć. A przy tym, kiedy wiersz trzyma się kupy. Czy to zwykli ludzie? Chyba tak.

Finkla – przykro mi. I chyba tyle. Bo czy to o przyrodzie? Masz rację, nie. Absolutnie nie. 

Fascynator – nie rozumiem. Także 1 -1 :)

Jak najbardziej rozumiem, to Twój tekst i Twoje podejście do poezji, co oczywiście szanuję. Wielkie dzięki. :)

Pozdrawiam serdecznie. :)

Pecunia non olet