Odys Wieczny Tułacz

OSOBY DRAMATU

 

Odyseusz

Marynarz

Ediopson

Hermes

Zeus

Posejdon

 

Rzecz się dzieje na kutrze rybackim, gdzieś na Atlantyku.

 

PROLOG

 

Na pokładzie kutra dwóch mężczyzn ciągnie linę włoka.

 

Odys

A o tym, jak uciekliśmy cyklopowi?

 

Marynarz

Tak, kapitanie. Już kilkukrotnie. Od tego wszystko się zaczęło.

 

Odys

Tak, tak… A o syrenach opowiadałem?

 

Marynarz

Tak, kapitanie. Zapamiętałem, zatkać uszy albo się przywiązać.

 

Odys

A o Zeusie, jak piorunem zatopił cały statek?

 

Marynarz

Tak. Za kradzież bydła na Sycylii.

 

Odys

Tak… A to, jak Posejdon zamienił okręt króla Alkinoosa w kamień tuż przed brzegami Itaki?

 

Marynarz

A tego nie słyszałem.

 

Odys

Więc wtedy byłem najbliżej domu w ciągu całej mojej tułaczki…

 

Mężczyźni wyciągnęli sieć wypełnioną rybami. Dopiero teraz dostrzegli wystający z wody peryskop. Ku powierzchni wypływa łódź podwodna z oznaczeniem U-1211. Przez właz wychodzi mężczyzna w oficerskim mundurze marynarki wojennej III Rzeszy. Niemiecki oficer wchodzi na pokład kutra z pomocą Odysa i Marynarza.

 

I

 

Ediopson

Guten Tag Herr Odysseus! Ja jestem Kapitänleutnant Bartholomäus Ediopson. Ja dowodzę U-1211.

 

Odys podając rękę Ediopsonowi

Odyseusz, syn Laertesa. Dowódca tej łajby, zwanej Penelopą. Ale pan zdaje się mnie znać.

 

Ediopson

Ja, ja! Każdy w Akademia Morska słyszeć o słynnym Odys Wieczny Tułacz. Ja przepraszać za moja słaba greka. Uczyć greka w Schule, ale dawno być.

 

Odys

Nie szkodzi. Zapraszam.

 

Wchodzą do środka. Odys przeszukuje kufer, a Ediopson siada przy stoliku.

 

Odys

Czym może panu służyć skromny żeglarz?

 

Ediopson

To zaszczyt dla mnie. Ja mieć propozycja od samego dowództwa Kriegsmarine.

 

Odys wyjmując z kufra butelkę wina

Pan zapewne pija nierozcieńczone?

 

Ediopson

Ja, ja, bitte. Herr Odys, pan żołnierz świetny. Sehr, sehr gut. Ausgezeichnet.

 

Odys siadając przy stoliku i nalewając wino do kieliszków

Dawno temu.

 

Ediopson

Pan nie być taki skromny. Wszyscy się uczyć o pana koń trojański.

 

Odys

Stare dzieje.

 

Ediopson popijając wino

Nein, nein. Pan wielki strateg. I wielki znawca. Pan żeglujesz od trzy tysiąclecia. Pan znasz morza i oceany.

 

Odys

Co to za znawca, który nie potrafi znaleźć drogi do domu?

 

Ediopson

Właśnie. Dom. Pan nie myśleć, że ja z puste ręce.

 

Ediopson z munduru wyjmuje fotografie. Odys ogląda zdjęcia Itaki.

 

Ediopson

Zgodzi się z nami pracować, może wrócić do Itaka.

 

Odys

Nie od was to zależne.

 

Ediopson

Od nas nie. Ale od niego tak.

 

Ediopson wyciąga dokument i podaje go Odysowi.

 

Ediopson

Za służba w Kriegsmarine zdjęcie klątwa. Powrót do domu. Tu podpisane: Herr Poseidon. Po greka i niemiecki.

 

Odys przygląda się z zaciekawieniem dokumentowi.

 

Ediopson

Herr Odys podpisać i wszystko załatwione. Z pan wojna wygrać szybko i szybko wrócić do Itaka.

 

Marynarz woła z zewnątrz

Kapitanie! Zbliża się okręt! Amerykański!

 

Mężczyźni wychodzą na zewnątrz.

 

II

 

W oddali amerykański okręt. Do Penelopy przypływa szalupa z boskim posłańcem, Hermesem, w mundurze amerykańskiej marynarki wojennej.

 

Hermes

Odys, how are you!

 

Odys

Dziwnyś mundur przybrał, Hermesie. Nie helleńskie są to barwy.

 

Ediopson

Ja tu był pierwszy! Wy, amerikanische Schweine, nie mieć prawa tu być!

 

Odys do Ediopsona

Pan Ediopson wybaczy. Porozmawiam z gościem wewnątrz, a panem zajmie się moja załoga.

 

Ediopson

My mieć umowa!

 

Odys

Jeszcze nie. Pan wybaczy.

 

Odys i Hermes wchodzą do środka. Hermes siada przy stoliku. Odys przeszukuje kufer.

 

Hermes próbując wina z kieliszka Ediopsona

Tfu! Nierozcieńczone!

 

Hermes wstaje i wylewa wino przez okno. Odys znajduje butelkę wina.

 

Hermes siadając

Świat się zmienił, stary druhu.

 

Odys siadając i nalewając wina Hermesowi

Nie jestem twoim druhem.

 

Hermes popijając wino

New York, Boston, Chicago… Grecy są już nie tylko w Starym Świecie.

 

Odys

A kto się zajmuje helleńskimi kupcami w Attyce, Lakonii, Beocji? Kto opiekuje się podróżnymi w twojej Arkadii? Kto patronuje pasterzom w mojej Itace?

 

Hermes

Dude, easy! To ogarniam zdalnie.

 

Odys

Jak?

 

Hermes

Innym razem, przyjacielu.

 

Odys

Nie jesteśmy przyjaciółmi.

 

Hermes

Czego chciał ten Niemiec? Zwerbować cię?

 

Odys

Posejdon ma znieść klątwę.

 

Hermes

Bujda, bracie.

 

Odys

Nie jesteśmy…

 

Hermes

To znaczy może i by zniósł. Niemiaszki obiecały mu wyłączność na naszą starą Grecję, wiesz z koloniami. Bujda! Może bez kolonii, to tak, ale z? Bullshit!

 

Odys

Do rzeczy, posłańcze.

 

Hermes

Posejdon wkurzył tym swoim paktem Zeusa. Większość poszła za Zeusem, wiesz, stary wyga ma cały czas autorytet. Reszta bała się deklarować, ale… no przekonał ich.

 

Odys

Cóż mi z tego? Nie jestem bogiem, nie muszę się opowiadać po żadnej ze stron.

 

Hermes

No właśnie wyszło, że wypadałoby. Posejdon jest na przegranej pozycji. Zgnieciemy go raz, dwa.

 

Odys

Co ma do tego stary tułacz na rybackiej łodzi?

 

Hermes

Legendę! Legendę, która zachęci miliony! Która zagrzeje frontowe serca do walk, a serca oczekujące w domu ukoi! Jesteś legendą, Odysie. To dzisiaj znaczy więcej niż bóg…

 

Odys

Dlaczego miałbym pomagać bogom? Bogom, którzy nie ukrócili mojej tułaczki przez millenia?

 

Hermes

Nie bogom, a ludziom. Im jest potrzebna twoja pomoc, Zeus stłamsi bunt Morskiego sam. To twoja szansa. Pomóż ludziom, stań po właściwej stronie, a Zeus zdejmie klątwę. Zeusowe słowa!

 

Odys

Dlaczego miałbym w to uwierzyć? Słowa Posejdona widziałem na piśmie…

 

Hermes

Słowa boga na papierze! Czy ty się słyszysz, Odysie? Jestem boskim posłańcem! Tak mało dla ciebie znaczy słowo boga?

 

Odys

Znaczy dla mnie aż za wiele.

 

Odys wstaje od stołu i podchodzi do okna.

 

Odys

Hermesie, muszę to przemyśleć.

 

Hermes dopijając resztkę wina

No problem, amigo. Byle nie za długo. Kto wie, kiedy trafi się kolejna okazja?

 

Hermes wychodzi.

 

III

 

Do pomieszczenia z zamyślonym Odysem wtacza się krztuszący się Ediopson. Za nim wbiega Hermes.

 

Ediopson

Coś ty zrobić! Ja dusić!

 

Odys z zadowoleniem

Róg ofiotaura w winie.

 

Hermes

Bujda! Niemożliwe! Zeus…

 

Ediopson

Ja znać historia! Zeus zabrać ofiotaur! Nie istnieć!

 

Odys

A jednak. Podczas wędrówki udało mi się zdobyć nieco jedynego specyfiku mogącego uśmiercić boga.

 

Hermes również zaczynając się krztusić

Fałsz! Bullshit!

 

Odys

Czyżby? Wasze oblicza mówią co innego.

 

Hermes

To człowiek! Dawno by już nie żył!

 

Odys

Ediopson? To półbóg! Czy “Herr Poseidon” wie, że jego bękart używa anagramu boskiego imienia jako ludzkiego nazwiska?

 

Ediopson

Czego chcieć? Czemu zabijać?

 

Hermes

Bogobójstwo? Oszalałeś, Odysie!

 

Odys

Świat się zmienił. Nauka poszła naprzód. Nie musicie umierać. Mam odtrutkę.

 

Ediopson i Hermes wyczerpani siadają na podłodze.

 

Odys

Żądam zdjęcia klątwy. Wolności. Człowieczego życia. Natychmiast. Bez żadnych wojenek. Bez brania stron. Bez czczych obietnic.

 

Hermes z trudem

Skąd… skąd mamy wiedzieć, że to nie blef?

 

Odys

Zaryzykujecie nieśmiertelność?

 

EPILOG

 

Na pokładzie Penelopy Odys przyjmuje przybyłych Zeusa i Posejdona. Przez drzwi pomieszczenia zagląda milcząco Marynarz.

 

Odys

Witajcie, o bogowie!

 

Zeus

Szaleńcze!

 

Posejdon

Bogobójca!

 

Odys

Żądam zdjęcia klątwy. I do żadnego bogobójstwa nie dojdzie.

 

Zeus

Najpierw antidotum i cały zapas z pozostałościami ofiotaura.

 

Odys wchodzi do pomieszczenia. Po chwili wychodzi z kufrem.

 

Odys

Oto cały zapas.

 

Odys wyciąga z kieszeni fiolkę.

 

Odys

I antidotum.

 

Posejdon

Odysie, zdejmuję klątwę! Jakem Posejdon, niech się stanie!

 

Odys wyciągając w stronę Marynarza antidotum

Podaj gościom. Kilka kropel wystarczy.

 

Marynarz zabiera fiolkę i niknie w pomieszczeniu.

 

Zeus

Tułaczka dobiegła końca, Odyseuszu. Przeżyłeś liczne przygody, przezwyciężyłeś wiele trudności, o twych czynach śpiewają pieśni. Stałeś się legendą wśród ludzi. Zsyłam ci więc błogosławieństwo boskości.

 

Przerażony Odys próbuje sięgnąć szybko do kufra z trucizną, jednak Zeus był szybszy. Odys pada na kolana.

 

Zeus

To twoja nagroda za przechytrzenie bogów. Nie musisz już przejmować się ludzką Itaką. Od teraz domem twym jest boski Olimp. Na wieczność.