Jest jedno zdanie, które świetnie definiuje moje życie:

“Cholera, ale bym glebę zaliczyła”.

Artystka, awanturnica, alkoholiczka.

Jestem bojownikiem o wolność i równość:)

Nie umiem pisać szczęśliwych rzeczy.

Piszę tylko krótkie historie, bo na te dłuższe nie ma czasu.

Cześć na co dzień biegam i korzystam z fitness, po za tym zajmuje się sprzedażą okien na Niemcy.

Ludzie mówią, że życie to jest to, ale ja wolę sobie poczytać

Fanatyczka gier RPG, w tym Cyberpunka RED, Warhammera i D&D. Kociara i miłośniczka słodkich kaw. Interesuje się religią i mitologią słowiańską, oraz językiem hiszpańskim. Programistka amatorka, która ledwo rozpoczęła przygodę z tworzeniem gier i się tego nie wstydzi. Urodzona w Brzegu, w województwie opolskim, przeniosła się do Wrocławia, licząc, że coś osiągnie.

Związana z pisaniem od podstawówki, gdy zakochała się w Kronikach Narnii, a następnie w tolkienowskim świecie, który stał się jej ulubionym. Mimo to, nie stroni od prostych romansów i książek obyczajowych. Od tamtej pory nałogowo pisze własne historie.

Od 2015 roku publikowała na Wattpadzie fanfiction “Tokyo Ghoul”, które do dziś cieszy się skromną popularnością. Następną, poważną publikacją na stronie był “Łowca Szczurów”. 

Drogi czytelniku, więcej na mój temat znajdziesz tu: http://lubimyczytac.pl/autor/123945/justyna-lech

And I fi­gu­red, since I run this far, maybe I'd just run across the great state of Ala­ba­ma. And that's what I did. I ran clear across Ala­ba­ma. For no par­ti­cu­lar re­ason I just kept on going.

Piszę sobie i czasami ilustruje to w postaci rysunków/animacji:) 

Miłego dnia!

“To lecim na Szczecim, bo na Radom oni jadą.”