Dzięki za komentarz, Silva :) Dostrzegam teraz, że za bardzo wtedy uczepiłem się konkretnej wizji i nie szukałem żadnej alternatywy.

Bardzo dobrze wypadła postać niepokojącego doktora. Czytało mi się gładko :D

Tak zrobię :) Mam nadzieję, że początki nie będą trwały zbyt długo :D 

Asylum – Dzięki za wskazanie tych błędów. Jedyne, co mogę dać na swoją obronę to, że tekst był pisany na konkurs, który miał dotyczyć bitew, więc tylko temu poświęciłem uwagę (może właśnie za bardzo). Do braku doświadczenia i warsztatu przyznaję się bez bicia, ale jestem wdzięczny za takie komentarze, bo widzę, ile naprawdę mam do poprawy. Także dzięki raz jeszcze :) 

Dziękuję za uwagę o zaimkach i opinię :) 

Bohater wydaje się w tym fragmencie być bardzo Mary Sue. Nie ma z niczym problemu, a nawet jeśli jakiś się niby pojawi, to bohater go pokonuje w następnym zdaniu. Nawet oficer łowców ma o nim dobrą opinię, mimo jego partyzantki. Może to jednak pokazuje ten fragment, a w całości wyglądałoby to inaczej.

Zachowanie staruszki było trochę dziwne, szczególnie, że wiedziała o klątwie krzesła, ale tak ochoczo dzieliła się informacjami o nim ze wszystkimi szczegółami. Sam pomysł brzmi w porządku. :)

Przedstawienie postaci i środowiska bohatera były według mnie ciekawe. Tempo akcji też w sam raz. Niektóre dialogi były może i czasami zbyt “pod publiczkę”.

Bezduszny GPS dorzuca do kotła całej tej historii bezlitosne 4 i 2 grosze…

Nie wiem czy to kwestia stylu lub moje niezrozumienie ale dlaczego te wartości liczbowe są w ten sposób (w sensie nie po kolei)? Wcześniej było podobne zdanie z Kubą Wojewódzkim. 

Odpowiadając jeszcze na pytanie w opisie – tak, jestem zaintrygowany :)