Cały czas mam w pamięci jak w Wojnie Światów u H. G. Wellsa, trójnogi pojawiły się nad horyzontem. Nawet z dużej odległości można było dostrzec, że ich ogrom przytłacza.

SF i folklor powiadasz? A to by było fajne połączenie. W ogóle rzeczy, które wymykają się gatunkom już z założenia robią się ciekawe. Tylko księgarze biadolą – bo na jakiej półce to potem postawić? ;)

No dokładnie. Jak dla mnie to jest świetny materiał na niezłą powieść. Nie mówię, że z lasu mają wychodzić zielone ludki z długimi uszami, ale chodzi o to, żeby zderzyć ze sobą dwa totalnie różne światy, skupić się (z tym powinienem uważać) na opisach przyrody, na panującej atmosferze, dodać dużo mroku, ponurej deszczowej pogody, błota, mechy wynurzające się z mgły.  Tak to widzę.

Te prace aż się proszą o książkę.