Czekam na twórczą interpretację “Dnia Świstaka” w tym kontekście.

Nic się nie stało, Polacy nic się nie stało…

Jestem nikim, będę nikim.

Super, czytało się bardzo dobrze i skutecznie umiliło mi podróż pociągiem. Po takiej ilości komentarzy trudno dodać coś nowego. Mnie podobało się to, że niektóre pytania pozostały otwarte – ja mam na ogół potrzebę tłumaczenia wszystkiego. Bohaterowie i ich decyzje są dla mnie wiarygodni, choć niekiedy ich decyzje są zaskakujące – ale to żaden zarzut, a chyba wręcz zaleta.

Nie przeszkadzały mi nawet sporadyczne wstawki eko.

Jestem nikim, będę nikim.

Podobało mi się, ale strach pomyśleć, co będzie dalej… najpierw króliki, później psy dingo ;)

Jestem nikim, będę nikim.

Czytałem z przyjemnością, może rozegram kiedyś na szachownicy, choć szachista ze mnie żaden. Czy partia jest wzorowana na prawdziwych partiach Capablanki (lub Casablanki, najwyraźniej, sądząc z komentarzy)? Niewiele jest interakcji między bohaterami w trakcie samej partii. Ma to swój urok, ale nie wiem czy nie brakuje mi trochę wykorzystania tej okazji.

Twist złapałem w najlepszym momencie – na koniec. Datę ustaliłem sobie od razu – zboczenie zawodowe. Moim zdaniem gra i trąbi.

Jestem nikim, będę nikim.

Jestem bardzo na tak. Generalnie podobają mi się Twoje teksty. Dobry pomysł, świetne wykonanie.

Jestem nikim, będę nikim.

Bardzo przyjemny tekst – w sam raz na poprawę nastroju, bo w końcu nasi górą! Miło poczytać jak chytrze kopiemy metaforyczne tyłki. Miła odmiana.

Jestem nikim, będę nikim.

Racja. Tl;dr.

Jestem nikim, będę nikim.

Jak już Kaczmarski, to najlepiej “Drzewo Genealogiczne”:

A znów Tatar Potockich czarnym okiem błyskał

Do stołecznej działaczki "Proletaryatu"

Jestem nikim, będę nikim.

Podoba mi się “Samotny wódz z kraju Mongolii”.

Jestem nikim, będę nikim.

Jakim cudem, o Zeusie,

komentarze są o ZUS-ie?

Kto by twierdził tu, że Finkla

z ZUS-u ciągnie różne frukta,

tego trzaśnie ktoś zza winkla

Tam gdzie jest Cystersów kruchta.

Jestem nikim, będę nikim.

I co ja robię tu…

Jestem nikim, będę nikim.

Podobało mi się – zwłaszcza, że lubię czytać o wojnie na Pacyfiku. Nie należy zbytnio przejmować się moim czepialstwem poniżej.

Steven wyśnił sobie samochód, który dopiero pojawił się w wojsku – i to w ilosciach homeopatycznych. Ale ponieważ wyśnił sobie smoki – niech ma!

Być może jakimś pomysłem byłoby wymieszanie smoków z żurawiami (Shokaku, Zuikaku), ale wtedy problemem są te nieszczęsne prefektury ;)

Zastanawiam się, czy lepszym odniesieniem nie byłoby Tora! Tora! Tora!, z wiadomych przyczyn.

Jestem nikim, będę nikim.

,

Tysiąc lat minęło przecież, jak się rzekło…

Jestem nikim, będę nikim.

Zgodnie z zapowiedzią czytam.

Podobało mi się – pomysł mocny, niepokojący i realistyczny w tym sensie, że ktoś by taki show zrobił, gdyby mógł. Moim zdaniem zmiana punktów widzenia jest do pewnego stopnia cenna, bo przypomina, że Paul wygrywa poprzez krzywdzenie (zdesperowanych) ludzi.

Przeczytawszy niektóre komentarze zastanowię się kilka razy zanim cokolwiek dłuższego tu wrzucę.

Jestem nikim, będę nikim.

Jestem nowy na stronie i szukałem tekstów w kategorii “science fiction” z tagiem “wojna”. Zaintrygował mnie tytuł i się nie zawiodłem. W wolnej chwili pewnie poszukam innych Twoich tekstów.

Jestem nikim, będę nikim.

Kto zawoła bez krępacji,

że dwa wersy mam za długie,

może mieć i trochę racji,

ale oczka mu wydłubię.

;)

Jestem nikim, będę nikim.

Opowiadanie bardzo mi się podobało, ale trochę nie przekonuje mnie postać Mariki. Wydaje mi się trochę za mało pewna siebie jak na ścieżkę kariery i zajmowane stanowisko.

Jestem nikim, będę nikim.

Dzień dobry.

Od jakiegoś czasu próbuję z różnym skutkiem zastąpić granie pisaniem umiarkowanie ambitnej fantastyki naukowej. Na razie do szuflady.

Łączę różne wyrazy,

Spitygniew

Jestem nikim, będę nikim.

Nie wiem jak ocenić tekst, który nie trafia do mnie tematycznie (to drugie opowiadanie, które czytam i pierwsze, które komentuję).

Rozumiem funkcję rodzaju nijakiego, ale utrudniał mi odbiór tekstu.

Jestem nikim, będę nikim.