Taki komentarz na temat bieżących wydarzeń i spekulacja dotycząca tego, co może się wydarzyć. Całkiem ciekawie się czytało, tylko wydaje mi się, że jeśli miałoby działać jako opowiadanie, wypadałoby trochę wyczyścić wątki niezwiązane bezpośrednio z sytuacją “ojciec i dwóch małych synów w domu podczas kwarantanny” i refleksją na temat “inteligentnej inwersji”. Na przykład ten starszy nauczyciel pojawiający się na cmentarzu sprawia jak dla mnie wrażenie niepotrzebnego. A przynajmniej można, by go bardziej skrótowo umieścić, jeśli uważasz, że jego akapit o “silnych mężczyznach i słabych czasach” jest ważny.

Do tego może gdyby rozwinąć opis tej sytuacji: co się stało z żoną bohatera, jakieś szczegóły wizualne, takie rzeczy, pozwoliłoby to czytelnikowi bardziej się wczuć.

Dzięki, że przeczytaliście i cieszę się z ogólnie przychylnych reakcji. Rzeczywiście stworzenie pewnej atmosfery jest tym, o co mi w tym opowiadaniu przede wszystkim chodziło. A co do niejasności zakończenia to owszem, miało być enigmatyczne i otwarte. Mógłbym rozwinąć może nieco bardziej o co chodzi z producentami, scenariuszem i kosmitami, tylko zaplanowałem sobie konstrukcję tej historyjki na takie stó-słowne części i musiałbym po prostu dopisać jeszcze co najmniej jedną. Pomyślę nad tym.

rosebelle – bardzo dziękuję za zachętę i miłe słowa. Nie mam zamiaru się, póki co, zniechęcać, wręcz przeciwnie :)

Dzięki wszystkim za przeczytanie i uwagi. Zgadzam się, że przyporządkowanie tego tekstu jako “horroru” było błędne, być może bardziej pasowałoby nazwanie tego “humoreską”. Rozumiem, że generalnie nie rusza i mam nadzieję, że kolejne, dłuższe teksty wywołają jakieś emocje i okażą się bardziej interesujące.