Bóg istnieje

Deszcz powoli spłukiwał ślady zbrodni. Czerwona posoka z trudem odlepiała się od powłoki mych nagich tkanek. Kolejny już raz doznałem ataku szału. Otumaniony adrenaliną, przez chwilę nie wiedziałem co właściwie się stało. Instynkt, który kierował mym ciałem, sprawił że otoczenie przestało istnieć. Dopiero potem, gdy usłyszałem przeraźliwy wrzask, sam zacząłem ryczeć jak zwierze. Wytłumaczenie zdarzenia, wymaga jednak krótkiego wstępu. Dopiero osnowa historii obrazuje, że Bóg naprawdę istnieje.

Na co dzień handlowałem różnymi towarami. Dawniej nie miałem żadnych skrupułów. Zdarzało się także czerpać korzyści ze sprzedaży ludzi. Choć nazywając owe rzeczy po imieniu – precyzyjniej byłoby się posłużyć terminem „niewolnik”. Karma to jednak straszna dziwka. Nie wchodząc w szczegóły, były partner w interesach, przyczynił się do mojej ostatecznej zguby. Nie dość, że niefortunnie przeżył zainicjowany przeze mnie zamach na jego życie, to okazało się, że był protegowanym senatora Petroliusza. Było to o tyle niespodziewane, że ów jegomość, jak głosiła ugruntowana plotka, swym faworem obdarzał jedynie tych, którzy w odpowiednich chwilach nadstawiali się do niego zadkiem. Co jak co, ale tego nie spodziewałem się po parszywym Justusie.

Konsekwencje były straszne. Ale to wszystko wina nieumiejętnych podwykonawców, którzy w chwili zaplanowanej egzekucji, wszem i wobec oświadczyli, że sprawstwo swe czynią z polecenia i z pozdrowieniami od Marcelego Longusa. Petroliusz, ku memu nieszczęściu przeżył przerżnięcie gardła, prawdopodobnie za sprawą grubej warstwy tłuszczu, okalającej go od stóp do głów. Że też parszywca tego, nie poprzekłuwali dodatkowo razy czterdzieści jakim szpikulcem!!! Źródłem on bowiem mego aktualnego nieszczęścia i sromu!

Straszna ta konsekwencja, w majestacie najświętszego prawa się zdarzyła. Ów brutalny gwałt, na jego złotych i fundamentalnych literach, odbył się jawnie, w asyście pretora i jego liktorów. Rzekomo in dubio pro reo, to jest wątpliwości winny być rozstrzygane na korzyść oskarżonego. W rzeczywistości, zostałem bezprawnie skazany za czyn, za którego sprawstwo polecające, zostałem pomówiony przez kłamcę, a do tego sodomitę.

Współwinnym całej mej niefortunnej i niesprawiedliwej sytuacji był mój adwokat. Rzekomo najlepszy w całej Italli, mecenas Apollo Giovanni della Rotondo Romani. Tenże to, równowarty moim skromnym zdaniem końskim odchodom naciągacz, przekonał mnie, że trzeba ze sprawy zrobić pokazową walkę o wolność religii. Deklarował, że nikt nie będzie ryzykował posądzeniem o dyskryminację.

No tak. Kto kurwa wiedział, że chrześcijanie trafią prosto na Arenę. Ale udało mi się zabić już drugiego lwa. Tłum wrzeszczy z ekstazy, może jednak ich Bóg istnieje.

---

dawno mnie nie było :) (ale czytałem prawie wszystko) pozdrawiam wszem i wobec i zapraszam do komentowania ;)

Koniec