Cztery ściany twojej wyobraźni - przedsmak...

Slavo zbudziła cisza. Cisza nazbyt głośna… Otworzył oczy i z przerażeniem zdał sobie sprawę że obtaczają go cztery ściany, nic więcej. Nie były one pomalowane na żaden kolor, był to po prostu czysty beton. Żadnych ozdób, mebli, kwiatów… pustka. Nie ukrywajmy że doznał szoku, kiedy zobaczył gdzie jest. Serce zaczęło bić mu mocniej i znacznie szybciej, czuł pulsowanie w głowie idące w rytmie z sercem. Na czoło wstąpiły mu wielkie, ciepłe krople potu, upadały na ziemię roznosząc echo, zupełnie jak w jaskini. Ręce zaczęły mu się trząść . Sięgnął dłonią do kieszeni, lecz nie potrzebnie. Był nagi. Wytrzeszczył oczy, zakrył krok i rozejrzał się z przerażeniem, czy aby na pewno nikt go nie obserwuje. Nie było nikogo. Palące rumieńce wstąpiły mu na policzki, zaczął dygotać na całym ciele. Usiadł na podłogę czując jej chłód na tyłku. Dygotał jeszcze bardziej. Łzy lały się strumieniami z jego zaczerwienionych oczu. Był sam… jak mały palec. Zawsze był w centrum uwagi, a teraz…? Teraz był sam. W niewyjaśniony sposób obudził się w pomieszczeni w obecności pustki. Nie było tam… NIC! „Dlaczego?” jęknął pod nosem, a echo rozniosło jego słowa po pomieszczeniu.

Wstał czując że siedzenie mu zdrętwiało. Zaczął człapać od ściany do ściany, dotykając ich za każdym razem drgającą dłonią. Uniósł brwi ze zdziwienia, czując że w dotyku ściana jest jak woda. Rozejrzał się niepewnie, po czym z wahaniem zaczął powoli zanurzać całą rękę w wodnistej ścianie. Ręka znikała… centymetr po centymetrze. Po ścianie rozniosły się okręgi towarzyszące kamykowi, który wpadł do wody. Czuł że rękę ma w wodzie lecz jej nie widział. Nagle poczuł że coś okrągłego i podłużnego powoli wsuwa się w jego dłoń. Zacisnął w około tego palce i energicznym ruchem wyciągnął to ze ściany. Ręka obciekała mu wodą, łącznie z tym co w niej trzymał. A był to… spray. Tak przynajmniej mu się wydawało. Zmarszczył brwi i zamrugał oczami z nadzieją że to tylko złudzenie. Mylił się, to był spray. Nacisnął spust i ze sprayu wystrzelił gaz koloru czarnego. Ku zdumieniu Slavo, gaz pryskający ze sprayu, zaczął zbijać się gęsto, tworząc… kulkę, czarną kulkę. Puścił spust i czarna kulka upadła na ziemię roznosząc ogłuszające echo. Szczęka mu opadła. Upuścił spray i chwycił za czarną kulkę. Była ciepła. Rzucił nią z całej siły w ścianę… Ściana natychmiast ją pochłonęła, roznosząc okręgi i głośne „plum!”. Slavo już myślał że stracił piłeczkę, kiedy nagle dostał czymś twardym w tył głowy. Zmarszczył brwi i rozmasował bolące, ciepłe miejsce z tyłu głowy. To piłeczka, pomyślał, na pewno… Z pod jego nóg zaczęła toczyć się czarna kuleczka. Slavo chwycił ją łapczywie, oglądając ją uważnie. Trzymał ją w lewej ręce, a prawą narysował w powietrzu węża. Rozległ się głośny plask i na ziemi wylądował… prawdziwy wąż. Gad zasyczał przeraźliwie. Slavo krzyknął z przerażenia, przeskoczył nad wężem lądując zręcznie i zaczął biec z nadzieją że wąż go nie dogoni… mylił się. Obejrzał się przez ramię i ujrzał jak gad rzuca się na jego kostkę, kąsając go. Slavo jęknął i padł jak długi. Z kostki sączyła się krew, a noga okropnie spuchła. Kolejny syk węża. Tym razem jakby zbliżający się do niego. Slavo chwycił mocniej spray i narysował w powietrzu prostokąt, dość wielki by go ochronić. Gaz, tak samo jak poprzednio, zbił się w gęstą całość i stał się rzeczywisty. Na podłodze po prostu stał czarny prostokąt… Dziwne, prawda? Slavo przełknął głośno ślinę i nagle usłyszał huk, jakby wąż właśnie uderzył w prostokąt. Skryty za „tarczą” zdał sobie sprawę z tego że wąż wiję się jak szalony po ziemi i po niecałej minucie, cichnie. Więc, prawdopodobnie… umarł.

Postawił spray na ziemi i wyjrzał zza prostokąta. Ujrzał martwego węża z roztrzaskaną głową. Postawił zaledwie krok, już leżał na ziemi. Ból w nodze przybrał na sile. Obejrzał kostkę, krew cieknąca z rany oblepiła mu całą stopę. Zamknął oczy, zacisnął szczękę i zaczął masować nogę. Kiedy, otworzył oczy rana znikła. Slavo nie był zbyt zdziwiony. W myślach prosił o to aby, rana znikła i… proszę! Chyba już wiem, pomyślał, o co chodzi… Wstał, jeszcze raz spojrzał na węża i chwycił spray. Popatrzył nań i… zniknij, pomyślał. Nacisnął spust sprayu, celując na głowę węża i głowa znikła… Popsikał go całego… znikł, teraz spray działa jak gumka, pomyślał. Podszedł do prostokąta i uczynił z nim to samo. Prostokąt znikł.

– Eureka!!! – wrzasnął na całe gardło Slavo.

– Tak właśnie… – rzekł ktoś za jego plecemi.

Obejrzał się i zobaczył…

C D N….

Może znowu krótkie, ale to tylko przedsmak. Teraz muszę się uczyć na poprawkę z chemi… :)

Z góry dzięki za hejty :p