Ceres

Radosna historyjka:) dobrze się czytało. Chociaż, jakbym to ja był szefem i dowiedział się, że zrobiony zostałem w chu… i to z ust tego, który to uczynił, to podarłbym kontrakt na powrót na Ziemie:) Tak jak mówiłeś, lekko i zwiewnie :D fajnie było odwiedzić Ceres i poznać problemy jej mieszkańców:)

Ten siedział nadal w pudłem szachów pod pachą, nieświadomy, że wygląda nieco dziwnie

Na Ziemi musiałby zapłacić co najmniej półtorej kredyta a w niektórych knajpach ze dwa dwadzieścia

Podoba mi się pomysł, faktycznie “fajne, lekkie i przyjemne”. Chociaż miejscami może trochę przegadane? Zwłaszcza na końcu:

– To proste. Skoro wiedziałem, że valingin powoduje u ludzi normalną reakcję na alkohol, poszedłem do głównego pasażu, i wlałem po kropelce do każdego z kubków na wodę. Ludzie, którzy z nich pili, byli przypadkowi. Nikt mnie nie widział i nie powiązał z późniejszymi wydarzeniami. Pozostało mi czekać. Ci, którzy mieli w krwii lek i poszli wieczorem do jednego z barów, upili się i rozrabiali. Jedyne co mi nie wypaliło to skala zjawiska. Miałem nadzieję, że skoro zakropiłem ponad pięćdziesiąt kubeczków, to ilość ludzi, którzy sie upiją, a co za tym idzie, skala incydentów będzie znacznie większa. Niestety, wygląda na to, że tylko kilkunastu spośród nich tego wieczora poszło pić alkohol.

– A więc na początkuk naszej rozmowy skłamał pan. Zarzekał się pan, że nic nie zrobił. 

– Bo to prawda. Ja naprawdę palcem nie kiwnąłem, żeby ukrócić incydenty. Po prostu nie stworzyłem kolejnych.

Pierwsze 3-4 zdania z tego fragmentu są ok, wyjasniają sytuację, reszta wydaje mi się zbędna, nuży.

Przecinków gdznieniegdzie za mało:

Kolejne oszustwo, które może dopisać do listy.

A gdzieniegdzie za dużo:

tyle, że u mnie nic by nie wskórali

To mi nie brzmi:

wszystko, co dotyczy Ziemi, należy umieszczać w czasie przeszłym.

Może lepiej “wyrażac”? Albo inaczej: Jeszcze się nie przyzwyczaił, że o wszystkim, co dotyczy Ziemi, mówi się tutaj w czasie przeszłym.

Mimo tych drobnych uwag ogólnie bardzo na plus :)

Kosmos to bazgranina byle jakich wielokropków!

Dobrze czytające się opowiadanie, wesołe. Ciekawy pomysł połączenia osobistych tematów z niewyjaśnionym zjawiskiem kosmicznym.

Jeśli byłby tag Hard SF, to przyczepiłbym się o mechanizm, który powoduje (usuwalną) odporność ludzkiego organizmu na alkohol, ale nie ma :-)

Pokój – szczęśliwość; ale bojowanie Byt nasz podniebny

Witaj, opowiadanie napisane lekkim i przyjemnym językiem, to plus :) Pod koniec prawie dusiłem się ze śmiechu. Całkiem oryginalne, aby większość akcji kręciła się wokół alkoholu. :D

Wyłapałem parę kwiatków :

“Na Ziemi musiałby zapłacić co najmniej półtorej kredyta(+,) a w niektórych knajpach ze dwa dwadzieścia.”

“Tak cię tu ocenia nowych.” - Nie powinno tu być się, zamiast cię ?

“– Wszyscy tak myślą na początku. Po opowiedzeniu swojej historii po raz sześćsetny, docenisz jej wagę, oryginalność. Sam zobaczysz.” 

Może być, ale chyba “setny” brzmi lepiej.

“– Namówili mnie do przyjazdu(+,) używając żony.”

”- Jestem przekonany, że to mnie chcieli dorwać(+,) a nie zwykłą fryzjerkę, tyle, że u mnie nic by nie wskórali, bo mam silną wolę i naganiacza wyczuwam na odległość.”

Okej, widzę, że czasami nie stawiasz przecinków przed zaimkiem “a”, ja też przez to przeszedłem :> Nie będę więc już tego wyłapywać, wstaw po prostu przecinek przed każdym “a” :D

 “Toż to nawet nie jest planeta(+,) tylko jakaś marna planetoida.”  Ale nie jestem pewien.

“W miarę jak kolonia na tej planetoidzie rozrasta się, przyjmują coraz więcej ludzi i dzięki temu jest tu coraz lepiej. Przyzwyczaisz się.”

Zwykle pisze się tak : W miarę jak … bla bla bla … przecinek, dzieje się coś, a tutaj brzmi to trochę dziwnie. Może tak :

“W miarę jak kolonia na tej planetoidzie rozrasta się, przyjmują coraz więcej ludzi i dzięki temu jest tu coraz lepiej, zaczniesz się przyzwyczajać.”

albo

“W miarę jak kolonia na tej planetoidzie rozrasta się, przyjmują coraz więcej ludzi i dzięki temu jest tu coraz lepiej … eeeh … przyzwyczaisz się.”

Ale oczywiście jeśli chcesz, to może tak zostać :>

“Z tego(+,) co mi się obiło o uszy, to najnowsze osiedle ma mieć krewetkę w herbie.”

”– Chyba ich pokręciło, co spojrzę na ten herb, to mi się zachce ziemskich specjałów.”

Tak chyba jest lepiej, sama oceń :

– Chyba ich pokręciło, co spojrzę na ten herb, to zachciewa mi się ziemskich specjałów.

“– Nie mogę, dniówka. Człowieku, tu nie ma dniówek(+,) bo dzień trwa cztery lata.”

“Wracaj lepiej do żony(+,) bo tutaj nie znajdziesz pocieszenia.”

”– A masz czas jutro wieczorem? – Vladowi rozbłysły oczy(+,) jakby zobaczył skarb. –”

“– No – potwierdził Mark smutno kiwając głową. – Dobrze, że pracuję na zewnątrz przy diamentach, tam oprócz ryzyka, że nie zapnę kombinezonu a wtedy Ceres mnie usmaży albo zamrozi, to raczej jest bezpiecznie.”

A może trochę inny szyk, bo jest malutki bałagan :

“– No – potwierdził Mark smutno kiwając głową. – Dobrze, że pracuję na zewnątrz przy diamentach, tam oprócz ryzyka, że nie zapnę kombinezonu, co skończyłoby się zamarznięciem, bądź spaleniem, jest raczej bezpiecznie.”

“Po pierwsze jestem według niej nudny i zachowawczy, a ona chce się rozwijać, a po drugie jako rozwódka dostanie własne igloo i będzie mogła przyjmować koleżanki.”

To drugie a można chyba usunąć, albo zamienić na “zaś”.

Jozin z Bazin mnie rozwalił XDDDD Nie wiedziałem, że ktoś jeszcze o tym pamięta :D

“– Rozumiem, że pana czas jest bardzo cenny panie prezesie, więc się sprężę.”

A może 

“– Rozumiem, że pana czas jest bardzo cenny panie prezesie, więc będę się streszczał”

I na koniec. Gratulacje ! Świetny tekst.

Master of masters : John Ronald Reuel Tolkien

Nova

Na pewno powinnaś przejrzeć tekst ponownie, ponieważ widziałem trochę wpadek stylistycznych i gramatycznych, np:

transporterów podróżnych (-,) i polecimy na Ceresa – bez przecinka

udogodnienia jak na Wenus (+,) ale wtedy – brak przecinka

Mark zdążył już widzieć rozpad wielu małżeństw – raczej zdążył już zobaczyć

itp.

Przede wszystkim trzeba jednak powiedzieć, że dało się – fajnie i lekko się czytało. Większość tekstu bazuje na dialogu, co nadaje całości fajnego tempa. Na co bym ewentualnie zwrócił uwagę, to że ten prezes jakiś taki trochę zbyt sympatyczny i, jak na mój gust, coś za łatwo zgodził się na umowę i zbyt lekką ręką oddał kasę. To tylko drobiazg, który wcale nie wpłynął na odbiór opowiadania.

Dzięki za przyjemną lekturę!

Aha, jeszcze jedno. Wypalacz silnej woli – fantastyczna sprawa!

XXI century is a fucking failure!

Cześć Nova !!!!

Zgodnie z obietnicą przeczytałem twój tekst :) I niech to drzwi ścisnął, coś mnie w ważnym momencie rozproszyło i nie wiem ostatecznie czy bohater sprawił, że oni się nie upili??? czy upili. Bo krople na alergię sprawiały, że człowiek na Ceresie się upijał. I tu mi coś nie pasuje bo przysługa dla prezesa była, żeby się nie upijali. W sumie powinienem przeczytać jeszcze raz ale ja naprawdę czytałem uważnie tylko w tym momencie ważnym mnie rozproszył telewizor :(

Pozdrawiam :)

Jestem niepełnosprawny...

dawidiq150

Krucjata Bourne’a ? :D

Master of masters : John Ronald Reuel Tolkien

żarty na bok Novie przez moją nieuwagę może być przykro :)))))))))))))))))))))))

Jestem niepełnosprawny...

co najmniej półtorej kredyta <– ??? 

Tak cię tu ocenia nowych. <– literówka

Ten siedział nadal w pudłem szachów pod pachą, <– literówka

Dzisiaj jednak nawet nie rozstawili planszy PRZECINEK a Vlad już się rozkleił.

Miś kończy łapankę. Zamierza spokojnie czytać.

Przeczytał do końca i uśmiechło go. Plus za humor nie gruboskórny.

Cześć!

Na betę nie zdążyłam, ale obiecałam zajrzeć w poczekalni, więc jestem :) Początek bardzo interesujący i chyba to, co najbardziej mi się podobało, to właśnie motyw pracy w kolonii i działanie korporacji. Tag wskazuje na humor, ale przyznam się, że do mnie niezbyt to trafiło. Postać żony wyszła mocno przerysowana, przez co zaczęłam się zastanawiać, czemu z nią przyjechał, zamiast zostać na Ziemi. Wyjaśnianie wszystkiego prezesowi to jak dla mnie najsłabszy moment w tekście, zwłaszcza że człowiek władzy dowiaduje się, że został oszukany i jakby nigdy nic jest jeszcze za to wdzięczny. Ogólnie jednak czytało się przyjemnie, masz lekki styl.

Vlad, czyli do niedawna Władysław Mika[+,] siedział przy barze, sącząc podwójny gin z tonikiem.

Kolejne oszustwo[+,] które może dopisać do listy.

Potrzebują tylko określonych fachowców[+,] więc nie ma potrzeby pytać o zawód.

Tak cię tu ocenia nowych.

się

– Wszyscy tak myślą na początku. Po opowiedzeniu swojej historii po raz sześćsetny, docenisz jej wagę, oryginalność. Sam zobaczysz. – Mark mówiąc to, pokazał gestem barmanowi, aby nalał im jeszcze raz to samo.

Zrezygnowałabym z tego.

– Namówili mnie do przyjazdu[+,] używając żony.

– Nie tłumacz się, jesteś tylko ofiarą ich planu. Powiedz[+,] co było dalej.

Teraz macie tu udogodnienia jak na Wenus[+,] ale wtedy… – Mark na chwilę zamilkł[+,] ale szybko otrząsnął się ze wspomnień[+.]

– Nie mogę, dniówka. Człowieku, tu nie ma dniówek[+,] bo dzień trwa cztery lata.

Wracaj lepiej do żony[+,] bo tutaj nie znajdziesz pocieszenia.

– Chciałem zapytać{+,] czy nie mają tam jakiegoś klubu szachowego.

Ale nie zapominaj[+,] że ta kolonia jest malutka, to tylko Ceres, o żadnym klubie nie słyszałem.

– A masz czas jutro wieczorem? – Vladowi rozbłysły oczy[+,] jakby zobaczył skarb.

– Kiedy ty się nauczysz[+,] palancie, że teraz mam na imię Drianna.

– Nie wiem[+,] po jaką cholerę pozmieniali nam te imiona.

– Ty też powinieneś. Im szybciej tym lepiej[+,] bo to teraz nasz nowy dom.

– Kontrabanda? Jasne[+,] że chcę. Co masz tym razem?

– Nie wiem[+,] czy mamy tyle czasu, bo historia jest długa i zakręcona jak korki na Zakopiance.

Miał zanieść karmę dla wintyli wenusjańskich[+,] a zamiast tego wszedł do boksu wantylli proximiańskiej.

– Dobrze, że pracuję na zewnątrz przy diamentach, tam oprócz ryzyka, że nie zapnę kombinezonu[+,] a wtedy Ceres mnie usmaży albo zamrozi, to raczej jest bezpiecznie.

– Straszna śmierć[+,] ale przynajmniej się nie męczył.

– Dzwonili na ziemię do jego byłej żony, żeby sprawdzić[+,] czy ma jakąś rodzinę, ale okazało się, że jest sam jak palec.

Ziemię

Dzisiaj jednak nawet nie rozstawili planszy[+,] a Vlad już się rozkleił.

Mark przelotnie pomyślał, że normalnie zapytałby do którego z księżyców, bo jest ich na Ceresie aż trzy, ale uznał, że taki żart słowny nie rozbawiłby dziś kumpla.

A to fajne, podkręca charakter Marka :)

Postanowiłem spróbować dwie kropelki[+,] żeby zobaczyć[+,] czy nadal coś poczuję[+,] czy może wywietrzało.

Jak chciałeś coś poczuć[+,] skoro Valingin jest bez smaku? – przerwał mu Vlad[+.]

– Nie chodziło mi o smak[+,] tylko czy nadal są skuteczne.

Dam ci jedną kroplę Valinginu, bo nie wiem[+,] czy dwie cię nie zabiją.

Mark sięgnął po buteleczkę[+,] chcąc ją zutylizować, ale przyjaciel powstrzymał jego rękę.

– Zaczekaj. Wiesz, chyba mam plan[+,] jak rozwiązać wszystkie moje problemy.

Że wszystko, co mają na Ceresie. pozostanie jej własnością, a wszystko, co zostało na Ziemi, będzie należało do niego.

– Na mnie może pan polegać. – opowiedział prezes i uścisnęli sobie dłonie.

Hej, Nova!

Człowieku, tu nie ma dniówek bo dzień trwa cztery lata. Są zmiany.

Dzień trwa na Ceres 9 godzin i 4 minuty :-) Pomylił Ci się ruch obrotowy z obiegowym. Obrotowy związany jest z dniem i nocą, a obiegowy np. z porami roku na Ziemi. Ceres krąży wokół Słońca 4 lata 219 dni. Czyli można powiedzieć, że jeden rok na tej planetoidzie to prawie 5 lat ziemskich.

Druga sprawa to rodzaj Ceres. Ta nazwa jest rodzaju żeńskiego, czyli powinno być ta Ceres. Ona. Nie ten Ceres. 

Nie przekonuje mnie też samo zakończenie – wydaje mi się kompletnie niewiarygodne, żeby zrobiony w konia prezes miał chęć wysyłać na Ziemię lub wynagradzać gościa, który sam sprowadził mu problem i łaskawie go zabrał. Dopóki są na Ceres, a Vlad jest w jego rękach, sądzę raczej, podobnie jak vrchamps, że zirytowany prezes podarłby umowę i wsadził go do ciupy albo pozbył się problemu. Bardziej realistyczne byłoby, gdyby np. Vlad sprzedał prezesowi patent na to jak się upić na Ceres :-) To mogłoby być dla niego na wagę złota ;-) No ale nie wszystko musi być realistyczne!

Masz fajne pomysły i mam nadzieję, że odebrałaś już wyżej tyle pochwał, że nie zrazi Cię moje czepiactwo! 

Trzymam kciuki! Powodzenia w konkursie!

Rzeczywiście, lepiej byłoby:

Człowieku, tu nie ma dniówek[,] bo dzień trwa ledwo ponad dziewięć godzin. Są zmiany.

Przecinek! (umknęło mi przy becie, przepraszam).

Pokój – szczęśliwość; ale bojowanie Byt nasz podniebny

Nova!

Przyjemne, lekkie opko. :3

Czytało się dobrze, chociaż niestety pojawiło się całkiem dużo mniejszych czy większych błędów (ale pozwól, że nie będę ich wytykał, Alicella wypisała dużą ich część).

Zdecydowanie wybrałaś oryginalne ciało niebieskie, co zdecydowanie jest na plus. Formowanie się przyjaźni Vlada i barmana wypadło fajnie!

Tak samo jak reszta – zakończenie trochę mi nie styka, ale całokształt opka nadrabia. Pisz i ćwicz dalej!

Powodzenia w konkursie. ^^

Quidquid Latine dictum sit, altum videtur.

Dzięki za wszystkie komentarze. Sorki, ale nie było mnie więc odpiszę teraz w kolejności otrzymania wpisów:

vrchamps:

Ślicznie dziękuję zarówno za szybkie przeczytanie, pochwałę, jak i za wyłapanie pomyłek. Pierwsza poprawiona od razu, druga pomyłką nie jest. Na Ziemi waluta to 1 kredyt składający się ze 100 tynfów. Tak więc coś może kosztować jednego albo półtorej kredyta. Nie mylić z kredytem bankowym. :-)

mindenamifaj:

Dzięki za propozycję zdania, wykorzystałam. Co do końcowej rozmowy z szefem to była krótsza ale poproszono mnie o dokładniejsze wytłumaczenie, co niniejszym uczyniłam, czyniąc ten fragment w oczach innych przeładowanym.

Radek:

Jestem niezmiernie wdzięczna za wszystkie komentarze i za wcześniejszą betę.

Iluvathar:

Wprowadziałam wszystkie zminany “techniczne”, dziękuję za ich wyłapanie. Faktycznie, setny brzmi lepiej.

Tak, mam problem z nieszczęsnym “a” bo wydaje mi się, że jest wystarczającym rozdzieleniem zdania. Trzeba będzie nad tym popracować.

Czy mogę tu zakwestionować jedną twoją sugestię?

”– Chyba ich pokręciło, co spojrzę na ten herb, to mi się zachce ziemskich specjałów.”

 

Tak chyba jest lepiej, sama oceń :

 

– Chyba ich pokręciło, co spojrzę na ten herb, to zachciewa mi się ziemskich specjałów.

 

Nie zmienię tego, bo osiedle dopiero ma być wybudowane. Herbu jeszcze nie ma i jeszcze nikt na niego nie spojrzał. 

Nie włożę też w usta elektryka słowa “bądź” . Vlad jest załamany i ma prawo w jednym zdaniu powiedzieć dwa razy “a” . Ja mu to wybaczyłam, mam nadzieję, że czytelnicy również. :-)

Wszystkie pozostałe babole poprawiłam w trybie natychmiastowym. 

Caern:

Dla mnie zachwycające jest to, że każdy wyłapał w tym opowiadanku coś fajnego i że ci się spodobał tekst. Wprowadziłam poprawki a o szefie napiszę osobno bo więcej osób zwróciło mi uwagę na ten aspekt opowiadania.

dawidiq150:

Udało ci się przeczytać jeszcze raz? Załapałeś czy wyjaśnić na priva?

I dodam, że nie obrażam się tak łatwo. Gdyby tak było, raczej nie wystawiałabym mojego opowiadanka na widok publiczny. :-)

Kolala75

Jesli zechcesz cofnąć się do mojego poprzedniego komentarza, wspomniałam o płaceniu kredytami i dlaczego czasem coś kosztuje kredyta, czasem półtorej kredyta, a czasem dwa kredyty dwadzieścia tynfów.

Literówki poprawiłam, dzięki za plus.

Alicello:

Oto biję się w piersi, że nie poczekałam na ciebie z betą, bo pochyliłaś się nad moim tekstem i wyłapałaś wszystko co złe i nieczyste. Dzięki wielkie. Będzie mi niesłychanie miło dowiedzieć się kiedyś, co myślisz o opowiadanku już po poprawieniu wszystkich błędów. ( co niniejszym uczyniłam. :-)

emlisien:

Tak, faktycznie pomyliłam pojęcia i tę pomyłkę natychmiast poprawiłam. O rodzaju żeńskim nie wiedziałam. Przejrzę tekst jeszcze raz, tym razem pod kątem użycia samej nazwy.

Dzięki za wyłapanie tego.

O prezesie będzie na końcu tego wpisu.

Poproszę grzecznie o “czepiactwo” przy każdym moim kolejnym opowiadanku. :-)

BarbarianCataphract:

Niestety muszę cię rozczarować. Mark nie jest barmanem. Poznali się w knajpie, to fakt, ale barman nalewał im obu.

O PREZESIE:

O ludzie małej wiary, dlaczego myślicie, że każdy, kto wysoko zaszedł, musi być wstrętnym typem w garniturku, który rozwiązuje problemy wrzucając przeciwników do paki albo pozbywając się ich w ciemnym zaułku? Popatrzmy na to od innej strony. Prezes musi dbać o rozwijanie interesu. Niepotrzebne mu tutaj afery ani te alkoholowe ani z przedsiębiorczym elektrykiem. Facet przychodzi do niego i proponuje pomoc. Nasz prezes jest człowiekiem inteligentnym; nie zastanawia się długo, przyjmuje propozycję, bo cena jest minimalna. Facet nie chce milionów tylko wrócić na Ziemię. Taki tęskniący to tylko problem, jeszcze wpadnie w depresję albo podłączy źle elektrody i odetnie od prądu pół osiedla. Za to patent na upicie się to inna sprawa. Wysyła szpicli ale oni nic nie znaleźli, nieoficjalne śledztwo też klapa. Co więc zostało? Płaci za cenne wiadomości i wypuszcza faceta do domu. Obaj zadowoleni. Prezes, bo 200 tys kredytów to nie jest majątek dla korporacji. Gorzej, gdyby Vlad zażądał miliona. A Vlad szczęśliwy bo pozbył się wrednej żony, na ziemi czeka na niego dom i pełne konto. Mamy win-win. Dlaczego więc nie chcecie zaakceptować zakończenia, w którym dwóch godnych siebie przeciwników podaje sobie rękę na zgodę? PRZECIEŻ TO JEST OPOWIADANIE SCIENCE-FICTION. Tu wszystko jest możliwe. Nawet przemianowanie Ceresa na rodzaj męski. :-)

Hej Nova!

Mi akurat postać prezesa i jego działanie nie wydało się dziwne. Zgadzam się z Tobą, że mógł to być porządny facet, kupuję to. Poza tym, tak jak piszesz, dla niego te pieniądze mogły być drobiazgiem, a – jeżeli miał trochę poczucia humoru i dystansu do samego siebie – cała ta sytuacja mogła go nawet rozbawić (a przy okazji pozbył się tych pijackich burd, o co mu w gruncie rzeczy chodziło).

Ogólnie, przyjemne opko, utrzymane w lekkim, humorystycznym tonie, z kilkoma intrygującymi koncepcjami zasugerowanymi w tekście (jak wypalacz woli, na który zwrócił uwagę Caern). Podzielam też obserwację barbarzyńcy, że fajnie pokazałaś relację między Vladem a jego kumplem.

Przyjemnie się betowało, choć jak widać po komentarzach, co wiele par oczu to nie jedna. ;) Po tym, jak poprawiłaś błędy wskazane przez przedpiśców tekst zyskał na spójności i zasługuje na klika do biblioteki. :)

Super. 

Fajnie będzie zobaczyć własne opko w bibliotece.

Pamiętaj, że musisz dostać klika od pięciu osób, żeby tekst ukazał się w bibliotece.

Zabawne :) Ujęłaś mnie tą całkowitą niemożnością schlania się. Biedni koloniści :) Science w tym niewielele, fiction jest, choćby w postaci wspomnianej w poprzednim zdaniu. Czytało się fajnie, uśmiechnęło mi się parę razy. Twist mocno złośliwy, ale zabawny.

Klik :)

Chciałabym w końcu przeczytać coś optymistycznego!

Opowiadanie jest SF, co samo w sobie jest dla mnie + na tym portalu. Opisuje życie kolonii Ziemian w Układzie Słonecznym i dodatkowo podnosi poważny problem społeczny dla odosobnionych lokalizacji.

Do nienaukowości niemożności osiągnięcia upojenia alkoholowego na Ceres, czepiałem się już przy becie, ale zostałem przekonany. Też występuję o klik, po ponownym i spokojnym czytaniu.

Pokój – szczęśliwość; ale bojowanie Byt nasz podniebny

Ot, taka sobie historyjka o niechcianym pobycie na innej planecie, niemal w całości sprowadzona  do barowych i szachowych rozmów Vlada z Markiem oraz paru wspomnień. Podstępna intryga, dzięki której Vlad może wrócić na Ziemię, okazała się oszustwem, a zapowiedziany tagiem humor jakoś mnie nie rozbawił.

Czytało się nie najgorzej, ale pamięć tej opowiastki nie przechowa.

Wykonanie mogłoby być lepsze.

Nie miał siły już wal­czyć z przy­gnę­bia­ją­cy­mi my­śla­mi. → Nie miał już siły wal­czyć z przy­gnę­bia­ją­cy­mi my­śla­mi.

…za­pła­cić co naj­mniej pół­to­rej kre­dy­ta… → Kredyt jest rodzaju męskiego, więc: …za­pła­cić co naj­mniej pół­to­ra kre­dy­tu…

Ja tu je­stem ty­dzień i już do­sta­ję do głowy z tę­sk­no­ty za Zie­mią. → Co to znaczy dostawać do głowy?

- Je­stem prze­ko­na­ny, że to mnie chcie­li do­rwać… → Wypowiedź powinna otwierać półpauza, nie dywiz.

Tu znajdziesz wskazówki, jak zapisywać dialogi.

Nie myśl, że je­stem dam­skim bok­se­rem, je­ste­śmy po ślu­bie… → Nie brzmi to najlepiej.

– Nie tłu­macz się, je­steś tylko ofia­rą ich planu. Po­wiedz, co było dalej. – Za­chę­cił Mark. → – Nie tłu­macz się, je­steś tylko ofia­rą ich planu. Po­wiedz, co było dalej – za­chę­cił Mark.

…i po­le­ci­my na Ce­re­sa… → Ceres jest rodzaju żeńskiego i nie odmienia się, więc: …i po­le­ci­my na Ce­re­s…

Ten błąd pojawia się w opowiadaniu wielokrotnie.

Fa­chow­cy z two­imi upraw­nia­mi za­ra­bia­ją… → Fa­chow­cy z two­imi upraw­nienia­mi za­ra­bia­ją…

…ten tutaj o na­zwie “Knaj­pa”, drugi o na­zwie “Mor­dow­nia” koło ge­ne­ra­to­rów i trze­ci o na­zwie “Karcz­ma”… → Czy powtórzenia są konieczne?

Nalał szczo­drze do szkla­ne­czek i jedną z nich wrę­czył swo­je­mu go­ścio­wi. → Zbędny zaimek.

…na­le­że­li do zwo­len­ni­ków grin–bolu. → …na­le­że­li do zwo­len­ni­ków grinbolu.

– Ależ ja nic nie zro­bi­łem. – od­parł Vlad z obu­rze­niem – Skąd taki wnio­sek? → – Ależ ja nic nie zro­bi­łem – od­parł Vlad z obu­rze­niem – skąd taki wnio­sek?

…to ilość ludzi, któ­rzy sie upiją… → Ludzi można policzyć. Literówka.

Winno być: …to liczba ludzi, któ­rzy się upiją…

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Takie to życie w kolonii.

Слава Україні!

regulatorzy

Dziękuję za wkład w poprawę mojego dzieła. Szkoda, że jako całość opowiadanie nie przypadło ci do gustu ale wiadomo, o gustach się nie dyskutuje. Tym niemniej wyłapanie kolejnych nieścisłości – cenne.

Bardzo proszę, Nova. Miło mi, że uznałaś uwagi za przydatne. :)

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Zabawne i przyjemne w lekturze. Teoretycznie, kiedy w centrum żartu stoi problem z alkoholem, łatwo o popadnięcie w grubymi nićmi szyty farsowo-koszarowy humor. U ciebie wychodzi zabawnie bez popadania w taką skrajność.

PS. Czy Ceres nie jest przypadkiem rodzaju żeńskiego? Na Ceres, nie na Ceresie?

ninedin.home.blog

Myślałam, że już to poprawiłam. Teraz sparwdziłąm i znowu jest. Nie wiem czemu zmiany nie zaakceptowały się, przepraszam i i dę to znowu zmienić. 

Cześć,

Tutaj alkohole smakują świetnie, kosztują mało, ale upić się nimi nie da za cholerę.

Dla mnie brzmi jak zaleta ^^

Czy Ceres potrzebowało fryzjerki? Mark sugerował, że przylatują tylko tacy, których zawody są przydatne.

Nie znajdziesz też kościołów ani ogrodów. To kolonia, każdy centymetr sześcienny kosztuje majątek, a mieszkania mają wielkość pokoju hotelowego i kształt igloo.

To dopowiedzenie jest zbędne, wynika z wcześniejszych wzmianek.

– Nie mogę, dniówka. Człowieku, tu nie ma dniówek, bo dzień trwa dziewięć godzin i ciut ciut. Są zmiany. Dzięki stary, poprawiłeś mi humor na resztę dnia.

Mark jest trochę niekonsekwentny w tym wyśmiewaniu. Poza tym robią się z tego powtórzenia.

jako rozwódka dostanie własne igloo i będzie mogła przyjmować koleżanki.

Nie ma to dla mnie trochę sensu, bo ziemia jest tu droga, dlaczego mieliby ją rozdawać? Powiedziałabym, że działa to w drugą stronę, zwłaszcza że to korporacje, a w korpo nic nie jest proste ^^

– Otóż słyszałem, że od niedawna zdarzają się burdy w miejscach publicznych, zakłócanie ciszy nocnej, a nawet ktoś podobno zdemolował po pijanemu knajpę.

Ale upić się nie da, więc jak to tak? 

Ok, wyjaśnia się to na końcu, ale… (patrz niżej)

– Mam po prostu pewien pomysł, jeśli go zrealizuję, to od dzisiaj nie zobaczy pan już ani jednego pijanego kolonisty.

– Jak pan to zrobi?

– Panie prezesie – Vlad uśmiechnął się lekko – pozwolę sobie tę wiedzę zatrzymać tylko dla siebie.

– Co pan za to chce?

Wydaje mi się, że ten prezes taki zbyt chętny, bez mrugnięcia okiem bierze w ciemno pomysł Vlada. Nigdy nie było problemu z alkoholem, nagle się pojawił, po kilku dniach zjawia się gość, który może pomóc go rozwiązać i nie budzi to w prezesie żadnych wątpliwości. Wiem, że wyżej to tłumaczysz, ale nie do końca przemawiają do mnie takie argumenty.

Mimo wszystko czytało się przyjemnie. Masz lekki, fajny w odbiorze styl, chociaż początkowy humor i żarty troszkę nużą w drugiej części. (tylko troszkę ;)).

Nie do końca rozumiem motywacje bohaterów i ich zachowania, ale schodzi to jednak na drugi plan, bo całość jest mimo wszystko zabawna i przyjemna w odbiorze.

Pozdrawiam

OG

Dzięki za przeczytanie i komentarz.

Fryzjerki. Tak, tylko potrzebne zawody ale specjaliści od wydobywania diamentów mają żony a prezes ma na przykład asystentkę, która uwielbia nowe fryzury.

O samym prezesie nie będę już pisać, odsyłam do komentarzy powyżej. 

Dzień na Ceres. Mark może wyśmiewa ale sam ma nadal ziemskie nawyki i nijak nie da się tego zmienić. 

Dzięki za ogólną opinię i że się podobało. 

Known some call is air am

Podobało się: Konstrukcja kolonii. Nie żebym chciał w takiej żyć, ale przekonuje mnie, czemu bym nie chciał. 

Nie podobało się: Trochę za ryzykowny mi się wydaje ten grinbol, chociaż założenie ciekawe.

Gratuluję i pozdrawiam!

Cześć, Nova!

To co mnie najbardziej kłuło, to dialogi – są mocno infodumpowe i przez to tracą na wiarygodności.

– Vlad, masz ochotę na coś spoza Ceres?

Mężczyźnie zaświeciły się oczy.

– Kontrabanda? Jasne, że chcę. Co masz tym razem?

– Marsjanka.

Przez chwilę pomyślałem, że kwitnie prostytucja, w dodatku z obcymi rasami :P

Ci, którzy mieli w krwi lek

we krwi

Natomiast cała historia, choć może trochę smutna, to lekka, z satysfakcjonującym końcem. Nie ma to jak u**pić najwredniejszą jędzę :D Przeczytałem lekko, potknąłem się może ze dwa razy, więc jest całkiem ok :)

Biblioteka już jest, więc nie ma co klikać.

Powodzenia w krokusie!

Pozdrówka!

Nie zabijamy piesków w opowiadaniach. Nigdy.

Sympatyczne :)

Przynoszę radość :)

Poprawione, lek zmienił lokalizację, teraz już jest we krwii a nie w krwii. :-)

Dzięki tez za ostatnie komentarze: Outta Sewer, Olgierd Glista, Bellatrix, Krokus i Anet.

Nova – Cer­sa­nit, Ce­re­sit, Ge­be­rit

Całą fa­bu­łę pod­po­rząd­ko­wa­łaś mo­ty­wo­wi nie­upi­ja­nia się al­ko­ho­lem z po­wo­du śro­do­wi­ska. I to jest jak naj­bar­dziej spoko, jed­nak śro­do­wi­sko mo­gło­by być ja­kie­kol­wiek – to nawet mo­gła­by być Zie­mia, jakiś za­mknię­ty ha­bi­tat, albo co­kol­wiek in­ne­go. Oczy­wi­ście po­trze­bo­wa­łaś nie­ty­po­we­go śro­do­wi­ska, wy­bra­łaś więc Ceres, a to zna­czy, że speł­ni­łaś mi­ni­mum za­ło­że­nia kon­kur­so­we­go, bo samej Ceres to tam za wiele nie ma. I o ile to prze­szka­dza z po­wo­du za­ło­żeń kon­kur­su, to w ode­rwa­niu od nich, nie prze­szka­dza w ogóle.

Motyw hu­mo­ry­stycz­ny nie roz­ba­wił mnie za bar­dzo, to nie było “Allo, Allo”, tylko bar­dziej “Ro­dzi­na za­stęp­cza” – lekko, przy­jem­nie, bez salw śmie­chu. Re­la­cja po­mię­dzy bo­ha­te­rem a żoną wy­da­je się tok­sycz­na od sa­me­go po­cząt­ku, więc tro­chę trud­no mi uwie­rzyć, że on za nią przy­le­ciał na za­du­pie ko­smo­su. Sta­rasz się to jakoś wy­tłu­ma­czyć, mam jed­nak wra­że­nie, że to zbyt pro­ste i try­wial­ne, bio­rąc po uwagę po­gar­dę, z jaką Vlad wy­ra­ża się o swo­jej żonie, oraz ton, jakim ona zwra­ca się do niego.

Po­mysł z obej­ściem sys­te­mu fajny, pro­sty i sku­tecz­ny, i mnie, jako czy­tel­ni­ko­wi, przy­padł do gustu, choć nie dał rady za­sko­czyć jakoś bar­dziej. Po­sta­wa pana pre­ze­sa, który na spo­koj­nie od­bie­ra spo­wiedź Vlada, nieco na­cią­ga­na – dobra, może są tacy lu­dzie, ale bę­dzie ich nie­wie­lu, a mając na uwa­dze pod­stę­py, ja­kich rząd do­pusz­cza się, żeby spro­wa­dzać na Ceres no­wych ko­lo­ni­stów, wiara w to, że to po­rząd­ny i spra­wie­dli­wy czło­wiek, trzesz­czy i pruje się na szwach. Jakoś się to razem trzy­ma, jed­nak nie za mocno.

Re­asu­mu­jąc: tekst mi się po­do­ba, nie jest jed­nak po­zba­wio­ny wad. No i w kon­tek­ście kon­kur­su na­rze­ka­nia jest nieco wię­cej, niż ten tekst na to za­słu­gu­je ;)

Known some call is air am

ciekawe podsumowanie. Właściwie to zwiększością twoich poglądów zgadzam się. 

Rodzina zastępcza…. hm… coś w tym jest. :-)

Ale nie czułam potrzeby wtłaczania w opowiadania więcej informacji o Ceres. Sam przyznaj, że wtedy mogabym spotkać się z innymi zarzutami, na przykład przeładowania czytelnika niepotrzebną wiedzą.

Uuuu, straszne środowisko, jeśli nie da się upić. Chociaż pewne zalety też widzę. Ciekawe, jak wątroba reaguje na nieupijający alkohol.

Prawdziwą kasę bohaterowie by zrobili, gdyby handlowali środkiem na upicie. To drobiazg, że lekarstw już nie można przywozić, na pewno znalazłby się jakiś chemik chętny do współpracy.

Przestrzeń taka droga, a mają coś zbliżonego do zoo z żyjątkami z całego Układu Słonecznego?

półtorej kredytu

Półtora. Kredyt jest rodzaju męskiego.

Babska logika rządzi!

Niby nieco proste i naiwne – czuć to trochę w dialogach, a szczególnie w rozmowie z prezesem – ale nie można odmówić Ci pomysłu stojącego za opowiadaniem (Valingin). Poza tym rozgrywasz wszystko konsekwentnie i nie sposób na swój sposób tego docenić. Na laury nieco za mało – zarówno w sferze fabularnej, jak i językowej – ale w sumie fajne:)

Слава Україні!

Dzięki za komentarze Finkla i Golodh.