Alex

Cześć,

to zaledwie scenka wycięta z jakiejś większej całości. Do tego niezbyt dobrze napisana:

Alex wrócił do domu, zamknął za sobą drzwi nie zważając na przerażające odgłosy przeżuwania dobiegające z zewnątrz, to był dla niego ciężki dzień.

Już pierwsze zdanie zgrzyta. Wstawkę o ciężkim dniu (poza tym bardziej trudny dzień) dałabym po kropce.

Całość ma charakter streszczenia: przyszedł, spał, poszedł i znów przyszedł. Opisujesz, nie pokazujesz bohatera w akcji. 

Zwykle się bał tam zaglądać, cały dach pokryty był lepką, zieloną mazią, która pewnie była żrąca i prawie wdzierała się do środka.

co znaczy, że prawie się wdzierała?

naszła go ochota podejść do swojej starej klasy

bardzo potoczne

W tagach masz dinozaury, nie umiem ich znaleźć w tekście.

Polecam poradniki forumowe i czekam na kolejne, bardziej rozbudowane teksty

pozdrawiam

OG

Do komentarza OG dodam, że niedobre wrażenie robi pomieszanie wątków poważnych i infantylnych. Gość tonie w bagnie i gubi Vadera. Jest postapo i tygrysek, że o cudownej Lalce nie wspomnę. Należałoby się zdecydować, czy robisz parodię postapo, czy straszysz na poważnie.

W moim odczuciu bardzo się śpieszysz i zamiast pozwolić bohaterowi czegoś dotknąć, doznać, uniknąć, wypisujesz kolejne punkty. To powoduje, że opowieść nie wciąga.

Jeśli napiszesz, że bandyta wskoczył, obciął ręce, nogi, poćwiartował i podpalił, to nikt nie zatrzyma się na tym zdaniu. Jeśli pokażesz scenę, kiedy ofiara chowa się, a ktoś usiłuje otworzyć drzwi, to czytelnik będzie drżał.

Polecam również głośne czytanie swoich dzieł. Robię tak i sama słyszę, jakie babole w tekście upchałam. U Ciebie niemal każde trochę zgrzyta.

Lożanka bezprenumeratowa

Siemka tam ) Nie doczytałem do końca, ale się nie poddawaj. Pamiętam, że moje pierwsze opko też nie było doczytywane:) po chyba siedmiu miesiącach udało mi się znaleźć w bibliotece, a i to z pomocą betujacych. Walcz…powodzonka.

Hej, hellothere! 

Jest jakiś pomysł, ale – właśnie: bardziej wygląda to jak pomysł, który miałby dopiero stać się opowiadaniem. Jak streszcenie czy swego rodzaju plan wydarzeń.

Przeczytałem do końca, ale nie wciągnęło mnie. Nie wykluczam jednak, że ta sama historia podana w inny sposób, mogłaby być interesująca. 

Pod względem technicznym jest kilka potknięć: literówki, błędy gramatyczne i stylistyczne… Nie poddawaj się jednak! :)

Pozdrawiam, b. 

Miś przeczytał, bo krótkie. Nie podeszło.

Dwa akapity streszczające dzień Alexa. Nie bardzo umiem się domyślić, Hellothere, co miałaś nadzieję opowiedzieć.

…się­gnął do ukry­te­go wnę­trza sta­rej ka­na­py… → Kto i dlaczego ukrył wnętrze kanapy?

Oka­zał się, że tuz nad nim był strych… → Literówka.

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Pomysł jest tylko… wydaje mi się, że wszystko dzieje się za szybko. Akcja po prostu pędzi, a czytelnik nie jest wstanie zapoznać się ze sytuacją. Może to jakiś fragment czegoś co kiedyś będzie całością?

Cóż, niestety nie widzę w tym żadnej historii, a jedynie fragment i próbę budowania świata ze zlepków innych opowieści postapo. Ale widzę w tej próbie kilka ciekawych elementów – tajemniczy Strażnik oraz oczywiście “Lalka” Prusa. Byłoby ciekawie zobaczyć, jak pozbawiony innych ludzkich wzorców chłopiec próbuje budować swoją tożsamość na podstawie tego nieśmiertelnego maturalnego klasyka :-D

Wykonanie niestety kuleje. Przede wszystkim zwróciłbym uwagę na powtórzenia:

Prawie cały dom był pusty, z przedpokoju poszedł do swojego pokoju – kiedyś pewnie pokoju dla gości.

oraz częstsze stosowanie kropek w miejsce przecinków:

Alex zdjął maskę przeciwgazową, włożył do specjalnego pojemnika i zaklął pod nosem, . Filtry mu się kończyły, . Zamknął pudełko, . Teraz i tak nic by z tym nie zrobił.

Podsumowując, jest nad czym pracować, ale też jest z czym pracować, więc pisz dalej!