Uwaga, Grafomaniak!

– To musi być jakiś grafomaniak! – rzekł ze zgrozą graf Razumowski do geografa, spoglądając na pełne grafów graffiti.

– Racja, gra facet z nami w kotka i myszkę – przytaknął geograf.

– Panie i panowie! – odwracając się od graffiti z grafami zwrócił się graf do swojej przepięknej żony grafini, geografa, grafologa i komputerowego grafika. – Bez paniki! Grafomaniak się doigra finalnie! – zapewnił zgromadzonych w zamkniętym pokoju. – Póki co, musimy się stąd jednak wydostać. Niech każdy przyniesie jeden przedmiot, który według niego pomoże nam w ucieczce.

Grafini podeszła do grafa z agrafką ze swego kapelusza. Z kolei grafolog z kieszeni marynarki wyciągnął grafit z ołówka. Geograf po prostu wskazał na biurko, gdzie stał stary telegraf. Najbardziej wszystkich zadziwił grafik, który nie wiadomo skąd wytrzasnął wielki pantograf.

– Wygra, fuksiarz – mruknął półgłosem geograf do grafini.

– To nie gra, fanfaronie ty! – odparła oburzona grafini i z gracją kołysząc biodrami podeszła do męża, grafa.

Graf z zadumą zerknął na pantograf.

– Może wyważyć nim drzwi? – zapytał graf grafika.

– Nie – odparł grafik. – Mam inny flan. Ufyjemy grafitacji.

– Na Boga! On sepleni! – wykrzyknęła zdjęta grozą grafini. Postrzelona kilkoma negatywnymi spojrzeniami zaraz jednak dodała: – Oczywiście to też ludzie. Prawie tacy jak my.

Wszyscy kiwnęli głowami, uznając temat za zamknięty.

– Nie wyfasymy drzfi – kontynuował grafik. – Są ze wzmofnionego grafenu. Za to ofno, jest otfarte – dodał grafik wskazując na ofno. Znaczy okno.

Jak jeden mąż i żona rzucili się do okna graf z grafinią. Zaraz jednak graf odwrócił się z zawiedzioną miną.

– Trzynaste piętro. Pechowo. Z czternastego bym skoczył – zapewnił.

Grafik tymczasem już montował pantograf na biegnącym od okna w dół kablu.

– Zfuniemy się na dół tfymając się pfantografu – wyjaśnił sapiąc z wysiłku.

– Nie! – krzyknął nagle geograf do grafika. Ten zaś tak się przestraszył, że wypuścił pantograf, który zerwał swym ciężarem kabel i runął w dół.

– Profę tak nie kfyczeć, panie geografie! – żachnął się grafik.

– To był kabel od mojego telegrafu, a pan żeś jest imbecyl – odciął się geograf i demonstracyjnie odwrócił plecami.

Zupełnie inna dyskusja trwała przy drzwiach, gdzie grafini wraz z grafologiem próbowali otworzyć drzwi z grafenu przy pomocy agrafki i grafitu. Grafolog już dłuższą chwilę mocował się z drzwiami, jednak prawdę mówiąc słabo radził sobie z oceną rzeczy, które nie umiały pisać. Nie ujmując niczego potężnym drzwiom z grafenu, prawdopodobnie należały one do tej kategorii.

– Proszę dać mi spróbować, panie grafologu – rzekła grafini ujmując jego dłonie. – Zanim zostałam grafinią, byłam doskonałą złodziejką. Ukradłam serce grafa i wszystkie jego rodowe srebra.

Grafolog ustąpił miejsca grafini pod drzwiami z grafenu i podał jej agrafkę oraz grafit. Już po kilku sekundach gmerania w zamku agrafką i grafitem, drzwi z grafenu stanęły przed grafinią otworem. Niestety, za drzwiami z grafenu były drugie drzwi. Też z grafenu. Te jednak nie miały zamka, a jedynie metalową płytkę.

– Tam jeft coś wygraferowane – zauważył grafik podchodząc do grafini i grafologa.

I rzeczywiście, na drzwiach z grafenu wyryto co następuje:

Wszyscy jesteście w rękach Grafomaniaka! Będziecie wspaniałym dodatkiem do mojej kolekcji grafów. Stąd nie ma wyjścia! Zaczekam aż serce każdego z was zagra finalnego marsza, a potem was wypcham. HAHAHAHAHA!

P.S. Proszę nie skakać z okna, może to znacząco utrudnić proces wypychania.

Biedna grafini cała zbladła, przez co stała się jeszcze bardziej urodziwa.

– Nie mogę tego czytać – wyszeptała słabym głosem do grafa. – To dla mnie zbyt graficzne.

– On nie gra fair! – oburzył się grafolog. – Na to musi być jakiś paragraf!

– Ten epigraf jest wielce niepokojący – przyznał graf.

– Cóż… – Zrezygnowany geograf siadł na podłodze. – Może chociaż biograf grafa umieści wzmiankę o nas w jakiejś książce? A może nawet uwieczni nas na grafice?

Grafik komputerowy w tej smutnej chwili podszedł jedynie do stolika, chwycił aparat fotograficzny i uwiecznił rzeczoną chwilę na równie smutnej fotografii.

– Podpisałabym nawet cyrograf, byleby się stąd wydostać – powiedziała dochodząca do siebie w ramionach grafa grafini. – Niech czort porwie tego grafomaniaka z wszystkimi jego grafami! – wykrzyknęła zanosząc się łzami i wtulając w koszulę grafa.

– Naprawdę nikt nie ma żadnego pomysłu? – dopytywał zdenerwowany grafolog. Panie geografie, pan wygląda na bystrego. Nic, panu nie przychodzi do głowy?

Wzrok grafa, grafini, grafologa i grafika padł na siedzącego geografa. Wszyscy w napięciu czekali na odpowiedź. W końcu geograf przemówił:

– A niech podagra, franca i covid dorwą tego grafomaniaka. Niech mu sparcieje rodzina do szóstego pokolenia. Niech nie oszczędzą nieszczęścia nawet szwagra fajfusa! – odparł nieco wzburzony. – Nic nie mam! Pustka! – Tu jednak zrobił pauzę i rozejrzał się po pokoju. – A może ten gość w kącie pomoże?

– Ach rzeczywiście – rzekła grafini. Czemu go wcześniej nie zauważyłam? Jest taki przystojny i męski! – grafini przesłała nieznajomemu całusa pomimo gniewnego wzroku grafa.

– Czemu pan się wcześniej nie ujawnił? – zapytał oskarżycielskim tonem grafolog.

– KTO, JA?

– No fak, pan – potwierdził grafik.

– JA JESTEM TYLKO ZWYKŁYM GRAFOMANEM. SPISUJĘ HISTORIĘ I PERYPETIE GRAFA, GRAFINI, GEOGRAFA, GRAFOLOGA I PANA.

– To napisz pan tam, że drzwi się otworzyły – domagał się grafolog.

– NIE MOGĘ PANOWIE, TO WBREW ZASADOM.

– Oj, zaraz ci bardzo graficznie przedstawimy, co myślimy o twoich zasadach grafomanie jeden – oznajmił graf podwijając rękawy koszuli.

Równym krokiem zbliżali się do mnie graf, grafolog, grafik i geograf. Jedynie grafini stała w miejscu i zalotnie się do mnie uśmiechała. Panowie nie żartowali.

WTEM NA OŚCIEŻ OTWORZYŁY SIĘ DRZWI Z GRAFENU Z IMPETEM TAKIM, ŻE POZRYWAŁ GRAFY Z TABLICY I STARŁ GRAFFITI ZE ŚCIANY. NAWET KARDIOGRAF WYKAZAŁ KILKA PIKNIĘĆ. CZWÓRKA MĘŻCZYZN CZYM PRĘDZEJ WYBIEGŁA Z POKOJU. ZOSTAŁA JEDYNIE PIĘKNA GRAFINI, A DRZWI ZAMKNĘŁY SIĘ PONOWNIE.

– Mmm – zamruczała grafini. – A teraz (TREŚĆ 18+, DOSTĘPNA PO ZALOGOWANIU).