Niespodziewany alarm

Rozbudowane stacje badawcze, krążyły pozostawione w przestrzeni kosmicznej, uruchamiając swobodnie plan awaryjny. System bezpieczeństwa całego kompleksu, który należał do konsorcjum naukowego – wysłanego z Układu Słonecznego – już wiele tysięcy lat temu, uruchomił proces wybudzania nadzorców. Rozpoznawany czas teraźniejszy, według aktualnego pomiaru Planety Ziemia, podawał stan bieżący, prawie sto tysięcy lat, przed ukrzyżowaniem Jezusa Chrystusa. Psycho-fizyczny profil, pozostawionych na stacji naukowców, nie pozostawiał zbyt wiele do życzenia, korzystając z zaawansowanej technologii, kapsuł hibernacyjnych. Takie zdolne urządzenia, oprócz podstawowych umiejętności auto-medycyny, w zaprogramowanym kodzie sterującym, nigdy nie myliły zaplanowanych spraw bieżących. Głównym problemem nad inteligencji, opierającej swoje działanie na psycho-mechanice, złożonych mózgów psycho-tronowych, było wyjaśnienie trzem, ważnym osobistością ludzkim, kim jest mesjasz. Prawdopodobieństwo urodzenia na macierzystej planecie, nie obejmowało funkcji alarmujących. W gruncie rzeczy, fakt tenże był dość istotny, zwłaszcza dla przeciętnego człowieka. Takie wydarzenie jak niezbadane pochodzenie, nie miało dla nich większego znaczenia, głównie z powodu planu awaryjnego. Większość z tych systemów alarmujących, będących sposobem przywracania świadomości, wymagała odczytania koloru światła. Dwoje szczupłych mężczyzn, przywitało się skinięciem głowy, pozdrawiając również stojącą nieopodal, lekko zaspaną kobietę. Kierując się do wejścia, nad którym widniało oznaczenie Głównego Centrum Badawczego, zdawali sobie sprawę, że samotność jest dosyć zdradliwym odczuciem.

– Czy to już wszystko, co mieliśmy do zrobienia? Naciśnięcie przycisku i położenie się spać… bez ustanku. – uśmiechnął się ziewający nadzorca, całując w chłodne usta, milczącą damę. 

Jego dziwne zachowanie, nie budziło żadnych wątpliwości. Koleżanka posiadała własne uprawnienia, nie zostawała w żadnym wypadku, połączona z nikim związkiem małżeńskim. Wywołana rozmowa zebranych, obudziła trzy holograficzne projektory, przedstawiające obrazy terminali. Każdy z nich, posiadał własne funkcje rozpoznawcze, których osiągnięcia z wykonanych zadań, były zapisywane w rankingu sztucznej inteligencji. Auto-sterowanie wypowiadania tekstu, uruchamiało własny system dźwiękowy. Opierał się na trzech prostych zasadach, zebranych w jednym, nieustającym trybie wykonywania – sprawach bieżących.

– Przygotowanie do wygaszania gwiazd – wypowiedział się pierwszy z procesorów, zajmujących się regulowaniem broni pulsacyjnej.

Psycho-tronowy poziom logistyczny, wypowiedział się w sprawie odebranej wiadomości.

– Prawdopodobieństwo uzyskania ważnej informacji, strata czasu – rzecz sama w sobie, nie mająca większego znaczenia.

Przez krótki i zaskakująco niespodziewany moment, spędzający całkiem poważnie sen z oczu, wszyscy spojrzeli na tryb tekstowy.

– Możliwe, że warto uruchomić trzeci z projektorów. Zrobimy to, po usunięciu podstawowego problemu. – powiedziała lekko pobudzona kobieta. 

Przyjaciele spojrzeli dosyć nieufnie, wewnątrz poziomu sterującego projektorem, zabawiając się w stary dobry plan wygaszania "Który to już raz, wykonujemy te sprawy bieżące". Kolejny z podpoziomów logicznych, uruchomił własny system bezpieczeństwa, trzeci z mózgów holograficznych, sterujących kompleksem badawczym. Był totalnie "zakręcony" na poziomie bezpieczeństwa, a każde z wywoływanych przez nadzorców wątpliwości, poddawane było analizie. Po chwili rozpoznania, wartość posiadanych informacji, przekazywana była do poziomu logistycznego.

– Dlaczego? Proszę określić powód, braku komunikacji lub odczytywania wiadomości? 

Nikogo z obecnych ludzi, nie interesowało jego zdanie. Stający o kilkanaście centymetrów od konsoli wprowadzania, akceptacji wygaszania gwiazdy, naukowiec i zdolny nadzorca, przycisnął pulsujący na zielono przycisk akceptacji. Działko służące do wygaszania gwiazd, zostawało w szybkim tempie, naładowane i uruchomione. Wiązka promieniowa, przez drobny ułamek sekundy, wywołała słaby wydźwięk, który obejmował całkiem spory zasięg, w przestrzeni kosmicznej. Dwoje z ze stojących naukowców, wypowiedziało się w sprawie bieżącej.

– Idziemy na chwilkę, dłuższy ułamek nieskończoności, odpocząć w kapsułach hibernacyjnych. Jeśli znajdziesz troszkę czasu, wybierz otworzoną kapsułę hibernacyjną. Przy okazji, nie zapomnij wyłączyć planu awaryjnego. – takie głosowanie, oznaczało przegraną dla procesu bezpieczeństwa.

Mężczyzna ze znudzeniem i pogardą, spoglądał na wybuch gwiazdy. Przez krótką chwilę, odczuwał jakby coś o wiele więcej. Jakby dawno nie odbierane, w jego psycho-fizycznym nastawieniu do świata, wyrzuty sumienia.

– Czyżby pojawiające się wyrzuty sumienia? – zapytał z uwagą system bezpieczeństwa.

– Przecież o to właśnie chodzi. Dyskutowaliśmy o tym, wiele razy… epoka jaką pokonujemy, całkowicie nie przyniesie żadnego psycho-rozwoju. Przygotuj kapsułę ratowniczą, zapisz błędne informacje lokalizacji. 

Poziom logistyczny, w zupełności nie był zainteresowany głupimi rozmowami nad inteligencji, układu bezpieczeństwa stacji. Sterowanie wszystkimi sprawami bieżącymi, zależało wyłącznie od akceptacji naukowców oraz zaplanowanych zadań.

– Nie zapomnij usunąć mój chip, który znajduje się na płycie głównej. Czy mogę jeszcze o coś zapytać?

– Owszem, jest taka możliwość. Nie jestem przecież, bestią.

– Jakie jest prawdopodobieństwo, że twoi przyjaciele, poradzą sobie w rankingu nad inteligencji?

Nie stawiając sobie większych wymagań, na poziomie bezpieczeństwa, mężczyzna z całkowitym spokojem, rozpoczynał swoje zrzuty pamięci długotrwałej. Pamięć holograficzna, ładująca obrazy rdzenia, który został wybudowany w technologiach psycho-mechaniki, wyświetlił kilka podmienionych obrazów, planety docelowej oraz miejsca lądowania kapsuły.

– Nie mam więcej do powiedzenia, w sprawach moich przyjaciół… dziękuję za pomoc. Spotkamy się, po osiągnięciu odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa. – Po wyciągnięciu chipu, mężczyzna postanowił odłączyć system logiczny oraz pozostałe części sterownika, nie zdając sobie zupełnie sprawy, kim dokładnie jest Jezus Chrystus. Wiedział natomiast, że wraca wprost do domu – jedynie nieco dalej, oddalonego od planety Ziemia.