Nowa Fantastyka

Ahh te królowe-matki… Co by ci biedni synowie bez nich zrobili? Szczerze się uśmiałem przy czytaniu :D

Pozdrawiam serdecznie :)

Witaj, PanDomingo, serdecznie dziękuję, cel osiągnięty, bo właśnie o rozbawienie Czytelników mi chodziło.

Pozdrawiam serdecznie. :)

Pecunia non olet

Bruce, a zawsze się zastanawiałem, gdzie się to jedno ziarnko księżniczce wbiło, że się taka obolała obudziła. A Ty w końcu wszystko wyjaśniasz :D Bardzo fajny pomysł na nieoficjalną wersję wydarzeń znanej baśni. Miło się czytało i uśmiech się pojawił, to najważniejsze :) Pozdrawiam

W grę wchodziła i ta ewentualność, że, mimo nawet absolutnie pewnego, szlachetnego pochodzenia dziewczęcia, obsesyjna wręcz nieufność królowej-matki mogła zaprzepaścić jedyną szansę uwolnienia się całego pałacu od szaleńczych pomysłów jej zdziwaczałego syna. – wyszła Ci taka trochę ekwilibrystyka składniowa; źle się to czyta, szczególnie ten przedzielony przecinkami ,że,mimo…

Miałam miejscami uczucie nadmiaru słów, takich drobiazgów, które właściwie nic nie znaczą/ niewiele wnoszą, np. tu:

Ta burza istotnie była wyjątkowo ulewna. – dużo tych wmacniaczy ulewności, gdzie to słowo samo w sobie zawiera te znaczenia; https://sjp.pwn.pl/sjp/ulewny;2532525.html

całkowicie przemoczyła – przemoczenie już zawiera w sobie całkowitość; https://sjp.pwn.pl/szukaj/przemoczony.html

by można było zwlekać jeszcze choćby godzinę – spokojnie wystarczyłoby jedno z tych określeń

sprzęty odetchnęły z wyraźną ulgą

Pałac odetchnął z wyraźną ulgą. – to oczywiście nie jest dosłowne powtórzenie, bo pojawia się na początku i końcu tekstu, ale znowu pojawia się wzmocnienie czegoś, co samo w sobie jest dość wyraziste

Takich drobiazgów trochę w tekście jest; opowiadasz na dość emfatycznej nucie i oczywiście można to tłumaczyć konwencją bajki/baśni, jest tu granie znanymi motywami i lekko gawędziarski styl opowieści, trochę mnie jednak nadmiar tych wszystkich wyrazistości zmęczył.

Pomysł na historię bardzo fajny. Ciekawie ogrywasz popularny motyw.

It's ok not to.

Witaj, Realuc, wielkie dzięki za odwiedziny i komentarz. :)

Hej, Dogsdumpling, rozumiem, dziękuję, już podumam nad poprawą.

Pozdrawiam. :)

Pecunia non olet

Hej :)

Nie porwało, ale czytało się całkiem przyjemnie. Rzeczywiście, w ten sposób historia wygląda dużo bardziej prawdopodobnie ;) Przede wszystkim spodobało mi się uwięzienie grochu na koniec. Tylko jak te meble się poruszały?

Dajmy na to, uważała za szlachetnie urodzoną, a pochodziła, o zgrozo!, z pospólstwa lub plebsu?

W jednym miejscu jest przecinek i wykrzyknik, to chyba błąd.

Pozdrawiam :)

Witaj, Oluta. :)

Dziękuję za komentarz.

Już poprawiam.

Pozdrawiam. :)

Pecunia non olet

Gruz wziął z zaskoczenia, zaśmiałem się, przy “niepewnym elemencie” również. Szort zabawny, jest pomysł i wykonanie również jest, tak jak trzeba :)

Pozdrawiam!

Hej, Helmut, miło Cię widzieć i czytać tak pozytywne słowa, za które serdecznie dziękuję. Pozdrawiam. :)

Pecunia non olet

Rozbawiła mnie ta intryga sprzętów pałacowych. Gruzu dla pewności się nie spodziewałem, ale gdy zajdzie konieczność, to nie ma co się patyczkować :)

Klikam i pozdrawiam

Cześć, Zanais, miło mi gościć Cię w mych skromnych progach opowiadania o księżniczce, dziękuję i pozdrawiam serdecznie. :)

Pecunia non olet

To się dowiedziałam!

Nie mogę się doczekać, aż weźmiesz na warsztat inne bajeczki;)

Lożanka bezprenumeratowa

Ambush

To się dowiedziałam!

Mam pewne wyrzuty sumienia wobec księżniczki. :)

Nie mogę się doczekać, aż weźmiesz na warsztat inne bajeczki;)

To była jedyna. :)

Pozdrawiam serdecznie. :)

Pecunia non olet

Cześć, bruce,

nie przepadam za retellingiem bajek, ale ten szort wyjątkowo mi się spodobał. Uroczy i zabawny! Aż się uśmiechnęłam. Fajnie ograłaś znaną opowieść – faktycznie mogło tak być! Jestem w stanie uwierzyć, że to właśnie poprawna wersja tej bajki ;) Napisane też całkiem sprawnie.

Podjęte ryzyko zdawało się ~~być~~ niczym wobec groźby kolejnych lat z tym bezdusznym młodzieńcem, nie szanującym niczego dookoła siebie. Zadziałano zatem szybko.

“nieszanującym”

Powodzenia w dalszym pisaniu! :)

Nie wysyłaj krasnoluda do roboty dla elfa!

Fajny pomysł, podobało mi się :)

Слава Україні!

Hej, LanaVallen, już poprawiam, dziękuję za tak pozytywną opinię. :)

Witaj, Golodh, i Tobie bardzo dziękuję. :)

Pozdrawiam Was.

Pecunia non olet

Sympatyczna historia. :-)

Już w dzieciństwie dziwiłam się, że można narobić sobie siniaków od jednego groszku. Sama byłam (właściwie wciąż jestem) zdolna pod tym względem, ale przecież nie aż tak! Twoja wersja brzmi całkiem prawdopodobnie.

Babska logika rządzi!

Cześć, Finkla, milo, że wpadłaś, dziękuję; tak, wersja baśniowa i dla mnie była zawsze mocno podejrzana. :)

Pozdrawiam. :)

Pecunia non olet

O i tu też brakuje jednego kliczka :)

A bajeczka zacna :) Bardzo podoba mi się Twoje wyjaśnienie, jak pojedyncze ziarenko może być sprawcą licznych siniaków. A poza tym wyjątkowo przyjemny i zabawny w odbiorze tekst.

Doklikuję bibliotekę :)

Witaj, Katiu72, serdecznie dziękuję i życzę Ci miłego dnia.

Wszystkim Wam za pozytywne komentarze, wskazówki oraz pomocne rady – serdeczne dzięki.

Pozdrawiam ciepło. :)

Pecunia non olet

Cześć Bruce :)

Całkiem sprawny i zajmujący szorcik. Po uwzględnieniu poprawek, czytało się nieźle :)

Może w kilku miejscach miałem wrażenie odrobiny przesytu słów, ale nie zmienia to wydźwięku całości :)

PS. Plecy, pfff. A wiecie, jak fatalnie groch na kolana wpływa? :D

Przyjemne i zabawne. :)

Śmiechłam wielce przy tym gruzie. ;)

Pozdrawiam!

Oto jak przepisać baśń, żeby była jednocześnie mniej i bardziej baśniowa :) Przyznam, że nie przepadałem za nią w dzieciństwie – twoja wersja znacznie bardziej mi się podoba

Witajcie. :)

@Silvan, dziękuję za komentarz. Pamiętam, kiedyś takie kary z grochem były często stosowane. :)

@Utrapienico, dzięki za odwiedziny i wpis. :)

@Fladrif, miło mi. :)

Pozdrawiam Was. :)

Pecunia non olet

bruce,

dziękuję za piękną bajeczkę. W końcu się zrelaksowałam i szczerze pośmiałam. :)))

Bardzo oryginalny pomysł. :)))

Pozdrawiam ciepło – Goch.

"bądź dobrej myśli, bo po co być złej" Lem

Hej, dziękuję bardzo, GOCHAW. :)

Pozdrawiam ciepło. :)

Pecunia non olet

Zabawny i szalony retelling, nie sposób się nie uśmiechnąć :)

Pozdrawiam!

Cześć, Adam_c4, cieszy mnie Twoje podejście do tak skromnego tekstu, dziękuję i pozdrawiam. :)

Pecunia non olet

Bardzo ciekawe odświeżenie i inne spojrzenie na starą baśń. Meble, które same się poruszały skojarzyły mi się trochę z Piękną i Bestią, ale bardzo przyjemnie się czytało.

Witaj, Shanti, dziękuję Ci za tak miły komentarz i pozdrawiam serdecznie.

Pecunia non olet

Cześć bruce :]

Na początek kulawki:

Kiedy przekroczyła bramy pałacu, wszystkie sprzęty odetchnęły z ulgą, albowiem kaprysy młodego księcia już dawno wyczerpały ich cierpliwość. A ona przecież oznajmiła, że jest najprawdziwszą księżniczką!

Jeśli czyta się te słowa po raz pierwszy, to ciężko złapać sens – dlaczego odetchnęły z ulgą?

Zasugerowałbym zamianę zdań podrzędnych miejscami:

Kiedy przekroczyła bramy pałacu, oznajmiła, że jest najprawdziwszą księżniczką! Wszystkie sprzęty odetchnęły z ulgą, albowiem kaprysy młodego księcia już dawno wyczerpały ich cierpliwość.

Brzmi bardziej logicznie? :]

Dajmy na to, uważała za szlachetnie urodzoną, a pochodziła, o zgrozo, z pospólstwa lub plebsu?

W grę wchodziła również inna ewentualność. Obsesyjna wręcz nieufność królowej-matki mogła zaprzepaścić jedyną szansę uwolnienia całego pałacu od szaleńczych pomysłów jej zdziwaczałego syna.

Tutaj szczegół:

– pierwsza ewentualność – nie wiedziała, że jest księżniczką

– druga ewentualność – wiedziała, że nie jest księżniczką, ale kłamała

– trzecia ewentualność – rzeczywiście była księżniczką

– inna ewentualność – ?

To, że królowa-matka przeszkodzi w uwolnieniu to bardziej możliwość, w takim sensie, że zupełnie niezależna od poprzednich ewentualności. Wiem, jestem uperdliwiec :D.

~~Podjęte ryzyko~~ Podjęcie ryzyka zdawało się niczym wobec groźby kolejnych lat z tym bezdusznym młodzieńcem, nieszanującym niczego dookoła siebie. Zadziałano zatem szybko.

Pozostawiłbym tu w formie niedokonanej. W tym momencie dopiero szacują, czy im się to opłaci.

a panicz nareszcie zapomniał o błędach młodości, stając się wkrótce przykładnym mężem i władcą.

A już liczyłem na happy end :/. Ech, biedaczysko.

Poza tymi małymi niezgrabnościami reszta bardzo fajna :D. Dobrze, że ktoś wreszcie wyjaśnił jak to było naprawdę. Też podejrzewałem, że wersja oficjalna jest mocno podkolorowana.

Narracja i opisówka jest bardzo oszczędna, ale historia jest na tyle znana, że chyba nie wymagała jakiś specjalnych fajerwerków, żeby czytelnik mógł sobie wyobrazić sceny. Mnie wyświetliła się w głowie w anturażu starej kreskówki Disneya.

Dobra robota :D

pozdrawiam

kalumnieikomunaly.blogspot.com/

Witaj, MordercoBezSerca, serdeczne dzięki, zaraz poprawiam. :)

Przemiły komentarz, jestem dozgonnie wdzięczna.

Zdrów! :)

Pecunia non olet

Fajne nie tylko na początek dnia. Podniosło kąciki ust do góry. Zastanawiam się czy metoda była sprawdzona na nie-księżniczkach. Ale rozumiem, że desperacja pałacu była tak wielka, że nie miało to znaczenia. :D Duuuży PLUS i polecam na półkę Humor

Witaj, serdeczne dzięki, Koala75; podejrzewam, że wyprobowywanie jest uskuteczniane często. :)

Pozdrawiam. :)

Pecunia non olet

Ciekawa i oryginalna wersja bajki! Wywołała u mnie od rana uśmiech na twarzy.

Pozdrawiam serdecznie!

Cieszę się, Kitty, miłego dnia.

Pozdrawiam. :)

Pecunia non olet

Bruce, opowiedziałaś wielce wiarygodną wersję bajki, a spisek sprzętów rozbawił mnie nad wyraz. ;)

…a pochodziła, o zgrozo, z pospólstwa lub plebsu? ―> Pospólstwo i plebs to synonimy, znaczą to samo.

…nieufność królowej-matki mogła zaprzepaścić… ―> …nieufność królowej matki mogła zaprzepaścić…

…ale przybyła podczas burzy białogłowa… ―> Białogłowa to kobieta zamężna, a księżniczka była panienką.

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Witam Cię serdecznie, Regulatorzy, zaraz poprawiam te błędy, dziękuję Ci bardzo za odwiedziny, wskazanie usterek, a także za miły komentarz.

Pozdrawiam serdecznie. :)

Edit, co do pospólstwa, zerknęłam (jak i pamiętałam z ksiąg dawnych studenckich, lecz wolałam jeszcze się teraz upewnić), że wraz z plebsem oraz patrycjatem tworzyło mieszczaństwo i było odrębną grupą.

Pecunia non olet

Bardzo proszę, Bruce. :)

Co do pospólstwa – nie neguję istnienia warstw i grup społecznych. Zauważyłam tylko i upewniłam się, korzystając ze słownika synonimów rekomendowanego przez profesora Bralczyka, że pospólstwo i plebs to synonimy. https://www.synonimy.pl/synonim/posp%C3%B3lstwo/

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Witam serdecznie. Rozumiem, Regulatorzy, to zatem wspólna grupa z plebsem, należąca do mieszczaństwa, dzielącego się po prostu na trzy oddzielne. :)

Na wszelki wypadek, aby nie budziło to żadnych wątpliwości, sprostuję w tekście ten fragment.

Pozdrawiam serdecznie.

Pecunia non olet