Pieśń o sir Rodriku

Biedny smok. Końcówka najlepsza. Przyjemna, lekka lektura. W sam raz na jeden raz :-).

It's ok not to.

I takie właśnie lekkie miało być. Dzięki! :)

deviantart.com/sil-vah

No, skoro jest promocja na króciaki, grzech nie skorzystać.

Sympatyczna historyjka. Jednak prawdziwemu artefaktowi nawet przekucie nie zaszkodzi. Walka musiała być epicka… ;-)

Babska logika rządzi!

Cześć!

Krótkie, lekkie i o smoku. Łopata rządzi! Przez chwilę miałem nawet nadzieje na jakieś komunistyczne akcenty (sierpy, młoty i takie tam inne), ale sama łopata jest ekstra. Rycerz rycerski że aż strach, giermek trochę bardowaty, smok dumny. Szkoda trochę gadziny, łopatę ubita…

Pozdrawiam i polecam do biblioteki!

„Poszukiwanie prawdy, która, choćby najgorsza, mogłaby tłumaczyć jakiś sens czy choćby konsekwencję w tym, czego jesteśmy świadkami wokół siebie, przynosi jedyną możliwą odpowiedź: że samo poszukiwanie jest, lub może stać się, ową prawdą.” J.Kaczmarski

Słyszałem te głuche uderzenia w twardy, smoczy łeb. W ogóle ta walka musiała być brutalna, bo ile trzeba bić łopatą, by ubić takiego gada? ;) Ale przynajmniej ładnie lśni od ognia w kominku. 

Bardzo fajny tekst nie ukrywam. :) Jednak mam zagwostkę. Kiedy historia z Widłami Ucisku i z Grabiami Losu?

Jak dla mnie – biblioteka. ;)

Nadzieje chyba się spełniają, skoro jest ich coraz mniej.

Finklo, krar85, Sagitt – fajnie, że się podobało, no i dzięki za kliczki! Rzeczywiście, widok to musiał być brutalny i giermek na pewno nigdy o nim nie zapomni… A kto wie, czy o Widłach i Grabiach jeszcze nie usłyszymy. Wygląda na to, że wiele legendarnych artefaktów padło ofiarą niecnych chłopów, którzy potrzebowali rolniczych narzędzi ;)

deviantart.com/sil-vah

Hej, Silva! Fajna łopata, tylko smoka szkoda.  Zaciekawiła mnie historia tej wioski, chętnie poczytałabym o niej coś więcej. Jako, że czytało się przyjemnie i uśmiechnęło, też polecę.

Pozdrawiam

oidrin, miło, że się podobało! Choć obawiam się, że wioska jest zbyt mała i zbyt niedawno założona, by mogła się poszczycić jakimiś bardziej fascynującymi wydarzeniami ;)

deviantart.com/sil-vah

Cześć!

Czytało się znakomicie. Swobodnie napisane i w punkt. Poezja Pierre’a rozkosznie beznadziejna. Nie jest to też typ opowiadania, od którego należałoby wymagać wielkiej spójności logicznej, ale dwie kwestie rzucają się w oczy:

Dużo żelastwa leżało, to co się ma zmarnować? Wzięliśmy, a co się dało, nasz kowal przetopił.

Magiczny miecz odporny na smoczy ogień powinien być akurat w ścisłej czołówce tego, czego nijak nie dało się przetopić.

– Masz miejsce nad kominkiem, Pierre?

Smak fantastycznej puenty leciutko psuje fakt, iż giermek – o ile mi wiadomo – zazwyczaj mieszkał razem z rycerzem, któremu służył.

Jak mówię, nie czynię z tego zarzutu, a raczej uznaję za rodzaj konwencji, której podlega tekst – konwencji, w której imperatyw narracyjny stanowi podstawowe prawo fizyki.

I tylko smoka żal. Co już zresztą zauważyli przedmówcy. Problem polega na tym, że napisanie szczęśliwego zakończenia (z punktu widzenia smoka) jest bardzo trudne, jeżeli świat przedstawiony mniej więcej przypomina nasz. Brakuje im sensownej niszy ekologicznej. Straty ekonomiczne, prestiżowe i moralne powodowane przez każdy smoczy posiłek są tak wysokie, że gad staje się rozpaczliwie niekompatybilny z zaludnieniem, a o miejsca kompletnie bezludne w miarę rozwoju cywilizacji coraz trudniej. Chyba spróbuję kiedyś rozwinąć ten wątek. “Nisza ekologiczna smoków”. To może być ciekawy pomysł na osobne opowiadanie.

Również kibicuję trafieniu do biblioteki!

Hej :)

Świetnie napisana, lekka historyjka, w sam raz na 02:39 w nocy ;)

Pomysł z łopatą przedni, bowiem widok potyczki musiałby być tak absurdalny, że nie powstydziłby się go Monty Python. Uśmiechnęło mnie, nawet bardzo.

Jedna tylko rzecz mnie męczy: wiem, że łopata ma ostrze, jednak dziwnie mi brzmi zdanie “Ostre słońce przyćmiewało blask, którym mieniło się zakrwawione ostrze łopaty.”

Podobałosie, polecam do biblioteki :)

Pozdrawiam

Q

Known some call is air am

Czytało się świetnie, lekkie, zabawne, a poza tym miało morał by dobierać giermków z darem poetyckim i rezerwowym miejscem nad kominkiem dla oręży, które choć skuteczne z pewnych względów nie powinny się zajmować na widocznym miejscu u rycerza bez skazy. Gdy wyobraźnia malowała mi przed oczami sceny boju ze smokiem łzy zakręciły mi się w oczach albowiem dogłębnie mnie to wzruszyło. ;)

Warta uznania jest również kmieca pragmatyka, która dokonała przemiany bojowego oręża z frontu walki ze smokami w przedmiot przydatny do walki na froncie podnoszenia wydajności plonów. 

Jestem na tak i już lecę do działu nominacji :) 

Proste a cudowne. Wyobraziłem sobie tego rycerza w zbroi, jak biegnie z łopatą uniesioną nad głową XD  Krótkie, a poprawia humor :-)

fajne :)

Bardzo przyjemny, zabawny, sprawnie napisany szort. :)

Zabawne i przyjemne. Podoba się.

Tu czy tam, trochę bym się przyczepił (choć może nieszczególnie słusznie?) np.:

Dwaj jeźdźcy pięli się w górę łagodnego wzgórza.

Nie wiem czy to zdanie jest takie celowo, czy nie. Nie da się piąć w dół, i mamy obok siebue górę i wzgórza. Dałbym chyba "pieli się po zboczu wzgórza".

Duperele, czyli. Fajny tekst :-)

"Taki idealny wyluzowywacz do obiadu." NWM

Ślimaku, dzięki za wizytę i rozbudowany komentarz – to zawsze miły widok! Cóż, miecz zapewne był odporny na smoczy ogień, ale tylko smoczy – nawet i magiczne bronie mają swoje kruczki… ;) Co do smoków, mi także żal – tak lubię te istoty, a jakoś tak wyszło, że jeszcze sama je zabijam w opowiadaniu. No cóż, poprawię się następnym razem. A co do tekstu o smokach – ja bym chętnie przeczytała!

Świetnie napisana, lekka historyjka, w sam raz na 02:39 w nocy ;)

Outta, zaczynasz mnie martwić :D Ale cieszę się, że opowiadanko zdołało rozerwać Cię o tej nieprzyzwoitej godzinie, i dzięki za wizytę!

MPJ 78, wiadomo, dobry giermek to połowa sukcesu. Drugą połową jest wytrwałość i determinacja, tak by ruszyć do boju pomimo takiego szczegółu, jak nieco inny kształt oręża, niż się rycerz spodziewał… Fajnie, że lektura się spodobała, no i dzięki! :)

Wilku – a na początku zastanawiałam się, czy nie pisać w przedmowie czegoś w rodzaju “dopuszczalne reakcje: lol i iks de”, ale stwierdziłam, że co ja będę ograniczać ekspresję czytelniczą. Więc cieszy mnie, że pojawił się oczekiwany iksdek :DD

nartrofie, Saro – cieszę się, że wam się spodobało, i dzięki za wizytę!

deviantart.com/sil-vah

O, Mytrixie, z tym pięciem się to mnie zastanowiłeś… To akurat celowe nie było i fakt, chyba w górę piąć się nie da… a może da? W każdym razie, fajnie, że fajny tekst :)

deviantart.com/sil-vah

Hmmm. Można robić trawersy podczas wspinaczki, więc może i da się prosto w górę…

Babska logika rządzi!

Outta, zaczynasz mnie martwić :

A to dlaczemu? :) Dlatego, że czytam, komentuję i pisuję nocą? Spokojnie, my nieumarli już tak mamy ;)

Known some call is air am

Spokojnie, my nieumarli już tak mamy

Chyba mnie tym nie uspokoiłeś… ;)

deviantart.com/sil-vah

Sir Rodrik obejrzał się, by rzucić rozmówcy karcące spojrzenie spod wzniesionej przyłbicy.

Pewnie masz na myśli zasłonę, element przyłbicy. Przyłbica to rodzaj hełmu. Może być otwarta, uniesiona to pomyłka.

Rzeczka nieduża i niegłęboka, choć przebyć ją łatwo, bo tu wszędzie same płycizny, to most na niej. A na moście mytnik z kilkoma zbrojnymi pomocnikami.

Jastek Telica, wedle słownika PWN:

przyłbica

1. «hełm z zasłoną opuszczaną na twarz, używany w Europie w XIV–XVII w.; też: ruchoma zasłona w tym hełmie»

Także błędu nie ma. ;)

Nadzieje chyba się spełniają, skoro jest ich coraz mniej.

Sagitt

za PWN 

przyłbica, 

wojsk. rodzaj zamkniętego hełmu z ruchomą zasłoną na twarz;

używany w Europie przełomie XIV i XV–XVII w. przez ciężkozbrojną jazdę rycerską; potocznie przyłbicą niesłusznie nazywa się nie cały hełm, lecz tylko jego ruchomą zasłonę opuszczaną na twarz.

https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/przylbica;3963883.html 

Rzeczka nieduża i niegłęboka, choć przebyć ją łatwo, bo tu wszędzie same płycizny, to most na niej. A na moście mytnik z kilkoma zbrojnymi pomocnikami.

A ja tam wolę wersję Sagitta. :P

deviantart.com/sil-vah

Językoznawcy posługują się kategorią uzusu i ustępują, przyzwalając na używanie niepoprawnych form. Na podobnej zasadzie do języka potocznego weszło wyrażenie: kończ waść, wstydu oszczędź, w odwrotnym znaczeniu.

To nie jest moja wersja, a encyklopedyczna, w której mówi się o niesłusznym nazywaniu.

Rzeczka nieduża i niegłęboka, choć przebyć ją łatwo, bo tu wszędzie same płycizny, to most na niej. A na moście mytnik z kilkoma zbrojnymi pomocnikami.

Określenie kończ waść, wstydu oszczędź jest faktycznie źle przekazywane i rozumiane. Ale nie wiem, czy bym mieszał różne rzeczy, bo tak można mieszać wszystko. :P 

Odnośnie przyłbicy, tak znalazłem i to na kilku różnych stronach, więc może to być kwestia sporna. Aczkolwiek, kiedy ktoś podnosi przyłbicę to wiadomo o co chodzi. Jakby ktoś podnosił zasłonę, to nie wiem, kto by zrozumiał.

Nadzieje chyba się spełniają, skoro jest ich coraz mniej.

Dlatego pojawił się ten błąd. Przyłbica, od samej nazwy, noszona przy łbie. Przez nieznajomość rzeczy, zaczęto posługiwać się formą opuszczonej przyłbicy. Przyłbica może być otwarta lub zamknięta jak konserwa.

Nie mieszam wstydu waści do przyłbicy, po to żeby wszystko ze sobą łączyć, tylko pokazuję jak do języka wchodzi niepoprawne sformułowanie, przez niewiedzę, a później jest używane coraz częściej i zyskuje sobie takie uznanie, że nawet szacowni językoznawcy przestają stawiać opór, encyklopedyści mają inaczej. Tu nie ma o co kopii kruszyć, choć pewnie historycy od uzbrojenia darliby szaty.

Kończę te uwagi, Autorka ma wolność w pisaniu.

Rzeczka nieduża i niegłęboka, choć przebyć ją łatwo, bo tu wszędzie same płycizny, to most na niej. A na moście mytnik z kilkoma zbrojnymi pomocnikami.

Zamiast czepiać się drobnostek, tak jak moi poprzednicy, napiszę po prostu, że czytało mi się to całkiem przyjemnie. Na tyle przyjemnie, że chciałbym przeczytać więcej o przygodach Sir Rodricka.

Życie jest zbyt krótkie, aby czytać słabe książki...

Czytało się świetnie, faktycznie, przydało by się więcej przygód Sir Rodricka. Magiczna łopata skradła moje serce :)

Ciekawostką w kwestii łopaty, a dokładniej jej odmiany zwanej popularnie ‘saperką” jest fakt, że była ważną bronią do walki wręcz podczas walk okopowych podczas I wojny światowej. Smok nie miał szans :)

Amadeusie, sabre77 – dziękuję! Więcej przygód na razie nie mogę obiecać, ale kto wie, może jeszcze o sir Rodriku usłyszymy ;)

Ciekawostką w kwestii łopaty, a dokładniej jej odmiany zwanej popularnie ‘saperką” jest fakt, że była ważną bronią do walki wręcz podczas walk okopowych podczas I wojny światowej. Smok nie miał szans :)

Ano, a rycerz nawet nie wiedział, jakiego to postępu technologicznego dokonał :D

deviantart.com/sil-vah

Wow, jest cała gra o rycerzu z łopatą XD

https://www.youtube.com/watch?v=XYXEkz38buo

…rzeczywiście XD

I weź tu człowieku staraj się być oryginalny :DD

deviantart.com/sil-vah

Wychodzi na to, że stworzyłaś prequel ;-)

Następnym razem postawię na widły albo grabie, tak jak mówił Sagitt ;)

deviantart.com/sil-vah

Widły miał Neptun. I cała banda gladiatorów…

Babska logika rządzi!

To może motyka, taka swojska ;-)

It's ok not to.

Nie dobijaj mnie XD

…to w takim razie będzie Pług Przeznaczenia!

edit: o, nie zauważyłam wcześniejszych odpowiedzi. Motyka właściwie też może okazać się morderczym narzędziem…

deviantart.com/sil-vah

Kiedy to się stało, że pojawiło się tylu rycerzy uzbrojonych w narzędzia ogrodnicze?

deviantart.com/sil-vah

Jak rycerze, to zakony rycerskie. Jak zakony to winnice. Jak winnice to ogrodnictwo. I jakoś to leci.

Czasem tylko się awanturują ze smokami.

A szaty ich szyte są z worków po ziemniakach. ;-)

Babska logika rządzi!

A co się robi z ziemniaków to już osobna historia ;-)

Myślę że podkaszarka może być jeszcze nie zajęta przez jakiegoś rycerza :)

Known some call is air am

Ale to spalinowe, gdzie w fantasy, w fantasy tankowali tylko rycerze, nie machiny.

Zawsze można przerobić fantasy na steampunk ;)

deviantart.com/sil-vah

Może nie podkasiarka, ale już level wyżej:

Zaraz się okaże, że nawet torebka nasion rzodkiewki jest już zajęta…

Babska logika rządzi!

Wydaje mi się, że w komiksie “Hugo” był rycerz będący jednocześnie rzodkwią.

Ciężkie czasy nastały, panie, oj, ciężkie. Jak już nawet rycerza-rzodkiew wymyślono, to chyba nie zostało nic nowego do wymyślenia.

deviantart.com/sil-vah

Nie no, trzeba przebranżowić rycerza. Nie słyszałem o rycerzach skręcających długopisy albo na przykłąd pracujących przy maszynie do szycia. A powinni, długopisem można podpisać pasowanie giermka, a na maszynie uszyć płaszcz z herbem szlacheckim.

Tylko jak tu zabić smoka długopisem? Chociaż… jak się dobrze w oko wyceluje… ;D

deviantart.com/sil-vah

Tylko jak tu zabić smoka długopisem?

Nie rozśmieszaj mnie. Mało to pisarzy utrupiło smoka we własnym tekście? ;-)

Babska logika rządzi!

poza tym nie takie rzeczy robiono długopisem…

Nie rozśmieszaj mnie. Mało to pisarzy utrupiło smoka we własnym tekście? ;-)

A kto dzisiaj długopisem pisze? To już prędzej klawiaturą utrupiło… ;)

deviantart.com/sil-vah

Smoki są starsze niż komputery.

Babska logika rządzi!

A kto dzisiaj długopisem pisze? To już prędzej klawiaturą utrupiło… ;)

Jeśli mechaniczną…

A i rysiki do iPadów są przecież!

Jestem rozciapkana i chcę coś wesołego.

 Oto sir Rodrik Waleczny, wielki rycerz bez skazy…

Nie rymuje się :(

 pięli się w górę łagodnego wzgórza

Powtórzony dźwięk, i czy można się piąć w dół wzgórza?

 Słońce przyświecało ich wędrówce, odbijając się oślepiającymi plamami od pancerza pierwszego z podróżnych.

Eeee… no, nie wiem.

 Z bliska też, a nawet bardziej.

Cute :)

 każdy etap naszej wielkiej wyprawy.

Naszej? Akurat :)

 równinie tu i tam urozmaiconej pagórkami.

Czyli to nie równina.

 Jak to o czym!

Jak to, o czym!

 Miecz spoczywa tam

Czyli gdzie?

 artefakt

Każdy miecz jest artefaktem.

 – W każdym razie – śpiewaj o mieczu!

Uwaga techniczna – myślniki w środku wypowiedzi trochę dezorientują.

 jedyna broń, jaką można powalić smoka

Błagam, Silva – którą.

ciężki widok dla sir Rodrika.

Czy widok może być ciężki? Hmm?

 Pierre czuł narastające napięcie.

Jakoś… nie pasuje to do fantasy.

 Odważył się przerwać milczenie jako pierwszy.

Telewizyjne.

 nasz kowal przetopił.

Lepiej przekuć.

 U siodła białego rumaka była uwiązana lśniąca srebrzyście łopata.

 stał naprzeciw bestii

Naprzeciwko, albo stanął naprzeciw.

 warkliwym, donośnym głosem

Hmm.

tak jak pozostali przed tobą.

Może lepiej "inni"?

 To oręż, który przebije twoje czarne serce i uleje ci gadziej krwi!

Czepiłabym się, gdyby to nie Rodrik mówił ;)

 Jednak bestia tylko zaśmiała się.

Tylko się zaśmiała.

 machnął ręką z rezygnacją

No… no, dobra.

 Wygląda na to, że wiele legendarnych artefaktów padło ofiarą niecnych chłopów, którzy potrzebowali rolniczych narzędzi ;)

Miecze przekujcie na lemiesze! XD Uroczy żarcik. I nie ma co go przycinać do realiów, toż widać, że nie o realizm tu chodzi, tylko o humor. Groosza rzuć wiedźminowi!

Gdzie nie ma zasad, tam są kwasy.

Hej, Tarnino! Dzięki za odwiedziny i komcia :D Dobór gifów bezbłędny jak zawsze XD Parę z wyłapanych drobiazgów pewnie poprawię w najbliższym czasie, dzięki!

Jestem rozciapkana i chcę coś wesołego.

To mam nadzieję, że tekścik o uśmiech przyprawił.

Nie rymuje się :(

A to reklamacje do giermka. Niech wie, że musi popracować nad sobą, wierszokleta jeden! ;)

Powtórzony dźwięk, i czy można się piąć w dół wzgórza?

Hm… Czy jeśli na szczycie wyrosłaby pnąca roślina, której pędy rosłyby w dół, można by to uznać za pięcie się w dół…?

Każdy miecz jest artefaktem.

Ale czy wedle tej definicji miecz nie jest artefaktem dopiero wtedy, gdy zostanie odkryty przez archeologów?

Błagam, Silva – którą.

Baa… mój stały błąd. Już mnie kiedyś reg z tym goniła ;)

Czy widok może być ciężki? Hmm?

Przygniótł go, więc siłą rzeczy musiał być ciężki. XD Poszedł skrót myślowy – ciężki do zniesienia, oczywiście.

deviantart.com/sil-vah

To mam nadzieję, że tekścik o uśmiech przyprawił.

A, przyprawił :)

Czy jeśli na szczycie wyrosłaby pnąca roślina, której pędy rosłyby w dół, można by to uznać za pięcie się w dół…?

Nie, wtedy roślina się płoży. Ulubiona_emotka_Baila.

Ale czy wedle tej definicji miecz nie jest artefaktem dopiero wtedy, gdy zostanie odkryty przez archeologów?

Aaa, złą definicję klikłam! Kuurczaczek. Powinna być ta: https://pl.wikipedia.org/wiki/Artefakt_(antropologia)

Przygniótł go, więc siłą rzeczy musiał być ciężki. XD Poszedł skrót myślowy – ciężki do zniesienia, oczywiście.

Wiem, wiem. Ale jak się nie poczepiam, to pomyślicie, że mnie kosmici porwali XD

Gdzie nie ma zasad, tam są kwasy.

Sympatyczna opowiastka.

Pozdrówka.

O tak, taka krotochwila była mi teraz potrzebna, dzięki :D

Nie wiem czy bardziej podoba mi się sam tekst, czy rozmowy jakie pod nim prowadziliście. Pług Przeznaczenia i te motyki i w ogóle… :D

Jeden jest oręż, zdolen smoka pokonać

jak mi się słowo zdolen podoba hahaha <3 

“Zdolen” to niewątpliwie już archaizm, ale tutaj trafnie i ładnie zastosowany. A “zdolen” tutaj -> http://doroszewski.pwn.pl/haslo/zdolen/

Pozdrówka.

Nie, wtedy roślina się płoży. Ulubiona_emotka_Baila.

A niech to, a już myślałam, że przechytrzę system xDD

Aaa, złą definicję klikłam! Kuurczaczek. Powinna być ta: https://pl.wikipedia.org/wiki/Artefakt_(antropologia)

To wszystko wina gier fantasy, przyzwyczaiły mnie, że jeśli coś nazywa się artefaktem, to jest już lepszym kawałem żelastwa!

Dzięki, Rogerze, Koimeodo!

Pług Przeznaczenia i te motyki i w ogóle… :D

Pługiem może trochę ciężko zabić, ale można nim zaorać XD *ba dum tss*

deviantart.com/sil-vah

:D a jeszcze jakby takiego smoka do pługu zaprząc, to by było ostro zaorane! 

Fajna ta Twoja łopata! :xd

Logika zaprowadzi cię z punktu A do punktu B. Wyobraźnia zaprowadzi cię wszędzie. A.E.

Asylum, cóż za piękny w swojej prostocie komentarz, aż by się chciało powiedzieć taki łopatologiczny ;D 

Wszystko mi zagrało. :-)

Logika zaprowadzi cię z punktu A do punktu B. Wyobraźnia zaprowadzi cię wszędzie. A.E.

Wszystko mi zagrało. :-)

O, no to bardzo fajnie. Dzięki za wizytę, Asylum. :)

deviantart.com/sil-vah

:D a jeszcze jakby takiego smoka do pługu zaprząc, to by było ostro zaorane! 

Jednorożca!

Gdzie nie ma zasad, tam są kwasy.

Lekka, przyjemna i wywołująca uśmiech lektura. Bardzo przyjemnie mi się czytało :)

Wsiadł na konia Rodrik, dobrze mu się działo

Ruszył ku smokowi, w czerep mu zawiało

W dłoni ma łopatę, równo z wiatrem leci

Nagle zahamował!

…

< pełne napięcia oczekiwanie na rozstrzygnięcie>

…

Zleciał mu tupecik!

Ponieważ nie mam zbyt wiele do napisania, niechże za komentarz wystarczy Ci ta jakże durna rymowanka. ;-)

Sama opinia będzie krótka. Fajne. Naprawdę fajne. Lekkie, niewymuszone. Nawet szkoda, że takie krótkie, bo świetnie się bawiłem. Jasne, to nie jest materiał na długą opowieść, ale za to, że Pierre nie wymęczył jakiejś odpowiednio długiej i efektownej pieśni o bitwie (z naciskiem na mniej lub bardziej ambitne próby nadania podniosłości “łopacie”) to Cię Rodrik powinien w cymbał zdzielić.

Hańba Ci! ;-)

Samozwańczy Lotny Dyżurny-Partyzant; Nieoficjalny członek stowarzyszenia Malkontentów i Hipochondryków

Gdzie nie ma zasad, tam są kwasy.

Dzięki, belhaj :)

CM-ie, przepiękny wierszyk, wzruszyłam się!

za to, że Pierre nie wymęczył jakiejś odpowiednio długiej i efektownej pieśni o bitwie (z naciskiem na mniej lub bardziej ambitne próby nadania podniosłości “łopacie”) to Cię Rodrik powinien w cymbał zdzielić.

Biedak Pierre, jak sądzę, będzie czas jakiś leczył traumę, zanim znów zdoła coś skomponować ;)

Dzięki!

deviantart.com/sil-vah

O, uśmiechnęło mi się :) Biedni oni tam wszyscy. Jak się ma Rodrik swoim wyczynem chwalić? Jak ma giermek ów wyczyn w podniosłe słowa ująć? O smoku, który stracił życie już nie wspomnę. Ale podobało mi się :)

Chciałabym w końcu przeczytać coś optymistycznego!

“– Jak to o czym! O Mieczu Prawdy, oczywiście. O legendarnym mieczu, którym walczył król Henryk Nieustraszony na Polach Chwały! Miecz spoczywa tam jako artefakt i przypomnienie poświęcenia, jakim okupiono… Czy ty mnie słuchasz?

Pierre natychmiast odwrócił głowę w stronę rycerza.

– Tak, sir Rodriku.

– W każdym razie – śpiewaj o mieczu!”

“– W każdym razie – śpiewaj o mieczu!” – Wewnątrz dialogu, w którym na dodatek dalej jest wtrącona kwestia opisowa, używanie półpauzy jest mylące. Półpauza oddziela kwestię mówioną od opisu, nie powinna być wewnątrz kwestii mówionej, innymi słowy.

“A, zresztą – machnął ręką z rezygnacją. – Miejmy to za sobą.” –> Po “zresztą” kropka, a “Machnął” wielką literą.

Sympatyczna i lekka opowiastka, aż chciałoby się więcej historii o dzielnym rycerzu i jego leniwym giermku poczytać ;) Uśmiechnęłam się, a bardzo tego potrzebowałam. Klikałabym Bibliotekę, gdybym dotarła tu wcześniej (ale nie dotarłam, bo mi się dopiero dziś znienacka zmienił dzień dyżuru ;p).

"Nigdy nie rezygnuj z celu tylko dlatego, że osiągnięcie go wymaga czasu. Czas i tak upłynie." - H. Jackson Brown Jr

Cześć Silva:-)

ciekawa opowiastka, lekka i zabawna:-) 

pozdrawiam serdecznie

“A, zresztą – machnął ręką z rezygnacją. – Miejmy to za sobą.” –> Po “zresztą” kropka, a “Machnął” wielką literą.

Ja bym to zapisała inaczej, tak:

– A, zresztą – machnął ręką z rezygnacją – miejmy to za sobą.

Potraktowałabym didaskalia jak wtrącenie, bo “A, zresztą” nie nadaje się na zdanie, nie ma sensu. Ewentualnie “A, zresztą…”, a dalej jak proponowała Jose.

Babska logika rządzi!

Irko, joseheim, Olciatko – śliczne dzięki za wizytę i komentarze, cieszy mnie bardzo, że tekst przyprawia o uśmiech :)

Biedni oni tam wszyscy. Jak się ma Rodrik swoim wyczynem chwalić? Jak ma giermek ów wyczyn w podniosłe słowa ująć? O smoku, który stracił życie już nie wspomnę.

I tylko łopata jest zadowolona. Morał z bajki taki, że im mniej oczekiwań, tym mniejsze rozczarowanie. :D

Ja bym to zapisała inaczej, tak:

– A, zresztą – machnął ręką z rezygnacją – miejmy to za sobą.

Faktycznie, podoba mi się ten zapis bardziej od mojego. Aj, aj, musiałabym w końcu przysiąść i wprowadzić te wszystkie poprawki.

deviantart.com/sil-vah

Morał z bajki taki, że im mniej oczekiwań, tym mniejsze rozczarowanie. :D

O, to, to :)

Gdzie nie ma zasad, tam są kwasy.

Zabawne, choć krótkie, a rzecz wyłożona przy pomocy łopaty. Twórczość Pierre’a znalazłam szalenie podobną do niektórych wierszy portalowych poetów, czyli jest OK. ;)

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Bo wiesz, reg, to ta sama nisza ekologiczna XD

Gdzie nie ma zasad, tam są kwasy.

Tarnino, a według mnie to raczej ta sama nisza poetologiczna. ;)

Na korzyść Pierre’a przemawia jednak to, że on te swoje ballady i poema składa na rozkaz, czyli pod przymusem,

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Potrzebujemy kolejnego gifa z Jaskrem :D

Gdzie nie ma zasad, tam są kwasy.

Na korzyść Pierre’a przemawia jednak to, że on te swoje ballady i poema składa na rozkaz, czyli pod przymusem

A może portalowych poetów też ktoś przymusza do pisania, a potem wrzucania na portal? Wy się śmiejecie, a tu się dzieją prawdziwe ludzkie dramaty. XD

Dzięki za wizytę, reg!

Nie widziałam Netflixowego “Wiedźmina”, ale im dłużej patrzę na te gify, Tarnino, tym coraz bardziej podoba mi się ta wersja Jaskra :D

deviantart.com/sil-vah

Sugerujesz, Silvo, że portalowi poeci składają swoje rymowanki za sprawą osobistych sir Rodrików, grożących im mieczo-łopatą?

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Wy się śmiejecie, a tu się dzieją prawdziwe ludzkie dramaty. XD

Hannibal Lektur ich ściga XD

Też nie widziałam Wiedźmina, ale nie mogę znaleźć gifów z Zamachowskim. Mówi się trudno i wkleja się dalej XD

Gdzie nie ma zasad, tam są kwasy.

Sugerujesz, Silvo, że portalowi poeci składają swoje rymowanki za sprawą osobistych sir Rodrików, grożących im mieczo-łopatą?

Albo grabiami. Albo motyką. Albo widłami… Jak się okazało w toku dyskusji, możliwości jest sporo ;)

A Hannibal Lektur brzmi jak pomysł wart co najmniej własnego szorciaka. XD

deviantart.com/sil-vah

A Hannibal Lektur brzmi jak pomysł wart co najmniej własnego szorciaka. XD

Popieram :)

Known some call is air am

Chcę dwadzieścia procent XD

Gdzie nie ma zasad, tam są kwasy.

Hannibal ante portal! ;-)

Babska logika rządzi!

Lekko, sympatycznie i przyjemnie :) Podobało mi się, gdybym dotarła wcześniej z pewnością klikałabym bibliotekę :)

Dziękuję, katiu :)

deviantart.com/sil-vah

Bardzo przyjemny i dowcipny tekst. Choć smok pewnie by się z tym nie zgodził…

Dzięki za komentarz i wizytę, zygfrydzie :)

Przy okazji, wprowadziłam poprawki, chyba większość tego, co zostało wyszczególnione w komentarzach, parę wskazanych fragmentów postanowiłam zachować bez zmian. Nie wiem, jak to się stało, że dopiero dzisiaj siadłam do edycji :o

deviantart.com/sil-vah

No zgrabnie napisane, taka opowiastka o rycerzu i smoku w sam raz na niedzielne popołudnie. Łopata też mi przypadła do gustu, choć z drugiej strony mit potężnego, straszliwego smoczyska trochę pryska po tej historii (:O) → No bo ubity łopatą, hmmm… ciężko byłoby teraz pobić rekordzistę w ubijaniu smoków. Myślę, myślę, nie wiem… patelnią ;D? 

A tak ogólnie i na serio, miło się czytało i przyśpiewki też niezłe. Pozdrowionka! 

Do góry głowa, co by się nie działo, wiedz, że każdą walkę możesz wygrać tu przez K.O - Chada

Nie jestem adresatką taki szorciaków – poprawnie napisane, sprawnie poprowadzona historia z żarcikiem. Jednak nie jestem miłośniczką czytania tych samych, ogranych motywów. Fajne ćwiczenie, ale jak dla mnie nic więcej. Ale to nic złego, żeby szorciak był też taką formą długiego kawału. No bo w końcu wyszło jednak zabawnie :)

choć z drugiej strony mit potężnego, straszliwego smoczyska trochę pryska po tej historii (:O) → No bo ubity łopatą, hmmm…

Myślę, że to nie wina smoczyska, po prostu rycerz był za dobry w swoim fachu ;) Dzięki za wizytę i komentarz, NearDeath!

Deirdriu, koniec końców jeszcze się taki nie narodził, co by wszystkim dogodził, ale i tak fajnie, że wpadłaś z komentarzem :)

deviantart.com/sil-vah

mit potężnego, straszliwego smoczyska trochę pryska po tej historii

Jakby to było coś złego… :)

Gdzie nie ma zasad, tam są kwasy.

Przyjemne, zabawne. Z tego co widzę, fantasy nie pojawia się na portalu zbyt często, tym bardziej przyjemnie mi się czytało. :)

Jedyna uwaga (możliwe, że już czepialstwo): na początku używasz zamiennie słów "zbroja" i "pancerz". Przy czym ten drugi to raczej kolczuga (stąd: "pancerni"), a z opisu wynika raczej zbroja płytowa. Pozdrawiam. :)

Oj tak, mi też brakuje typowego fantasy na portalu. Nieustannie noszę się z zamiarem, że w końcu coś takiego wyprodukuję i zamieszczę tu efekt. :)

Jedyna uwaga (możliwe, że już czepialstwo): na początku używasz zamiennie słów "zbroja" i "pancerz". Przy czym ten drugi to raczej kolczuga (stąd: "pancerni"), a z opisu wynika raczej zbroja płytowa.

No popatrz, nie wiedziałam o tym. Zawsze jakoś tak “pancerz” kojarzył mi się z całością żelastwa, jakie się na sobie nosi…

Fajnie, że wpadłeś :)

deviantart.com/sil-vah

Mnie też, ale PWN jest innego zdania: https://sjp.pwn.pl/sjp/pancerz;2570425.html

Gdzie nie ma zasad, tam są kwasy.

Hmmm. Toż pancerzyk może być nawet chitynowy… Mnie się wydawało, że to każda noszona ze sobą bariera, za którą się chroni właściciel.

Babska logika rządzi!

Z drugiej strony, jak tak patrzę na definicję podesłaną przez Tarninę:

1. «część zbroi rycerskiej, kaftan skórzany albo druciany pokryty żelaznymi płytkami; później też: zbroja złożona z dwóch blach osłaniających piersi i plecy»

Skoro mowa o “dwóch blachach”, to mi to całkiem pasuje do zbroi płytowej.

deviantart.com/sil-vah

Racja, Silva. Napierśnik i naplecznik to te dwie blachy :)

Known some call is air am

Czyli jednak czepialstwo moje, a sprawa jest bardziej złożona. Przepraszam. ;)

Skoro mowa o “dwóch blachach”, to mi to całkiem pasuje do zbroi płytowej.

Ale w zbroję płytową powinien być zakuty całokształt Grzmisława Rodrika. Chyba… Te dwie blachy to umundurowanie policji w Ankh-Morpork przecież.

Gdzie nie ma zasad, tam są kwasy.

Dlaczego? Może Rodrik nie nosił zbroi typu “full plate”, a jedynie napierśnik z naplecznikiem, z przeszywanicą od spodu, zaś nogi i ręce chronił mu kaftan kolczy.

Known some call is air am

A to pytanie do autorki.

Gdzie nie ma zasad, tam są kwasy.

Jako że w tekście nie jest to sprecyzowane (chyba, już sama się gubię), pozwolę sobie nie rozwiewać wątpliwości. Domysł Outty mi się podoba. ;)

deviantart.com/sil-vah

Hej Silvo! 

Bardzo, bardzo, bardzo mi się podobało! Napisane lekko i przyjemnie, sama historia prosta, ale okraszona humorem przez co wciągająca i sympatyczna. Chciałbym zobaczyć ilustracje do tego szorta. ;D

Jedyne, na co mogę pomarudzić, to przeskoki w czasie, ale to dlatego, że chciałbym posłuchać o sir Rodriku trochę więcej. I sądzę, że coś za łatwo mu poszło w znalezieniu miecza i w walce ze smokiem, ale humorystyczna konwencja to usprawiedliwia. 

Fajne postaci. Szukałem właśnie takich do jednego pomysłu na drabbla/szorta. :P

"Odpowiedz najpierw na jedno ważne pytanie: czy umysł istnieje?" - Golodh, "Najlepsze teksty na podryw, edycja 2023"

Zawsze miło Cię zobaczyć, Gekikaro :D I bardzo mi miło, że szorcik się spodobał. Dziwne pomysły czasem fajnie wychodzą.

Chciałbym zobaczyć ilustracje do tego szorta. ;D

Właściwie to tak sobie myślę, że wersja audio mogłaby być bardziej barwna. Te odgłosy uderzania, najpierw tępe i głuche, a potem mokre i mlaskające… ;)

Jedyne, na co mogę pomarudzić, to orzeskoki w czasie, ale to dlatego, że chciałbym posłuchać o sir Rodriku trochę więcej.

Widzę, że sir Rodrik ma pewien potencjał. Jak mi wpadnie do głowy jeszcze jakiś szalony pomysł z nim, to pewnie zrealizuję ;D

Fajne postaci. Szukałem właśnie takich do jednego pomysłu na drabbla/szorta. :P

Ohoho. Zdradzisz coś więcej?

deviantart.com/sil-vah

Właściwie to tak sobie myślę, że wersja audio mogłaby być bardziej barwna.

Uderzaj do Kameleona :)

Gdzie nie ma zasad, tam są kwasy.

Ohoho. Zdradzisz coś więcej?

To bym musiał zdradzić puentę, bo to bardzo krótka historia. :)

"Odpowiedz najpierw na jedno ważne pytanie: czy umysł istnieje?" - Golodh, "Najlepsze teksty na podryw, edycja 2023"

Uderzaj do Kameleona :)

A ostatnio nawet napatoczyłam się na ten wątek. Przemyślę ;)

deviantart.com/sil-vah

Posłuchałam rady cioci Tarniny i każdy chętny może od dziś tekstu sobie posłuchać w wersji audio <3

deviantart.com/sil-vah

Ciocia Tarnina się cieszy i też posłucha, ale później

Gdzie nie ma zasad, tam są kwasy.

Łopatologia w najlepszej wersji :)))))))))))) Chyba posłucham też, tak mi się spodobało

Łopatologia, to słowo nabiera innego znaczenia :D o tak, polecam wersję audio ^^

deviantart.com/sil-vah

Przesłuchałem Dobra, ale wolę Twoją wersję pisaną. Więcej wyobraźni można uruchomić.

Sympatyczne :)

Przynoszę radość :)

O tak, bardzo podoba mi się jego wersja :D Dzięki!

deviantart.com/sil-vah

Pomysłowe, lekkie, przyjemne, zabawne i dobrze wykonane.

Dziękuję.