Miodku złoty, rzeźb potoki, lej się lej, póki kto nie padnie, hej!!!

&oac"Późny wieczór, szósty dzień tygodnia, dnia pańskiego dwieście dwudziestego trzeciego, ery pierwszej, pobłogosławcie Bogowie miłościwie nam panującemu władcy. Kraj bogaty, miód, wódka, wino, co tylko zechcecie rzekami płyną żłobiąc drogi w sękatych blatach stołów podmiejskiej oberży. Roztańczone światło świec i wesołego, głośno trzaskającego kominka barwi strugi szlachetnych trunków złotem, a długie, dorodne, splątane brody przysadzistych krasnoludów mienią się tęczami barw. A i jaki skacowany czarnomagik się znajdzie chrapiący pod ladą. Słowem– krajobraz urodzaju i powszechnej szczęśliwości. Gwar rozmów, tupot stup, jazgotliwe brzdęki skrzypeczek dręczonych przez jakiegoś gnoma w kącie, piski dziewcząt poddawanych przyjacielskim zaczepkom bywalców karczmy."

-Wszystko to– chłop rozłożył szeroko ręce próbując objąć tym gestem każdy zakamarek pomieszczenia– wprowadza w miłą atmosferę, rzekłoby się, aż chce się żyć i bajdurzyć. Tedy i ja wam powiem, historyję, co to się pewnego zimowego dnia w tym samym miejscu, w tych samych okolicznościach wydarzyła, ino ludu trochę więcej wysypało, bo to dzień po ślubie takiej parki było. Co to pan młody wyprawiał w nocy, że po całym mieście było słychać, tyż warto rzeknąć, jeno to insza bajka. Było tedy tak…

-Uhh, ty kaczy zadku, moja babka więcej od ciebie wypije! -

"Krzyknął dobrze podchmielony krasnolud, wyśmiewając swojego konkurenta w piciu na czas. Prawda, że efekt popsuło trochę, gdy chwilę później zachwiał się i z głośnym uderzeniem spadł ze stołka, chwały mu jednak nie mogła odebrać nawet głośna reakcja zebranych. Gdy wszyscy zdołali już zaczerpnąć tchu a gderający pod nosem krasnolud z niewielką pomocą wgramolił się z powrotem na taboret, konkurs mógł być kontynuowany."

-A szło tu, powiadam wam, o wielką stawkę.– prawił chłop.

"Otóż zwycięzca nie tylko miał otrzymać tytuł brodacza roku, ale również dostawać darmowe piwo przez tydzień, zdobyć mieszek złota i noc z najbardziej obdarzoną przez Bogów niewiastą w mieście. Prawda, ostatnia część nagrody nie została w tym momencie jeszcze ustalona z samą zainteresowaną, ale wiadomo, że po kilku (nastu) kuflach dobrego trunku świat z chęcią przyjmuje wszystko, co jesteśmy mu gotowi zaoferować. Rywalizacja trwała w najlepsze i byłby to najzupełniej zwyczajny, normaln y dzień w królestwie gdyby nie niezwykłe, mroczne i tajemnicze wydarzenia, które zaraz potem nastąpiły."

-Powiadam wam, jam dobry chłop i z magiją to nic a nic mi nie styczno, ino co to czarowników wędrownych na placu, co niedziela widuję, jednak tego dnia, ja wam to mówię, wydarzyły się rzeczy magiczne, straaaszne… -"Aby dodać prawdziwości swojej opowieści chłop dobitnie zaakcentował ostatnie słowo."

"Otóż, znajoma nam już parka była to w połowie pojedynku, gdy nagle, z podwórza, rozległy się tajemnicze odgłosy. Śnieg zacinał srodze, przeto kto na pomyślunku zdrowy siedział w ciepełku przy kominku, albo w łożu w domostwie. Gości nikt się nie spodziewał, imaginujcie sobie tedy, jako wszystkich zdziwił tupot końskich kopyt na drodze, która kocimi łbami wyłożona byłą główną drogą do miasta, dlatego też przez chłopów– z rozkazu księcia– czyszczona co wieczór była, nawet w niepogodę. A stuki podkutych, jak pewno każdy kowal z dobrym słuchem słyszał, drogą stalą wykonanych podków coraz to się zbliżały. Gdy były już niemal u drzwi usłyszeli zebrani rżenie końskie, a tak donośnie i przejmujące, że wszystkich naraz dreszcz zdjął.

Smyczek się ze strun ześlizgnął ze zgrzytem, służka stanęła w drzwi wgapiona i nie zwracała już uwagi na dłoń dziadka spoczywającą na jej pośladku, krasnoludy zatrzymały kufle w połowie drogi do ust. Naraz potężne drzwi gospody rozwarły się z trzaskiem uderzając o ścianę, a do wnętrza wkroczył, tupiąc podkutymi butami, wysoki jegomość. Jeno spojrzysz, powiesz, że diabeł jakiś wcielony. Twarz osłonięta, omotana w długi kaptur, cały w czerni, długa peleryna spływa z ramion. Gdy nieznajomy rozłożył ręce i oparł je na biodrach zobaczyli równie ciemne niby krucze skrzydło, albo jaka południowa noc kaftan, przednie wykonany, z najlepszej skóry. Takie same spodnie, długie buty do jazdy konnej. Wszystko to poprzeszywane stalowymi blaszkami i srebrnymi ćwiekami, widać przyjezdny nocnych marków się nie obawiał.

Na ten widok też, jeden zakurzony, oklejony pajęczynami wampir razem z kuflem stoczył się po schodach do piwnicy. Wszyscy wyraźnie usłyszeli, gdy dotarł do celu, przybysz jednak, niczym apostoł apokalipsy, jako bóg śmierci, nawet głowy nie odwrócił. Wszyscy w zniecierpliwieniu oczekiwali na jakiś jego ruch, każdy niepewny, co uczynić. A widok był też tak niezwykły, że co strachliwsi spoglądali niepewnie pod blaty ław i stołów. Otóż stał ten jegomość w wejściu cały mroczny, nic ino ciemna chmura zeszła z nieba, a za nim zawieja wsypuje się do wnętrza izby, dalej jeszcze okrutne bydle, olbrzymi kary koń błyska ino tymi swoimi ślepiami demonicznymi i prycha kudłami pary.

Chwila się dłużyła, wszyscy wciąż trwali w bezruchu.

W końcu, po zdawałoby się, latach, nieznajomy poruszył się, zamknął drzwi, podszedł do szynkwasu i oparł się o niego niedaleko toczących dopiero co bój krasnolud ute;w. Odgarnął kaptur, a wtedy… Oczom zebranych ukazała się piękna złotowłosa elfka, gniewnie patrząca po wszystkich."

-Każdy też ją znał, bo jak to nie znać naszej księżniczki, pięknej, wspaniałej znawczyni trunków?-pytał chłop.

"Kobieta wykrzywiła wargi i wykrzyknęła"

-Toście się przerazili, co, szczurze syny? W domu wam dzieci do łóżka kłaść a nie na wojny wyruszać, tchórzliwe zające! Barman, dawaj mi no zaraz miodu! A wy! -"Spojrzała na dwóch konkurentów" -Jak śmieliście mnie nie powiadomić o konkursie?! Zapłacicie mi za to! – "Mówiła już mocząc usta w złotym płynie."

-Tak i oto, młodzi panowie, szlachetne niewiasty, mielimy tu i chwile szczęśliwe i chwile grozy.-podsumował chłop. -Zapewne wspominać mi nie trzeba, kto ów turniej wygrał, ani że z uroków pięknej, obdarowanej przez Bogów dziewoi nie skorzystał. Szkoda, powiadam wam, szkoda. Gdybym ja miał tak ze dwadzieścia wiosenek mniej… Ale to już inna historia.