Morderca

„Morderca”

Obudziła się o północy i wiedziała, że coś jest nie tak. Po pierwsze była ubrana w spódnicę i bluzkę, którą zazwyczaj wkładała tylko na dyskotekę. Drugą niepokojącą rzeczą było to, że nic nie pamiętała. Także wiszące z sufitu haki, zapalone świece mówiły jej, że niekoniecznie znajduje się w swoim pokoju. Dziewczyna tak naprawdę bała się, dopiero, gdy odkryła, że została przykuta kajdankami do starego żeliwnego grzejnika.

– Na pomoc! – krzyknęła, jednocześnie próbując wyrwać się z ucisku kajdanek na jej lewej nodze.

Jednak nikt jej nie odpowiadał. Dziewczyna słyszała tylko wiatr za oknem grający na strunach z gałęzi.

– Na pomoc, dlaczego jestem przykuta! – Dziewczyna po raz kolejny próbowała się wyrwać z ciasno zamkniętych kajdanek.

– Szkoda takiego makijażu, by łzy całkowicie go zniszczyły – odezwał się tajemniczy głos dobiegający gdzieś z głębi pomieszczenia.

– Kim jesteś i czego ode mnie chcesz!

– Przypomnij sobie, kiedy byłaś w podstawówce. – Wszyscy śmiali się ze mnie, że wyglądam jak pedał. Byłem ciągle przez Was poniżany i wyśmiewany – odpowiedział głos mężczyzny.

– Damian, to ty? Oszalałeś! Uwolnij mnie natychmiast!

– Nawet nie pamiętasz, jak miałem na imię, głupia idiotko – odparł z pogardą mężczyzna.

– Ale dlaczego! Co ja Ci takiego zrobiłam! To było dwadzieścia lat temu!

Dziewczyna nie otrzymała odpowiedzi. Czekała na nią, ale jedyne co słyszała, to tylko wiatr, delikatny oddech szaleństwa.

– Pomocy! Pomocy! Błagam! Niech mi ktoś pomoże! – Dziewczyna próbowała się wyrwać z kajdanek i jedynym tego efektem był ból, i krwawe rany na nodze.

W pomieszczeniu panował półmrok. Zapalone świece potęgowały strach do tego stopnia, że dziewczyna zaczęła cała się trząść. – Trauma odbierała jej trzeźwość umysłu i umiejętność realnej oceny sytuacji. Przestała krzyczeć i tylko mamrotała coś pod nosem.

Po dłuższej chwili usłyszała kroki. Jej oddech był teraz szybszy. Zbliżał się, ten, którego imienia nie pamiętała i smutna przeszłość sunęła po swoją krwawą zapłatę.

Morderca z łopatą wyszedł z cienia i stawił się przed swoją ofiarą. Wpatrywał się w nią, jednak ona nie widziała jego twarzy. Nie odważyła się spojrzeć prosto w oczy swojemu oprawcy.

Nikt nie wiedział, co będzie dalej. Szaleniec wpatrywał się w jej kruche ciało, po czym oparł łopatę o ścianę.

Dziewczyna drgnęła, przycisnęła dłonie do piersi w momencie, gdy oprawca sięgnął ręką do kieszeni swoich spodni. Wyjął miarkę krawiecką, po czym próbował zmierzyć wzrost siedzącej na podłodze dziewczyny, jednak ta zaczęła się szarpać i krzyczeć utrudniając wszystko.

Szaleniec westchnął zrezygnowany i rzucił miarkę w kąt.

– Dwie takie kruszynki bym zmieścił. Szkoda drewna – powiedział zrezygnowany mężczyzna.

Po dłuższej chwili szaleniec wyciągnął z wielkiego pudła, elektryczne nożyce do cięcia metalu. Dziewczyna przełknęła ślinę i zaczęła nerwowo rozglądać się za czymś do obrony. Wiedziała, że to już jej koniec i czuła, że śmierć będzie bolesna. Nie wiedziała tylko jak bardzo.

Ofiara szarpała się, po raz kolejny próbowała wyrwać nogę z kajdanek, czego skutkiem były tylko kolejne i poważne zranienia, i krwawienie kostki. Wiedziała, że na panikę było już za późno. Rozwarte elektryczne nożyce zostały osadzone niespodziewanie na rurze prowadzącej do grzejnika. Oprawca włączył zasilanie i rura została przecięta. Została jeszcze jedna na dole grzejnika. Dziewczyna z ulgą obserwowała, że mężczyzna obcina dolną rurę. Tym razem całą podłogę zalała cuchnąca woda ze starego grzejnika, oraz szlam, brudząc nogi i spódnicę ofiary. Dziewczyna czuła w głębi serca dziwną ulgę.

Nie odważyła się do niego odezwać. Czekała co będzie dalej. Tymczasem mężczyzna zdjął żelastwo ze ściany i odpiął z grzejnika kajdanki, a gdy już to zrobił, spytał wystraszoną dziewczynę:

– Ile ważysz?

– Czterdzieści, czterdzieści pięć – odparła dziewczyna, patrząc z niedowierzaniem na odpięte kajdanki.

Ofiara oprzytomniała, wstała energicznie i z impetem wyrwała się w kierunku okna, jednak coś ją zatrzymało. Jakaś siła nie pozwoliła jej biec dalej.

Okazało się, że morderca przywiązał do nogi ofiary cieniutką plastykową linkę. Dziewczyna upadła z impetem na ręce, jednak nie to było najgorsze. Morderca dokładnie wyliczył, gdzie dziewczyna upadnie i w tym miejscu rozsypał pełno szkła, które pokaleczyło jej drobne dłonie.

– Wiem dobrze, że z tą wagą to trochę zaniżasz – odparł szaleniec z szyderczym uśmiechem. – Grzejnik idealnie pociągnie Cię na dno jeziora – dodał, po czym zatrzasnął z powrotem kajdanki dziewczyny na jednym z żeber grzejnika.

Podobno ktoś widział o dwunastej w nocy, mężczyznę taszczącego ciężki żeliwny grzejnik i przykutą do niego, zakneblowaną, i poranioną młodą kobietą, która wszelkimi sposobami próbowała się wyrwać. Z relacji anonimowego świadka wynika, że ów mężczyzna wrzucił grzejnik wraz z dziewczyną na łódź, po czym obydwoje odpłynęli w siną dal.

Koniec

Proszę o opinie. Jest tutaj jeden błąd wrzucony specjalnie: Kto odkryje, ten jest super:)

KrystynaUczySięPisać

– Na pomoc! – Krzyczała dziewczyna – krzyczała (małą literą)

Po co chciała odgryźć rękę skoro kajdanki miała na nodze?

Dlaczego mim skoro gada do dziewczyny.

Więc wystarczy, grzejnik idealnie pociągnie Cię na dno jeziora – cię (małą literą, bo to proza, a nie list)

Mim miał na sobie przerażającą maskę mima – a to dopiero zaskoczenie

zostały osadzone na rurze prowadzącej do grzejnika. Oprawca włączył zasilanie i rura została przecięta. Została jeszcze

Nic z tego tekstu nie wynika i za dużo niedopowiedzeń. Jakim cudem dziewczyna znalazła się w tym dziwnym miejscu? Głos zza ściany – nie wyjaśniasz. Mim ma zamiar zabić – dlaczego – nie wyjaśniasz.

Miałeś pomysł, spisałeś go, ale do nie zupełnie nie trafił.

"Czasem przypada nam rola gołębi, a czasem pomników." Hans Ch. Andersen ****************************************** 22.04.2016 r. zostałam babcią i jestem nią już na pełen etat.

Skoro przykuta do grzejnika, to nie do rurek doprowadzających wodę. Skoro mim pozdejmował kajdanki z przeciętych rurek, to mogła próbować nawiać. Albo walczyć…

» Mim z łopatą stał metr od dziewczyny. Wpatrywał się w nią, jednak ona nie widziała jego twarzy, gdyż miał na sobie przerażającą maskę mima. « ==> jak wiele znasz osób, potrzebujących niepotrzebnych dookreśleń?

Scena, bardzo niewiele mówiąca.

Jeden błąd, powiadasz? :)

Zgadzam się z przedpiścami, że niewiele z tej scenki wynika. A fantastyki widzę jeszcze mniej. O związek treści z tytułem też trudno.

– Na pomoc! – Krzyczała dziewczyna próbując wyrwać się z ucisku kajdanek na jej lewej nodze.

Przecinek po “próbując”. W ogóle z interpunkcją nie jest nadzwyczajnie. Błąd w zapisie dialogu. Zajrzyj tutaj:

Mini poradnik Nazgula: http://www.fantastyka.pl/hydepark/pokaz/12794

Klasyczny poradnik Mortycjana: http://www.fantastyka.pl/hydepark/pokaz/2112

– Szkoda takiego makijażu, łzy go całkowicie zniszczyły

Spała w makijażu? Bo nie wspominasz, że jest tym faktem zaskoczona, więc to chyba nie mim jej namalował.

miał na sobie przerażającą maskę mima.

To oni noszą maski? Krosny jakoś sobie radzi bez. No i ten… mimika chyba na tym cierpi. ;-)

Edytka: Aha, wydaje mi się, że grzejnik pociągnąłby na dno każdego, nie tylko chudziutką dziewczynę.

Babska logika rządzi!

Co ja właśnie przeczytałem? Mim trollorollo?

Najlepiej pisałoby się wczoraj, a i to tylko dlatego, że jutra może nie być.

Dzięki, dzięki, biorę się za poradniki:)

Jesteście SUPER:)

KrystynaUczySięPisać

Scenka nawiązująca lekko do horrorów z serii Piła.

Wiele nieścisłości, a największa to kobieta przyznająca się (i nie znająca dokładnie) do swojej wagi.

Abstrakcja większa niż mim-zabójca…

Najpierw piszesz, że dziewczyna była przykuta za lewą nogę a potem, że chciała sobie odgryźć dłoń.

Może to późna pora, może nadmiar kawusi, ale nie mogę się przestać chichrać z tego kaloryfera. Jak sobie wyobrażę, że koleś tachał kaloryfer i 40-45 kg dziewczyny do jeziora, to normalnie lepsze niż Monty Python!

Hmm... Dlaczego?

A tak konkretnie, ssj333 – czy zechcesz wyjaśnić, co miałeś nadzieję opowiedzieć tą nad wyraz zwięzłą i tyleż mało czytelną, co źle napisaną, scenką?

Domyślam się, że chciałeś uraczyć nas opowiastką zabawną, humorystyczną, zakrawającą na parodię, no ale, niestety, wyszło jak wyszło. :-(

Wiszące ostro zakończone haki… – Czy to były wiszące ostro i zakończone haki, czy może wiszące i ostro zakończone haki…? ;-)

Mim z łopatą stał metr od dziewczyny. Wpatrywał się w nią, jednak ona nie widziała jego twarzy, gdyż miał na sobie przerażającą maskę mima. – Po czym poznać, że ktoś skrywający się za maską, jest mimem? Czy maskę, jak można zrozumieć, miał na całym sobie? ;-)

…powiedział Mim, po czym zatrzasnął kajdanki… – Dlaczego wielką literą?

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Faktycznie, miała kajdanki na nodze, ale odgryzła sobie rękę. – Niech już tak zostanie. Stworzyłem coś psychodelicznego.

KrystynaUczySięPisać

Powiedzmy sobie tak. Była tak wystraszona, że odgryzła sobie rękę:)

Noga gorzej smakuje:)

KrystynaUczySięPisać

Patrz, a ja myślałam, że to ten celowy błąd… Kicha trochę, miałam nadzieję, że będę “super".

Hmm... Dlaczego?

Drewian, chyba było jednak więcej błędów:)

Ciągle się uczę:)

KrystynaUczySięPisać

Dziewczyna tak naprawdę bała się, dopiero, gdy odkryła, że została przykuta kajdankami do starego żeliwnego grzejnika.

Chyba przestraszyła się dopiero wtedy. No i musiała dotąd budzić się w różnych dziwnych miejscach, skoro z początku nie zrobiło na niej większego wrażenia przebudzenie w nieznanym pokoju, z hakami przymocowanymi do sufitu. ;) Poza tym, wcześniej zwróciła uwagę na to, jak jest ubrana, niż na to, że została przykuta do grzejnika?