Znikające klucze

Biedaczka znowu zgubiła klucz. Zawsze go gubiła, gdy bardzo się jej śpieszyło. Jeżeli go nie znajdzie, nie dotrze do Chin. Bo jak to tak za granicę bez klucza? A nawet gdyby tam dotarła, to przecież każdy zaraz by poznał, że to „ta mała, co klucze gubi”. Z pewnością jakaś głupia, nieopierzona blondynka. Tak by myśleli. A przecież ona nawet nie może być blondynką. Poza tym to nie jej kolor. Jakiś taki ze złą sławą.

– Dlaczego klucze mają to do siebie, że znikają zawsze wtedy, gdy są najbardziej potrzebne? A potem tyle czasu traci się na szukanie! – smutno westchnęła kaczka krzyżówka.

Koniec

Komentarze

Sympatyczny pomysł, puenta zaskoczyła. Ale nad interpunkcją mogłabyś jeszcze chwilkę popracować.

Babska logika rządzi!

Madeline, cieszę się, że spróbowałaś, bo wyszło ślicznie. I zakończenie nieoczekiwane. ;D

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Interpunkcja! Chyba nigdy się nie nauczę… :c

A za miłe słowa dziękuję, starałam się. Ogólnie rzecz biorąc, to dopiero dzisiaj doczytałam coś o tych drabble (odmienia się?) i trochę bałam się, że zrobię jakiś oczywisty błąd.

Kill the Moon

Malutki błąd jest – brakuje jednego słowa, jest tylko dziewięćdziesiąt dziewięć. :-(

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Hmm.. chyba nie do końca rozumiem o co tu chodzi.

Nigdy nie mów nigdy!

Tak się właśnie zastanawiałam, jak to na końcu zakręcisz, bo nie przychodziło do głowy, o czym naprawdę czytam. No i, przyznaję, zaskoczyło :)

Czuję się zaskoczona i uśmiechnięta.

"Czasem przypada nam rola gołębi, a czasem pomników." Hans Ch. Andersen ****************************************** 22.04.2016 r. zostałam babcią i jestem nią już na pełen etat.