- Opowiadanie: Anique92 - Smokowita, czyli jak nie zwariować wśród smoków, ognia i dymu z uszu

Smokowita, czyli jak nie zwariować wśród smoków, ognia i dymu z uszu

Co otrzymamy z połączenia szalonego rodzeństwa, smoczego rycerz i grupy przyjaciół ze smoczą krwią? Szalony pościg, pojedynek i … wiele zabawy.

Dyżurni:

Finkla, bohdan, adamkb

Oceny

Smokowita, czyli jak nie zwariować wśród smoków, ognia i dymu z uszu

– Powtórz to jeszcze raz! Powoli i od początku! – Mimena patrząc na kulącego się brata chciała się roześmiać. I gdyby nie śmiertelnie poważna sytuacja miałaby ubaw widząc dwumetrowego osiłka ,jej młodszego braciszka, kurczącego się pod jej wściekłym wzrokiem. Wielki ,potężny facet unikał patrzenia na posiadającą “imponujące” metr sześćdziesiąt wzrostu rudowłosą kobietę.

Firen westchnął ciężko przeczesując dłonią czerwono-czarne włosy.

– Dwa miesiące temu zaczepił mnie jakiś facet. Dał wizytówkę ze słowami ,że po 21 urodzinach będę potrzebował jego pomocy. Wziąłem kartonik i już miałem go wyrzucić kiedy podbiegła do mnie Karmana. No i …

– Zaprosiłeś ją wreszcie na Festiwa Ognia? – zapytała rozbawiona Mimena.

– Właściwie … to Karmana zaprosiła mnie. Krocząc oświadczyła ,że albo pójdę jako jej partner albo zrobi coś drastycznego. Wspomniała chyba coś ,że znajdę maść rozgrzewającą w spodenkach.

– Słucham?! – zapytała chichocząc Mimena.

– Kiedy powiedziałem ,że chciałem ją zaprosić … odwołała swoją ofertę i kazała mi bardzo ładnie ją poprosić bo “musiała stracić cierpliwość ,żebym ruszył swój zgrabny tyłek”. Jej słowa.

– Super. Nareszcie. A co z karnecikiem od pana tajemniczego?

– Wrzuciłem do torby i zapomniałem. Ale po przyjęciu urodzinowym …

– Braciszku – wyszeptała delikatnie, obejmując drżące barki Firen’a.

– Wróciliśmy do domu po przyjęciu. Byłem szczęśliwy, w głowie mi szumiało. Zanim wskoczyłem pod prysznic spojrzałem w lustro i … zamarłem. Moje oczy … były szmaragdowe z żółtymi, owalnymi źrenicami. Chciałem krzyknąć ale  rozciąłem sobie wargę kłem . . . cholernym kłem. Z ust i uszu wydobywał się srebrny dym! – Firen wziął głęboki oddech i popatrzył na swoją dużą-małą siostrę. Była jego kompanem w wybrykach, strażnikiem i spokojem w szalejącym świecie.

– Po chwili wszystko zniknęło! Oczy były fioletowe jak zawsze. Czarne źrenice , zwykłe zęby. Dym rozwiał się i patrzyłem znowu na siebie. Wierzyłem . . . chciałem wierzyć ,że wypiłem za dużo Tentakuli albo zaszkodził mi Chmurny pył. Wmówiłem sobie ,że ta półzmiana nie miała miejsca.

– Spokojnie Olbrzymie. Ja udałabym się do Centrum na skan mózgu – powiedziała Mimena próbując pojąć co do cholery działo się wokół niej – Co dalej Firen?

– Minęły dwa dni. Wszystko było w porządku. Żadnych oznak, półzmian. Aż ten piep….

– Słownictwo! – warknęła Mimena jak zwykle kiedy jej "mały" brat przeklinał. Przywilej starszej siostry.

– Aż ten wieprz Winnos – zawarczał – przysiadł się do nas w knajpie. Byłem z paczką w Komodorze na obiedzie. Było spokojnie dopóki ten … idiota nie przylazł z najobleśniejszym uśmiechem jaki widziałem. Powiedział ,że Rada uchwaliła po 123 latach Kodeks Czystości. Każdy ze smoczym DNA przekraczającym 11%  będzie zmuszony do zgłoszenia się na sterylizację i Oznakowanie – na widok szoku siostry Firen kontynuował – Każdy "Nieczysty" będzie miał tatuaż na twarzy! Skroń ,policzek ,szyja i bark. Nieważny wiek! Nie wiem jak chcą to zrobić ale – wściekłość na nowo wybuchła w zazwyczaj łagodnych fioletowych oczach chłopaka.

– DNA smoków objawia się w oczach i … na plecach – wyszeptała Mimena przypominając sobie dawno zapomniany projekt z biologii – Szmaragdowe plamy na tęczówkach i obraz smoka. Tym większy im więcej smoczego DNA. Tylko 15% ze smoczych może dokonać zmiany.

– Tak ,będą łatwym celem dla Rady.

– O bogini Teness. Karmana i jej siostrzyczka.

– I cała rodzina około 45%. Lurken 68%.

– Pani Niebios!

– Jeszcze ich nie dorwali , zaczną procedurę za miesiąc. Kto może ucieka do Infernom lub Skyenu. Staramy się ,żeby smoki i smoczy  wiedzieli i znikali jak najszybciej. Nie wiemy jak zareaguje społeczeństwo – smutek i złość zabarwiły pomruk Firena a Mimena patrzyła na wspaniałego mężczyznę.  Troszczył się o zupełnie obcych ludzi bo nie mogli się broni. Nie tak skutecznie jak on.

– A ty Olbrzymie, ile smoka?

– Niemal całkowity Skyfir – szepnął.

– Mama i tata wiedzą?

– Bez oznak może nie sądzili ,że to potrzebne. Oczy fioletowe, plecy gładkie.

– Oprócz katany z sentencją – powiedziała z uśmiechem kobieta.

– Tak ,siostro. Tylko katana między łopatkami.

– Ale jak Firenie? Ani dziadkowie. Ani rodzice. Ani ja …

– Oni nie. MY tak! – Firen położył nacisk na udział siostry.

– Ja?! Ale nigdy nie doświadczyłam półzmiany.

– Jestem prawie pewien ,że rodziców i dziadków smocze geny przeskoczyły … liczyli, że nas też to przeskoczy. W naszej rodzinie zebrała się duża pula smoczych genów.

– Ale … Wystarczy po kilkadziesiąt procent. Smocze geny są silne więc…

– Nastąpiła kumulacja. Z powodu jakiegoś defektu genetycznego nic tego nie ujawniało przez dwa pokolenia.

– Więc sytuacja mniej prawdopodobna niż śmierć w wyniku uderzenia meteorytu … Dwoje ludzi …

– z dużą pulą smoczego DNA połączyło się. żadnych wskazań w wynikach genetycznych jakby smoki się ukryły.

– Ale…tyle lat. U mnie nigdy przez 33 lata. A u Ciebie przez 21. Jak to możliwe? – Mimena intensywnie myślał nad rozwiązaniem zagadki. Mimo szoku przyjmowała informacje o smoczej krwi nadzwyczaj dobrze. Oprócz dziwnych prób Rady mieszkańcy Lithry byli życzliwie nastawieni do wszystkich nacji. Zarówno krasnolud z gór Jassyrt, jak i elf z lasów Darrehtu witani byli życzliwością jeśli nie złamali Praw.

– Pełnej krwi Skyfir dojrzewa około dwudziestu dwóch lat. – powiedział Firen

– A Skyfir’na?

– W okolicy trzydziestu pięciu lat. Czyli niedługo. W naszym przypadku to kwestia czasu.

– Braciszku czy ty już … pełna smocza forma ?

– Nie. Rodzeństwo Skyfir’ów zawsze zmienia się razem – wyszeptał chłopak.

– Skąd tyle o tym wiesz Olbrzymie?

– Ja … Yyyyy

– Może ja odpowiem na wątpliwości twojej siostry Firenie? Karmana czeka na Ciebie na dole. Nie może się doczekać ,żeby zaciągnąć Cię do domu i przedstawić rodzinie. Powiedz jej o półzmianie – uśmiechną się na widok nieśmiałego skinięcia przyszłego smoka.

– Zaraz zanim zapomnę panie…?

– Garth Dragnix panno Mimeno – wysoki, szczupły mężczyzna ukłonił się i pocałował dłoń Mimeny. Miał długie niebiesko-żółte włosy, podobne kolorem do włosów siostry Firena. Pomarańczowe tęczówki i fioletowe źrenice hipnotyzowały Mimenę.

– Jesteś smokiem – w lazurowych oczach kobiety widać było pewność.

– Tak. Pełnej krwi Skyfir do Twoich usług , smocza milady. Chciałaś o coś zapytać?

– Skąd wiedziałeś?

– Powiedzmy ,że smoki wyczuwają swoich. Wyjaśnię więcej w czasie podróży do Qinfire.

– Firenie zanim pójdziesz – zwróciła wzrok na zmartwionego brata. Bał się ,że lada chwila zacznie krzyczeć – Co stało się w Komodorze?

– Ja – widząc zażenowanie brata Mimena roześmiała się mimo poważnej sytuacji i natłoku informacji o nadchodzących zmianach.

– Pobiłeś go Olbrzymie – kiedy przytaknął zapytała – Płakał jak dziecko? Piszczał jak mała dziewczynka? Uciekł?

– Właściwie zemdlał. Po chwili wyszedł wśród szyderstw i śmiech. Myślę ,że będzie chciał się zemścić wykorzystując smoczą krew Karmany.

-Idź do niej. Dorośli muszą porozmawiać – kobieta uśmiechnęła się na warknięcie brata.

– Pewnego dnia – szepnął Firen i wybiegł z mieszkania.

– Wspaniały chłopak. Będzie wspaniałym Skyfirem. Godnym smoczej krwi.

– Cieszy mnie to ,że został uznany za godnego. A teraz moje pytania – powiedziała Mimena z zaciętą miną.

– Oczywiście milady. Jak mogę rozwiać twoje wątpliwości i obawy?

– Czy zmiana wpłynie na nasz charakter?

– Oczywiście ,że nie. Smocza krew była w was od zawsze. Uśpiona jest tylko wasza umiejętność przybierania pełnej formy -Garth patrzył z podziwem na małą kobietę ,która w ciągu godziny musiała przyswoić i zaakceptować smoka w sobie i perspektywę całkowitej zmiany życia – Wiem ,że macie tu życie ale w tej chwili musimy ewakuować wszystkie smoki i ludzi ze smoczą krwią.

– Rozumiem ,że ja i Firen będziemy…jesteśmy smokami?

– Tak. Skyfiry to najstarsza i najpotężniejsza ze smoczych ras.

– Jak to możliwe ,że dwa pokolenia wstecz i aż do półzmiany Firena nie było żadnych oznak smoczej krwi?

– Drobna zmiana genetyczna. Podobna sytuacja była w mojej rodzinie. Dzieci i wnuki mojej ciotki Saxiss nie były smokami.

– Co?! Ale …

– Nikt ich nie wygnał. Dbamy o swoich i kochamy. Mamy uczucia panno Mimeno – wściekłość zabarwiła policzki i oczy Gartha.

– Przepraszam.Ja wiem. Ale to za dużo na raz. Kiedy … kiedy mam oczekiwać przemiany? I jak to wygląda? Usłyszę głos? Poczuję zew latania? Kichnę ogniem?

– Nie poczujesz , jak to opisać? Swędzenie całego ciała, uderzenie gorąca, chłód łusek pod skórą i ostrze pazurów w palcach.

 

– Tak właśnie będzie. Ostrzegę Cię gdy będę miała się pojawić – Mimena usłyszała potężny, łagodny głos w głowie.

– Podobno to ja jestem smokiem -śmiech smoczycy by szczery i dobrotliwy.

– Nie mogłabym skrzywdzić sama siebie , prawda? Potrzebny jest smoczy duch inaczej byłoby dużo trudniej i samotniej. Zawsze będę z tobą moja siostro ognia.

– A ja z Tobą póki nie zemdleję , …siostro.

– Nazywam się Dixcat. Wróć do Gartha i ucz się, siostrzyczko.

– Dobrze – z nagłą falą zimna wróciła do smoka przed sobą.

 

– Rozumiem – Mimena przełknęła bardzo powoli ślinę i policzyła do 10 – Czy jest możliwe ,żeby smoczyca mówiła do mnie? Czy duch smoka już we mnie jest i mogę mieć z nim mentalny kontakt?

– A więc już Ci się ukazała. Mój brat ognia to Janght. Tak ukazuje się nasz smok. To kim jesteśmy. Smok jest nami i my jesteśmy smokiem. Można powiedzieć ,że to nasze alter ego z wyostrzonymi instynktami z dużo mniejszą dozą ogłady, litości i obłudy.

– Ale smoki są przebiegłe prawda?

– Oczywiście ,że tak. Nie są jednak obłudne – powiedział Garth.

– Muszę prosić o dzień na oswojenie się z całą tą smoczą draką.

– Dobrze , milady Mimeno. Niestety nie mamy więcej czasu. Musimy dostać się do Qinfire.

– A wię do zobaczenia rycerski smoku.

– Milady – z głębokim ukłonem i uśmiechem na twarzy smok wyszedł z mieszkania Mimeny tak cicho jak się w nim pojawił.

 

Następne dwa dni okazały się istnym szaleństwem. Pospieszne tłumaczenia rodziców, pakowanie, zamykanie spraw w mieście. Sprzedaż wszystkiego co było możliwe i przygotowanie AeroTraxa. Trzy rodziny smoczych i cztery smoki wyruszyły w najbardziej niesamowitą podróż jaką można sobie wyobraźić.

Postoje wśród dzikich lasów. Nad krystalicznymi rzekami.

Ale po podróży kolejna przygoda czekała ich w nowym domu. Zmiany, nowi ludzie, nowe zasady, nowe życie.

 

Ale o tym opowiem Wam innym razem. 

Koniec

Komentarze

Tym razem smoki żyjące wśród ludzi, genetycznie z nimi zmieszane. Koncepcja do przyjęcia, ale to dopiero początek historii.

Nad warsztatem możesz jeszcze popracować – spacje po przecinku, nie przed, przecinki kuleją, literówki, liczby piszemy słownie…

Babska logika rządzi!

Sam pomysł jest rzeczywiście dość ciekawy, ale cała historia jest zaledwie zarysowana. Nie można tu mówić o kompletnej opowieści. No a poza tym masz straszną tendencję do stawiania spacji przed przecinkami, a nie po nic.

Dzięki za komentarz. Zostałam już upomniana w sprawie przecinków, a historia jest w dopracowaniu i całość ukaże się w okolicy lutego. Źle rozłożyłam siły na konkurs i po prostu zabrakło mi czasu a teraz sesja wzywa :)

Straszny chaos tu panuje, i w narracji, w dialogach – a raczej głównie w dialogach, bo całe opowiadanie to jeden wielki dialog, właściwie nic się w nim nie dzieje. Technicznie tekst jest mocno niedopracowany, interpunkcja szaleje. Ale zgadzam się, że koncepcja interesująca.

"Nigdy nie rezygnuj z celu tylko dlatego, że osiągnięcie go wymaga czasu. Czas i tak upłynie." - H. Jackson Brown Jr

Tekst zdecydowanie do ponownego przemyślenia i napisania. Finklavyzartem zasygnalizowali, dlaczego. Przy okazji można, nawet należy, pozbyć się maniery wstawiania spacji przed przecinkami, co utrudnia czytanie.

Pzedpiścy przekazali wszystko, co mógłbym chcieć na temat Twojego tekstu napisać. 

Sorry, taki mamy klimat.

Nowa Fantastyka