Ucieczka od fantastyki

Tekst mi się spodobał, panuje w nim doskonały nastrój mistycyzmu. Opisałeś życie bardzo ciekawą metaforą.

Those who can imagine anything, can create the impossible - A. Turing

Przyznam, że w początkowym natłoku metafor trochę się pogubiłem. Na koniec zaś wykładasz wszystko jak na dłoni. Dziwna konstrukcja. 

Sama historia nawet zjadliwa. Taki schabowy z kapustą. Nie jest źle choć to nie kawior;-)

Pozdrawiam!

"Przyszedłem ogień rzucić na ziemię i jakże pragnę ażeby już rozgorzał" Łk 12,49

Dziękuję za przychylne opinie! Historia ta była dla mnie pewnym eksperymentem, jak widać całkiem nie najgorszym. 

Mnie, niestety, nie podoba się. :-(

Tekścik znalazłam jako dość udziwniony, zbyt ozdobny, a tym samym mało zrozumiały. Przez te słowne dekoracje nie zauważyłam, co Autor pragnął opowiedzieć i pewnie z tą niewiedzą przyjdzie mi teraz żyć.

Syl­wet­ki sosen, umiej­sco­wio­ne gdzieś na linii ho­ry­zon­tu pło­nę­ły nie­wy­raź­nym… – Ciekawi mnie, co działo się z sosnami, podczas gdy ich umiejscowione sylwetki płonęły. ;-)

Wy­rzu­cił nie­do­pa­łek peta gdzieś w mokrą, długą trawę. – Masło maślane – pet, to niedopałek. Niedopałek papierosa.

Trawa bywa wysoka, nie długa.

Krąg ota­czał świ­nia­ka, z któ­re­go otwar­te­go brzu­cha wy­do­by­wa­ła się biała stróż­ka pary. – Czy biała kobieta, wydostająca się z brzucha świniaka, wcześniej pilnowała trzewi w rzeczonym brzuchu, czy bliżej nieznanych nam, dwojga osób?

Sprawdź w słowniku znaczenie słów – stróżka i strużka.

Osobiście wolałabym, żeby z trzewi …wy­do­by­wa­ła się biała smuż­ka pary.

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Mam odczucia podobne do regulatorowych. I też nie załapałam, o co w tym chodzi. Może dlatego, że chciałabym tkwić w fantastyce do końca?

Babska logika rządzi!

Na nieszczęście dla jakiejkolwiek konstruktywnej opinii, przed chwilą czytałem tekst Jacoba Filtha. Jeden Jacob Filth dziennie to aż nadto, mój ośrodek rozkminiania metafor przeskoczył na mod cooldown. Ale tekst zdecydowanie lepszy, od poprzedniego Twojego opka. Pozdrawiam!

Dla podkreślenia wagi moich słów, Siłacz palnie pięścią w stół!

W ułamku sekund. ---> albo w ułamkach, albo sekundy.

Zacytowałem to obarczone niezgodnością liczby zdanko, bo koresponduje ono z moja refleksją: ułamki godzin to nadal za mało, by pokapować się, o co tu naprawdę chodzi. Thargone ma usprawiedliwienie, ja nie mam… :-)

Ja zrozumiałem to w ten sposób: pewien niemiecki żołnierz przytłoczony okrucieństwami wojny postanowił dokonać samospalenia. Momenty w którym “Biegł. Albo leciał.” to zapis ostatnich chwil jego życia, gdy trawiony płomieniami i oszołomiony bólem zaczął biec gdzieś bez celu.  Nie wiem, czy o to dokładnie chodziło autorowi, ale przynajmniej takie odniosłem wrażenie czytając tekst :)

Those who can imagine anything, can create the impossible - A. Turing

Możesz mieć rację, ale czy popełniający tak makabryczne samobójstwo będzie odnosił takie wrażenia, rodem ze snów? Chyba prędzej piekło by mu się majaczyło, wielki pożar, coś w tym rodzaju…

Całkiem możliwe. A jak autor odniósłby się do tej interpretacji?

Those who can imagine anything, can create the impossible - A. Turing

Cóż, historia opowiada o niemieckim żołnierzu, który przytłoczony okrucieństwem wojny ucieka się do starożytnych rytuałów, podczas jednego z nich zabijając człowieka, co potem stara się ukryć paląc zakrwawione ubrania. Sceny rodem ze snu wywołane są dużą ilością alkoholu, narkotyków, poszczeniem oraz brakiem snu(co jest elementem rzeczonego rytuału).

Pomysł, wyłożony przez autora, może i fajny – ale dobrze by było go rozwinąć z wykorzystaniem jakichś nietypowych obrazów wojny i bardziej złożonych mistycznych wizji; tak żeby złapać klimat. 

I po co to było?