Marcowanie

Całkiem przyjemny, ładnie napisany szorciak z humorem. 

Początek bardzo klimatyczny, tajemniczy i wiele obiecujący – potem ta tajemnica się rozwiewa, kiedy już na dobre okazuje się, że to jednak będzie średnio poważna historyjka, ale nadal z zadowoleniem słuchałem planów snutych przez Smokeya, wyobrażając sobie, że to trochę jak z Pinky i Mózg. Codziennie snują plany o przejęciu władzy nad światem, ale nic z tego nie wychodzi. 

Tytuł fajny. 

"Odpowiedz najpierw na jedno ważne pytanie: czy umysł istnieje?" - Golodh, "Najlepsze teksty na podryw, edycja 2023"

Gekikara

dzięki za klika i komentarz :) oba bardzo mnie cieszą.

Koty są niepoważne, wiem z autopsji, więc szorciak poszedł w tę stronę. I faktycznie, skojarzenia z Pinky i Mózg się nasuwają, trochę się tej bajki w dzieciństwie naoglądałam ^^

No, trafiłaś, bo lubi koty :) Choć wydają mi się zbyt wielkimi indywidualistami, żeby sięgnąć po władzę nad światem. Fajny początek, nie patrzę na tagi, więc myślałam, że to będzie fantasy z ludzkim bohaterem, może złodziejem, a tu niespodzianka. Czytało się przyjemnie.

Chciałabym w końcu przeczytać coś optymistycznego!

Irka_Luz

ja też #teamkoty i jak obserwuję czasami swojego, to wydaje mi się, że knuje coś niedobrego ;) 

Dzięki za komentarz i kliczka :)

Twój szort skojarzył mi się z “Folwarkiem zwierzęcym”. Smokey ma zadatki na totalitarnego szefa.;) 

Sympatyczna i zabawna scenka, warto ją rozwinąć w pełną fabułę. Pasowałaby np. kolejna scena, pokazująca efekt działań bohaterów. Motyw zdobywania przez koty władzy nad światem nie jest nowy, ostatnio pojawił się w kreskówce “Załoga G”.

Gdyby koty chciały przejąć władzę nad światem, z pewnością znalazłyby sposób, żeby to zrobić. Pewnie samotnie, wymyślając inteligentny plan. (Opinia na podstawie własnej obserwacji). Trochę mało kocie wydało mi się ich działanie w grupie i zgadzanie się z przywódcą. Jednak całość stanowiła miłą lekturę.

ANDO

dzięki za wizytę i komentarz :)

Jest szorciak, bo chciałam, żeby większość została w sferze domysłów – czy koty zdobędą władzę nad światem, czy jest to tylko snucie wizji? 

Kreskówki nie widziałam, ale też nie zamierzałam napisać niczego odkrywczego ;) bardziej zabawa tematem, który chodził mi po głowie podczas obserwacji swoich kotów ^^

Hah, co do tej kociej samotności, to wydaje mi się, że są na tyle chytre zwierzaki, że w razie potrzeby zbratają się nawet z największym wrogiem (też moja obserwacja – z dzieciństwa pamiętam, jak kot “zaprzyjaźnił się” z psem i razem chadzali po wsi xD)

Fajnie przedstawiony temperament kotów. :P

Przebiegłe to stworzenia, a przedstawienie ich planów na zdobycie świata w żartobliwy sposób (chociaż dla nich całkowicie poważny) wyszło konkretnie i obrazowo.

Pozdrawiam!

Quidquid Latine dictum sit, altum videtur.

BarbarianCataphract

dzięki, że wpadłeś ;) 

trudno powiedzieć, co roi się w tych małych kocich głowach ;) może właśnie wielkie plany ^^

Wykorzystamy w je naszej sprawie. – czy tak ma być? Bardzo ładne opko, takie mięciutkie i chyba nadaje się na dzisiejszą opowieść do snu mojej córeczki:)

vrchamps

dziękuję :) mam nadzieję, że córeczce się spodoba 

literówka poprawiona, dzięki za czujność :)

Przyjemny tekst.

Pozdrawiam. :)

Nienawidzę przyznawać, że moi wrogowie mają rację.

Cześć,

sympatyczny szorcik, chociaż żywcem czerpie z pewnego względnie starego filmu “Psy i koty”, gdzie pupile toczą regularną wojnę, w tym zwłaszcza wywiadowczą. Jeśli to przypadkowa zbieżność, polecam seans na odmóżdżenie. Może wpadnie Ci jakaś inspiracja na kontynuację tego opka :)

Tekst zgrabnie napisany, nie widzę poważniejszych wpadek, poza zacytowanymi niżej.

Czytało się płynnie, z lekkim uśmieszkiem.

Koty szalały z ekscytacji, miauczały w niebogłosy i głośno mruczały.

Literówka – wniebogłosy piszemy łącznie.

Musiały się uzbroić w cierpliwość, ale cierpliwości im nie można było odmówić.

Masełko maślane, zamieniłbym na “ale tej cechy akurat nie można im było odmówić”.

Pozdrawiam,

fmsduval

"- Zniszczyliśmy coś swoją obecnością - powiedział Bernard - być może czyiś świat." V. Woolf

Szymszylmon

dzięki :)

fmsduval

obejrzę przy okazji, chociaż kontynuacji nie planuję ;) 

Literówka – wniebogłosy piszemy łącznie.

hah, efekt grafomanii, dzięki za wyłapanie ;)

Hej, OldGuard!

Podobnie jak ANDO, mi się skojarzyło z “Folwarkiem zwierzęcym” – pierwsza scena jest bardzo podobna. Trochę się dziwię, że koty na to wszystko poszły tak zgodnie – czy w ich naturze nie jest by mieć wywalone na to co kto im każe? :P

No i wydaje mi się, że pierwszy punkt planu kociaki ogarną, ale jak przyjdzie czas na konkretną robotę, to będą dalej leżeć na zapieckach. Myślę, że Smokeya czeka sporo bólu głowy :P

Pozdrówka!

Nie zabijamy piesków w opowiadaniach. Nigdy.

Krokus

posłuchały, pomiauczały i poszły, więc pewnie masz dużo racji – trudno będzie zrealizować plan. Chociaż może zrobią to z czystej, kociej złośliwości. Kto wie? ;)

Dzięki za odwiedziny, komentarz i klika :)

Nie potrafię się oprzeć wrażeniu, że gdzieś coś podobnego czytałem/widziałem? Kocia rebelia, bo przecież nie psia, to koty zawsze są jako te niedobre stworzenia przedstawiane: antagoniści w kreskówkach i bajkach o zwierzętach to zazwyczaj koty (Psy i koty, Psi patrol, pupilki złoli, vide Inspektor Gadżet, przeciwnik Bonda, Ernst Blofeld). Ale mimo mało oryginalnego pomysłu, tekst napisany jest sprawnie i przyjemnośc sprawiło jego czytanie, dlatego klikam :)

Pozdrawiam serdecznie

Q

Known some call is air am

Outta Sewer

Koty – słusznie bądź nie – pasują do takiej roli. Psia rebelia, może oryginalniejsza, byłaby trudniejsza do uwierzenia ;)

Cieszę się, że mimo wszystko przyjemnie się czytało – dzięki za odwiedziny, komentarz i klik :)

pozdrawiam

OG

“Koty to dranie” – pisał kiedyś autor* i miał rację. Są zdolne do knucia i pozbycia się nas ludzi.

Choć psia rebelia, kiedy goście walczą, a potem idą pomerdać ogonem, też by mi się podobała;)

Nie do końca pasuje mi marcowanie, bo ono mi się erotycznie kojarzy, a nie spiskowo.

*Jerzy Janicki

Lożanka bezprenumeratowa

Ambush

Nie do końca pasuje mi marcowanie, bo ono mi się erotycznie kojarzy, a nie spiskowo.

A widzisz ;) dlatego uważam, że tytuł jest dobrze dobrany, bo myślimy, że koty uprawiają dzikie harce, a one planują przejęcie władzy nad światem ;)

Cztery nogi dobrze, dwie nogi źle… – i mnie opowiadanie skojarzyło się z orwellowskim Folwarkiem Zwierzęcym. Sympatyczna bajeczka o zwierzętach chcących podporządkować sobie świat (zresztą koty nic innego nie robią :D). 

Bardzo przyjemnie się czyta, klimat pierwsza klasa, błędów też żadnych nie dostrzegam. Super, oby więcej takich tekstów na portalu. :)

Ale to…

Nie umiem w prze(d)mowy

Kłamstwo straszliwe. Przemowa była świetna, sam bym mu uwierzył. :D

Pozdrawiam, b. 

benin

dzięki za pozytywną opinię :) 

Hmm, widocznie lepiej wychodzą mi przemowy zachęcające do przejęcia władzy nad światem niż do czytania moich tekstów ^^

Cześć!

Śmieszne, szczwana kocia rewolta. Prolog do pierwszej części “Miłość, śmierć i roboty”. Przez większość tekstu zastanawiałem się, co będzie na koniec: patos (koty ruszą na wojnę) czy jednak żarcik (wrócą do kłębków). Tytuł genialnie pasuje do niejednoznacznego zakończenia. You never know… To zdecydowanie wyszło.

Napisane dobrze, czytało się bez zgrzytów, choć jak na tak przełomową chwilę zabrakło nieco emocji. Za to “koci patos” wypadł przepięknie, tylko pocztu sztandarowego im zabrakło.

2P dla Ciebie: Pozdrawiam i Polecam do biblioteki!

„Poszukiwanie prawdy, która, choćby najgorsza, mogłaby tłumaczyć jakiś sens czy choćby konsekwencję w tym, czego jesteśmy świadkami wokół siebie, przynosi jedyną możliwą odpowiedź: że samo poszukiwanie jest, lub może stać się, ową prawdą.” J.Kaczmarski

krar85

dzięki za wizytę i dwa P :) 

zastanawiałem się, co będzie na koniec

You never know

też się zastanawiam. Skłaniam się jednak ku lenistwu, ale kolejny rok przyniesie kolejne marcowanie, kto wie, może wtedy się uda. 

Hm. Ogólnie tak jak niektórzy powyżej, ja również spodziewałam się po początku czegoś innego xD Ale to nie tak, że się zawiodłam, teraz przynajmniej wiem, co planują koty, i będę w stanie się przed tym zabezpieczyć (ja i mój goldenek też).

Swoją drogą, osobiście nie lubię kotów – i teraz lepiej rozumiem, dlaczego. ;D

Ogólnie to ładnie napisane, zwięźle i na temat. Jedno, co mi się bardzo, ale to bardzo nie podobało – KOTKA TO TEŻ KOT!!! Tak jak kobieta to człowiek!!!

Opowiadała o czasach, w których wszystkie koty będą miały władzę królów, bogactwo cesarzy i towarzystwo pięknych kocic.

Seksizm!!! Dlaczego kocice mają być tylko seks-zabawkami, zamiast uczestniczyć w sprawowaniu władzy?!

Kończę właśnie czytać Nowy, wspaniały świat, i tam jest taki fragment:

Ludzie są szczęśliwi; otrzymują wszystko, czego zapragną (…) nie prześladują ich matki i ojcowie; nie mają żon, dzieci, kochanków ani kochanek (…)

Nie wiem, jak było w oryginale (wife/spouse?), ale po polsku jest szowinistycznie. :[ Kobiety też są ludźmi, a na ogół nie miewają żon.

Wiem, że tutaj piszesz z perspektywy kocura, ale kurde, jak nie zaczniemy na to zwracać uwagi, to wszyscy będą tak pisać do końca świata (a przecież słowo pisane nie tylko odzwierciedla, ale i kształuje mentalność). No. Trochę mi wstyd za ten feministyczny wybuch… Ale tylko trochę. xD

Pozdrawiam :)

She was with me. She did all those things and so many more, things I would never tell anyone, and she never even loved me. Now that’s love.

Cześć DHBW,

Ogólnie to ładnie napisane, zwięźle i na temat. Jedno, co mi się bardzo, ale to bardzo nie podobało – KOTKA TO TEŻ KOT!!! Tak jak kobieta to człowiek!!!

 

Opowiadała o czasach, w których wszystkie koty będą miały władzę królów, bogactwo cesarzy i towarzystwo pięknych kocic.

Seksizm!!! Dlaczego kocice mają być tylko seks-zabawkami, zamiast uczestniczyć w sprawowaniu władzy?!

W sumie cieszę się, że zwróciłaś na to uwagę. Towarzystwo pięknych kocic było pod znakiem zapytania w tym tekście, bo sprowadzanie kobiety do roli dodatku (nieważne, że w tym przypadku jest to kotka) wywołuje we mnie poważny zgrzyt. Bardzo poważny. 

Jednak… ten tekst ma charakter humorystyczny, a pisanie rządzi się swoimi prawami i treść nie musi odzwierciedlać podejścia autora. Na szczęście, bo Remek Mróz byłby najbardziej poszukiwanym przestępcą w Polsce ^^

Trochę mi wstyd za ten feministyczny wybuch… Ale tylko trochę. xD

No need. High Five ;) 

No właśnie moim zdaniem pisząc takie rzeczy w ogóle, choćby dla żartu (albo: “bo tutaj to nie szkodzi”), utrwalamy takie myślenie w społeczeństwie. Gdyby to była postać, dla której takie myślenie jest naturalne i “konieczne” (jakieś połączenie macho i zgorzkniałego szowinisty itp. xD) – to ok, ale tutaj nie wydaje mi się to potrzebne. Dlaczego zamiast “towarzystwa pięknych kocic” nie może marzyć o górach szprotek? Dla wszystkich? ;)

She was with me. She did all those things and so many more, things I would never tell anyone, and she never even loved me. Now that’s love.

A co jeśli szprotki będą rybami-paniami? ;) Mleko też od krów, więc odpada. 

Gdyby to była postać, dla której takie myślenie jest naturalne (jakieś połączenie macho i zgorzkniałego szowinisty itp. xD)

Postać może nie, ale marcowanie to poniekąd szukanie towarzystwa pięknych kocic ^^ więc można uznać, że sytuacja usprawiedliwia użycie takiego sformułowania 

Bardzo prawdopodobne, bo koty już od dawna dają nam poznać, że jesteśmy dla nich, a nie na odwrót.

Koala75,

wyszkoliły nas ;)

Dzięki za wizytę!

Nie pamiętam kiedy i gdzie czytałem opowiadanie o podróży kosmicznej, w której koty ujawniły swą naturę i wyższość nad ludźmi-astronautami. Utkwiło mi w pamięci zakończenie mniej więcej takie:

Dowódca ‘dogadał się’ z kotem, że po powrocie ogłoszą wszystko. Gdy wychodził z rakiety po stromej pochylni, przypadkiem potknął się o kotka plączącego się między nogami i zabił się spadając. 

To jest tak bardzo kocie, że nie mam zastrzeżeń. Tylko dowódcy szkoda…

Był kiedyś taki film trochę dla dzieci, a trochę dla młodszej młodzieży) pt.Psy i koty.

To opowiadanie ma lepszą fabułę, choć brakuje momentu zdobycia władzy nad światem. To pacnięcie w “sekretarkę” (urządzenie głośnomówiące): “Sushi i śmietankę proszę!”.

Opowiadanie brzmi jako zapowiedź czegoś większego, lekkie i miłe w czytaniu.

Pokój – szczęśliwość; ale bojowanie Byt nasz podniebny

Radek,

To pacnięcie w “sekretarkę” (urządzenie głośnomówiące): “Sushi i śmietankę proszę!”.

Wszystko przed nimi ;) ludzie w końcu wrócą, aby służyć kotom, to i sushi z śmietanką nie zabraknie.

Dzięki za wizytę i komentarz :)

Pozdrawiam

OG

Przyjemnie się czytało :)

Przynoszę radość :)

Miś przeczytał drugi raz i już wie, dlaczego mu się podniosły włosy futerka. Tak perfidnego planu Smokey sam nie wymyślił, to musiała zrobić jego luba i kocice dopilnują realizacji planu albo nie będzie już marcowania po tym zebraniu.

Anet,

cieszy mnie to bardzo :)

Misiu,

rozgryzłeś go i jego plan ;) Ale kto wie, może dostanie jeszcze wychodne na marcowanie z kumplami ^^

Wielbię Koty i opowiadania o nich łykam bez popicia, a Twoja historyjka jest zabawna i nieźle napisana, więc jej lektura sprawiła mi sporo przyjemności. ฅ/ᐠ. ̫ .ᐟ\ฅ

…z ciem­no­ścią szła cisza jakby po­wie­trze wstrzy­my­wa­ło od­dech w ocze­ki­wa­niu na jego na­dej­ście. 

Smo­key szedł przez… → Czy to celowe powtórzenie?

Tak…, czeka nas dużo pracy… → Po wielokropku nie stawia się przecinka.

– Za­czy­na­my teraz. Wra­caj­cie do domów, pa­mię­taj­cie o pla­nie. Nie po­luj­cie – po­zwól­cie dzia­łać gry­zo­niom. W mię­dzy­cza­sie ob­ser­wuj­cie psy i ludzi, szu­kaj­cie ich sła­bych punk­tów – ude­rzy­my w nie przy ko­lej­nej pełni księ­ży­ca. → Unikaj dodatkowych półpauz w dialogach. Sprawiają, że zapis staje się mniej czytelny.

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Reg,

jak miło Cię tutaj widzieć :) cieszę się, że udało się dotrzeć i doceniam :)

Ja też jestem kotomaniaczką, co średnio podoba się mojemu psu ^^

Powtórzenia się wkradły, poprawiam. A co do półpaz, mam niestety taką tendencję, że stosuję je w nadmiarze, będę o tym pamiętać :)

Dzięki i pozdrawiam :) 

Jakże miło być mile widzianą. ;)

Wielbiciele wszystkich Kotów, łączmy się! ;)

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

:D 

Hmmm. Na pięć ostatnich tekstów, które tu czytałam, ten jest trzeci o kotach. I drugi o ich planie zdobycia władzy. Zaczynam się bać kotów z kurzu pod łóżkiem.

Sympatyczne opko, mimo wszystko. Tylko trochę jakby niedokończone, bo to dopiero pierwszy dzień. Zapewne będą następne. Uda się? Czy rebelia zacznie pożerać własne kociaki? Co stanie się z ludźmi?

Babska logika rządzi!

Finkla,

nie ma przypadków, są tylko znaki ;) uważaj więc na koty, nie tylko tych spod łóżka.

Skoro jestem jeszcze w stanie pisać te słowa, a Ty możesz je przeczytać, to chyba tym razem rebelia się nie udała. Cieszmy się tym, póki możemy ;)

Sama mnie, w komentarzu pod pewnym super utworem zaprosiłaś pod swoje teksty, to teraz masz babo placek, znaczy się Jima masz, pod swoim tekstem, o!

Koty lubię. Bez wzajemności.

Tytuł mnie przyciągnął, swoją kotowatością.

Sam szort – całkiem zgrabny, fajny, nie tak dobry jak Antywena, ale przyjemny.

Początek – tajemniczy, zastanawiający. Później – koci plan – całkiem zabawny. Na koniec zabrakło mi jakiegoś podwójnego twistu, jakiegoś obrócenia tego wszystkiego jeszcze raz.

Ogólnie – bardzo ciekawy tekścik.

entropia nigdy nie maleje

Aj, aj :D ale cieszę się – i chociaż nie prosiłeś, to i pod kilka Twoich tworów zajrzę. Skoro podobają mi się komentarze, co będzie z tekstami? ;)

Koty nikogo nie lubią, więc się nie przejmuj. Taki ich urok. 

Cieszę się, że mimo wszystko dobrze się czytało. Jednocześnie jestem pewna, że z dotychczas opublikowanych tekstów to właśnie Antywena była najlepsza, więc jeśli zajrzysz jeszcze pod jakieś, musisz obniżyć wymagania ^^