O góralu [GRAFOMANIA 2013]

Góral chwycił ciupagę i wyszedł z chałupy przygryzając cebulą. Z dala, z krzaków, dało się słyszeć chichot małych cudaków z Chin w chabrowych strojach.

Góral poszedł dalej, do rzezki, gdzie czekała już na niego córunia, zapłacił za przewóz czółnem i popłynęli na charytatywny koncert do Zakopanego, z główną gwiazdą o przezwisku Chudzielec, występującego zawsze z chrząszczem na ramieniu. Dziewczynka zaczęła chlapać wodą, lecz ojciec ją uspokoił mówiąc, że ta woda to woda z rzeczki, którą sama dotyka.

Gdy wyszli na ląd, kupił jej cukierka, a ona dała mu całusa, chociaż był to najtańszy w sklepie, ze względu na chciwość górala. Rozejrzał się jeszcze po dziale chemicznym i z charyzmą, co było jego charakterystyczną cechą wziął chleb i chryzantemę, gdyż były tańszem niż gdzie indziej. Taki już jego charakter, pomyślała córunia.

Było jeszcze dużo czasu do koncertu, więc poszli na cmentarz, a później do kościoła, gdzie odbywały się chrzciny jakiegoś dziecka. Nie chciała mu mówić, ale bardzo czuć mu było cebulę z gęby, czyściochem bynajmniej nie był. Czyż on się nigdy nie zmieni, pytała sama siebie.

Gdy rozpoczął się koncert, góral zaczął chrapać i występ wypadł cieniutko, na co dziewczynka była zła na ojca przez całą drogę powrotną.