Magazyn Histeria XIII Marzec 2016 – recenzja

21 marca ukazał się trzynasty (rocznicowy, magazyn kończy dwa lata) numer Histerii. W środku znajdujemy również trzynaście opowiadań. W tym trzy wyłonione w wyniku plebiscytu na najlepsze teksty w historii magazynu oraz trzy finałowe z konkursu A TO PECH.

     Po spisie treści i krótkim wstępniaku mamy wywiad z Pawłem Cieliczko. Trzykrotnym już laureatem tytułu Histeryka Miesiąca (czyli jego tekst został wybrany najlepszym w danym numerze magazynu). Mamy biogram autora, oraz odpowiedzi na kilka pytań dotyczących współpracy z magazynem, planów pisarskich i grozy jako takiej.

      Pierwszym opowiadaniem jest Córka weterana Przemysława Karbowskiego. Autor umiejętnie splata wątek fantastyczny, rodzinny dramat z historią Republiki Południowej Afryki. Przemiany towarzyszące temu afrykańskiemu państwu są tłem tej sprawnie poprowadzonej opowieści. Osobiście bardzo lubię fantastykę historyczną dlatego też tekst bardzo przypadł mi do gustu i stanowił doskonałe otwarcie magazynu.

     Dalej jest jeszcze lepiej. Znany również z łamów portalu Marek Zychla serwuje nam opowiadanie o tytule Czarna kawka. Tekst ten nie na darmo zajął II miejsce w głosowaniu na najlepszy w historii magazynu. To tocząca się w blokowych klimatach, ciekawie opisana historia chłopaka tracącego kontakt z rzeczywistością z przewijającym się motywem tytułowego ptaka.

       Horror domu Raczyńskich poznanego już wcześniej Pawła Cieliczki nawiązuje do Zagłady domu Usherów i Kruka Edgara Allana Poe. Jest to historia, dziejącego się w XIX wieku, śledztwa mającego na celu wyjaśnienie samobójczej śmierci polskiego magnata. Opowiadanie zajęło pierwsze miejsce w plebiscycie na najlepszy tekst Histerii.

      Do Japonii zabiera czytelników Agnieszka Barańska w tekście o tytule Karasu. Lekko nawiązująca do wcześniejszej Czarnej kawki historia popadającej w stopniowy obłęd kobiety. Autorka serwuje nam ciekawy motyw plagi kruków wpleciony w japoński folklor. Jednak tekst jest zdecydowanie zbyt krótki, domagający się rozwinięcia. Jest to również jedno z opowiadań wyróżnionych w konkursie ATO PECH.

      W każdym wydaniu magazynu ukazuję się również opowiadanie Gościa Specjalnego. Tym razem jest to Piotr Rozmus z tekstem Krwawy Romeo. Jest to historia ludzkich kompleksów i izolacji. Tekst ratuje zakończenie, ponieważ początek i rozwinięcie mimo, że dobrze napisane są trochę sztampowe.

       W Martwych, młodych kobietach Piotr Borowiec serwuje niezbyt zajmującą historię mężczyzny widzącego dziewczyny, które zginęły w wypadkach drogowych. Autor nie wykorzystuje jednak potencjały tkwiącego w pomyśle, a tekst zdecydowanie zyskałby na większym dopracowaniu.

     Trzecim z opowiadań wytypowanych przez czytelników na najlepsze w historii magazynu jest Nieluba Martyny Konwińskiej, tekst został wyróżniony również w jednym z poprzednich histerycznych konkursów. To ciekawa, poetycka historia topielicy. Rzecz zdecydowanie warta polecenia.

      Do teatru zabiera czytelników Piotr Borlik w opowiadaniu Nim opadnie kurtyna. Mamy jednak do czynienia z kolejnym nie do końca wykorzystanym pomysłem. Sama teatralna otoczka jest fajnie przedstawiona aczkolwiek tekst nie trzyma w napięciu mimo klimatu wytworzonego na początku. Zakończenie jest niestety przewidywalne i łatwo się go domyślić.

      Antoni Nowakowski w Pieczarze w ciekawy sposób miesza mity arturiańskie ze współczesnością, dodając do tego sensacyjna fabułę rodem z filmów o Jamesie Bondzie czy powieści Iana Flaminga.

      Pierworodny Anny Musiałowicz to tekst (podobnie jak omówiona wyżej Nim opadnie kurtyna) wyróżniony w pechowym konkursie. Rodzinna historia ciężarnej kobiety, może budzić emocję, jednak moim zdaniem niezbyt pasuje do magazynu skupionego na grozie. Jedno ze słabszych opowiadań w tym numerze Histerii.

      Jarosław Jakubowski w Piłce, serwuje dość słabo napisaną opowieść o zaginięciu młodego piłkarza w pewnym małym miasteczku. Tekst niestety mnie nie przekonał, a trącące makabrą zakończenie zniesmaczyło. Kolejny nie do końca wykorzystany pomysł.

     Powrót Dominika Derkacza przedstawia historię pewnego weterana wojennego, nie mogącego sobie poradzić z powrotem do rzeczywistości. Niewierna żona, oraz nie poznający własnego ojca syn doprowadzają bohatera do depresji. Tekst jest słaby, bez wyraźnego zakończenia, z drobnymi wpadkami na poziomie konstrukcji zdań.

      Rękopis cmentarny Krzysztofa Katkowskiego to materiał na świetne opowiadanie, jednak nieco zmarnowany, głównie przez krwawe, nie pasujące do poetyckiego momentami tekstu, zakończenie. Autor daje nam obserwować świat oczami niedawno zmarłego mężczyzny odwiedzającego miejsca i ludzi, którzy byli mu bliscy.

      Numer zamyka artykuł Odbicie czarnego kota Martyny Major. Autorka bazując na twórczości Edgara Allana Poe serwuje dogłębną analizę przesądów związanych z czarnym kotem oraz zwierciadłami. Na podstawie twórczości amerykańskiego pisarza przedstawia funkcjonowanie wyżej wymienionych zabobonów. Ciekawy artykuł, szkoda, że jedyny w tym numerze Histerii.

      Podsumowując, każdy fan grozy powinien znaleźć coś dla siebie. Poziom tekstów jest dość wysoki, na uwagę zasługują ładnie wykonane rysunki poprzedzające każde opowiadanie.