Achilles

Dwóch greckich żołnierzy, patrolując skraj obozu niedaleko Troi zauważa na pobliskim wzgórzu ukrzyżowanego człowieka.

– Co takiego ten oficer zrobił? Słyszałem, że dzielnie walczył w wielu bitwach?– młodszy pyta z wyraźnym zaciekawieniem.

– To szpieg i dywersant, nie słyszałeś? – odpowiada starszy i spluwa pod nogi.

– Nie, a wiesz coś więcej?

– Podczas odprawy kopnął Achillesa w piętę.

– Na wszystkich bogów Olimpu! I co z naszym dowódcą? Przeżył? – młody był naprawdę przejęty.

– Tak. Na szczęście ten tu trafił w niewłaściwą nogę.

Koniec

Komentarze

Niestety, nie przemówiło do mnie. Nie wydało się zabawne ani trafione.

"Nigdy nie rezygnuj z celu tylko dlatego, że osiągnięcie go wymaga czasu. Czas i tak upłynie." - H. Jackson Brown Jr

A do tego mnóstwo błędów, łącznie z mieszaniem czasów. No, nienajlepszy ten drabel, niestety.

Próba poprawiania mitologii? Nieudana. „Dwóch Greckich żołnierzy…” –– Dwóch greckich żołnierzy…

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Przykro mi, ale niezrozumiałem tego tekstu. No i błędy w tak krótkim tekście. Wstyd.

"Wszyscy jesteśmy zwierzętami, które chcą przejść na drugą stronę ulicy, tylko coś, czego nie zauważyliśmy, rozjeżdża nas w połowie drogi." - Philip K. Dick

Też nie rozumiem :/

http://tatanafroncie.wordpress.com/

"Dwóch Greckich żołnierzy, patrolując skraj obozu niedaleko Troi, zauważa na pobliskim wzgórzu ukrzyżowanego człowieka." – przecinek. "ruszyli w stronę centrum obozu. Pewnie jeszcze dziś ruszą oblegać miasto." – powtórzenie Jak już wyżej napisała Ocha, w tekście operujesz zarówno czasem teraźniejszym ("zauważa"), jak i przeszłym ("splunął").

Słaby drabelek, niestety. Ani zabawny, ani poprawnie napisany.

Zaufaj Allahowi, ale przywiąż swojego wielbłąda.

Przedmówcy dobrze prawią :(

Sorry, taki mamy klimat.

Dziękuję wszystkim za uwagi.

Ja bym po prostu wyrzuciła końcówkę (od "zagrały trąby…")

Przynoszę radość :)

Szału nie ma.

Z pointy chyba dałoby się niezgorszy drabelek wyciągnąć. Tu niestety nie wyszło.

„Widzę, że popełnił pan trzy błędy ortograficzne” – markiz Favras po otrzymaniu wyroku skazującego go na śmierć, 1790

Ja widzę potencjał w tym tekściku. Pierwsze pięć linijek mnie zaintrygował, zgrabnie napisane. Puenta trochę rozczarowała, podejrzewam, że to z chęci albo szybkiego zakończenia tekstu albo wtłoczenia się w ramy 100 słów. Mnie zmiana czasu nie razi, sytuacja jest czytelna, a jakby autor napisał "młody jest bardzo przejęty" też by się pewnie ktoś czepnął. Szkoda, że nie widziałam pierwotnej wersji. Pozdrawiam!