Alsahra

Przypuszczam, Rokitniku, że sporo pracy włożyłeś, aby zmieścić opowieść w rymowanych strofach, ale nie mogę oprzeć się wrażeniu, że chyba zabrakło rytmu dodającego potoczystości i ułatwiającego lekturę.

Nie ukrywam, że wolałabym przeczytać tę historię napisaną prozą.

Szli stale przed siebie karawaniarze… – SJP PWN podaje, że karawaniarz to osoba przewożąca zwłoki.

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

No nic, dzięki za wizytę! :)

Wiem, że w prozie idzie mi lepiej, jednak nie potrafię się odczarować z poezji. Być może mam jak Lovecraft, który do końca największe nadzieje pokładał w swoich wierszach.

Zdaję sobie sprawę z tego znaczenia “karawaniarza”, jednak nie wiem, jak inaczej można nazwać członka kupieckiej karawany (chyba nie istnieje w naszym języku takie określenie). Możemy się zatem umówić, że to neologizm znaczeniowy ;)

Jai guru de va!

Fajnie, że ci się chciało.

Rymy dobre, ale są np. pary:  końca : straceńca czy Oriona : Ziemia, moim zdaniem średnie.

Poza tym, sama historia, tak naprawdę trochę rozwleczona mi sie zdała, bo zamyka się w tym:

SPOILER !

Zatrzymali się na noc w oazie, a gdy spali z ziemi wysunął się grobowiec. Zwabieni mrocznymi siłami zapuścili się do środka, w głąb, by odkryć zło przedwieczne. Uciec z powrotem. Na powierzchnię zdołał tylko jeden, reszta posłużyła za ofiarę, w rytuale starszym od Ziemi.

No dupy nie urywa :D

Ale dla koneserów forma zacna.

"Taki idealny wyluzowywacz do obiadu." NWM

Bardzo mi miło, że (w sumie ) Ci się podobało :)

Chłopie – gdybyś Ty widział, jak tu zajeżdżało Częstochową przed betą! ;D

Fabuła… No przyznam się, że mogłem to ująć nieco krócej. Chciałem jednak poćwiczyć nieco opisów, nieco rymów (choć tu mi wyszło średnio) i na końcu pomyślałem sobie, że dziesięć to w sumie okrągła liczba…

Poza tym, uparłem się na zwartą konstrukcję. Po kilku próbach wyszedł mi układ 4-4-2 i musiałem się go trzymać. Niektóre “rozdziały” naprawdę nie były też konieczne, ale po drodze wpadałem na mnóstwo dobrych (moim zdaniem) rymów, które zwyczajnie chciałem zostawić. No i zostawiłem :)

Pozdrawiam serdecznie!

Jai guru de va!

Istotnie, Rokitniku, trudno jednym słowem określić uczestnika karawany. ;)

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Zatem umowa stoi? ;)

Jai guru de va!

Ja tam na wierszach się nie znam. Nie czytam (no, w szkole czytałem, bo musiałem), a w życiu napisałem tylko jeden i to pod wpływem impulsu i lenistwa ;D Także tylko melduję, że przeczytane. I że spodobała mi się lovecraftowska fabuła – schematyczna, ale dobra :)

Dzięki bardzo za wizytę.

Sam specjalnie w poezji nie gustuję (wolę prozę), ale już tworzyć wiersze to jak najbardziej! Jest w tym dla mnie coś pociągającego, jakby wkraczało się w zupełnie nowy, nieznany wymiar twórczości. I jakkolwiek ten farmazon by nie brzmiał, pisząc wiersze zmienia się zupełnie moje nastawienie. A dobrze jest sobie urozmaicać życie ;)

Jai guru de va!

To fajnie, że tak to postrzegasz. Ja nie lubię pisać wierszy, bo sylaby trzeba liczyć :PP

No właśnie nie trzeba! :D

To był mój pierwszy raz z takim modelem. Zwykle tworzę wiersz biały, a w nim nie trzeba liczyć w zasadzie niczego – tylko iść na żywioł. No ale to już w większości “teksty szufladowe”, powstające w zasadzie dla mojej satysfakcji/rozrywki/spełnienia (niepotrzebne skreślić) :P

Jai guru de va!

A mi się bardzo podobało. Czasami jedynie te rymy odrobinę mi szwankowały, ale poza tym, wiersz bardzo przypadł mi do gustu. Nie wiem… chyba po prostu mam słabość do pustyni opisywanej w nocy :)

Kiedyś dostanę Nobla.

Dziękuję za dobre słowo i polecam się na przyszłość! :)

Pustynia w nocy ma swój urok. Ulotny i zwodniczy, niczym śpiew aniołów…

Jai guru de va!

No, jakoś mnie ten utwór zmęczył. Nie wiem, czy to kwestia monotonii, czy z rytmem coś nie tak, ale nie czytało się fajnie. No i te rymy gramatyczne…

Babska logika rządzi!

Rozumiem. Mimo wszystko, dzięki za wizytę ;)

Jai guru de va!

Styl trochę zbyt monotonny, przez to się nie płynie, to nie porywa i to nie wzbudza emocji. Ładnie napisane i widać, że włożyłeś w to trochę pracy, ale brakuje tu czegoś. Sama historia nie jest nazbyt oryginalna czy robiąca wrażenie.

Pozdrawiam!

https://www.facebook.com/Bridge-to-the-Neverland-239233060209763/

Przeczytane. “Uszły z wędrowców resztówki moresu” – Co za urokliwy wers… Pozdrawiam.

Dziękuję za wizytę.

Hmm… Niestety brak kontekstu emocjonalnego do powyższego trzykropka uniemożliwia mi jego interpretację. Podejrzewam jednak, że chodzi o “urokliwość” ironiczną…

Pozdrawiam również.

Jai guru de va!