Sterowani

Ładnie pokazany rozwój Istoty. Telepatia połączona z telekinezą to nic nadzwyczajnego w fantastyce, ale dodałaś jeszcze inne elementy. Spodobało mi się. Łącznie z otwartą końcówką.

Myślałaś kiedyś, żeby dodać postaciom głębi, jakichś cech szczególnych?

Napisane całkiem przyzwoicie.

Babska logika rządzi!

Finkla, nawet nie wiesz, jak mi miło, że pozytywnie odebrałaś ten tekst. Co do głębi postaci, to rzeczywiście masz rację. Sama zastanawiałam się nad tym, czy nie są takie… bezosobowe? Dobrze, że to potwierdziłaś. Tak jak pisałam wcześniej, to moje pierwsze spotkanie, a właściwie eksperyment, z narracją pierwszoosobową, której osobiście nie trawię. W sumie można by te cechy szczególne uwypuklić jakoś w dialogach, no ale nie wyszło. Dzięki za komentarz :)

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol

Podobało mi się. Opowiadanie nie było może jakoś szaleńczo odkrywcze, ale fajnie zbudowałaś historię i opowiedziałaś ją sprawnie  i zwięźle. Jedyne z czym miałam problem to poczucie beznamiętności narratora. Wydaje mi się, że pierwszoosobowa narracja powinna nieco głębiej wchodzić w kwestię tego jaki stosunek ma postać opowiadająca do spraw, a tutaj (być może przez to, że był manipulowany) stosunkowo niewiele jest takich informacji. Może właśnie dlatego postaci wydają się bezosobowe,  niezupełnie pełnokrwiste. Niemniej fajny koncept, nie rozchodziłaś się na wątki poboczne, chociaż może trochę szkoda. Opisałaś co się stało ze światem, ale niewiele dostarczasz informacji o tym, jak on po tych przemianach zaczął wyglądać, chociaż być może było to po prostu niepotrzebne do opowiedzenia tego, co chciałaś. 

Zauważyłam też jedną rzecz, która mi zgrzytnęła. Mianowicie tutaj: “Bernard, bo tak kazał mi do siebie mówić, opowiadał mi o wielu ciekawych rzeczach.” Narrator już wcześniej nazywał Bernarda po imieniu, a dopiero tutaj pojawia się taka informacja. Wprawdzie domyśliłam się, że pewnie chodzi o to, że mimo adopcji nie zwracał się do niego per “tato”, ale jakoś w pierwszej chwili zbiło mnie to z tropu. Niemniej jest to drobny szczegół, który nie rzutuje na całościowy, pozytywny odbiór historii. Ode mnie też klik (mój pierwszy). :)

Tomorrow, and tomorrow, and tomorrow, Creeps in this petty pace from day to day, To the last syllable of recorded time; And all our yesterdays have lighted fools The way to dusty death.

Dziękuję bardzo za komentarz. Postaram się może jakoś poprawić bohaterów, i tchnąć w nich trochę życia, ale nie wiem czy mi się uda. Z tym Bernardem masz rację, chodziło mi o to, że Martin nie zwracał się do niego per “tato”, ale to rzeczywiście może zgrzytać.

Nie chciałam w żaden sposób sugerować, jak świat zmieniał się na lepsze i na czym te zmiany polegały, bo narzucanie czytelnikowi swojej wizji, to mógłby to być strzał w stopę; a tak każdy może sobie sam dopowiedzieć, co powinno się zmienić.

Dziękuję za klika! Piękny prezent mikołajkowy. :)

Sama nie mogę się doczekać kiedy będę mogła poklikać. ;D

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol

O ile paranormalne zdolności są popularne aż do bólu, to jednak zaprezentowana otoczka, świat i postać bohatera i Bernarda czynią tekst przyjemnym w odbiorze. Zwłaszcza relacja dwójki ostatnich, choć oczywista, mi przypadła do gustu. No i motyw z istotami, które to wszystko kontrolują. Podoba mi się ich tajemniczość.

Podsumowując: z lekka ograny temat, ale przedstawiony w ciekawej formie i z tajemniczym detalem, który mi przypadł do gustu. Stąd masz mojego klika.

Won't somebody tell me, answer if you can; I want someone to tell me, what is the soul of a man?

Zacnie! Gdyby nie wtrącenia istot nieznanych pisane kursywą opowiadanie byłoby bardzo średnie, ale one nadają całości potrzebnego kontrastu. Jakoś nie pasują mi dialogi, w paru miejscach brzmią zbyt sztucznie, lecz utwór był zbyt krótki, żeby zdążyło mnie to zmęczyć. Chętnie przeczytałabym kontynuację, może coś więcej o tajemniczych szefach? Pozrawiam!

NoWhereMan – Chyba za mało opowiadań przeczytałam, żeby stwierdzić czy jakiś temat jest ograny, czy nie. W sumie może to i dobrze. W każdym razie bardzo się cieszę, że udało mi się pokazać oklepanego w nowej formie. Dzięki za klika. :)

Żongler – Miło mi, że zacnie i ostatecznie nie zmęczyło. Co do kontynuacji, to ja akurat męczyłam się pisząc już to, więc raczej sobie odpuszczę. Dziękuję za komentarz i również pozdrawiam!

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol

Choć pomysł nie zaskakuje oryginalnością, opowiadanie okazało się całkiem niezłe, a w dodatku  udało się Tobie, AQQ, pokazać „zdolności” chłopaka w naprawdę interesujący sposób. Podoba mi się też, że całą sprawę opisałaś w dość oszczędny sposób, właściwie tylko sygnalizując kolejne etapy życia Martina. Może istotnie postaci okazały się nieco płaskie, ale z drugiej strony, skoro sytuacja była cały czas pod kontrolą, a wszystko, co się działo, działo się po myśli obcych, nie ma w tym nic dziwnego, że bohaterowie zachowywali się trochę jak marionetki, którymi w końcu chyba byli. :)

Bar­nard po­ma­gał mi po­znać i ujarz­mić mój dar… –> Literówka.

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Mam mieszane uczucia. Z jednej strony ciekawie było śledzić, jak rozwijają się moce bohatera i w którą stronę zmierzają jego działania, intrygujące na pewno wtrącenia kursywą, dobrze ukazana relacja z Bernardem. Z drugiej – czegoś mi jednak zabrakło. Po części mocniejszego pomysłu, ale chyba najbardziej jakiejś iskry w narracji, miałam wrażenie, że jest zbyt sucho, a czasami za bardzo wprost.

Zdziwiły mnie trochę studia na różnych kierunkach w postapokaliptycznym świecie, ale cóż, jeśli ludzie szybko się ogarnęli, to tylko im gratulować ;)

Regulatorzy – cieszę się, że znalazłaś wytłumaczenie dla moich braków warsztatowych. ;D Tak, Tak,

 właśnie o to chodziło, że oni byli jak marionetki! I niech mi nikt nie próbuje zarzucać, że postacie są bezosobowe. :P A tak serio, to bardzo się cieszę, że Ci się spodobało. Cały czas pracuję nad warsztatem i metodą prób i błędów dochodzę do tego, co robię nie tak. Twoje błogosławieństwo wiele dla mnie znaczy. :) Pozdrawiam!

Teyami – Co do braku iskry, to nie mam chyba nic na swoją obronę (ewentualnie przeczytaj to, co napisałam wyżej w odpowiedzi na komentarz Reg;))

Co do studiów, to wydaje mi się, że nawet jeżeli pandemia wytłukła większość ludzi na świecie, to poza tym niewiele się zmieniło; przynajmniej w systemie oświaty. Jakieś tam narody zostały i pewnie utrzymywały ze sobą stosunki, więc czemu nie można by studiować na takim kierunku? Poza tym od epidemii minęły już jakieś dwie dekady. Dziękuję za komentarz i pozdrawiam. :)

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol

Cóż, AQQ, życzę Ci sukcesów w dalszej pracy twórczej. ;)

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Pięknie dziękuję. Jak się nauczę pisać, to może coś napiszę. :)

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol

Pisać już umiesz, ale nauki nigdy za wiele. ;)

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Nauki nigdy za wiele, i na naukę nigdy nie jest za późno. ;)

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol

I lepiej późno, niż wcale. ;D

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

No popatrz, jakie my tu mądrości życiowe wymieniamy 

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol

Bo jak się tak rzeczonymi mądrościami życiowymi powymieniamy, to może coś z owych mądrości w nas pozostanie… ;D

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Mnie się wydaje, że one już siedzą we mnie od dawna. W Tobie pewnie . ;)

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol

W Tobie pewnie . ;)

No właśnie, tak jak napisałaś, nie mogę mieć pewności. :(

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Miało być: W Tobie pewnie też. :)

Miej pewność, to przychodzi z czasem (że tak powiem) ;)

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol

I z czasem też mija (że tak napiszę). :)

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Kurcze, to trzeba się brać do roboty, bo czasu niewiele zostało. ;)

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol

O tak, szkoda czasu i atłasu. ;)

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Powiem więcej – czas to pieniądz. :)

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol

Wstawki kursywą oraz finał sprawiły, że opowiadanie stało się niepokojące – w taki dobry dla opowiadania sposób. Napisane tak, że nie potrafiłam przestać czytać. Warsztat bardzo porządny. Podobało mi się.

Natomiast jest coś, co według mnie sprawia, że logika historii się trochę rozjeżdża. Bohater po wielu latach odkrywa, że Bernard nim manipuluje, bo wcześniej nie próbował zagłębiać się w jego myśli. A przecież odkrył swój dar dlatego, że myśli innych (tu: Bernarda) wchodziły mu do głowy mimochodem, nie musiał się specjalnie skupiać. Wydaje mi się, że z taką umiejętnością już wcześniej powinien był wyczuć coś podejrzanego.

No, chyba że ktoś ma mało czasu, to wtedy może mówić o śmiesznych pieniądzach. ;)

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Ocha – (Ocho?) nawet nie wiesz, jak bardzo się cieszę czytając takie słowa. Sama nie byłam zadowolona do końca z ego tekstu, bo wiem, że czegoś w nim brakowało. Teraz przynajmniej wiem czego. Rzeczywiście Martin początkowo słyszał myśli innych, ale nie dawało mu to spokoju i wcale tego nie chciał. Potem ćwiczył z Bernardem i udało mu się nad tym zapanować. Mógł czytać te myśli kiedy chciał. To może takie moje głupie tłumaczenie, ale to powinno być zawarte w tekście. Dziękuję, że zwróciłaś na to uwagę. Założyłam też, że na początku Bernard miał dobre intencje, ale apetyt rośnie w miarę jedzenia. Wiesz, dopiero teraz to widzę, spieprzyłam sprawę. :(

Dzięki za komentarz i chyba doklikanie. :)

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol

Reg – tak, czy siak – pecunia non olet. ;)

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol

…i szczęścia nie dają. ;)

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Jak to nie dają? ;P

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol

Ano, tak to, jeśli wierzyć przysłowiu. ;)

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Poddaję się. Skończyły mi się mądrości. Rano trzeba wstać i zarabiać pieniądze. Miłej nocy, Regulatorzy. :) Dziękuję!

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol

Ech, nie przesadzaj z tym spieprzeniem. Zabrakło zdania czy dwóch. Ale tekst jest naprawdę ciekawy i świetnie się go czytało. :)

I ja Tobie dziękuję, AQQ. ;)

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

Ocha, dopisałam te dwa zdania. Mam nadzieję, że teraz jest lepiej. :)

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol

Na pewno. Zerknę wieczorem. :)

Czułem, że jestem inny niż moi rówieśnicy, ale sam nie potrafiłem wytłumaczyć, na czym na inność polegała.

Literówka.

Podobało mi się, chętnie przeczytałabym dalszy ciąg :)

Przynoszę radość :)

Dzięki za wyłapanie literówki, Anet. :)

Jesteś drugą osobą, która ma ochotę na przeczytanie dalszego ciągu. Może o tym pomyślę. ;)

Fajnie, że się podobało.

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol

Zaspokajałem swoje prymitywne potrzeby, wykorzystując koleżanki ze studiów, a później z pracy.

Tak mogła napisać kobieta, wcielająca się w mężczyznę :) Dla mnie zdanie brzmi nienaturalnie.

Jeśli chodzi o całokształt to pomysł był ciekawy, tylko czegoś mi zabrakło. Może zbyt skrótowo przeleciałaś przez historię, może zabrakło tych emocji, które pojawiają się na końcu (chyba, że to był zabieg celowy).

Sporo czasu zajęło przejęcie kontroli kosmitom. W zasadzie skoro zesłali chorobę, to dlaczego nie wykończyli od razu wszystkich? Po co zostawili część ludzkości przy życiu?

Czaszka mówi: klak, klak, klak!

Pisane na bieżąco przy czytaniu.

Niezbyt interesujący pierwszy akapit – trochę przegadany. Narracja pierwszoosobowa powinna odzwierciedlać osobowość narratora, nie bardzo to tutaj widzę. "Nie długo" – powinno być "Nie na długo", ale w zasadzie zdanie jest zbędne, bo i tak zaraz zobaczymy, jaka katastrofa przecięła to spokojne życie. Linijka kursywą trochę odbiega od narracji pierwszoosobowej – na pewno jest potrzebna?

Akapit o grypie – staccato. Mało wiarygodne psychologicznie – Noe dostał drugą szansę explicite, ludzie po katastrofie naturalnej raczej nabierają ducha wspólnotowego (niekoniecznie na tle religijnym) albo popadają w nihilizm. Opis "trudnego czasu" jest zdawkowy, mało konkretny, przydałoby się parę obrazów (choćby kiwające się na wietrze huśtawki, cokolwiek). Sztab kryzysowy tworzy rząd, do walki z kryzysem, po apokalipsie to już musztarda po obiedzie. "wyżsi urzędnicy rządu, którzy przeżyli" – przeczytaj na głos, jak to zgrzyta (może o to Ci chodziło, ale przypuszczam, że raczej nie). Narrator ciągle dość nijaki, posługuje się wytartymi sformułowaniami ("wydała mnie na świat", i to bez ironii).

"Pozbawiony czułości i matczynej miłości" – powtarza się dźwięk ("ości") co źle brzmi, poza tym sformułowanie jest jakieś bezbarwne, jak z dziennika telewizyjnego. Czy dziecko powiedziałoby pełnym zdaniem "Bardzo panu dziękuję?". "Władza" w tym kontekście brzmi trochę zbyt technicznie (ja poprzestałabym na "możliwościach"), także zamiast "symptomów" można było spokojnie dać "objawy", chyba, że narrator ma być właśnie takim człowiekiem, który używa trudnych słów – ale w takim razie należałoby to zaznaczyć wcześniej.

Słodki ten dialog przed spaniem, ale za okrągły i uładzony – nienaturalny. Mutacja i dar od Boga nie wykluczają się wzajemnie (mutacja to tylko sposób, w jaki coś się dzieje, a "dar" ma jakiś telos – zdaję sobie oczywiście sprawę, że Bernard może być scjentystą, ale mimo wszystko). Nie negował go (istnienia). Ile lat ma narrator? Brzmi dość naiwnie. Dziesięć, jedenaście? Well-intentioned extremist, shucks.

Wystarczy podać leki przeciwwirusowe, wiadomo z kontekstu, że są odpowiednie.

A. I już wiadomo, kto tu mówi kursywą. Ale w interesie wirusów nie leżą pandemie i masowe wymieranie H. sapiens, a właśnie zachowanie go w dużym zagęszczeniu, żeby było łatwiej się namnażać. Wpływanie na innych. Brr. Prymitywne potrzeby? Jeszcze bardziej brr.

Trochę ten tekst za gładki i za abstrakcyjny – wszystko wiadomo, ale, mówiąc żargonem psychologów, cierpi na spłycenie afektu ;) a ponieważ wydaje się obliczony właśnie na wywołanie strachu, całość wypada blado. Świat jest zarysowany tylko paroma kreskami, co w takim krótkim tekście nie bardzo przeszkadza, ale w dłuższym byłoby już wadą; bohaterowie są mocno papierowi. Jako przykład czegoś podobnego w profesjonalnym wydaniu polecam "Jabłoń" ("Of Withered Apples") Philipa Dicka (jest w zbiorze "Impostor", chyba da się też znaleźć w Internecie).

Gdzie nie ma zasad, tam są kwasy.

Skull– Nienaturalne “prymitywne” potrzeby wyleciały. Chyba rzeczywiście kobiecie trudno się pisze z perspektywy mężczyzny. ;) Ten brak emocji wytykali mi już przedpiścy, ale nie będę nic zmieniać; niech bohaterowie pozostaną marionetkami. A kosmici? Cóż o nich wiemy? Czy w ogóle istnieją? A jeśli tak, to kto wie, czy my – ludzie na Ziemi, nie jesteśmy przypadkiem przedmiotem jakiegoś eksperymentu? A czas jest pojęciem względnym. Dziękuję za komentarz. :)

Tarnina – nie wiem dlaczego, ale ton Twojego komentarza jest podobny do pewnych wypowiedzi pojawiających się ostatnio na portalu. Ale ok, przyjmijmy, że jesteś kimś innym. Na zarzuty odnośnie papierowych bohaterów i braku emocji odpowiadałam już we wcześniejszych komentarzach, więc nie będę się powtarzać. Poza tym tekst nie był wcale obliczony na wywołanie strachu. Chciałam jedynie postawić pytanie, czy nie jesteśmy przypadkiem zabawkami w czyichś rękach i czy ktoś nami nie steruje?

Oczywiście zdaję sobie sprawę z niedociągnięć w tekście i cieszę się, że mi je wskazałaś, ale zbyt krótko zajmuję się tworzeniem własnych historii, żeby robić to perfekcyjnie i ku zadowoleniu ogółu. Twoje uwagi dały mi do myślenia i postaram się bardziej dopracować moje kolejne teksty. Bardzo dziękuję za komentarz.

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol

witam

Hmm, mnie nie ujęło niestety :( Chyba chodzi o pomysł, nie zaskoczył. Ale czyta się sprawnie ;)

Wyłapałem zdanie z literówkami:

“Do istnienia Stwórcy pochodził dość sceptycznie, ale jej nie negował.”

Witam, Wojowniku

Dziękuję za wyłapanie kolejnej literówki. Pewnie znajdzie się coś jeszcze.

Jeśli nie ujęło, to trudno. Dobrze, że przynajmniej czyta się sprawnie, a to już połowa sukcesu. :)

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol

Pomysł dobry – i na samą historię, i na formę narracji z tymi wstawkami (jest zagadka, czytelnik złowiony). Ale jak na mój gust zbyt szkicowe to wszystko, pobieżne i pospieszne. Ja naprawdę lubię krótkie teksty, ale tu masz kawał życia zasługujący co najmniej na 40K, relacjonowany przy tym dość beznamiętnie. Chciałbym zobaczyć jakieś scenki, usłyszeć mocne dialogi, poczuć emocje, zasmakować Twojego warsztatu (nie mydl mi oczu, że nie masz – czytałem “Dla dobra kraju”) a dostałem suche, krótkie sprawozdanie.

Narracja pierwszoosobowa jest fajna, bo pozwala właśnie na impresje, emocje, psychologię – grzech tego nie wykorzystać.

Cobold – Cóż mi więc pozostaje? Bić się w piersi i rozpaczać, że opko z takim potencjałem poszło się paść. Cieszę się, w każdym razie, że mniej więcej wszyscy wytykają mi to samo. Nie czuję tej narracji, może dlatego tak wyszło. Poza tym nie lubię rozwleczonych tekstów. Chyba raczej nie będę więcej eksperymentować. Bardzo dziękuję za komentarz i opinię. Obiecuję poprawę. ;)

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol

Ale ok, przyjmijmy, że jesteś kimś innym

Teraz mam problemy egzystencjalne :)

tekst nie był wcale obliczony na wywołanie strachu. Chciałam jedynie postawić pytanie, czy nie jesteśmy przypadkiem zabawkami w czyichś rękach i czy ktoś nami nie steruje?

I to Cię nie przeraża? Ja w każdym razie odebrałam go jako horror – mogę się mylić, naturalnie.

P.S. “przedpiścy” – ale fajne słowo, chyba ukradnę ;)

Gdzie nie ma zasad, tam są kwasy.

Teraz mam problemy egzystencjalne :) – to na pewno wpływ obcych. :P

Czy mnie to nie przeraża? Nie. Może niepokoi, ale nie przeraża. Jeżeli nie mam na coś wpływu, to muszę to zaakceptować.

Przedpiśców sama ukradłam, bo bardzo mi się podobało. :)

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol

Przejrzałam jeszcze raz i chyba dostrzegłam to, co dopisałaś. Wydaje mi się, że pomogło. :)

Ocha – dzięki wielkie za poświęcony czas. Takie małe poprawki mogę wprowadzać, ale generalnie całość wypadałoby przerobić, a do tego nie mam jakoś serca. :)

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol

Obiecuję poprawę.

Chyba raczej nie będę więcej eksperymentować.

Jedno drugiemu przeczy ;)

Więc proszę mi się tutaj nie mazgaić, tylko robić dalej swoje, na złość krytyce!

Tak jest, kapitanie Cobold! ;)

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol

Spocznij! ;)

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol

Do zajęć rozejść się! ;-)

Babska logika rządzi!

Przyjemne opowiadanie, bardzo fajnie napisane.

Gdybym miał się czepiać, to może nie grało mi, że Martin tak późno zaczął podejrzewać, że Bernard go wykorzystuje (z drugiej strony skoro to była najbliższa osoba w jego życiu, to właściwie nie dziwne, że ufał mu bezgranicznie), no i że Martin tak bez mrugnięcia okiem zabił Bernarda. Ale to gdybym miał się czepiać. ;) 

Paper is dead without words; Ink idle without a poem; All the world dead without stories; /Nightwish/

El Lobo Muymalo – całe szczęście, że się nie czepiasz. ;)

…no i że Martin tak bez mrugnięcia okiem zabił Bernarda. – 

Zabił, a raczej zmusił do samobójstwa, w sumie na jedno wychodzi, ale w drugim przypadku nie ubrudził sobie rąk. Sumienie, to inna sprawa. Poza tym był cały czas sterowany. Nie wiem, czy zauważyłeś zdanie: Wprowadzamy dodatkowy element. – Tym elementem była Emma. Kobieta, jak to kobieta, zawsze namiesza i potrafi skłócić najlepszych przyjaciół. Dla kobiety można zrobić wszystko. :P

Jak widzisz, obcy nieźle się bawili, sterując ludźmi. :)

Dziękuję za komentarz i cieszę się, że się podobało. :)

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol

El Lobo Muymalo – całe szczęście, że się nie czepiasz. ;)

…no i że Martin tak bez mrugnięcia okiem zabił Bernarda. – 

Zabił, a raczej zmusił do samobójstwa, w sumie na jedno wychodzi, ale w drugim przypadku nie ubrudził sobie rąk. Sumienie, to inna sprawa. Poza tym był cały czas sterowany. Nie wiem, czy zauważyłeś zdanie: Wprowadzamy dodatkowy element. – Tym elementem była Emma. Kobieta, jak to kobieta, zawsze namiesza i potrafi skłócić najlepszych przyjaciół. Dla kobiety można zrobić wszystko. :P

Jak widzisz, obcy nieźle się bawili, sterując ludźmi. :)

Dziękuję za komentarz i cieszę się, że się podobało. :)

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol

Spodobał mi się pomysł – śpioch umieszczony przez obcych. Czytało się nieźle :)

Cichy0 – No, przynajmniej jeden nie zgłasza zastrzeżeń. :) Fajnie, że Ci się spodobało.

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol

Ciekawe losy planu opanowania ziemi (?) :) Zakończenie napisane w taki sposób, by czytelnicy myśleli, że kolejnym głównym wątkiem będzie konflikt wewnętrzny Martina. A może to też część planu przejęcia nad nami kontroli? Przykład bernarda pokazuje, że ciach i nie ma człowieka, więc ciach i może zaraz zniknąć sam Martin :) Doczekamy się kontynuacji, albo innej historii z tej samej linii czasowej tego universum?

Paint it black

Witaj, Cerucie! Nie miałam zamiaru kontynuować tej opowieści, ale jesteś kolejną osobą ciekawą dalszego ciągu, więc być może o tym pomyślę. ;)

Ciach i nie ma człowieka – to akurat samo życie.

Cieszę się, że udało mi się zaciekawić ty, tekstem. Dziękuję za odwiedziny!

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol

Ciekawi mnie głównie jaki kierunek kontynuacji wybierzesz  (jeśli to zrobisz). Będzie to walka, ale o co? O samodzielność Martina, kontrolę nad planetą, bunt ludzi ukryty pod niby oddaniem kontroli? A może okaże się, że i ludzie i najedźcy mają swój plan, by pokonać drugiego, ale coś pójdzie nie tak? Pytanie kto i gdzie popełnił błąd. Także jak widzisz, dróg jest wiele, ale od Ciebie zależy którą podążysz i jak to zrobisz. Czekam na wieści :)

Paint it black

Przyjmując, że istnieje jakaś potężna siła, która jest w stanie sterować losami Ziemi, to obawiam się, że jesteśmy wobec niej bezsilni. Chociaż? Kto wie?

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol

I jak? Będzie kontynuacja? Jeśli tak, to liczę na większą uwagę poświęconą ,,obcym,,. Może by tak pokazać cały plan i jego realizację z Ich strony? A losy martina i ludzi potraktować jako dodatek? ,,Kosmici,, też ,,ludzie,, swoje powody ,,inwazji,, muszą mieć :)

Paint it black

Wiesz, Cerucie, na razie piszę dwie inne rzeczy, więc trzeciej raczej nie pociągnę. Poza tym nie jestem do końca przekonana, a nie mam zamiaru robić czegoś na siłę.

…,,Kosmici,, też ,,ludzie,, – w sumie to jest dobry punkt wyjścia. :D

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol

Trochę pobieżnie rozpatrzony temat, ale wciągająco napisane. Gdyby było tego więcej, w takiej formie, nużyłoby. Tyle ile zostało przedstawione wystarcza by nie znudzić i wystarcza żeby zaciekawić.

Z bohaterem trudno było się związać, lecz chłód emocjonalny (bo tak to odebrałem) narratora sprawiał, że czekałem na dalsze słowa.

Można odnieść wrażenie, że temat nie jest odkrywczy (i chyba tak jest), ale układ/forma sprawia, że jest tu coś świeżego, coś co przyciąga.

(przeczytałem w pracy – komentuję teraz :)

F.S

Może nie będę oryginalny, ale brakuje mi tła. Smaczków i szczegółów świata, które nadałyby charakteru tej w sumie oschłej emocjonalnie historii. Chętnie zobaczyłbym co zostało po pandemii? Czego Bernard miał być prezydentem? Co robili ludzie kontrolowani przez Martina, co czuli? Znalazłoby się więcej wątków do rozwinięcia.

Dobrze się czytało i pewnie bym kliknął, bo opowiadanie zdecydowanie się wyróżnia, ale jak dla mnie stanowi tylko szkic do historii o większym potencjale.

/ᐠ｡ꞈ｡ᐟ\

FoloinStephanus, Zalth, bardzo dziękuję za odwiedziny i komentarze.

Cieszę się, że dobrze się czytało i mimo wszystko wciągnęło. Najważniejsze dla mnie jest to, że moje teksty nie odrzucają od razu czytelnika. Co do braku tła i świata, to szczerze mówiąc od początku nie chciałam się na nich skupiać. Mamy jakieś państwo, stolicę, ale celowo nie sprecyzowałam jakie. Musiało być w każdym razie jednym z siedmiu mocarstw (”Pozostałe sześć istot na tej planecie również przejęło kontrolę nad swoimi społecznościami”), które miały znaczący wpływ na resztę świata. Wcześniej zwracano mi uwagę na brak emocji i właśnie ten chłód emocjonalny i papierowość postaci, ale zacytuję tutaj fragment komentarza Reg, który jest tego świetnym wytłumaczeniem, a także moim usprawiedliwieniem. ;)

skoro sytuacja była cały czas pod kontrolą, a wszystko, co się działo, działo się po myśli obcych, nie ma w tym nic dziwnego, że bohaterowie zachowywali się trochę jak marionetki, którymi w końcu chyba byli.

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol

Kolejne opowiadanie, które kończy się tam, gdzie powinna zacząć się właściwa historia. Przytrafia się to najlepszym. Na przykład Terry Pratchett napisał powieść "Eryk", należącą do cyklu "Świat Dysku", którą także można nazwać wstępem bez rozwinięcia. Tyle że Pratchett potrafił umieścić nawet w krótkim tekście tyle dodatkowych smaczków, że czyta się to wspaniale. Tutaj zaś mamy prostą opowieść, która w ogóle nie budzi emocji. Jest nudna. Tym bardziej, że niczego nie wyjaśnia. Czy to Obcy wywołali pandemię? Dlaczego sterują ludźmi za pomocą kilku wybrańców, zamiast bezpośrednio? Po co to robią? Dlaczego tak późno połapali się, że ludzie kierują się emocjami, skoro – jak wynika z tekstu – mieli z nimi kontakt przez lata? Dobra opowieść powinna nie tylko zabawić czytelnika, ale także gdzieś zmierzać. Bo konstatacja, że ludzkością sterują Obcy jest zbyt banalna, żeby zasługiwała na coś więcej niż wzruszenie ramionami.

Marcinie Robercie – na temat tego opowiadania napisano już tyle złego, co dobrego. Ja sama dopiero teraz widzę błędy, jakie popełniłam i postaram się wyciągnąć wnioski na przyszłość. Bronić się nie będę, a jedyne, co mogę zrobić, to podziękować za komentarz. Dziękuję. :)

"Fajne, a nawet jakby nie było fajne to i tak poszedłbym nominować, bo Drakaina powiedziała, że fajne". - MaSkrol