Szymon

Całkiem dobrze Ci to wyszło, Jacku. Zaciekawienie rośnie w miarę lektury – fabularnie jest w porządku. Absurd lubię, więc nie będę narzekał. Czytało się przyjemnie :)

Technicznie jest nieźle, aczkolwiek ostatnią część tekstu dobrze by było rozdzielić akapitami, co najmniej trzema.

Otóż, od pięciu miesięcy, nie wiedzieć czemu, chwilę po przyjściu do pracy, w górę piachu, mocno wbijał szpadel, uchwytem w dół, po czym zdejmował kalosze i wchodził na lemiesz, gdzie przykucnięty w bezruchu, nie reagując na nic, siedział do fajrantu…

To zdanie z pewnością wymaga cięcia. Jest też za dużo wtrąceń i przecinków, można się pogubić. A szkoda, bo to przecież kwintesencja szorta!

Pozdrawiam!

Post Scriptum

Różne rzeczy przykuwają naszą uwagę. Różne rzeczy wyróżniają coś w naszych oczach.

To prawda. Widząc swoje własne imię jako tytuł czyjegoś opowiadania, nie sposób oprzeć się pokusie jego przeczytania. Koncertowo zwróciłeś moją uwagę :)

Jai guru de va!

Nawet mnie ubawiło :) Proszę, co może dać światu odrobinę radości :) 

Zgadzam się, że ostatni akapit można śmiało rozbić na jakieś trzy. 

Naczy się, Po budowie to on przychodzi i idzie spać. – błędów językowych, które ewidentnie cechują mówiącego, czepiać się nie będę, ale duża litera w środku zdania to przesada 

Pisanie to latanie we śnie - N.G.

Szymon ani mi się podoba, ani nie podoba – jest mi doskonale obojętny. Przeczytałam i pewnie natychmiast o nim zapomnę.  

Gdyby ci, którzy źle o mnie myślą, wiedzieli co ja o nich myślę, myśleliby o mnie jeszcze gorzej.

– Tak, rozumiemy – błysk pereł zębów w nienagannie

Z wielkiej litery powinno być.

to własne, życie.

Całkiem dobre, zaśmiałem się. Ciężko coś więcej o tym tekście napisać, ale chyba nawet nie ma po co :]

No nieźle.

Jak czasami jeden drobiazg może zrobić ze zwykłego człowieka celebrytę ;) Całkiem przyjemny tekścik.

Interpunkcja trochę szwankuje.

It's ok not to.

Mi niestety nie przypadło do gustu. Tekst właściwie o niczym… niby rozumiem zamysł autora, żeby miało być śmiesznie i absurdalnie, ale jakoś do mnie nie trafiło.

Każdy koniec daje szansę na nowy początek...

Przeczytałem i nie mam szczególnych odczuć. Słabo zainwestowany czas, tak w skrócie :(

Ach, no i przekaż swojemu bohaterowi, że źle używa słowa “bynajmniej”:

– No, nie. Zanim co, to je kolacje, no i bynajmniej obmyje gębe.

"Tam, gdzie nie ma echa, nie ma też opisu przestrzeni ani miłości. Jest tylko cisza."

Count, ja myślę, że autor w pełni przemyślał użycie bynajmniej, a czegóż można wymagać od budowlańca w zaprezentowanym egzemplarzu? 

Pisanie to latanie we śnie - N.G.

Być może, Śniąca. Ja jednak pewności nie mam, więc wolę zaznaczyć…

Zresztą – uwagę skierowałem do tegoż budowlańca, ino przez pośrednika ;)

"Tam, gdzie nie ma echa, nie ma też opisu przestrzeni ani miłości. Jest tylko cisza."

Si, ale wątpię, czy budowlaniec przyjmie to do wiadomości ;) 

Pisanie to latanie we śnie - N.G.

Spięci, rozepnijcie się!

Poezja jest chorobą niektórych ludzi, podobnie jak perła jest cierpieniem ostrygi. - Heinrich Heine

Akurat ze Śniącą to wolę pozostać spięty :>

"Tam, gdzie nie ma echa, nie ma też opisu przestrzeni ani miłości. Jest tylko cisza."

Tak się zastanawiam, czy Szymon ma lekką robotę, czy cholernie ciężką… ;-)

Babska logika rządzi!

Robotę ma lekką, bo robi to co chce i lubi, ma jeszcze z tego szacunek, sławę… I pieniądze… Jak to celebryta. ;)

Poezja jest chorobą niektórych ludzi, podobnie jak perła jest cierpieniem ostrygi. - Heinrich Heine

No, nie wiem, nie wiem… Takie kucanie w bezruchu przez kilka godzin… Mnie by się nie spodobało. ;-)

Babska logika rządzi!

Count, Ty to wiesz, jak rozjaśnić kobiecie pochmurne dni ;) 

Pisanie to latanie we śnie - N.G.